Á öryggisventill nýrrar ríkisstjórnar að vera Framsóknarflokkurinn ???

Ekki tókst ríkisstjórn með yfirgnæfandi meirihluta á alþingi að halda velli til lengdar, þó eðlileg ábyrgðarkennd gagnvart þjóð og landi hefði átt að kalla á slíkt. En ríkisstjórnarflokkarnir áttu sjáanlega ekki neina samleið og misstu smám saman allt traust meðal þjóðarinnar, Sjálfstæðisflokkurinn það litla sem eftir var og Samfylkingin fór að hrapa mjög niður í könnunum.

Geir Haarde hefur nú sagt að Samfylkingin hafi verið heltekin hatri til eins manns, en þá má alveg eins segja að Sjálfstæðisflokkurinn hafi verið og sé heltekinn ást á einum manni. Það mætti halda að það væri auðveldara að skilja á milli múslima og Allah en Sjálfstæðisflokksins og Davíðs Oddssonar, svo virðist átrúnaðurinn mikill á Seðlabankagoðinu.

Geir Haarde ætti að sjá sóma sinn í að fara sér hægt og sleppa svona yfirlýsingum, sem gera hann bara sjálfan að enn minni manni að áliti fjölmargra.

Eins og hlutirnir hafa farið, er engin eftirsjá í ríkisstjórn sjálfstæðismanna og krata.

Þar var löngum fátt með heilindum í gangi eins og best má heyra núna á orðum þeirra:

 

Stjórnin féll og fauk um koll,

flest var meinum grafið.

Dettur margt í drullupoll,

dauða - synda - hafið !

 

En það er annars merkilegt með Framsóknarflokkinn, hvað hann þarf óskaplega lítið til að endurnýja sig. Einn strákur er settur í öndvegið, eitt óskrifað blað, og sjá, allt á samstundis að verða nýtt, hreint og syndlaust ?

En Valgerður er þarna enn, Siv líka og Birkir, - og flokkseigendaklíkan á bak við er sú sama, allt lið sem kunni sér ekki læti í frjálshyggjusveiflunni miðri - allt lið sem lifði þar í vellystingum praktuglega - á kostnað þjóðarinnar !

Munið þið hvað Valgerður sagði á flokksþinginu : " Það verður að losa krumlu frjálshyggjunnar af hálsi þjóðarinnar ! " Krumluna sem hún átti síst minni þátt í að setja þar en Sjálfstæðismennirnir !

Ef svona framkoma á að sýna að konur séu hæfari í pólitík en karlar, hæfari til siðferðis og sannleika, þá er ég ekki tilbúinn að kvitta undir það. Ætluðu þær ekki að verða betri ?

Og Framsóknarmenn eru samir við sig - hvar í flokki sem þeir standa. Guðmundur Steingrímsson áttaði sig allt í einu á því að það væri kannski hægt að ná í þingmannsstól á vegum Framsóknar, og skyndilega fann hann að hann hafði í rauninni alltaf verið Framsóknarmaður.

Hann hafði bara villst inn í Samfylkinguna í einhverskonar rómantískri sjálfstæðis uppreisn gegn sínum eigin genum og pabba gamla.

Og Guðmundur Steingrímsson leiðrétti snarlega sína kolröngu stefnu og hefur nú hlaupið berfættur heim í heiðardalinn og ætlar nú að stefna að því að verða þriðji Strandagoðinn í þráðbeinan karllegg !

Það er munur að mannsliði og Denni gamli hlýtur að hafa fagnað mjög pólitískri heimkomu glataða sonarins og alikálfur trúlega verið á borðum.

En í alvöru talað, ef Framsókn slær sér upp á þeim blekkingum sem verið er að viðhafa í kringum Sigmund Davíð, verð ég að segja að þá sé íslensku þjóðinni  varla viðbjargandi. Það skyldi þó aldrei vera að félagshyggjuflokkurinn svikuli, hækjan sem tryggði íhaldinu og frjálshyggjunni þingmeirihluta til að rústa efnahag þjóðarinnar, fái góða kosningu í vor ?

Bara út á engilhreint og saklaust andlitið á Sigmundi Davíð ?

Það hefur nefnilega ekkert annað breyst. Framsóknarflokkurinn hefur ekki beðið þjóðina afsökunar á gjörðum sínum sem hækja íhaldsins, Framsóknarflokkurinn hefur ekki afneitað sínum auðmönnum fremur er Sjálfstæðisflokkurinn sínum,

Framsóknarflokkurinn hefur ekki viðurkennt brot sín, hann hefur bara játað að hafa misst traust, en af hverju - það virðast Framsóknarmenn ekki skilja ?

Framsóknarflokkurinn er með sama tækifærissinnaða innrætið og hann var - hann hefur ekki viðurkennt neina iðrun í raun og veru. Hann fór bara í kattarþvott yfirborðsins og telur sig vera með hreinsunarvottorð eftir það.

En enginn kattarþvottur eða hundahreinsun þvær skítinn af Framsókn - öll 12 ára undirlægju-óhreinindin sitja þar föst ennþá, undir yfirborðinu !

Ætlar Steingrímur J. Sigfússon virkilega að treysta á slíkan ábyrgðaraðila að minnihluta ríkisstjórn fram að kosningum ?

Það mætti segja mér að ekki væri fráleitt að yrkja til hans í því sambandi:

 

Farirðu að treysta á Framsóknarmenn,

finnst mér nú biluð þín glóra.

Landráðaflokkurinn litli er enn

að leika sér kringum þann stóra !

 

Hvar eru menn staddir ? Á að fara að treysta enn á ný án þess að skynsemin mæli með því og láta þjóðina enn og aftur mæta afleiðingunum af vitleysunni ?

Mikið hlýtur það að þykja gott að sitja í þessum ráðherrastólum ?

" Ég "

Hefur nokkurt orð meira aðdráttarafl fyrir mannlegan huga en tveggja stafa orðið  Ég  ?

Snýst ekki allt lífið um að uppfylla þarfir þess inntaks sem býr í orðinu Ég ?

Er þetta Ég ekki meira og minna allt um lykjandi í hugsanagangi manna hér á jörðinni ?

Svona mætti lengi halda áfram, því í heimi sem hafnar Guði og forsjá hans, er hinn valkosturinn sjálfselskan og Satan !

Við mennirnir virðumst vilja frelsi til að haga okkur eins og okkur sýnist.

Og Freistarinn segir eins og fyrri daginn við sérhvern mann: " Elskaðu sjálfan þig umfram allt, láttu allt eftir þér, þú átt rétt á öllu og enginn hefur rétt til að neita þér um neitt, vertu þinn eiginn guð !"

Við erum sýnilega komin nálægt endatímanum eða jafnvel lengra !

Það er þegar verið að byggja Babylon-musteri í höfuðstöðvum hins evrópska stórríkis og sú tilbeiðsla sem þar fer fram er í raun og veru helguð skækjunni miklu - skurðgoðinu sem talað er um í Opinberunarbókinni.

Hver sem hefur hugtakið " Ég " að leiðsögn í lífi sínu mun leiðast til fylgdar við þann sem fyrstur hóf að dýrka sitt eigið sjálf - þann Lúsifer sem varð að Satan.

Andkristur er í nánd og hann mun brátt koma fram og krefjast ríkis síns !

Við glímum við Guð hvern dag í lífi okkar. Það eru ekki bara Jakob Ísaksson og Árni Bergmann sem hafa glímt við Guð - við gerum það öll, hvert með sínum hætti !

Guð leitar eftir samfélagi við okkur mennina og vill eiga samfélag við okkur á grundvelli  trúarinnar, sannleikans og réttlætisins. En við mennirnir viljum hafa það öðruvísi. Við viljum engin skilyrði, við viljum engar reglur, við viljum engan Guð sem segir " þetta er rétt og þetta er rangt "!

