Að búa til hreinar ímyndir !

 

Markaðssetning er mjög fyrirferðarmikið hugtak nú á tímum eins og flestir vita. Það byggist ekki hvað síst á því að kynna einhverja vöru með þeim hætti að hún gangi í augun á fólki og seljist miklu betur en áður. Að sjálfsögðu gildir þá að setja af stað öflugar auglýsinga-herferðir, koma sér upp sívirkri áróðurs-maskínu og tryggja sér stuðning í fjölmiðlum á allra handa máta. Hvað satt er í málum verður þar oft algert aukaatriði !

 

Þetta er allt þekkt úr fortíðinni, sérstaklega þó frá sögu síðustu aldar, en þó er alltaf eitthvað að breytast og sækja á ný mið í þessum efnum sem öðrum. Markaðssetning á mannfólki hefur hinsvegar til þessa einkum verið innan kvikmynda-iðnaðarins og í tilfellum tónlistarhalds og bókaútgáfu og annarra afmarkaðra sviða, sem þurft hafa að ganga fyrir persónudýrkun að hluta til svo að hægt væri að skila þar sem mestum gróða !

 

En í seinni tíð hefur spilling meðal stjórnmálamanna sýnilega orðið svo víðtæk og allt um lykjandi í augum almennings, að markaðssetningar-sérfræðingar hafa greinilega í auknum mæli farið að leita að einhverjum sem væru lausir við slík soramörk. Þá virðast augu þeirra hafa farið að beinast að börnum. Þau eru nefnilega svo ung að spilling hefur naumast náð til þeirra svo heitið geti. Þar er sem sagt ennþá hægt að gera út á hina hreinu ímynd !

 

Við þekkjum feril barnastjarnanna í kvikmyndaheiminum, hvernig æska þeirra var yfirtekin í þágu markaðs-setningar á sakleysi þeirra, hreinleika og æsku, svo að fjármagns-öflin á bak við gætu grætt meira. Við vitum að þau ævintýri enduðu oft með því að ekki fór vel fyrir stjörnunni og veruleikinn var löngum annar en hin tilbúna ímynd virtist bjóða upp á !

 

Og nú virðist markaðssetning á mannfólki vera að færast yfir á fleiri svið. Stjórnmálasviðið þarf sem fyrr segir á hreinum ímyndum að halda, og þeir sem þar eru komnir til vits og ára hafa að sjálfsögðu ekki neina vist í veruleikanum sem slíkar ímyndir í hugum fólks !

 

Þessvegna virðist vera farið að blása upp áróðursmyndir af börnum sem vinna afrek og vilja bjarga heiminum. Í flestum tilfellum er þó hægt að sjá þar í bakgrunninum hvernig þetta fer af stað, hverjir skipuleggja hina viðkomandi áróðursherferð og hvernig fjölmiðlar eru notaðir til að byggja undir hina hreinu ímynd. Þar er sjaldnast einhver eðlileg framvinda mála !

 

Og með slíkum hætti eða einhverjum afbrigðum af þannig uppsettri línu, fáum við að heyra um börn sem eiga að fylla upp í tómarúmið sem getuleysi hinna fullorðnu hefur skapað. Þannig geta margir komið að því að búa til hreinar ímyndir, eins og Malölu Yusafsai og Gretu Thunberg, ímyndir sem ganga í augun á fólki um allan heim og hrífa það, eins og til dæmis Shirley Temple og Deanna Durbin gerðu í gamla daga !

 

Og slík börn geta fengið allskyns viðurkenningar og friðarverðlaun Nóbels í kaupbæti og þeim er hampað linnulaust. En þeim er ætlað að axla miklu meira en nokkur glóra mælir með að þau geti. Og ef einhverjir halda að það verði þeim til blessunar að baðast í sviðsljósum á æskuárum sínum og eiga líf sitt í fjölmiðlum við allsherjar athygli, fara þeir hinir sömu villur vega. Það er margsannað mál að slíkt getur leitt til mikillar ógæfu !

 

Þeir sem glata æsku sinni þannig að hluta til eða að öllu leyti, lenda yfirleitt síðar í tilvistarkreppu. Börnum er ekki ætlað að takast á við það flókna spil sem tengist slíkum lífsferli, og það álag sem því fylgir getur verið meira en lítið eyðileggjandi fyrir líf þeirra og framtíð !

 

Það er undarlegt að til skuli vera fólk sem ýtir börnum fram með þessum hætti svo maður tali nú ekki um foreldra. Það er sannarlega engin barnavernd finnanleg í slíku framferði. Hvað er þetta fólk að hugsa ? Heldur það virkilega að það sé að búa sér og öðrum til einhvern framtíðar-leiðtoga með svona fjarstýringu, jafnvel heimsleiðtoga ?

 

Á þannig að búa til einhvern súper aktivista sem tekur rétt á málum og kemur öllu í lag ? Eða vilja þeir sem hanna atburðarásina fórna öllu fyrir frægðina og athyglina sem þessu fylgir, án þess að hugsa nokkuð út í hugsanlegt píslarvætti þeirrar persónu sem þannig er – að ég vil segja – misnotuð ?

 

Þó að það kunni að vera rétt að fáir stjórnmálamenn séu til þess færir að halda einhverju hreinleikamerki á lofti, í loftslagsmálum eða öðru vegna spillingar og skorts á tiltrú, er mikil hætta á að verið sé að spilla lífshamingju barna þeirra sem hér er talað um og meiningin virðist vera að markaðsvæða til að fylla í það skarð. Slíkt ætti enginn að gera !

 

Hvernig eiga börn sem ganga í gegnum slíkt að standa undir væntingum í framtíðinni ? Og hvernig eiga þau að geta tekist á við allar þær spillingaröldur sem munu óhjákvæmilega skella á þeim og það fyrr en síðar ? Ég held að aðstandendur slíkrar markaðssetningar hafi ekki hugsað dæmið af ábyrgð og síst til enda. Mér finnst að með slíku sé í raun ljótur leikur í gangi og eitthvað í meira lagi loðið við slíkar uppstillingar !

 

Barnasáttmáli Sameinuðu þjóðanna gengur mér vitanlega ekki út á það að markaðsvæðingaröfl og áróðurs-maskínur megi notfæra sér börn og sakleysi þeirra með því að velta þeim inn í voðalegan heim hinna fullorðnu löngu fyrir tímann. Getur nokkur komist heilbrigður frá slíkri meðferð ?

 

Ég hélt að börn ættu að njóta verndar samkvæmt alþjóðalögum gegn öllu sem getur haft það í för með sér að svipta þau eðlilegri æsku ?