Leita í fréttum mbl.is

Að tortíma eigin arfleifð !

Það eru kannski ekki margir sem spyrja sjálfa sig þeirrar spurningar í dag:

Hvernig verður íslenskt samfélag eftir 50 ár, með sama skeytingarleysi og hefur verið sýnt að undanförnu gagnvart þeim gildum sem gert hafa okkur Íslendinga að þjóð ?

 

Kröfur augnabliksins, með nánast allsráðandi efnishyggju að leiðarljósi, gera það að verkum að fæstir huga að því sem á eftir kemur. En við erum meðal annars að smíða framtíðina með því sem við gerum í dag. Við erum að leggja grunn að þeim aðstæðum sem börnin okkar koma til með að búa við. Og spurningin er – gerum við það með ábyrgð og fyrirhyggju ?

 

Nei, síður en svo ! Við miðum allt við ávinning augnabliksins og hirðum lítið sem ekkert um afleiðingar þess framferðis, til lengri tíma litið. Og slík afstaða til þess sem verða á er ekki til heilla. Með þeim sofandahætti gagnvart farsæld barna okkar og eftirkomenda í framtíðinni, sem við erum að leggja grunn að með ábyrgðarlausum athöfnum okkar í dag, erum við að stefna málum til tortímingar hamingju þeirra og lífsfriðar !

 

Af hverju segi ég það ? Jú, vegna þess að Ísland getur orðið með sama áframhaldi vígvöllur eftir nokkra áratugi. Það getur komið að því að vopnin verði látin tala vegna þess að þeir sem búa þá í landinu eigi ekki lengur samleið. Gjárnar sem skapaðar hafa verið verði ekki lengur brúanlegar og er þá ekki friðurinn úti og fjandinn laus ?

 

Hverjir erfa landið með sama áframhaldi ? Það eru ekki bara ferðamenn sem flæða inn í landið. Þeir fara aftur, en það flæðir margt inn í landið sem fer ekki aftur og mun setja mark sitt á framtíð mála hér og ef til vill með þeim hætti sem fæstum okkar kynni að hugnast. Þurfum við ekki að hafa einhverja stjórn á því fyrir hverju er sáð ?

 

Svokölluð fjölmenning endar alltaf með því að einhver hópur nær ráðandi stöðu og fer að ráðskast með aðra hópa í krafti þeirra yfirráða. Þá verður fjölmenning sannarlega ekki lengur slagorð dagsins. Fjölmenningar-kenningin um að öll dýrin í skóginum eigi að vera vinir gengur ekki upp. Dýrin í skóginum verða aldrei vinir til lengdar. Rándýrin sjá sér leik á borði þegar værðin leggst yfir íbúa skógarins, værð sem er fölsk og undanfari þess að allur friður verður endanlega rofinn !

 

Hverjir hafa nýtt sér fjölmenningar-boðskapinn ? Sjá það ekki allir sem vilja sjá ? Eru það ekki þeir hinir sömu sem eru að leggja undir sig evrópska arfleifð í skjóli þessarar áróðurs-blekkingar sem allt of lengi hefur viðgengist í álfunni okkar ?

 

Það hefur alltaf verið nóg af mönnum hérlendis sem annarsstaðar, sem hafa verið fúsir til að semja við skollavaldið og fulltrúa þess. Slíkir menn vilja svo - eftir gerða blekkingarsamninga, koma ríðandi á hvítum hesti í hlaðið sem sjálfskipaðir riddarar friðar og eindrægni og – fjölmenningar ! O þá segja þeir auðvitað - af mærð og mikilmennsku - eins og Chamberlain forðum :” Sjá,ég færi yður frið um vora daga !”

Og síðan þegar feigðarværðin hefur sigið á mannskap með luktar sjónir og flestir eiga sér einskis ills von, skellur óveðrið á með öllum sínum þunga og drepandi dómi !

 

Hvað kennir sagan okkur ? Af hverju viljum við aldrei læra af henni ? Af hverju höldum við alltaf að nýtt mannkyn hafi fæðst í meðförum ríkjandi kynslóðar, að allt sé orðið breytt og blessun yfir öllu ?

Já, þegar við ættum að geta séð, jafnvel með hálfluktum augum, að við þræðum sömu villusporin, aftur og aftur og gerum sömu mistökin æ ofan í æ og virðumst ekki hafa lært nokkurn skapaðan hlut ?

 

Var Hitler ekki kosinn til valda með lýðræðislegri kosningu, héldu ekki um 13 milljónir þýskra kjósenda að hann myndi koma málum í betra lag, jafnvel þó ekkert raunhæft benti til þess ? Er ekki nýbúið að kjósa mann til einnar mestu valdastöðu í heiminum í svipaðri trú, þó enginn viti hvað sá maður stendur fyrir og hefur í raun að geyma, og er þegar farinn að ganga valdaskeiðið í þokuhringjum eigin þankafars ?