Við viljum fara eigin leiðir. Við viljum dýrka manninn - þetta allt um lykjandi  " Ég " !

Sú manndýrkun, sú sjálfselska, sú eiginupphafning hefur nú rústað íslensku samfélagi. Menn hættu að vinna saman að góðum markmiðum, en fóru í þess stað að einkavæða hverja hugsun til fylgis við sjálfið.

Dansinn um gullkálfinn endar alltaf á sama veg - með hruni, með niðurbroti, með glötunarástandi ! Við lærum seint og illa að gæta að okkur !

Undir forustu Sjálfstæðisflokksins, hins sannnefnda Þjóðarógæfuflokks, vék íslenska þjóðin sér frá því að ganga veginn til góðs og hóf að dýrka Mammon í áður óþekktum mæli. Jafnframt var farið að dýrka þáverandi formann flokksins sem ofurmenni og snilling. Hann brá sér síðan í hlutverk Arons æðstaprests og mótaði gullkálf frjálshyggjunnar, sem notaður var til að trylla lýðinn og taka dómgreindina frá fólkinu. Í höndum hans og fylgjenda hans var ríkisvaldið síðan einkavætt til afnota fyrir óvenju samviskulausan hóp manna sem fylgdi út í ystu æsar forskriftinni : " Ég um Mig frá Mér til Mín " !

Ekkert var skeytt um heildarhagsmuni, ekkert var skeytt um rétt náungans, ekkert var skeytt um mannleg viðmið, heiður, dyggðir og gamalvirt gildi.

Enginn í vítishópi arðræningjanna leiddi hugann að íslenskri þjóð - því hver sá sem hugsar alfarið eftir fyrrnefndri forskrift er ónæmur fyrir þjóðlegri hugsun og tilfinningu. Hjörtu slíkra manna hafa ekki rúm fyrir neitt annað en græðgi.

Ég vona að Íslendingar almennt gleymi ekki svo glatt helsta hugmyndafræðingi Sjálfstæðismanna og því slagorði sem Mammonshugsun hans setti fram í gyllingu hins falska góðæris : " Græðgi er góð !"

Á sama hátt má segja : Sjálfselska er góð - eigingirni er góð - yfirgangur er góður  - illska er góð - Mammonsdýrkun er góð !"

En sem betur fer er lífið ekki þannig, nema þegar árar vítis virðast taka sér bústað í jarðneskum valdsherrum.

Sjálfselska er ekki góð en náungakærleikur er góður, eigingirni er ekki góð en fórnarlund er góð, yfirgangur er ekki góður en tillitssemi er góð, illska og Mammonsdýrkun er ekkert nema uppreisn gegn Guði og góðum siðum.

Vinnum að því að uppræta sýkingu samfélagsins - hvert og eitt.

Látum engin öfl leiða okkur aftur á glapstigu Mammons, hvorki valdsherra, flokka eða stefnur. Snúum aftur frá villunni sem frjálshyggjan bjó yfir, frá villunni sem Sjálfstæðisflokkurinn kallaði yfir þjóðina.

Kjósum af ábyrgð í vor, kjósum með uppbyggingu þjóðfélagsins í huga :

 

Þeir sem af farsældar veginum viku,

villtu hið ærlega þor.

Treystum þeim ekki sem traust okkar sviku,

trúum þeim ekki í vor !

 

Leggjum þetta eigingjarna " Ég " til hliðar og förum að hugsa út frá samstarfs- hugtakinu  - " Við ! "

Í þeirri hugsun býr möguleikinn til heilbrigðrar endursköpunar hins íslenska samfélags !

 

 

Hvað er nálægt okkur og hvað ekki ?

Í umfjöllun íslenskra fjölmiðla af nýliðnum atburðum á Gaza, hafa þeir hvergi vikið frá þeirri forskrift, að fjalla um stríðsglæpi og aðrar hörmungar út frá pólitískri réttlínu í áróðursmálum.  Horft er á aðra hlið málanna og lítið sem ekkert skeytt um hina. Fólki sem hefur talið sig hafið yfir fordóma gagnvart öðrum, fannst það t.d. alveg rétt að stjórnvöld okkar hygðust ekki taka á móti fulltrúa Ísraelsstjórnar eða yfirleitt hlusta á sjónarmið Ísraelsmanna.

Það var víst hin víðsýna og fordómalausa afstaða þess varðandi deilumálin fyrir botni Miðjarðarhafsins...........!!!

Gengið var út frá því sjónarmiði einu sem réttu, að arabar í Palestínu undir beinu forræði hryðjuverkamanna væru saklaus fórnarlömb yfirgangs Zíonista !

Íslendingar voru í eina tíð þroskameiri en þetta. Þá sömdu spekingar ýmsar viðvarandi leiðbeiningar fyrir komandi kynslóðir sem flestar ættu að vera í fullu gildi enn í dag - ef við hefðum þá dómgreind til að bera að fara eftir þeim. Hvað felst t.d. í spakmælinu : " Sjaldan veldur einn þá tveir deila ! " ?

Gerir það ekki þá kröfu til okkar að við séum tilbúin að hlusta á deiluaðila, vega og meta mál, og taka afstöðu á grundvelli þeirrar skynsemi sem Guð gaf okkur ?

Eigum við að blanda okkur inn í deilur annarra þjóða eða þjóðabrota á forsendum pólitískra upphlaupa og bálandi tilfinningasemi, og skeyta í engu um skynsemi eða efnisrök ?  Íslenska ríkisútvarpið hefur fjallað um átökin á Gaza með þeim hætti að ég sem Íslendingur skammast mín orðið fyrir þann fjölmiðil. Allar upplýsingar virðast þar fengnar í gegnum arabíska aðila sem fá að útmála Ísraelsmenn á allar lundir átölulaust.

Um daginn las ég grein í Mbl. frá ónefndri konu sem var að hvetja fólk til að kaupa ekki vörur frá Ísrael !

En hvað þá með Bandaríkin ?

Hefur þessari blessaðri konu aldrei dottið í hug að hvetja til þess sama gagnvart þeim vegna fangabúðanna á Guantanamo, þar sem fangar hafa að öllum líkindum verið pyntaðir ? Hvernig stendur líka á því að hún og aðrir íslenskir mannúðarvinir hafa ekki sagt orð um fjöldamorð Bandaríkjamanna og fylgifiska þeirra á þúsundum Talibana í Dasht-el-Leili eyðimörkinni í Afghanistan eða fundist ástæða til að sniðganga bandarískar vörur af þeirri ástæðu ?

Skyldi ástæðan vera sú, að umrædd kona viti ekkert um þessi fjöldamorð vegna þess að það hefur svo til ekkert verið fjallað um þau í íslenskum fjölmiðlum og reyndar sáralítið í vestrænni pressu ?

Og af hverju skyldi það vera ?

Líklega er ástæðan sú að fjöldamorðingjarnir í umræddum glæp eru  " the good guys " og gegn þeim snúast vestrænir fjölmiðlar ekki eða vekja athygli á ódáðaverkum þeirra. Ef fólk leitar sér ekki sjálft upplýsinga, getur auðveldlega svo farið að það komi sér í þá stöðu að láta mata sig með alla hluti.

Þeir eru ófáir fjölmiðlarnir á Vesturlöndum sem hafa tekið sér einhliða dómsvald gegn Ísrael og þeir eru ófáir -  nytsömu sakleysingjarnir - sem hlaupa þá til og éta upp allt það sem matreitt er ofan í þá umyrðalaust.

Og það er ekkert hugsað um það, að margir fjölmiðlar á Vesturlöndum eru nú orðið í eigu araba með einum eða öðrum hætti.

Margt mætti um nútíma áróðurshætti segja, þó hér verði aðeins minnst á fátt eitt, en líklegt þætti mér að Jósef Göebbels yrði hrifinn ef hann sæi sviðið í dag og fengi að sjá hvað vinnubrögð hans eru mikils metin í fjölmiðlum samtímans !

