Nokkur orð um Virðingu og Réttlæti !

 

Hið íslenska mannfélag hefur beðið mikið tjón á síðustu árum vegna sérdrægni manna og hömlulausrar eigingirni og peningagræðgi. Hin almenna velferð sem menn töldu sig vera að byggja upp hér á árum áður er ekki lengur markmið í sjálfu sér.

Raunar hefur almenn velferð verið á niðurleið hér mörg undanfarin ár enda fátækt farin að hefja innreið sína í þjóðfélag okkar aftur af mannavöldum - svo illt og bölvað sem það er !

 

Hugsjónir hafa horfið fyrir stöðugri ásókn efnishyggju og margir seilast langt til að auðga sjálfa sig, enda segir eigingjarn tíðarandinn að það sé mál málanna að fita sig á annarra kostnað. Jafnvel fólk sem hefur byrjað feril sinn í krossferð gegn spillingu sest nú sjálft að í spillingardíkinu og virðist samt ekki hafa hugmynd um hvar það er statt. Svo samdauna hefur það orðið viðbjóðnum sem það ætlaði að uppræta, að það skynjar hann ekki lengur !

 

En samt er baráttunni fyrir heilbrigðara og réttlátara samfélagi haldið áfram og þó að ýmsir svíki og bregðist verður það aðeins til að stappa stálinu í þá sem heilir eru til orðs og æðis og vilja ekki níðast á neinu því sem þeim er trúað til.

Meðal þess sem slíkt fólk berst fyrir er að það ríki virðing og réttlæti í öllum samskiptum. Það er afar þýðingarmikið atriði varðandi það að skapa traust - að virða heilbrigð gildi og sýna í öllu stuðning við réttlátar lausnir í málum !

 

Verkalýðshreyfingin hefur innan sinna vébanda samtök sem ganga undir félagsheiti sem skammstafað er VR. Oft er talað í því sambandi um gildi Virðingar og Réttlætis og það er sannarlega ekki á hvers manns færi að standa undir stefnu sem hefur slíkt að markmiði. Þá þarf að vanda til verka og vera trúr og sannur !

 

En þegar forustumenn í verkalýðssamtökum eru komnir svo djúpt niður í spillingardíkið, að þeir telja sig þurfa að hafa margföld laun miðað við almenna félagsmenn, þá eiga þeir að hætta. Þá eru þeir ekki lengur hæfir til þjónustu og græðgi þeirra orðin slík að þeir eru farnir að eitra út frá sér. Þá vita þeir greinilega ekki lengur hvað Virðing og Réttlæti er. Þá er framgangan sýnilega orðin sýkt af þveröfugu hugarfari sem virðist öllu heldur taka mið af Villuferli og Rangindum !

 

Ofurlaun eiga engan rétt á sér í okkar samfélagi og auðvitað síst af öllu í verkalýðshreyfingunni sem á að vera baráttuarmur okkar eigin réttindagæslu. En þar er líka fólk sem hefur villst af götunni til Virðingar og Réttlætis vegna eigin græðgi. Það er sárt til þess að vita að fólk skuli telja sér trú um að það sé að starfa í þjónustu venjulegs launafólks, og það af fullum heilindum, þegar launakjör þess eru orðin himinhá og það telur sig samt vinna ærlega fyrir hverri krónu !

 

Við þurfum að koma þeim úr valdastöðum innan verkalýðshreyfingarinnar sem þar sitja á fölskum forsendum. Við þurfum að losa okkur við alla úlfana í sauðargervinu, alla svikarana sem þar hafa hreiðrað um sig og gengið til liðs við þá sem arðræna fólkið í landinu, alla þá sem eyðileggja Virðinguna og brjóta á Réttlætinu !

 

Við þurfum að veita nýjum mönnum tækifæri, mönnum sem hafa sýnt að þeir vilja berjast gegn öllu því sem óhreint er, þar með talið gjörspilltum gróðaklíkum og svívirðilegu lífeyrissjóðakerfinu sem deilir og drottnar með fé fólksins að vopni og er löngu orðið að ófreskju auðvalds og spillingarviðbjóðs í þessu landi. Þar vantar nú ekki ofurlaunin !

 

Sýnum í öllum tilfellum að við styðjum ekki spillt fólk til forustustarfa. Höfum kjark til að segja meiningu okkar og leggjum fram okkar skerf til þess að bæta samfélagið okkar og hefja aftur sókn að þjóðarvelferð og eflingu heildarhags með Virðingu og Réttlæti að leiðarljósi !