 

Hvar er viskan í hinni upplýstu samtíð ? Hvar er hin andlega forusta, hvar skilar hin hálofaða menntun sér í raunverulegri umhyggju fyrir mannlífinu ? Í yfirgnæfandi hlutfalli er aukið menntunarstig aðeins notað sem sterkari viðspyrna til hærri launa !

Þar virðist engin hugsjón til staðar fyrir sam-mannlegum markmiðum, aðeins hrokafull sjálfselska og peningagræðgi á mismunandi háu stigi !

 

Enda má spyrja, ef allt á að vera í himnalagi eins og sumir segja, hversvegna staðreyndirnar tali allt öðru máli ? Hversvegna þær tala um veröld á hverfanda hveli, um vistkerfi sem eru að hrynja, um lönd full af mengun og viðbjóði, þar sem ekkert marktækt er verið að gera til að snúa óheillaferlinu við ?

 

Það vantar alla forustu til góðra verka. Allir eru að hugsa um sjálfa sig og enginn vill bera ábyrgð á því sem er að gerast eða kosta þar neinu til – allra síst spillt og skammsýn stjórnvöld um heim allan !

 

Af hverju eru nú göngur farnar til stuðnings vísindastarfi í heiminum ? Er það ekki vegna þess að niðurstöður vísindamanna um hrikalegt ástand umhverfismála hafa verið hundsaðar vegna þess að þær gera of miklar kröfur til manna lítilla sanda og sæva, þeirra stjórnmálamanna sem eru víðasthvar við völd ?

 

Ætlaðir valdamenn ráða augljóslega ekki við hlutverk sín sem þjónar almennings og svíkja skyldur sínar hver sem betur getur. Þar með vilja þeir koma pólitískri spennitreyju á vísindalega hugsun svo hún verði þeim leiðitöm og undirgefin !

Og þeir sem vilja ekki hlýða þeim og kjósa að segja það eitt sem þeir vita satt og rétt mega búast við að verða sveltir og fá ekki fé til vísindarannsókna sinna !

 

Umhverfissóðarnir alræmdu sem stjórna auðhringum þessa heims, standa enn sem fyrr að tjaldabaki og toga þar í strengjabrúður. Þeir eru á fullri fart - með óseðjandi græðgi sinni - í því vítisverkefni - að breyta heimkynnum mannkynsins á þessari jörð í eitraðan, heilsuspillandi verustað, þar sem á endanum enginn getur lifað !

 

Það þarf ekki kjarnorkustyrjöld til að eyðileggja heiminn ! Það má gera það til fulls með þeim hætti sem verið er að gera og allt of margir neita staðreyndum og sýnast vilja fljóta sofandi að endanlegum feigðarósi !

 

Til hvers hefur sú lífsbarátta verið háð sem menn hafa stundað í þessum heimi okkar, í gegnum aldirnar, í sveita síns andlits ? Auðvitað til þess fyrst og fremst að skila sem best af höndum mannlegri frumskyldu, að byggja undir næstu kynslóð, að færa þeirri kynslóð, kynslóð barna okkar, í hendur kyndil lífsins, kyndil friðar og frelsis !

Og hvernig gerum við það best ? Með því að þoka góðum málum fram til betra gengis og varðveita heimili okkar – jörðina !

 

Hvar eru gömlu göturnar ? Höfum við endanlega týnt þeim ? Þurfum við ekki að leita þær uppi, endurreisa hin gömlu gildi, gera þau fersk í huga rísandi kynslóðar og bjarga þessum hrynjandi heimi okkar frá sjálfskaparvítinu mikla, hinni yfirvofandi glötun ?

Hvers er verkefnið – ef ekki okkar ?

 

 


Hverjir eiga að aðlagast hverjum ?

 

Fyrir skömmu var greint frá því í fréttum sjónvarps að íslenskur kvikmynda-gerðarmaður hefði fylgst með lífi innflytjenda-fjölskyldu hér síðastliðin 15 ár. Fjölskyldan sem er austan úr heimi ætti að vera orðin sæmilega hagvön hér eftir allan þennan tíma og þannig nokkuð samgróin þjóðfélagsháttum !

 

Í ljós kom hinsvegar í viðtalinu að tala þurfti við fjölskylduföðurinn á ensku. Þegar spurt var út í það, var kvikmyndagerðarmaðurinn með skýringuna á hreinu. “Við höfum verið svo léleg í því að kenna þeim íslensku !”

 

Já, við erum víst alltaf sek um að vanrækja þetta og hitt gagnvart innflytjendum. Við eigum nefnilega samkvæmt fjölmenningar-forskriftinni að aðlagast þeim og þeirra siðum, kynnast matarmenningu þeirra og öllum lífsháttum, taka við þessu og hinu úr þeirra fyrra umhverfi. Annars erum við bara ekki almennilegt fólk !!!