Mikið hefur verið talað um látin börn í tengslum við nýliðna atburði á Gaza. Það er eins og verið sé að gefa það stöðugt í skyn að Ísraelsmenn séu alveg sérstakir barnamorðingjar.

Enginn ærlegur maður ver dráp á börnum, en stríðsátök hafa alltaf komið niður á börnum sem öðru fólki og varðandi það eru vafalaust allir sem stríð heyja sekir.

En hvernig var það í Brasilíu þegar umhverfismálaráðstefnan var haldin í Rio hér um árið ? Lögreglan var send út á barnaskitterí - til að fækka götubörnum í borginni, því þau voru talin svo mörg að það kæmi óorði á landið. Hvar sáust mótmælin gegn því ?

Mikið gasalega gleymdu íslenskir barnavinir sér þá illa á mannúðarvaktinni !

Jón Ormur Halldórsson segir í kafla sem hann ritaði í bókina " Íslam með afslætti ", að  - " 30.000 börn deyi í heiminum á hverjum degi úr fátækt ! 

Flest þeirra deyi úr niðurgangi sem orsakist af vondu vatni og lélegu fæði.

Dauði þeirra eigi sér stað með þegjandi samþykki og fullkomnu afskiptaleysi þeirra sem gætu bætt þar úr málum. Auðugasta ríki heims, Bandaríkin, sé nískast allra þróaðra ríkja á framlög til baráttu gegn fátækt ! "

Ekki kemur það mér á óvart að heyra þetta, þar sem Bandaríkin eru versti arðræningi heimsins á okkar dögum og bíða nú aðeins þess örlagadóms sem yfir þau mun ganga í náinni framtíð.

Í ljósi þessara og annarra staðreynda varðandi það sem er í gangi í heiminum, verður hinn pólitíski æsingaleikur varðandi Gaza, bókstaflega fáránlegur.

Það virkar ekki sannfærandi hvað sumt er látið ganga nálægt okkur, en sumt sem er miklu alvarlegra mál er þagað í hel, haldið fjarri umræðu eða látið eiga sig með öllu. Eigum við að láta stýra okkur þannig varðandi skilning á mörgu því sem er að gerast í samtímanum ?

Getum við sætt okkur við að fjölmiðlar nauðgi dómgreind okkar dag eftir dag, allan ársins hring, með slíkum og þvílíkum hætti ?

30.000 börn deyja dag hvern í heiminum vegna þess að öllum virðist sama um þá staðreynd !  30.000 börn - á hverjum degi ! Hugsið um það !

Lögregla er sumsstaðar með það í sínum verkahring að drepa börn í umhverfishreinsunar skyni ! Hugsið um það !

Börn eru seld í þúsundatali víða um heim í kynlífsþrælkun og svívirðilega misnotkun ! Hugsið um það !

Börn eru drepin austur í heimi vegna þess að líffæri þeirra eru orðin verslunarvara á hinum syndum spilltu Vesturlöndum ! Hugsið um það !

- Og enginn segir neitt eða gerir - þó ótal stofnanir séu fyrir hendi sem eiga að sjá til þess að svona viðbjóður eigi sér ekki stað.

En á sama tíma er sorglegur dauði nokkurra barna á Gaza í stríðsátökum, þar sem báðir aðilar eiga skiljanlega sök, notaður að því er virðist sem allt að því kærkominn efniviður í pólitísk áróðurshögg !

Ég hef megnustu skömm á öllum þeim sem stunda slíkt framferði.

 

Hugleiðingar um harmleikinn á Gaza út frá heildarmynd þess sem er að gerast í samtímanum

 

 Það er athyglisvert að fylgjast með því hvernig fjölmargir Íslendingar nú til dags geta látið varðandi Ísraelsmenn. Þegar upp úr sýður í Mið-Austurlöndum  liggur við að ákveðinn hópur fólks hérlendis gangi hreinlega af göflunum.

Það lætur þá óspart í ljós hatur sitt á bölvuðum Gyðingunum, eins og þeir eru iðulega kallaðir, og telur þá víst eina í sök þar sem tveir eða fleiri deila.

Íslensk ungmenni virðast núorðið gera nokkuð af því að fara til Gaza eða Vesturbakkans, að sögn til að öðlast víðsýni og vinna þar við hjálparstörf, en það er eins og þau geri það í líkum anda og þau væru múslimskir pílagrímar á leið til Mekka.

Stjórnvöld í evrópskum löndum, þar sem múslimar eru ört vaxandi íbúafjöldi, virðast ekki þora annað lengur en að taka afstöðu gegn Ísrael og sýnist þar litlu skipta hvernig í pottinn er búið. Aðeins annar aðili deilumálanna virðist talinn sekur. Samt er Ísrael miklu nær Evrópu í stjórnarfarslegu tilliti en arabar á svæðinu og múslimalöndin í kring.

Ég veit ekki til þess að nokkurt ríki glími við hliðstæðan vanda og Ísraelsmenn standa frammi fyrir á Gaza. Stjórnvald araba þar, Hamas-samtökin, viðurkenna ekki tilverurétt Ísraelsríkis !

Hvernig semja menn við andstætt stjórnvald sem stendur fast á því að þeir eigi ekki tilverurétt ? Hvernig á að berjast gegn ofstækisvaldi sem beitir fyrir sig heilum hópum af manngerðum sprengjum, allt niður í börn ? Hvernig á að beita sér gagnvart ofsatrúuðum hryðjuverkamönnum sem svífast einskis og nota borgaralega þjóðbræður, konur og börn, sem skildi ?

Báðir deiluaðilar, arabar sem Ísraelsmenn, eiga og hafa átt menn sem hafa viljað leysa málin með friði. Þeir hafa hinsvegar iðulega verið drepnir eða þaggaðir niður vegna hatursvakinnar atburðarásar, vegna þess að ofstækisöfl nærast á stríði og blóðsúthellingum og vilja halda slíku ástandi við.

Þessvegna vildi Hamas ekki vopnahléð lengur. Það fjaraði undan samtökunum við friðsamlegri aðstæður. Það þurfti átök, það þurfti stríð og frekari blóðfórnir. Það þurfti nýja píslarvotta til að auka fylgið.

Þeir eru ófáir arabarnir sem hafa verið myrtir af eigin þjóðbræðrum vegna þess að þeir hafa talað fyrir friði og sáttum. Á tímabili var það svo, að um helmingur þeirra araba sem létust á Vesturbakkanum voru myrtir af öðrum aröbum. Fjöldi manns hefur verið drepinn þannig fyrir það eitt að hafa ekki viljað taka þátt í mótmælum gegn Ísrael. Þar hefur oft verið um að ræða kristna araba.

Menn geta líka velt fyrir sér örlögum Nashashibi ættarinnar sem vildi friðsamleg samskipti við Gyðinga. Það fólk var miskunnarlaust murkað niður.

Þar lék hinn illræmdi Haj Amin al-Husseini stórt hlutverk í því að láta drepa þá þjóðbræður sína sem vildu styðja frið í samskiptum við Ísraelsmenn.

 Drápin á ísraelsku íþróttamönnunum í Munchen 1972 sýndu hvað langt arabískir hryðjuverkamenn voru tilbúnir að ganga - þeir skeyttu ekkert um ein helgustu friðarvé heimsins, Ólympíuleikana, og frömdu þar sín voðaverk.

Víða er talað um Ísrael sem eitt öflugasta herveldi heimsins. Ég las þá umsögn t.d. á vinsælu bloggi um daginn. En svipað var sagt um Írak undir Saddam Hussein fyrir Flóastríð. Írak á " fjórða öflugasta landher veraldar "  sögðu áróðursmeistararnir. En þegar til kom þurfti ekki annað en jarðýtur til að moka yfir þann her. Þúsundir manna, flest kornungir, ráðvilltir og ofsahræddir strákar, voru þar grafnir lifandi af innrásarhernum , hinum frelsandi herskara Nató !

