Þegar dómgreindin hverfur !

 

Það er svo að sjá, að sumir menn hafi getað hugsað sér að halda með mjög sérstökum hætti upp á 100 ára afmæli fullveldisins og sú umsögn gæti átt við tiltekna fulltrúa á þjóðþinginu. Klaustursbars-uppákoman var með miklum ólíkindum og sýnir kannski í mörgu hvað yfirborð mála er oft blekkjandi og langt frá því sem undir liggur !

 

Seint hefði maður samt trúað því að umræða á jafn lágu plani og vitnast hefur, gæti átt sér stað í slíkum hópi sem hér um ræðir. Þar virðist slíkt glóruleysi hafa verið til staðar að furðu vekur. Jafnvel þó Bakkus hafi komið eitthvað við sögu er það enganveginn einhlít skýring. Það er eins og persónuleikar viðkomandi fólks hafi farið gjörsamlega á hvolf og misst allt dómgreindar-samband og ranghverfan ein ríkt á sviðinu. Enn sem fyrr tekur veruleikinnn öllum skáldskap fram !

 

Auðvitað er enginn fullkominn og öllum getur orðið á. En þarna var farið verulega langt yfir strikið og flestum er brugðið. Og orðbragðið sem var þarna viðhaft um fjarstatt fólk er með þvílíkum hætti að það ætti hvergi að teljast boðlegt. Og þeir sem töluðu svona eru menn sem talið hefur verið að væru með það á hreinu hvernig bæri að hegða sér. Allt er þetta með þeim ólíkindum að því hefði seint verið trúað, ef ekki lægju fyrir órækar sannanir um að þetta gerðist í raun og veru !

 

Það vekur líka athygli að það er kona í hópnum. Þetta eru ekki bara karlar. Og enginn í hópnum hreyfir mótmælum við rægjandi umræðunni, hvorki konan né karlarnir. Það er eins og einhver allsherjar biturleiki brjótist þarna fram, þvert á allar siðareglur varðandi mannlega framkomu. Var fólk alveg að springa, hafði það haldið svona lengi einhverri reiði í sér, varð það að fá útrás og það með þessum hætti ?

 

Og þetta gerist á opinberum stað, þar sem aðrir eru viðstaddir. Þó er ekki skeytt neitt um það og jafnvel talað hátt. Hvað segir þessi uppákoma okkur um móralinn innan þingsins ? Er þetta ekki eitthvað sem segir okkur sitt um þann vinnustað ? Var ekki einhverntíma sagt um bæjarbraginn á öðrum Glæsivöllum, ,,í góðsemi vegur þar hver annan ?” Er þetta kannski birtingarmynd um eitthvað slíkt þó góðsemin sé fjarri ?

 

Liggur ekki ljóst fyrir, eftir þessa nöturlegu uppákomu, að það þarf að semja nýjar og strangari reglur sem kveða skýrt á um það - að þegar menn vanvirða sjálfa sig og aðra og raunar allt það sem þeir eiga að standa fyrir, eigi þeir skilyrðislaust að segja af sér ? Kerfið á auðvitað hvorki að verja svona framgöngu né uppdregin réttindi þjóðkjörinna fulltrúa sem hegða sér með algjörlega ósæmilegum hætti !

 

Það má draga margan lærdóm af því sem þarna gerðist. Viðkomandi fólk mun vafalaust gera það og vonandi viðhafa þar harða sjálfsskoðun sem full þörf er á. Ef til vill nær það að vinna sér traust á ný, en erfið verður gangan að því marki. Og aldrei verður þetta mál þurrkað burt með öllu !

 

Fyrst og síðast er allt þetta mál í meira lagi ömurlegt og vekur sér í lagi upp þá spurningu – viljum við hafa svona fulltrúa fyrir okkur á þingi ?