 

Í slíku viðhorfi felst fjölmenningarkenningin, sá mikli vágestur Vesturlanda, með sitt óþjóðlega inntak. Það er sem sagt ætlast til þess að við Íslands börn meðtökum það sem staðreynd, að okkar íslenska menningarframlag sé í raun einskisvirði á móti öllu því sem að okkur sé rétt í hinum umfangsmikla hrærigraut allra menningarstrauma !

 

Og það fólk sem vill sér í lagi auglýsa að það sé besta fólk í heimi, fordómalaust, víðsýnt og velhugsandi, það knúsar fjölmenninguna í draumsærri veruleikafirringu !

 

En hin raunsæja spurning er, hverjir eru að flytja til hverra ? Er þetta fólk ekki að koma hingað til að verða þátttakendur í okkar samfélagi ? Af hverju þurfum við að aðlagast siðum þess samfélags sem það hefur kosið að yfirgefa eða flýja frá ? Af hverju eigum við stöðugt að stíga fleiri og fleiri skref til móts við þarfir þess, þegar fyrir liggur að það virðist margt hvert hafa sáralítinn áhuga á því að aðlagast okkur - til dæmis – með því að læra málið okkar, þetta ástkæra, ylhýra ?

 

Það liggur ljóst fyrir að sá innflytjandi sem byrjar á því að læra málið okkar, tekur á því lykilatriði aðlögunar sem opnar honum flestar leiðir í samfélagslegu tilliti. Margt hefur því verið í boði til að auðvelda þá leið. Ég veit ekki betur en það hafi verið haldin fjölmörg námskeið á okkar kostnað til að kenna þessu aðkomna fólki íslensku. Meðal annars hefur verkalýðshreyfingin komið þar að málum !

 

En á sama tíma er verið að gera ýmislegt sem mælir beinlínis gegn því að fólk leggi sig fram við að læra málið. Því hvaða þörf er á því fyrir þetta fólk, nefnum til dæmis Pólverja, að læra íslensku, þegar ASÍ sendir varla frá sér bækling öðruvísi en þar fylgi með fullur texti á pólsku !

 

Svo þegar spurt er varðandi fólk sem hefur verið hér í fimmtán ár, af hverju það tali ekki íslensku, þá er svarið, “ við höfum verið svo léleg í því að kenna því íslensku ?

 

Þegar þetta fólk kemur til landsins, er Rauði krossinn og ýmsir aðrir á eilífum handahlaupum í kringum það, að útvega allt sem vantar, húsnæði, innanstokksmuni, atvinnu og annað. Það er víst ekki vandamál með húsnæði nú til dags á Íslandi, að minnsta kosti ekki í svona tilfellum. En af hverju er þessi hundrað prósent skeining alltaf viðhöfð og alltaf í fullum gangi ?

 

Á þetta fólk ekki að verða aðilar að samfélaginu á jöfnum forsendum við okkur hin ?

Á það að njóta forréttinda og eigum við að gera okkar besta í því um alla framtíð að því líði þannig hér að því finnist það aldrei hafa farið að heiman ?

 

Og hvað þá um okkar þjóðarheim, eigum við kannski engan rétt til þess að vilja rækta hér áfram íslenskt samfélag á okkar eigin forsendum, að eiga hér okkar líf í íslensku menningarumhverfi, á íslenskum heimilum, þar sem íslenskt mál er virt og talað ?

 

Snýst þessi fjölmenningar-árátta um það fyrst og fremst að afþjóða fólk, að láta það vanrækja sinn garð og sækja í aðra garða eftir öllu því sem gefa á lífinu gildi ?

Og hverjum er slíkt í hag og hvað hefur komið út úr því annað en þjóðfélagslegur glundroði og stefnuleysi, með tilheyrandi vöntun á borgaralegu öryggi ?

 

Það er vissulega fagnaðarefni, að nú er að koma í ljós að fólk um alla Evrópu er að átta sig á hlutunum og hið þjóðlega viðhorf er aftur á uppleið. Fjölmenningarfarsóttin er að missa tökin og heilbrigð sjónarmið eflast nú með degi hverjum. Við allar eðlilegar aðstæður má nefnilega ganga út frá því að þjóðmenning sé góð menning !

 

Í mínum huga er það ljóst mál, að þeir sem gerast innflytjendur hér eiga að samlagast íslensku þjóðfélagi. Þeir geta engar réttmætar kröfur gert um að allt hér samlagist þeim og eltist við þeirra siði. Það hlýtur að vera hvers og eins Íslendings að meta það fyrir sig hvað hann vill gera og hvað hann vill ganga langt í þeim efnum !

 

Valdboð og þrýstingur að ofan, frá stjórnvöldum, varðandi slíkt er ekkert nema lögleysa gagnvart öllu lýðræði og bein skerðing á frelsi manna til að taka eigin ákvarðanir. Yfirvöld hér hafa margsýnt að þau eru af lakasta tagi hvað þetta snertir, enda virðist sem þeim sé í raun lítið annt um gott jarðsamband við þjóðarviljann !