Enginn hafði neitt við það að athuga, enda virðist hafa verið litið svo á að þarna hafi menn verið að drepa menn á réttum forsendum.

Amnesty International hefur eitthvað smávegis nöldrað út af fjöldamorðunum í Dasht-el Leili í Afghanistan í nóvember 2001, þar sem yfir 4000 fylgismenn Talibana voru myrtir í griðum og eftir því sem best er vitað, samkvæmt beinum bandarískum fyrirmælum. En annars hefur verið farið ósköp vægilega í sakirnar varðandi þann glæp. Þar var víst verið að drepa rétta fólkið !

Það var hinsvegar ólíkt merkilegra fólk sem drepið var í árásinni á tvíburaturnana, enda hefur þess líka verið rækilega minnst. Þar var líka um Bandaríkjamenn að ræða sem er náttúrulegt allt annað og alvarlegra mál !

Umræðan um svona hrylling er yfirleitt ógeðslega fölsk í fjölmiðlum og sett fram að mestu leyti á pólitískum forsendum og eru íslenskir fjölmiðlar þar ekki undanskildir. Ég get samt aldrei skilið það tvöfalda viðhorf gagnvart glæpum og manndrápum sem kemur þar svo oft fram, skil ekki hvernig hægt er að líta á það sem miklu minna mál ef fólk í þróunarlöndunum eða þriðja heiminum er drepið.

Fyrir mér er verknaðurinn sá sami hvort sem svartur maður í Rúanda er drepinn, arabi á Gaza eða Ísraelsmaður, Talibani í Afghanistan eða Bandaríkjamaður í New York. Í öllum tilvikum er um afleiðingar átaka að ræða og enginn er kannski alsaklaus en enginn einn er heldur sekur. Þegar ranglætinu er hossað er sannleikanum umsvifalaust fórnað á altari lyginnar.

Ísrael er vissulega öflugt ríki, en það er hvorki stórt né mannmargt. Íbúafjöldinn er líklega um 7,5 milljón manns, þar af arabar sennilega rúmlega milljón. Til samanburðar eru Sýrlendingar 18-19 milljónir, Jórdanir um 6  milljónir og Egyptar um 80 milljónir. Síðan koma til múslimalöndin í ytri hringnum, en þar er t.d. Íran með um 75 milljónir manna eða ríflega tífalda íbúatölu á við Ísrael.

Á þessu ættu menn að geta séð að styrkleikahlutföllin eru ekki beint Ísrael í hag. Ísraelski herinn má ekki við því að tapa einu stríði, þá er tilvera ríkisins í veði. Tapi arabaríkin stríði, fylla þau í vopnaskörðin og geta  svo verið tilbúin í næsta stríð. Á þetta benti Golda Meir skilmerkilega á sínum tíma.

Hvaða ríki myndi sætta sig við að fá í sífellu eldflaugaárásir yfir sig frá næsta nágranna með tilheyrandi mannfalli, en stjórnvaldið þar neitaði allri ábyrgð og stæði jafnvel fyrir árásunum ?

Hvað myndu Bretar gera ef slíkt yrði stundað gegn þeim, ekki voru þeir seinir til að beita okkur hryðjuverkalögum, svo sem alræmt er, út af efnahagsmáladeilu ?

Varla eru þó margir sammála því að Íslendingar séu hryðjuverkamenn, en Hamas eru ómótmælanlega yfirlýst hryðjuverkasamtök !

Íslenskir arabavinir sem eru óðir og uppvægir út af ástandinu á Gaza, vilja brennimerkja Ísraela eina í sök. Þeir telja vandlega hvert arabískt mannslíf sem stríðið þar tekur sem toll, en þeir höfðu mér vitanlega ekki hátt þegar Hútúar frömdu þjóðarmorð sín í Rúanda fyrir nokkrum árum, og var þó blóðtollurinn í hæstu hæðum þar eða í kringum milljón manns. Þeir hafa heldur ekki farið hamförum út af hryllilegu ástandinu í Darfur í Súdan ( um 300.000 fallnir ), enda vita þeir kannski að múslimar eru gerendurnir þar. Þeir eru heldur ekki að velta mikið fyrir sér núverandi stöðu mála í Kongó. Þeir hafa þaðan af síður talað mikið um mannslífin sem eru að farast í Afghanistan, þar sem hellt er sprengjum úr háþróuðum flugvélum Nató yfir frumstæð fjallaþorp, þar sem talið er að Talibanar kunni að leynast !

Hver telur líkin þar og hver veit hvað mörg börn farast þar ?

Ingibjörg Sólrún nefndi í fréttum um daginn, að Hamas væru með heimatilbúin vopn en Ísraelar með miklu fullkomnari tæki. Það var sem sagt ekki hægt að jafna því saman. Heimatilbúnu vopnin hjá Hamasmönnum skyldu þó ekki vera komin til þeirra í gegnum göng frá Egyptalandi ?

Kjarnaatriðið í þessu er hinsvegar það, að í báðum tilfellum er verið að drepa fólk og það er viðbjóður ! En sá sem deyr af völdum sprengju finnur varla mikla hugsvölun í því á dauðastundinni að hún skuli hafa verið heimatilbúin, ef hún er það þá !

Ég hef aldrei heyrt minnst á það, að Talibanar ættu samúð skilið vegna þess að þeir væru á miklu lægra tæknistigi í sínum hernaði en Nató. Ég veit ekki betur en Nató beiti allri tækni sinni gegn þeim og án þess að Ingibjörg Sólrún sjái neitt misvægi þar eða athugavert við það framferði.  Sama er að segja um Al Quaida, aldrei hefur verið talin ástæða til að draga úr tæknilegum yfirburðum gegn þeim af einskærri riddaramennsku, en þegar að hliðstæðum samtökum kemur - eins og Hamas - þá er allt annað uppi.

Er ekki ástæða slíkrar rökvillu bara sú, að menn taka afstöðu með Hamas og aröbum af því að þeir eru fyrirfram á móti Gyðingum ?

Væri ekki þarflegt, að fólk gerði sér grein fyrir því að það er beinhörð staðreynd að mikill fjöldi múslima hatar Vesturlönd og okkar lífsgildi. Ef múslimar hefðu til þess vald, tæki og tól, myndum við sannarlega fá að finna fyrir því.

Takmark bókstafstrúaðra múslima, og þeir eru hreint ekki svo fáir og ráða víðast hvar ferðinni, er að ná Evrópu undir vald hálfmánans fyrir fullt og allt og því miður gengur það bara vel hjá þeim - reyndar allt of vel !

Múslimar halda fast við sína trú og það verður aldrei skilið á milli þeirra og hennar. Við erum hinsvegar önnum kafin við að saga í sundur stofninn sem hefur haldið okkur uppi og skapað að mestu þau gildi sem við búum við.

Evrabía er í sköpun og það þýðir einfaldlega - Kristur út og Múhameð inn !

Komi 70 milljónir Tyrkja inn í Evrópusambandið geta menn hugsað sér framvinduna. Ef við Íslendingar værum komnir þar inn líka, hvað værum við þá til með að taka við mörgum Tyrkjum hingað á vinnumarkað og til búsetu ?

Kannski nokkrum tugum þúsunda af Halim Al gerðinni ?  Hvað skyldi þurfa marga slíka til þess að íslenskt þjóðlíf með sínum lífsgildum hætti að vera til ?

Baráttan sem í gangi er fyrir botni Miðjarðarhafsins er hluti af mjög stóru máli en furðu margir virðast líta framhjá því. Þar er um að ræða fyrsta kaflann í átökum sem ætlunin er að breiða út. Það var það sem lá í orðum Arafats þegar hann sagði: " Fyrst sigrum við laugardagsfólkið ( Gyðingana ) svo snúum við okkur fyrir alvöru að sunnudagsfólkinu ( okkur á Vesturlöndum )."

