Eitt dæmi um lítilsvirðingu gagnvart fólki

Þann 26. ágúst síðastliðinn mun forseti Íslands hafa fylgt forseta Litháens til Þingvalla í kvöldverðarboð Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra. Þetta boð var víst til heiðurs þessum aðkomna þjóðhöfðingja.

Þegar forsetarnir komu svo að austan, vonandi vel mettir, voru leðurgallaðir lögreglumenn á bifhjólum trillandi í kringum farkosti þeirra - mitt í öllum löggæsluskortinum.  Gengu þessir laganna verðir að sögn hart fram í því að hreinsa veginn af almennu umferðarrusli svo höfðingjarnar kæmust sína leið truflunarlaust.

Góðkunningi minn, -  en ekki lögreglunnar - var þarna á ferð með fjölskyldu sinni í bíl sínum og blöskraði honum sýnilegur hrokaháttur löggæsluliðsins gagnvart  almennum vegfarendum. Mönnum var skipað að víkja út í kant og æddu lögreglumennirnir á hjólum sínum upp að bílum fólksins og örguðu á það að koma sér af veginum. Kunningi minn varð svo undrandi og reiður yfir þessu framferði að það sauð enn á honum þegar hann hitti mig nokkrum dögum síðar. " Hafa menn ekki lengur rétt til þess að aka um á vegum þessa lands ", spurði hann stórhneykslaður ? Nei, svo virtist ekki vera.......

Það voru nefnilega patrísear á ferð, prúðbúið yfirklassahyski sem átti víst allan rétt, svo að varðhundar valdakerfisins vildu greinilega sjá til þess að einhverjir plebbar væru ekki að flækjast fyrir !

Og viðkomandi lögreglumenn virtust ganga svo upp í hlutverkum sínum sem lífverðir og heiðursfylgd, að þeir örguðu á ökumenn bíla að haska sér út í kant sem fyrst og vera ekki fyrir purpuraslektinu. Fólk vissi ekki hvað var eiginlega að gerast, því þetta var náttúrulega á Íslandi en ekki í Írak eða Afghanistan.

Sumir héldu fyrst í stað að það hefði orðið eitthvað alvarlegt slys, en eina slysið í þessu máli reyndist það, að viðkomandi lögreglumenn misbuðu mannréttindum almennra vegfarenda til að þóknast hátignunum.

Og það er svo sem nógu alvarlegt mál með tilliti til stjórnarskrárboðinna  borgaralegra réttinda. En lögreglufylgdin virtist greinilega stödd í einhverjum öðrum veruleika en á að gilda í vestrænu lýðræðisríki í byrjun 21. aldar !

Svo brunuðu glæsibílarnir sína leið með hina vörpulegu vélhjólakappa allt í kring. Punktur, basta !

 " We have the power, we are the champions of the Roads ".

Það vantaði ekki kóngastælana og hrokagikksframferðið við þessar aðstæður. Lögreglumennirnir hegðuðu sér eins og þeir töldu víst að snobbtopparnir í bílunum vildu að þeir gerðu, því eftir höfðinu dansa limirnir.

En hvers eiga íslenskir ríkisborgarar að gjalda, ef það á að sópa þeim út og suður af þjóðvegum landsins þegar svona " yfirborgaraslekti " er á ferðinni ?

Af hverju skyldi vera talað um þjóðvegi ? Er það ekki vegna þess að þjóðin á vegina og hefur borgað þá úr eigin vasa !

Hvað heldur lögreglan að hún sé, er hún ekki í vinnu hjá okkur - borgurum þessa lands ?

Það þýðir lítið fyrir Stefán Eiríksson, okkar viðkunnanlega lögreglustjóra, að labba um götur í höfuðborginni og vera alþýðlegur við fólk - til að bæta ímynd lögreglunnar, ef undirmenn hans haga sér með þessum hætti.

Kunningi minn fór ekki dult með það álit sitt að svona " lögreglumenn "  væru greinilega búnir að horfa á allt of margar bandarískar myndir. Og ekki er ólíklegt að svo sé.

Og ef Ólafur Ragnar er kominn svona óralangt frá því sem hann þóttist vera upp úr 1970, þegar hann taldi sig vera að tugta til spillta pólitíkusa í sjónvarpinu, til að gera þeim skiljanlegt hverjar væru þjóðlegar skyldur þeirra, þá er hann ekki hæfur til að vera forseti okkar Íslendinga.

Við viljum ekki hafa hér uppstrílað kóngafólk og forréttindahyski sem vill vaða yfir almenning og það með tilstyrk lögreglunnar. Við viljum hafa forustufólk sem veit um skyldur sínar gagnvart landslýðnum og virðir þær, svo stjórn fólksins, á fólkinu byggð, fólksins vegna til, megi viðhaldast með sæmd.

Hér er eitt dæmi sem skýrir hversvegna álit lögreglunnar hefur verið í lægri kantinum hjá fólki um langt skeið. Það er nefnilega iðulega svo að lögreglan virðist þjóna valdamönnum á kostnað almennra mannréttinda.

Framkoma lögreglumanna virðist oft síður en svo almenningsvæn eða mótuð af þeirri prúðmennsku sem þeim ber að sýna borgurum þessa lands.

Er ekki kennt og lögð áhersla á það í Lögregluskólanum að menn eigi að hegða sér  virðulega og koma fram af tillitssemi gagnvart fólkinu í landinu ?

Ég trúi ekki öðru en svo sé, en hinn ágæti og prúðmannlegi lögreglustjóri Stefán Eiríksson, á sjáanlega enn talsvert starf fyrir höndum með að gera lögregluna að þeirri starfsheild sem til sóma er fyrir land og þjóð !