 

Almennt talað er traust til ráðamanna hér svo lítið að það er í sjálfu sér mikið áhyggjuefni í þjóðlegum skilningi. Það er vont fyrir alla þegar slík staða er uppi !

 

Það skal af þessum og öðrum ástæðum undirstrikað hér, að stjórnvöld okkar hafa engan rétt til að ausa út fjármunum skattborgara þessa lands í sífelldan stuðning og endalausa aðstoð við innflytjendur, án beinnar heimildar frá almenningi í kosningalegu tilliti. Í því felst ekkert nema umboðslaus skattheimta !

 

Innflytjendur til landsins eiga að aðlagast íslensku samfélagi fyrir eigið framtak og vilja, í stað þess að vera stöðugt - í einu og öllu - þiggjendur allskyns fyrirgreiðslu, á kostnað okkar – borgara þessa lands !

 

Við Íslendingar höfum aldrei samþykkt að hér skuli fjölmenning leysa af hólmi þjóðmenningu okkar, enda værum við ekki lengur Íslendingar ef við hefðum gert það, heldur það sem aumast er –  sjálfskapaðir þjóðleysingjar í þjóðleysulandi !


Ertu að láta ferma þig vegna gjafanna ?

Orð biskups Íslands í ræðu um páskana voru athyglisverð og bentu skýrt á ákveðin mein í okkar samfélagi. Biskup talaði um skort á trausti eftir hrunið og sagði svo að í mörgum fjölmiðlum væru fermingarbörn spurð – vissulega með takmarkaðri tillitssemi - hvort þau væru að fermast vegna gjafanna ?

 

Jafnframt varpaði biskup fram þeirri spurningu hvort ekki mætti alveg eins spyrja hins sama varðandi afmæli, brúðkaup og annað. Af hverju skyldi það ekki vera gert ?

Af hverju eru fermingarbörn látin fá þessa skothríð á sig ár eftir ár ?

 

Jú, skýringin er í rauninni ósköp einföld og hún er sú, meðvituð eða ómeðvituð, að verið er að gera lítið úr kristinni trú, verið er að koma höggi á hana með öllum þeim óguðleika sem tíðarandinn býr yfir.

Uppreisnarandinn gegn því sem hreint er og gott hefur alltaf verið fyrir hendi og ekki síst í nútímanum. Hann beinist að því að brjóta niður öll þau ölturu sem menn hafa kropið við fram til þessa og mannssálin á ekki að eiga sér neitt athvarf sem veitt getur henni frið !

 

Það er undarlegt hvað mörgum virðist annt um að spilla því sem aðrir eiga af því sem gefið getur sálarfrið. Það er eins og hugsun margra einskorðist af vilja til að eyðileggja mál fyrir öðrum, ekki síst heilög mál og andleg, að hindra að aðrir njóti einhvers sem þeir sjálfir vilja þó alls ekki njóta. Uppreisnarfullt mannseðli lýsir sér einmitt þannig, enda það afl að baki sem knýr fyrst og fremst á með slíkt !

 

Þegar fermingarbörn svara lítilsvirðandi spurningu með því að segja að þau trúi á Guð, vandast málið greinilega fyrir þann sem spyr. Það er víst einmitt það sem ætlast er til að þau segi ekki. Að játa trú á Guð er auðvitað það sem síst á að fá að koma fram sem svar við fyrirspurn sem er að fiska eftir efnislegum ávinningi !

 

Trúlaus fyrirspyrjandinn vill þá líklega helst segja: “ Hvernig geturðu trúað á Guð, það er svo gamaldags og vitlaust ?” En hann verður enn sem komið er að láta sér nægja að hugsa það. Niðurrifs-starfsemin í þessum efnum er sem betur fer ekki fullkomnuð þó hún sé langt komin. Enn er ljós á ýmsum stöðum – í ýmsum sálum !

 

En samt er andi efnishyggju og andlegs óhreinleika orðinn allt of fyrirferðarmikill í þjóðlífi okkar. Það er eins og flestar sálir í landinu séu orðnar andlausar aurasálir og allt sé metið til verðs. Mammonsdýrkunin er komin á mjög hættulegt stig þegar svo er komið og margir nálgast þau brautarskil í lífi sínu sem lokað geta alfarið á möguleika afturhvarfs !

 

Saklaus fermingarbörn fá ekki frið fyrir ágangi þeirra sem virðast vilja svipta þau sakleysi sínu, vilja taka alla helgi frá mikilvægri athöfn og setja á hana yfirbragð efnislegrar græðgi. Mega ekki einu sinni börnin fá frið með sinn hreinleika ?

Erum við búin að gleyma þeim alveg sem sagði fullur af kærleika: “ Leyfið börnunum að koma til mín, varnið þeim eigi, því að slíkra er himnaríki !”