Arafat var útfarinn í því að tala eitt í ræðum sínum inn á við, til múslimaheimsins, og annað út á við, til Vesturlanda. Það geta menn kynnt sér.

Þeir eru líka orðnir margir fjölmiðlarnir á Vesturlöndum sem eru beint eða óbeint komnir í eigu araba og framleiða stöðugan áróður fyrir eigendur sína gegn Gyðingum. Þannig er almenningsálitinu í þessum löndum stýrt í umtalsverðum mæli í þágu múslima. Jafnvel í Svíþjóð var rekin útvarpsstöð til skamms tíma sem sendi út hatursáróður gegn Ísrael og gerir kannski enn.

Annað sem er mjög vinsælt áróðursefni í umræðu um þessi mál, er að jafna Gyðingum við nazista. Það leynir sér hinsvegar ekki hvað liggur þar að baki.

Nazistar eru eiginlega almennt skilgreindir sem illmenni illmennanna og illmennska þeirra bitnaði ekki hvað síst á Gyðingum. Með því að segja að Gyðingar séu ekkert betri en nazistar, er fólk í raun og veru, meðvitað eða ómeðvitað, að gera minna úr glæpum nazista, vegna þess að í augum þess eru glæpir þeirra kannski orðnir svolítið máðir, og þar að auki, fyrir þá sem eru haldnir af gyðingahatri, eru glæpir framdir gegn Gyðingum kannski ekki svo miklir glæpir þegar allt kemur til alls.

Annars er allur svona samanburður gersamlega út í hött og eingöngu settur fram í áróðursskyni, til að sverta þann sem sverta á svo um munar.

Kjarni málsins varðandi það bál sem nú hefur verið kveikt í Mið-Austurlöndum, er að Hamas sagði vopnahlés-skilmálunum upp og sumir fullyrða sem fyrr segir, að það hafi verið gert af pólitískum ástæðum, þar sem fylgi Hamas hafi verið farið að minnka mikið. En með því að segja upp yfirstandandi vopnahléi voru Hamas-samtökin einfaldlega að biðja um stríð.

Ég harma öll manndráp hvar sem er og hvernig sem þau eru framin, en ég tek ekki gilt, að mótmæli sem lykta af pólitík og kynþáttahatri, séu tilkomin af mannúðarástæðum. Ég er heldur ekki hissa á því að hlutfall barna sé hátt í tölu látinna á Gaza, þegar það liggur fyrir að börnum hefur verið beitt til margra ára í fremstu víglínu í hryðjuverkastríði Hamas-samtakanna gegn Ísrael.

Frasakennd áróðursummæli eins og " þjóðarmorð " eiga heldur ekki við í þessu sambandi, þó vissulega beri að harma það mannfall sem orðið er.

Þegar það liggur líka fyrir að Ísraelsmenn hafa iðulega verið sakaðir um glæpi sem hafa verið sviðsettir til að koma höggi á þá, hljóta sæmilega skynsamir menn að hugsa sig vel um áður en þeir gleypa við öllu sem matreitt er ofan í þá af fjölmiðlum sem kunna ekki að gæta skyldu sinnar og sannleikans.

Fall Konstantínópel og austrómverska ríkisins var mikið áfall fyrir Evrópu á sínum tíma og leiddi til gífurlegrar ógæfu fyrir álfuna, sem enn er ekki séð fyrir endann á. Múslimar flæddu eftir það inn á Balkanskagann og tvívegis lá við að Vínarborg yrði tekin.

Það er dapurlegt að hugsa til þess, að ekkert Evrópuríki skyldi koma til hjálpar því ríki á neyðarstund sem varið hafði álfuna gegn árásum múslima í margar aldir. Þá voru menn sofandi fyrir hættunni ekki síður en margir núna.

Nú er Ísrael með vissum hætti í sömu stöðu og Miklagarðsríkið var. Laugardagsfólkið stendur enn í vegi fyrir því að hægt sé að hefjast handa gegn Vesturlöndum af fullum krafti. Og meðal okkar Vesturlandabúa virðast vera fjölmargir sem vilja halda í þá trú að Hamas-menn og aðrir hryðjuverkahópar séu fulltrúar framtíðar sem búi yfir friði. Það þurfi bara að koma böndum á Ísraelsmenn og þá verði löndin fyrir botni Miðjarðarhafsins eitt kærleiksheimili !

Sú afstaða manna hefur verið sköpuð með áróðursblekkingum í fjölmiðlum og á ekkert skylt við þann veruleika sem við blasir. Það eiga margir eftir að sjá þó síðar verði.

Ísraelsmenn vita að þeir eru að berjast fyrir tilvist sinni - umkringdir af óvinum - og þeir hafa orðið að hafa hörkuna til þess, enda sjálfgefið að annars eru þeir búnir að vera. Þeir hafa vissulega gert mörg afdrifarík mistök og hlotið fyrir það harða dóma, en þrátt fyrir allt eru þeir að berjast þeirri baráttu sem mun á komandi tímum einnig verða okkar barátta.

Mið-Austurlönd eru þegar orðin sú púðurtunna sem getur fyrirvaralaust sprungið framan í allan heiminn með ógnarlegum afleiðingum. Hættuástand er þar viðvarandi og spenna mikil. Ísrael er þar í varnarstöðu fyrst og fremst og reynir að tryggja öryggi sitt sem best.

Það er margt afleitt í gangi í þessum heimshluta og menn mættu gjarnan hafa það í huga að Íran bíður þar færis !

 

 

Framsóknar Davíð !!!

 

Þá hefur það gerst ! Þá hefur Framsóknarflokknum loksins heppnast að leysa sitt mest aðkallandi vandamál. Öll hin löngu Halldórsár varð flokkurinn að burðast með formann sem var litlaus þumbari miðað við Davíð - drottin sjallanna.

Flokkurinn kvaldist yfir því að geta ekki tjaldað sæmilega frambærilegum manni og horfði með ódulinni öfund til yfirboðara sinna - sjálfstæðismanna - í magnvana undirlægju-ástandi ár eftir ár !

Það var kvöl á kvöl ofan, píning og þraut út í gegn !

En nú er stundin komin, hin ljúfsára fullnægjustund Framsóknarflokksins !

Flokkurinn hefur eignast sinn eigin Davíð ! Sinn eigin Davíð !

Eftir Halldór, - sveiattan,

Jón, - uss, uss,

Guðna, - bla bla, bla,

Valgerði - æ,æ,æ,,,,,

þá er komið að því, þá er þessi sigurstund runnin upp, - það er sestur maður í formannsstól Framsóknar sem heitir Davíð - heitir þessu yndislega og stórkostlega nafni !

Davíð formaður, en hvað það hljómar sætt, Davíð, Davíð, Davíð !

Hverju skiptir þó maðurinn heiti meira en Davíð, kjarni málsins er að Framsókn hefur eignast sinn Davíð, sinn eigin Davíð, húrra, húrra, húrra !

Nú fer allt upp á við og lómatjörn flokksins fyllist brátt af sílspikuðum útrásar og S - hóps lómum sem kunna sér ekki læti í algerri kögunarvímu, fyrirgefið - köfunarvímu ætlaði ég víst að segja.

Stundum geta draumar manna orðið að veruleika og draumar heilla flokka með.

Það hefur stundum verið sagt að margur ríkur pabbinn hafi getað keypt stól undir rass sonar síns, en í þessu tilfelli er auðvitað ekki um neitt slíkt að ræða.

Nei, nei, nei, örlögin tóku bara í taumana, örlagagyðjurnar brostu loksins til Framsóknarflokksins - það var sannarlega kominn tími til.

