Skurðgoðin snúa til baka !

Nú á tímum þykir víst flest meira spennandi og skemmtilegra en að vera kristinn. Og þeim virðist fara fækkandi sem aðhyllast kristindóm og þora að kannast við það. Þjóðfélag okkar í dag er orðið svo frjálslynt og víðsýnt og fordómalaust, að þeim virðist stöðugt fjölga sem hafa enga fordóma – nema þá gagnvart kristinni trú !

Þjóðin okkar sem hefur fram undir það síðasta sent kristniboða til þriðja heims landa til að boða það sem kallað hefur verið fagnaðarerindið, þjóðin sem átt hefur gegnheila menn eins og Ólaf Ólafsson og fleiri slíka á trúboðsakrinum, virðist nú í mörgu telja það best sér til vaxtar og viðgangs að aðhyllast á ný trú á stokka og steina.

Þjóðin okkar hlær og gerir grín að myrkhræðslu fólks á liðnum tímum, draugatrú og hindurvitnum, galdrafári og geggjun á ýmsum sviðum, en allt þetta á sér fulla samsvörun í yfirstandandi tíma, sem á þó vera svo upplýstur að aldrei hafi svo „menntað mannkyn“ tórt á þessari jörð !

Hvað með orkusteinana sem seljast grimmt og eiga að fela í sér allskyns krafta fólki til hjálpar í lífinu ? Hvað með öll húðflúrin sem eiga að vernda fyrir illum öndum og ég veit ekki hvað ? Hvað með sambandið við geimverurnar og orkuna frá Snæfellsjökli ? Hvað með kaup á fokdýru lituðu vatni sem á að lækna öll mein ? Hvað með svokallaða Ásatrú sem virðist í einhverri uppsiglingu hér og talar fyrir því sem var aflagt fyrir þúsund árum vegna þess að það þótti ekki lengur forsvaranlegt í siðuðu mannfélagi ? Hvað með Harry Potter delluna og galdrafárið í kringum þá einskisverðu uppdiktun ? Hvað með trú á álfa og tröll, trú á kýklópa og kentára löngu liðinna alda – Tolkien-átrúnaðinn allan ?

Hvað með alla heilunarsérfræðingana og reikimeistarana sem bjóða lausnir á nánast öllu því sem stendur fólki fyrir þrifum ? Hvað með yogaafbrigðin sem eiga að vera allskonar aflstöðvar fyrir fólk og gera það að gangandi kraftaverkum ? Hvað með Búddista-kenningarnar sem eiga að friða og gera fólki fært að slaka algerlega á ? Hvað með indversku leiðirnar sem Gunnar Dal og fleiri hafa boðað sem kraftbirtingu nýrra hluta í mannlífinu o.s.frv.o.s.frv.o.s.frv. Af hverju er Indland þá ekki fyrir löngu búið að taka sér afgerandi forustu í andlegum málum heimsins fyrir tilverknað slíkra kraftbirtinga - í stað þess að vera úthrópað um allar jarðir fyrir svívirðileg nauðgunarmál ?

Þetta allt og margt fleira hefur verið innleitt á síðustu árum í íslenskt mannlíf í áður óþekktum mæli og ef það væri það sem það er sagt vera, til gildis og góðs fyrir alla, ætti þjóðfélag okkar líklega að vera nánast frítt við alla óværu í dag ! En hvar sjást merkin um að öll þess mikla innspýting ætlaðra gæða í okkar þjóðmenningu hafi orðið til góðs ?

Hjátrú varðandi orkusteina og húðflúr er að mínu viti bara endurtekning sögunnar á gömlum, blindum kennisetningum sem aldrei hafa haft neitt í farteskinu nema blekkingar og kaupmennsku. Og allt það sem hefur verið upp talið hér að framan eru í raun stykki í það púsluspil afvegaleiðingar sem farið hefur hamförum um Vesturlönd á síðustu áratugum undir merki Laodíkeu – undir mannréttindasóknar-merkinu mikla, sem er ekkert nema gunnfáni þess tíma sem opnar að fullu glötunarleiðina til hins endanlega dauða !

Og rétttrúnaður nútímans, sem á yfirborðinu er sagður helgaður frjálslyndi, víðsýni og fordómaleysi, er auðvitað langt frá öllum þessum – í sjálfu sér - ágætu viðmiðum. Yfirlýstur rétttrúnaður er aldrei neitt af þessu. Hann felur það alltaf í sér að vera afturhaldssamur, þröngsýnn og umburðarlaus. Hann er alltaf stefna sú sem hyllir óbreytt ástand – status quo.

Rétttrúnaðarelíta hvers tíma hefur alltaf hrópað út yfir samtíð sína í upphöfnum hroka sjálfsins: „ Við höfum náð hæsta punkti mannlegs þroska, við höfum staðsett okkur nákvæmlega þar og verðum þar áfram !“ En ekkert af mannsins hálfu - eins og sér - er eða getur verið varanlegt. Það liggur í sjálfu sér ljóst fyrir því maðurinn er ekki varanlegt fyrirbrigði og getur aldrei orðið það í eigin mætti. Tilvera mannsins er honum jafn mikill leyndardómur í dag og hún hefur alltaf verið. Hann veit ekkert með vissu um tilgang tilveru sinnar !

Hann kemur og veit ekki hvaðan, hann er og veit ekki hversvegna, hann fer og veit ekki hvert ?