 

Sjáum við ekki muninn á þeim orðum og því sem þeir segja, sem sendir eru af öðrum anda, öðru og andstæðu sæði, og segja við sakleysið: “ Ertu að láta ferma þig vegna gjafanna ?”

 

Hvenær ætlum við að vitkast og fara að hegða okkur aftur eins og kristið fólk í kristnu landi ?


Lát oss ekki leiðast í freistni !

Víða eru þýðingaskekkjur slæmar og geta valdið misskilningi, þó kannski hvergi eins og þegar þær eiga sér stað í texta Biblíunnar. Þegar um enskan texta er að ræða þykir mörgum best að nota King James Version (KJV) frá 1611 vegna þess að allar síðari tíma þýðingar þykja yfirleitt lakari og fjarlægari frumtextanum. Það segir kannski sitt um það hvernig staðið er að málum á þessu sviði.

Og það verður að segjast eins og er, að ekki virðast íslenskar þýðingar Biblíunnar hafa batnað í seinni tíð, enda færast þær sýnilega því lengra frá frumtextanum og skilningi hans sem þær verða fleiri. Mannlegur mennta og fræðaskilningur virðist aukast einhliða á kostnað hins andlega og trúarlega skilnings. Við slíka stefnubreytingu gagnvart textanum og innihaldi hans hlýtur útkoman að verða á þann veg að útþynna efnið og gera það merkingarminna.

Tíðarandinn spilar þar auðvitað líka inn í málið, því eftir því sem hann verður siðlausari er dregið úr áherslum varðandi þá breytni sem skilar sér í agaðra og löghlýðnara samfélagi. Dæmin eru mörg sem sýna hvernig á er haldið í þessum efnum.

Í raun og veru er það svo að Guðs Orði verður aldrei komið til skila með réttum hætti nema Andans fylltir menn fjalli um textann. Faglegt réttindafólk í málfræði og málskilningi á heimsins vísu getur verið fullkomlega andlaust gagnvart texta sem hefur guðlegan boðskap fram að færa og spillir því málum meira en lítið þó það telji sig vera að skýra allt betur en áður var gert - í krafti lærdóms síns !

Tökum dæmi : Eitt af nöfnum Satans er Freistarinn, hann sem freistar, hann sem leiðir fólk afvega, hann sem fær fólk til að gera annað en samviska og heiður býður. Í Jakobsbréfi er hinsvegar vísað til Guðs sem þess sem freistar ekki nokkurs manns. Samt er Faðirvorið flutt þannig að við biðjum Guð að leiða okkur ekki í freistni !

Rétt þýðing úr frumtextanum er hinsvegar önnur, þar erum við að biðja Guð að láta okkur ekki leiðast í freistni. „ Lát oss ekki leiðast í freistni“ væri líklega næst lagi þýðingarlega. Við erum að biðja Guð að vernda okkur fyrir þeim freistingum sem kunna að sækja að okkur, svo við föllum ekki fyrir þeim !

Tökum annað dæmi með hliðstæða villutúlkun: Í Biblíuþýðingunni frá 1912 segir í 22. kafla 1. Mósebókar „Eftir þessa atburði reyndi Guð Abraham“ sem er einmitt það sem gerðist. En í yfirlýstri „endurbættri og lærðari þýðingu“ frá 1981 er textinn orðinn svohljóðandi: „Eftir þessa atburði freistaði Guð Abrahams !“

Þá er Guð sem sagt orðinn freistari eins og sálnaóvinurinn og þýðingin orðin fullkomin andstæða við Jakobsbréfið sem og Orðið í heild. Þannig fer vandvirkni í vinnubrögðum aftur og þessvegna eru fyrri þýðingar Biblíunnar yfirleitt réttari og betri en þær síðari. Með hverri nýrri útgáfu hefur Orðið nefnilega verið þynnt út í samræmi við ríkjandi viðhorf sem ráðast meðal annars af lækkandi siðagildum samtímans og fólk fyllt Andanum kemur þar hvergi nærri. Túlkunin á andans fylltu efni er eingöngu orðin málvísindaleg og verður því oft að efnislegu rugli !

Fólk sem er menntað í málvísindum getur sem fyrr segir verið algerlega trúlaust og gráðupakkað inn í skriftlærða efnishyggju. Hvernig á slíkt fólk að geta fjallað um guðlegan texta, algerlega ónæmt fyrir því sem Andinn talar ?

Í raun og veru virðist sérhver krafa um endurþýðingu á Biblíunni koma fram á grundvelli þess að færa þurfi textaboðin til samræmis við tíðarandann. Mönnum finnst textinn líklega stinga samviskuna þar sem breytni þeirra er orðin með þeim hætti að hún dæmir sig í gegnum Orðið !