Það er sem sagt kominn nýr Framsóknarflokkur fram á sjónarsviðið, nýr og spillingarlaus flokkur - og það sem meira er, hann tjaldar nýjum og óspilltum Davíð, - spillingarlausum Davíð, leiðtoga sem leiðir, seiðir og greiðir úr málum.

Samkór flokkseigendafélagsins hefði átt að flytja óratoríu S-hópsins í lok flokks-þingsins og fá Elton John sem forsöngvara.

" Mikið lifandis ósköp tókst þetta vel " er Ólafur Ólafsson væntanlega að segja á þessari mínútu og Finnur Ingólfsson dregur augað í pung og glottir út í annað.

Engin spilling lengur í Framsókn, allt hið gamla orðið nýtt !

Framundan er skeið glæstra pólitískra sigurvinninga undir forustu Framsóknar Davíðs, húrra, húrra, húrra !

 

FRAMSÓKNARFLOKKURINN NÝI - EÐA HVAÐ ?

 

 

 

Það hefur verið mjög fróðlegt, með hliðsjón af mannlegu eðli, að fylgjast með Framsóknarmönnum að undanförnu. Þeir hafa farið sumir hverjir marga hringi í umræðunni og tala nú eins og Halldór Ásgrímsson hafi aldrei verið til.

Síðast í morgun var talað við einn þeirra í útvarpinu og talaði hann þá fjálglega um Framsóknarflokkinn sem öflugan valkost milli forræðishyggju og frjálshyggju ! Fréttamaðurinn sá enga ástæðu til að minna manninn á fortíðina. Halló, var það ekki Framsókn sem tryggði fullan framgang auðvalds og frjálshyggju í þessu landi, það sem hefur lagt hér allt í rúst, með því að leggjast hundflöt undir íhaldið og Davíðsgengið þar ?

Var það ekki Framsókn sem sló afgerandi fyrra þjónkunarmet við íhaldið, sem Alþýðuflokkurinn sálugi átti, og sleikti Sjálfstæðisflokkinn enda á milli árum saman í taumlausri græðgi og Davíðsdýrkun ?

Hvar eru Framsóknarmenn staddir í tilverunni, þeir eru varla á Íslandi, fyrst þeim er fyrirmunað að sjá og skilja afleiðingar gerða sinna ?

Er Framsóknarflokkurinn kannski orðinn Nýr Framsóknarflokkur, eins og Nýi Glitnir, Nýja Kaupþing og Nýi Landsbankinn ? Hreinsaður af syndum fortíðar sinnar og tilbúinn í slaginn aftur, tandurhreinn og strokinn ?

Nei, Framsóknarflokkurinn verður trúlega aldrei aftur það sem hann þó var. Hann mun sennilega aldrei geta skilið á milli sín og skítsins sem mun loða við hann eftir Júdasarárin !

Menn verða nefnilega að hafa það í huga að Framsóknarflokkurinn er eiginlega verri en íhaldið og er þá mikið sagt. Íhaldið var að framkvæma sína stefnu, svo bölvuð sem hún var, og nýtti færið sem Framsókn gaf því út í ystu æsar - lét þjóðareignir fjúka á útsöluverði ofan í uppvaxandi útrásarhyski af fullkomnu ábyrgðarleysi gagnvart almannahag. Íhaldið hefur aldrei verið almenningsvænn flokkur, og hyglar sínum óspart af ríkisfé eins og það hefur alltaf gert.

En Framsóknarflokkurinn sveik sína stefnu, Framsóknarflokkurinn sveik varðstöðu sína sem félagshyggjuflokkur og afhenti Sjálfstæðisflokknum lykilinn að því að leyfa alikálfunum að féfletta þjóðina eftir einkavinavæðinguna alræmdu.

Og það bar ekki á öðru en Framsókn ætti þá sína alikálfa líka því ekki voru mennirnir í S- hópnum geðslegri en sjallarnir nema síður væri og sannarlega var græðgin þar ekki minni. Megi það lið taka út allt sem það hefur sáð til - bölvun landvætta Íslands í merg og bein um allan sinn aldur.

Þjónkunin við íhaldið hefur gert Framsóknarflokkinn smáan til sanda og sæva. Flokkurinn er orðinn lítill og ómerkilegur til orðs og æðis og vandséð hvaða framtíð hann getur átt sér í samfélagi nútímans.

En þrátt fyrir það þykist Framsóknarflokkurinn nú vera endurfæddur, vera orðinn nýr og betri flokkur, Halldórshryllingurinn sé genginn yfir og Valgerðarvillan að baki og ekkert framundan nema slétt og fellt  hugsjónahaf félagshyggjunnar  !

En ég spyr, eru Framsóknarmenn algjörlega veruleikafirrtir, telja þeir sig ekki þurfa að gera upp við fortíðina ? Eru það bara kommúnistar sem þurfa að gera upp við görótta fortíð, eru aðrir sem brjóta stórlega af sér gagnvart þjóð sinni fleygir og frjálsir til frekari framavinninga - eins og ekkert hafi í skorist ?

Í ræðu á yfirstandandi flokksþingi leyfði Lómatjarnarfrúin sér að segja : " hina köldu krumlu frjálshyggjunnar verður að losa af hálsi þjóðarinnar !" Átti hún ekki mikinn þátt í að þrýsta þeirri krumlu á þann stað, hvar skildi á milli hennar og sjálfstæðismannanna í þeim verknaði ? Gekk hún ekki næst Halldóri Ásgrímssyni í þjónkuninni við íhaldið ?

Hverskonar siðvilla er þetta eiginlega ? Viljum við svona manneskjur sem fulltrúa fyrir fólkið í landinu ? Einstaklinga sem hafa brotið stórlega af sér gegn hagsmunum þjóðarinnar og kannast svo ekki við neitt og þykjast jafnvel vera komnir í björgunarmannahlutverk ?

Meðan Valgerður Sverrisdóttir situr á þingi fyrir Framsóknarflokkinn er spillingarmarkið á flokknum engu síðra en spillingarmarkið sem verður á íhaldinu meðan Davíð situr í Seðlabankanum.

Þessir einstaklingar eru orðnir holdgervingar spillingar og stórkostlegra mistaka í  stjórn ríkisins í augum þúsunda Íslendinga og það þýðir ekki að bjóða fólki upp á slíka valkosti lengur.

Framsóknarflokkurinn verður ekki trúverðugur á neinn hátt aftur, fyrr en hann gerir upp við hinn skuggalega Halldórstíma, árin sem hann þjónaði undir íhaldið og Davíð, árin sem hann sveik hugsjónir félagshyggjunnar og fór að tilbiðja skurðgoð frjálshyggjunnar. Hann þarf að biðja þjóðina fyrirgefningar á sínum stóra hlut í þeirri glötunarstefnu sem hér réði á þeim tíma.

Þá fyrst er hugsanlegt - aðeins hugsanlegt -  að hann geti smám saman byrjað að vinna sér traust á ný !

 

 

Verkalýðshreyfingin og lífeyrissjóðamafían !

Það var víða litið svo á, að þegar Ásmundur Stefánsson var gerður að forseta ASÍ, hafi ákveðin kaflaskil orðið innan verkalýðshreyfingarinnar. Þá gerðist  það, að hagfræðin settist að fullum völdum í alþýðusamtökunum og hefur ekki sleppt þeim síðan. Fáir munu telja þann atburð af því góða.

Tengslin við grasrótina, sjálfan verkalýðinn, voru á margan hátt rofin, og forustuliðið fór fyrir alvöru að hrokast upp gagnvart þeim sem það átti að vera í forsvari fyrir. Ásmundur Stefánsson þótti á margan hátt dæmigerður fulltrúi þeirra viðhorfa. Hann átti sáralítið samfélag við verkalýðinn og var sem forustumaður í ASÍ aldrei maður á réttum stað.

