ÞÝSKI RÍKISHERINN UNDIR HITLER + SS-SVEITIR + GESTAPO = STRÍÐSGLÆPIR OG ÚTRÝMINGINGARSTEFNA

 

Hvar sem þýski ríkisherinn fór um á árum seinni heimsstyrjaldarinnar og vann sína hernaðarsigra, fylgdu í kjölfar hans SS-sveitir og Gestapomenn. Hverjum sigri hersins fylgdu ofsóknir gegn öllum þeim sem ekki voru að skapi nazista.

Og því miður er það bara goðsögn, að Wehrmacht, þýski herinn, hafi látið hjá líða að taka þátt í slíkum glæpum. Þannig segir í tilskipun frá yfirstjórn þýska hersins ( Oberkommando der Wehrmacht ) í október 1941 : " Í austurhéruðunum er hermaðurinn ekki bara hermaður samkvæmt lögmálum stríðsins, heldur er hann einnig boðberi óbilgjarnrar þjóðernissinnaðrar hugmyndafræði.......  þess vegna verður hermaðurinn að skilja nauðsyn harðrar en réttlátrar hefndar á undirmálsfólki, ( untermenschen) , gyðingum.

Sjötti herinn undir stjórn Erich von Mansteins marskálks skildi þetta. Það kom skýrt fram í Teberda-dalnum í Kákasus, enda sagði von Manstein sjálfur : " Þeim birgðum sem föðurlandið gefur okkur, á ekki, vegna misskilinnar manngæsku, að deila út til fanga og íbúa, jafnvel þótt skortur ríki. "

Fimm hundruð börn á umræddu svæði lifðu ekki af þetta sjónarmið marskálksins.

Á þeim tíma sem liðinn er síðan nazistaherirnir fóru æðandi um Evrópu og víðar sem hrollvekja og martröð milljóna manna, hafa sjónarmið margra breyst og sýnilega mildast gagnvart þeim glæpum sem drýgðir voru af þessum morðingjasveitum. Þegar þeir sem upplifðu hryllinginn eru fallnir frá, virðist sem atburðirnir verði svo fjarlægir skyni margra, að þeir átti sig bara ekki á því sem gerðist. Það þekkist jafnvel í dag að öfgakenndir sagnfræðingar á hægri kanti stjórnmálanna, neiti því að helförin hafi átt sér stað. Svo hrikaleg er afturför dómgreindar manna orðin gagnvart sögulegum staðreyndum og það á ekki lengri tíma.

Viðhorf sumra, einkum fólks af yngri kynslóðinni, virðist líka í mörgum tilfellum bundin sjónrænum áhrifum sem ekkert hafa með skynsemi að gera.

Þar virðist ráðandi yfirborðskennd dýrkun margra á einkennisbúningum og allskyns hermennskustandi. Sumt ungt fólk hef ég heyrt segja að þýskir nazistaforingjar hafi verið í svo flottum búningum !

Og þeir eru hreint ekki svo fáir sem vilja tala um þýska ríkisherinn á tímum Hitlers á mjög jákvæðum forsendum og hafa lítið sem ekkert við framferði hans að athuga.

Hinsvegar fara margir þá leið að segja afsakandi :  " Jú, Gestapo og SS voru náttúrulega ekki góð fyrirbæri en þýski ríkisherinn var allt annað ! "

En þýski ríkisherinn var að stærri hluta en flestir vilja viðurkenna nazistískur og þeir sem þar gengdu störfum og þóttust ekki vera nazistar höfðu ekki hátt um afstöðu sína og hlýddu hverri skipun.

Meðal helstu foringja þýska hersins voru æstir nazistar svo sem Keitel og Jodl. Enn aðrir sem kannski höfðu í byrjun andúð á Hitler, urðu sem ölvaðir af sigurgöngu Þjóðverja á fyrstu árum stríðsins og festust þannig í neti nazismans.

Margir vilja gjarnan benda á samsærið um að drepa Hitler sem sönnun fyrir því að víðtæk andstaða hafi verið innan hersins gegn Hitler. Það fór hinsvegar lítið fyrir þeirri andstöðu meðan á sigurgöngu Þjóðverja stóð.

En þegar ýmsir þýskir herforingjar fóru seinna meir að gera sér grein fyrir að Hitler væri búinn að tapa stríðinu, kom fljótlega upp það sjónarmið hjá þeim sumum, að ryðja þyrfti honum úr vegi svo Þýskaland slyppi hugsanlega betur en áhorfðist frá stríðinu.

Menn voru sem sagt ekki að spá í að drepa Hitler vegna þess að hann væri skepna, heldur vegna þess að hann var ekki lengur líklegur til að vinna stríðið.

Þar liggja sem sagt allt önnur sjónarmið að baki en margir hafa viljað vera láta.

Það er oft erfitt að kryfja fortíðina til mergjar vegna þeirra fordóma og falsana sem eru jafnan í gangi í sögulegum túlkunum, en enn erfiðara á sannleikurinn uppdráttar í deilumálum samtímans, þar sem lygin fer oftast hamförum í ölduróti hins æsta augnabliks.

En meðan við mörg hver stundum þann ósið að reyna að hvítþvo glæpamenn fortíðarinnar og höldum jafnframt hendi yfir glæpamönnum nútímans - allt á einhverjum pólitískum rétttrúnaðar forsendum, eru ekki miklar líkur fyrir því að mannkyninu miði mikið áfram í átt til friðar og farsældar á þessari jörð.