En sannleikurinn er sá að Biblían hefur ekki fjarlægst samfélag manna heldur hefur samfélag manna fjarlægst Biblíuna. Mannleg breytni hefur sagt skilið við kenninguna og vitnisburðinn. Og hvað hafa menn tekið til bragðs gagnvart æ augljósari merkjum um það. Það er reynt að brúa gjána með því að þynna út boðskap Orðsins og gera hann skaðlausan eins og sagt er og þar með nánast merkingarlausan !

Og það er margt að varast. Í ritningarlegum efnum þarf sem víðar að stýra milli vantúlkunar og oftúlkunar. Alltaf eru til einhverjir sem vilja túlka hlutina út frá eigin sérgæsku-sjónarmiðum. Það á ekki hvað síst við þegar trúmál eru annarsvegar. Þeir sem fara fram með trúarleg öfgasjónarmið eru þannig að vinna hliðstætt eyðileggingarverk og þeir sem þynna út merkingarlegt gildi Orðsins. En Ritningin sjálf segir að menn eigi að reyna hlutina og halda því sem gott er !

Ef við ætlum að ganga lífsveginn með það fyrir augum að rata heim, til eilífs samfélags við Skapara okkar, verðum við að gæta að vörðunum og vegvísunum sem okkur hafa verið gefnir í Ritningunni. Færum því ekki þær vörður til með röngum og útþynntum þýðingum og snúum ekki vegvísunum við. Verum minnug þess að enginn ratar rétta leið þegar villa er við völd !

Höfum það í huga og hjarta að Orð Guðs er vegvísir hverjum þeim sem vill rata heim og handbók lífs og ljóss fyrir mannssálina !

Gleðilega páska !


Þegar menn geta ekki andað lengur, þá hvað ?

 

Um heiminn allan hrópið gengur,

hróp sem alla skaðar.

Blessun ekki í boði lengur,

bölvun ein til staðar !

Brot á öllum lífsins lögum

líkt og ferli í glæpasögum.

Skilar sér að skuldadögum

skömm sem glötun hraðar !

 

Á Suðurnesjum hefur komið í ljós sem víðar að sambýli fólks og verksmiðja sem spúa frá sér hættulegum efnum er eitt af því sem ekki gengur. Eðlileg lífsskilyrði verða fyrir skaða og kostnaður við lagfæringar á slíkum málum er oftast það sem allir ábyrgðaraðilar reyna að komast hjá og enginn vill greiða. En það að fá að lifa í óspilltu andrúmslofti er lífsnauðsynlegt mannréttindamál um alla jörð !

 

En Suðurnesjamálið er samt ekki stórt miðað við það sem er að gerast víða um heim. Syndir feðranna eru að koma fram í sífellt skýrara ljósi. Skýrsla Alþjóða heilbrigðismála-stofnunarinnar frá því í september 2015 lýsir hræðilegu mengunar-ástandi í fjölmörgum borgum heimsins og það versnar stöðugt !

 

Ábyrgðarleysi í efnaiðnaði varðandi mengunarvarnir í verksmiðjum og hvernig menn hafa um langt skeið farið að því að losa sig við hættulegan úrgang eru líklega höfuðástæður þess hvernig komið er.

Stórfyrirtæki og yfirvöld hér og þar hafa á undanförnum áratugum stundað það í stórum stíl að losa sig við hættuleg efni með sem minnstum tilkostnaði og afleiðingarnar af því samviskulausa framferði koma sífellt betur í ljós !

 

Hver veit t.d. hvað fenin í Florida hafa að geyma eða stóru vötnin í Bandaríkjunum og bara vötn og fen um veröld alla. Svo við tölum nú ekki um heimshöfin og dauðagildrurnar sem þar hafa verið lagðar og beinast nú gegn tilvist mannkynsins !

Hvað á eftir að koma í ljós á næstu árum, þegar syndir feðranna í þessum efnum fara að afhjúpa sig í æ ríkari mæli og skerða lífsskilyrði manna um alla jörð ?

 

Nýlega hafa vötn við borgina Bangalore í Indlandi farið að loga og jafnvel er talið að tilvistarstaðan í þeirri borg verði orðin þannig um 2025 að ekki verði unnt fyrir fólk að lifa þar. Það er hryllilegt að hugsa til þess hvað skammsýni og græðgi manna geta valdið miklum skaða og er umrædd borg eitt dæmi af fjölmörgum um það !

 

Eitt sinn var þetta Vatnaborgin fagra og náttúrufar og umhverfi stórbrotið, en nú eru vötnin kringum borgina og í borginni hinsvegar orðin svo menguð að það kviknar í þeim og úrgangur og allskyns viðbjóður er um allt. Dauður fiskur liggur þar í hrönnum og heilbrigt vistkerfi virðist endanlega að brotna niður ! Hvernig slökkva menn vítiselda sem loga í vötnum ?