Eftir hann komu líka menn með svipað hugarfar, menn sem helst virtust gera sér það að sérstöku markmiði, að hreykja sér upp og hafa það gott á kostnað hins vinnandi fólks. Verkalýðshreyfingin fór sífellt neðar í áliti og hinir svokölluðu verkalýðsforingjar urðu brátt ekkert nema liðónýtar heybrækur í öllum skiptum við þá er semja þurfti við.

Það var sama hvort í hlut átti Grétar Þorsteinsson, Halldór Björnsson, Gunnar Páll Pálsson, Ingibjörg R. Guðmundsdóttir, eða Sigurður Bessason, allt hefur þetta lið verið gjörsamlega gagnslaust sem forsvarsaðilar fyrir vinnandi fólk. Verkalýðshreyfingin þarf á öðru að halda en linkulegum tauhálsum og puntudúkkum á skrifstofum. Ekkert af þessu fólki hefur unnið sér nafn eða orðstír meðal vinnandi fólks og mun aldrei gera.

Guðmundur jaki hafði sína galla, og mér persónulega fannst aldrei mikið til hans koma, en hann var samt álitinn af mörgum vera verkalýðsforingi. Það átti hann þó einkum að þakka framgöngu sinni á fyrri árum, þegar hann var undir stjórn eldri og reyndari manna í hreyfingunni, sem sáu til þess að krafturinn sem vissulega bjó í honum, nýttist í störfum fyrir heildina.

Einleikur Guðmundar jaka og valdabrölt á seinni árum bætti engu við orðstír hans...... en hann var þó allt önnur manngerð og töggur í honum, miðað við þær mannlufsur sem á eftir honum hafa tyllt sér í valdasætin í verkalýðs-hreyfingunni.

Og nú hefur Gylfi Arnbjörnsson verið kosinn forseti ASÍ og ekki kæmi það mér á óvart að honum tækist að fara fram úr Ásmundi Stefánssyni í starfslegum öfugsnúningi og er þá mikið sagt.

Ég er alfarið þeirrar skoðunar að Gylfi og hans líkar hafi aldrei gert neitt að gagni fyrir verkalýðshreyfinguna í landinu. Ég tel þvert á móti að menn af hans tagi hafi verið iðandi afætur á hreyfingunni til fleiri ára, því launakjör þeirra og bitlingar hafa ekki verið í neinu samræmi við það sem eðlilegt getur talist.

Seinni tíma forusta verkalýðshreyfingarinnar hefur þannig, að minni hyggju, samanstaðið af forpokuðum vesalingum, sem hafa virst hugsa um það eitt að halda völdum og maka krókinn í eigin þágu. Ærin þörf væri að fara ofan í saumana á ýmsu sem gert hefur verið af þessum mönnum á undanförnum árum. Það gæti verið að ýmislegt kæmi þá í ljós sem mönnum kæmi illilega á óvart.

Innan verkalýðshreyfingarinnar var mjög fljótlega byggð upp í kringum lífeyrissjóðina algjör varnarmafía, sem allar götur síðan hefur staðið vörð um mismununarkerfi þessara sjóða, eins og önnur mafía hefur varið kvótakerfið.

Lífeyrissjóðakerfið hefur aldrei þjónað hagsmunum almennings í þessu landi. Það hefur verið arðráns-svikamylla frá fyrstu tíð og stöðugt verið varin af fláum forustumönnum í verkalýðshreyfingunni, en þar sem víðar virðast jafnan þjónustumenn, sem vinna í þágu einhverra annarra en fólksins í landinu.

Í lífeyrissjóðakerfinu hefur verið safnað saman með lögvörðum ránskap feykilegu fjármagni sem síðan hefur verið notað til margra óheyrilegra hluta. Það hafa verið stunduð pólitísk hrossakaup, lánveitingar hafa oft þótt þar daunillar af spillingu og miklum fjármunum hefur verið sóað í ýmislegt sem engin rök hafa verið fyrir. Sú saga þætti ljót ef hún væri greind að fullu og gerð opinber.

Valdafíknir forustumenn í verkalýðshreyfingunni hafa lengi notið þess að skipa hina og þessa vildarvini og gæðinga sem bankastjóra og bitlingaþý í lífeyrissjóðamafíunni og svo hefur verið ráðskast með fjármuni fólksins fram og aftur, lánað út og suður í alls konar áhættumál sem fyrr segir. Svo hafa yfirlýst lífeyrisréttindi fólksins í þessum sjóðum verið skorin  miskunnarlaust niður þegar fé hefur tapast í slíku fjárhættuspili. Þarna hefur, að margra mati, verið stundaður sami verknaðurinn og var kallaður þjófnaður í gamla daga, áður en það fór að vera í tísku að stela og óheiðarleiki fór að flokkast undir eðlilega sjálfsbjargarviðleitni.

Auðvitað átti að hafa lífeyrismál þjóðarinnar í miklu einfaldara formi. Það átti bara að vera einn lífeyrissjóður fyrir alla landsmenn í Tryggingastofnun ríkisins.

Þar áttu allir að sitja við sama borð og efri árin að taka mið af samfélagslegum jöfnuði, en sérhagsmunaöflin vildu náttúrulega hafa þetta öðruvísi.

Áfram skyldi misréttið ríkja og það alveg fram á grafarbakkann !

Nú hefur vinnandi fólk í landinu tapað tugmilljörðum króna í lífeyrissjóðunum vegna áhættuleikfimifíknar mafíuveldisins og enginn er talinn ábyrgur !

Það hljóta allflestir að sjá þá knýjandi þörf sem á því er, að hreinsa verulega til innan verkalýðshreyfingarinnar og lífeyrissjóðakerfisins.

Kannski ætti sú hreinsun að byrja á nýkjörnum forseta ASÍ og formanni VR ?

Frumort vantraust á ríkisstjórnina

Ég brjóta vil ei brákaðan reyr

og byrja skamma raus.

En sé á öllu að hann Geir

er alveg getulaus !

 

Ég vildi reyna að vera hress

og vita fátt til meins.

En tel þó ljóst að Imba S

er ekki fær til neins !

 

Ég kysi að hefja hugarfley

og hækka vonarkveik.

En Þorgerði ég þoli ei

og þykjustunnar leik !

 

Ég vil ei þurfa að sitja um svið

við sálræn rofabörð.

En Björgvin og hans bankalið

er brotalamahjörð !

 

Ég vildi margan geta glatt

og glætt hinn létta brag.

En mér líst illa á Árna Matt

og allt hans háttalag !

 

Ég kysi að geta stundir stytt

og starfshönd lagt á plóg.

En Össur vekur ógeð mitt

og andúð meira en nóg !

 

Ég vil ei níða náungann,

og nærist best við frið.

En Einar Kristinn - karlinn þann

ég kann sko ekki við !

 

Ég þrái að eiga inni í mér

þann yl sem fyrr þar var.

En Kristján Möller maður er

sem mýkir ekkert þar !

 

Ég kysi að horfa hugar rór

á höft sem verði leyst.

En gaukum á við Guðlaug Þór

ég get í engu treyst !

 

Ég vil ei glata glórunni

og glötun eina sjá.

En þegar ég heyri í Þórunni

er þolinmæðin smá !

 

Ég kysi að geta varnir veitt

og við það hugur dvelst.

En Björn í engu bætir neitt

sem bæta þyrfti helst !

 

Ég vildi að eitthvað vekti trú

á viðgang mála hér.

En vantraust fyllir vitund nú

svo vanhæf stjórnin er !

 

Og gjörvöll þjóðin gæti að sér

og geri síst það eitt,

að treysta á það sem ekkert er

og aldrei verður neitt !

 

 

 

 

 

 

 

 

Friðþægingarfórn Bjarna Ármannssonar !

Yfirbótarganga Bjarna Ármannssonar inn í fjölmiðlana nú í byrjun ársins var ekki sannfærandi sem slík. Málflutningur hans bar því ekki vitni að hann gerði sér grein fyrir þeim ógæfu hamförum sem hann og hans líkar hafa leitt yfir þjóðina. Hann viðhafði fyrst og fremst frasakennt tal um að þetta og hitt hefði ekki tekist sem skyldi, hann hefði gert einhver mistök en hraðinn á öllu hefði verið slíkur að ekki hefði verið hægt að komast hjá því og það lá við að hann segði : " Vonandi gengur þetta bara betur næst ! "

Sem stjórnandi viðtals hefur Sigmar oft verið skeleggari því það vantaði að miklu leyti þá hvössu greiningu á ferli mannsins sem hefði átt að viðhafa, og þá ádeilu sem réttmæt hefði verið varðandi ofurlaun, forréttindastöðu til auðgunar o.s.frv.

Bjarni viðurkenndi að vísu að hann hefði sýnt græðgi, en staðreyndin er hinsvegar sú að hann sýndi græðgi aftur og aftur og aftur og það með mjög Rei-gingslegum hætti !

Og þó að hann hafi nú greitt til baka einhverskonar friðþægingargjald fyrir fjármálasyndir sínar, hluta af starfslokasamningi sem var siðlaus að inntaki, eru það smámunir miðað við þann ránsfeng sem hann skilar ekki og skuldsetningar-afleiðingar fjármálastefnu hans og annarra bankagreifa útrásartímans.

Í því sambandi talar Bjarni bara um harða lendingu hagkerfisins og virðist alls ekki skilja hörmulegar afleiðingar fjárhættuspilsins fyrir mestan hluta landsmanna !

Og sem fyrr segir, er sú staða sem hann og aðrir ofurlaunamenn frjálshyggjunnar hafa steypt þúsundum Íslendinga í fjárhagslega, sannarlega ekki hans eigin staða, því maðurinn er stórauðugur orðinn á þeim blóðpeningum sem hann hefur hirt af þjóðinni á ferli sínum. Þegar tekið er tillit til þess, að einkavæðing bankanna var aldrei raunveruleg sem slík, þar sem frjálshyggjugúrúarnir höfðu ríkistryggingu fyrir því sem þeir gerðu, voru þeir í raun og veru að ræna eigin þjóð, - okkur, - almenning þessa lands, vitandi vits.

Og þetta eru mennirnir sem segja að ríkið eigi ekki að vera að vasast í öllu. En þeir vösuðust í öllu og létu ríkið sitja uppi með ábyrgðina, áhættuna og svo hinar gífurlegu skuldir !

Bjarni Ármannsson getur aldrei hvítþvegið sig í Kastljósi, þó allir væru þar af öllum vilja gerðir til að hjálpa honum við syndalausnarþvottinn og hann hefur mér vitanlega ekki fengið neina harða lendingu með sína fjármálastöðu !

Bjarni og félagar léku sér af fullkomnu ábyrgðarleysi með fjöregg þjóðarinnar. í fullu samráði við vanhæf stjórnvöld, og orðspor íslenskrar þjóðar varð þessvegna að lokum fyrir mestu niðurlægingu sinni frá upphafi vega.

Við erum ekki að tala um smávægilega hluti, við erum að tala um hryllilega ævintýramennsku örfárra manna, sem fengu skotleyfi á efnahag þjóðarinnar fyrir atbeina pólitískra ráðamanna ríkissjóðs, sem gættu afar illa skyldu sinnar gagnvart þjóðarhagsmunum.

Afleiðingarnar eru og verða slíkar, að enginn getur enn gert sér grein fyrir umfangi þeirra til lengri tíma litið. Íslenskur þjóðarhagur er í skelfilegri stöðu og sumir meðal ráðamanna sem og aðrir, eru þegar tilbúnir að færa sjálfstæði okkar sem fórn á altari Brusselvaldsins, sjálfstæði sem tók forfeður okkar og mæður 656 ár að endurvinna, eftir fyrri landráð íslenskra valdamanna.

Mér sýnist að framhald mála geti aðeins orðið með tvennu móti :

Annaðhvort endurnýjast íslenska þjóðin að krafti, dómgreind og dáð í gegnum nýja siðvæðingu og sjálfstæðissýn  -  eða hún á sér ekki viðreisnar von !

 

" Kommúnistadrullusokkar "

Þeir landar okkar sem hafa sýnt aðdáunarvert úthald og lýðræðislegt þolgæði, með því að mótmæla á Austurvelli þeirri aumingja-frammmistöðu stjórnvalda sem komið hefur Íslandi á vonarvöl, hafa nú fengið að heyra það skýrt hvernig sum " öfl " í þjóðfélaginu líta á þá.

Af hálfu fylgismanna vanhæfrar valdstjórnar og íslenskra oligarka, eru mótmælendur kallaðir " kommúnista-drullusokkar ! " Kannast menn ekki við óminn úr fortíðinni ?

Sú var tíðin að margur maðurinn var barinn niður í þagnarvíti með því einu að vera kallaður kommúnisti. Það var sama hvort verið var að berjast fyrir réttlæti í verkalýðsmálum, íslenskri hlutleysisstefnu í köldu stríði austurs og vesturs, eða einstökum málum lýðræðis og mannfrelsis, alltaf kom þessi sending yfir menn frá kjölturökkum auðvaldsins og afturhaldsins : " þið eruð ekkert nema bölvaðir kommúnistar !!!"

Og menn heyktust, menn þoldu ekki að fá á sig þennan voðalega stimpil, að vera taldir kommúnistar í litla auðvaldsríkinu norður á heimsenda. Það þótti mörgum sambærilegt við efnahagslegan dauðadóm og þannig var það reyndar í mörgum tilvikum. Menn voru settir á svartan lista, fengu ekki vinnu og voru með ýmsum hætti sniðgengnir, bara af því að einhverjir Klemenssynir þess tíma, sem gengu erinda hvíta valdsins, skilgreindu þá sem kommúnista-drullusokka !

Og enn í dag - þetta löngu síðar, - er gripið til sama, gamla vopnsins, þegar fólk vill mótmæla yfirgangi vanhæfra stjórnvalda, árásum á lífskjör, margskonar brotum á þjóðlegu öryggi, - enn í dag fær venjulegt fólk, - fólk sem hefur fengið algjört ofnæmi fyrir spillingunni, svínaríinu og öllum kerfisklækjunum, mismunarstefnunni alræmdu til sjávar og sveita, - enn fær það yfir sig þetta gamla útskúfunar-stimpilmerki: " kommúnista-drullusokkar " !

Og nú reynir á fólk, hvort það lætur þetta gamla vopn bíta sig til hugar og hjarta, hvort það lætur einstaka kjölturakka ónýtra yfirvalda, hlaupa um gjammandi og kveða niður lýðræðisleg mótmæli með gelti sínu, hrindingum og yfirgangi ?

Það er gott að það skuli vera til myndir af athæfi tvímenninganna á Austurvelli, því ég hygg að ef svo hefði ekki verið, hefðu margir ekki fengist til að trúa því hvernig þeir hegðuðu sér. En myndir og texti segja allt sem segja þarf. Þar er engu logið. Enginn getur rengt þær heimildir.

Þar kemur fram, að það eru til menn á Íslandi sem hafa greinilega svæft það í sér sem hverjum ærlegum manni ætti að vera hrein nauðsyn að hafa vakandi !

Það er sorglegt og einkum með tilliti til þeirra einstaklinga sem hugarfarslega eru sýnilega bundnir í ofbeldislæstu svartholi sinnar eigin þröngsýni.

Erum við virkilega ekki komin lengra í lýðræðislegum anda en þetta ?

Eru svona steingervingar liðins tíma enn á vappi um þjóðfélagið, spúandi eitri og andfélagslegum viðbjóði í allar áttir ? Eru svona grameðlur ennþá til ?

Eigum við svona dapurlega langt í land - ennþá ?

Já, því miður er margt sem bendir til þess að það sé staðreynd - enn í dag !