 

Samkvæmt skýrslu Heilbrigðis-stofnunarinnar eru 13 af 20 mest menguðu borgum heimsins í Indlandi og þó er Bangalore ekki talin í þeim hópi. Mengunarástandið í Nýju Delhi er jafnvel tvöfalt verra en í Beijing þar sem það hefur nú ekki þótt gott og þær eru farnar að verða allnokkrar borgirnar sem eru beinlínis orðnar lífshættulegur verustaður fyrir þá sem búa þar. Skeytingarleysi yfirvalda er og hefur verið með ólíkindum varðandi þessi mál víða um heim og mál að linni !

 

Í Suður-Kóreu og í Japan er ástandið slæmt í helstu iðnaðarborgunum og sama má eiginlega segja um allan hinn iðnvædda hluta heimsins. Í múslimaheiminum víðasthvar er ástandið mjög slæmt og umhverfismál í sérlega vondu fari. Alls staðar hafa menn verið að hugsa um hámarksgróða og hvergi sinnt umhverfismálum af neinni ábyrgð og nú fer að koma að skuldadögunum !

 

Jörðin er að verða baneitruð ruslakista fyrir tilverknað þeirra valda-aðila sem hugsa ekki um neitt nema að hámarka auðsöfnun sína á kostnað lífsins. Ef ekki verður gagngerð breyting á viðhorfum innan tíðar erum við öll á kolsvörtum glötunarvegi og börnin okkar erfa engan heim til að lifa í !

 

 

 


Ham-skipti Óttarrs Proppé eða hvað ?

 

Það er kunnara en frá þurfi að segja að sá sem ætlar sér að halda sínum hlut gagnvart helbláu íhaldi þessa lands verður að halda sér í talsverðum ham. Og þegar um tvöfalt íhald er að ræða er trúlega enn meiri þörf á því að vera í ham !

 

Þetta skilur Óttarr Proppé líklega manna best. Hann er þekktur af því að vera í ham og ef til vill tekst honum – þrátt fyrir félagsskapinn - að tryggja börnum landsins bjarta framtíð og betri líðan – með því að vera virkileg ham-hleypa á verði í heilbrigðisráðuneytinu !!!

 

Þó að gera megi ráð fyrir að ætlaðar hugsjónir Óttarrs Proppé sverji sig ekki beinlínis í takt við Engeyjaráherslur hinna ríkisstjórnarforkólfanna, er líklegast að nú um stundir sé verið að leiða hann inn í það ferli að læra að ganga í takt við þá. Það gæti nefnilega orðið talsverður hamagangur á stjórnarheimilinu, ef umræddur Óttarr reynir þar að standa á því sem hann telur kannski sitt sérumboð !

 

En þó að hann reyni þar að hamast eitthvað er nokkuð víst að hann kemst ekki langt ef hinir bossarnir leyfa það ekki. Hann vegur einfaldlega ekki svo mikið í heildarvigt valdsmálanna í kringum ríkisstjórnina að honum verður að öllum líkindum nokkuð auðveldlega haldið innan leyfilegra marka þar.


Hann situr þar í þeirri súpu sem hann hefur kokkað sjálfum sér og getur engum öðrum um kennt ef illa fer að blása um hann. Varla mun Björt framtíð heldur verða æst í kosningar á næstunni, þar sem stærstur hluti þeirra sem kusu klúbbinn telur sig líklega þegar illa svikinn og virðist það reyndar gilda um Viðreisn líka !


Samt er það svo með íhaldið, að þó að það kafkeyri sig iðulega í verndarmálum allra handa sérhagsmunagæslu, skýtur það alltaf upp rassinum aftur og flýtur á falsi froðunnar. Svo þó að Viðreisn fái brátt sína endanlegu kafkeyringu og hætti að vera til er nánast víst að uppreisnarliðið þar hleypur aftur inn í skjólið hjá íhaldi eitt og fær þar fyrirgefningu synda sinna á iðrunarsamkomu blámóðunnar í Valhöll !


En hvað skyldi hamgosinn okkar gera við sína komandi kafkeyringu, þegar tiltrúin er horfin og hann og Björt og Björt framtíð hafa að áliti kjósenda engu skilað þrátt fyrir hamslaus tilþrif – að eigin mati ? Ekki veit ég það, en hygg þó að þá muni sumir illa fá hamið vonbrigði sín !


En eins og til að halda upp á valdatöku þeirra frændanna Bjarna og Bensa eftir áramótin, kom nýtt og glæsilegt skip íslenska flotans til hafnar um svipað leyti, og að sjálfsögðu var það látið bera nafnið Engey. Líklega þá í heiðursskyni við afgerandi endurnýjaða valdastöðu Engeyjarættarinnar í stjórnkerfi landsins. Trúlega mun skipinu fylgja ættarleg Ham-ingja og rekstrarleg blessun ef að líkum lætur !


Hitt er svo allt annað mál hvernig pólitískt fley Óttarrs Proppé kemur til með að pluma sig í vafningasömu áreiti streituvekjandi stjórnarsamstarfs á komandi vikum, og hvernig honum kemur til með að líða til lengdar í þeim mjög svo sérhagsmunatengda félagsskap sem hann hefur kosið sér !






Um pólitískt prump !

 

Ef til vill á milljónagreifinn umdeildi Donald Trump eftir að fá þau eftirmæli að hafa verið lakastur allra þeirra manna sem setið hafa á forsetastóli í Bandaríkjunum og hafa þeir þó sumir – satt best að segja - ekki verið ýkja merkilegir menn !

 

Trump er mikið ólíkindatól og talar út og suður. Hann hefur heitið því að gera Ameríku mikla aftur. Með þeirri yfirlýsingu viðurkennir hann að Bandaríkin hafi glatað mikilleik sínum frá fyrri tíð og ljóst er að margir Bandaríkjamenn eru honum sammála um það og þrá að komast í gömlu sporin á ný.

Það er þó í sjálfu sér nokkuð merkilegt að þeir skuli gera sér grein fyrir þeirri afturför sem orðið hefur varðandi orðspor þeirra á seinni árum !

 

Því af hverju skyldi álit Bandaríkjanna hafa beðið þann mikla hnekki ? Er það ekki fyrst og fremst vegna óheyrilegs yfirgangs þeirra og hroka gagnvart öðrum þjóðum um heim allan um langt skeið. Það er aldagömul viska í þeim orðum “ að hroki leiðir til falls !”

 

Það er því nokkuð kaldhæðnislegt, sérstaklega með tilliti til þess hver meinsemdin er, að fram komi maður, sem er sjálfur þekktur fyrir hroka og yfirgang, sem segist ætla að gera Ameríku mikla aftur !

 

Það eitt er víst að Ameríku verður ekki mikil aftur á neinn jákvæðan hátt með mann eins og Donald Trump í broddi fylkingar ! Hann er einfaldlega ekki sú manngerð sem er líkleg til að láta gott af sér leiða, hvorki í eigin landi né á heimsvísu !

Í raun og veru virðist Donald Trump miklu frekar vera maður sem er að gera sjálfan sig að minni manni með hverjum degi sem líður. Með framkomu sinni ýtir hann undir borgaralegt samstöðuleysi í landi sínu og þurfa þó Bandaríkin síst á slíku að halda !

 

Það verður því mjög forvitnilegt að sjá hvernig þessum sjálfskapaða vandræðamanni mun reiða af í embætti forseta Bandaríkjanna. Mun bandaríska stjórnkerfið standast það reynslupróf sem maður af þessu tagi kann að vera fyrir þau gildi laga og réttar samfélagsins sem ríkisfeðurnir lögðu á sínum tíma og treystu sem best ?

 

Spurning dagsins hlýtur að vera - getur einn maður sem kemst á valdatoppinn valtað yfir allar fyrri áherslur í lögum og mannrétti heils ríkjasambands og farið eins og jarðýta yfir gamalgróin frelsisgildi ?

 

Ef svo reynist, þá mun illt við það að búa, jafnt fyrir Bandaríkin sjálf sem og heiminn allan. Betrunarleið Bandaríkjanna verður ekki gengin undir forustu manns sem sýnilega versnar með hverjum degi, að valdhroka og stórmennskustælum !

 

Bandaríkin þurfa að hverfa aftur til upprunalegra hugsjóna sinna og láta af heimsvaldastefnu sinni. Þau geta gert það með því að fylgja þeirri línu sem Washington lagði fram í kveðjuræðu sinni, meðal annars varðandi samskipti Bandaríkjanna við aðrar þjóðir. Í þeirri gagnmerku ræðu er eiginlega komið inn á allt sem þarf til að endurheimta virðingu sem nú er og hefur verið á niðurleið !

 

Bandaríkin með breyttri stefnu ættu að geta lagt mikið framlag og gott til mála í veröld okkar og þörfin fyrir það er sannarlega mikil og brýn. En til að svo geti orðið þurfa þau að hafa miklu frambærilegri fulltrúa á forsetastóli en Donald Trump !

 

Kannski er kjör hans ein skýrasta sönnunin fyrir því hversu illa er komið fyrir þeirri þjóð sem margir töldu í eina tíð brjóstvörn frelsis og manndáða í þessum margstaðfesta heimsósóma heimi okkar !

 

 

 

 


Höfundur

Rúnar Kristjánsson
Höfundur er húsasmiður og býr á Skagaströnd.

Eldri færslur

Apríl 2017
S M Þ M F F L
            1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30            

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (28.3.): 192
  • Sl. sólarhring: 356
  • Sl. viku: 1213
  • Frá upphafi: 309907

Annað

  • Innlit í dag: 179
  • Innlit sl. viku: 1045
  • Gestir í dag: 179
  • IP-tölur í dag: 178

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband