Hin siðræna afturför og lögleysa villimennskunnar

  

Muammar Gaddafi er dauður ! Dauði hans er enganveginn harmafregn eða sérstakt áfall fyrir heimsbyggðina, en hinsvegar er það mannkyninu öllu til skammar hvernig hann var tekinn af lífi. Þar komu engin lög að málum og ekkert sem heiðraði góð og siðræn gildi. Villimennskan sem margir vildu meina að hefði löngum verið fylgifiskur Gaddafis og stjórnarhátta hans, kom ekki síður fram í þeim mönnum sem stóðu að drápi hans. Það er mjög líklegt að það hafi aldrei verið ætlun hins svonefnda Þjóðarráðs í Líbýu að taka Gaddafi lifandi. Sennilega hafa verið settir til þess menn að drepa hann ef hann næðist, því margir þeirra sem nú þykjast postular frelsisins í Líbýu eru fyrrverandi samverkamenn hans og fylgjendur, menn sem geta verið sekir um ýmislegt misjafnt. Það var því í þágu slíkra manna að þaggað yrði niður í Gaddafi og er það ekkert einsdæmi. Nikolai og Elena Ceausescu voru tekin af lífi án dóms og laga á sínum tíma og öll Evrópa fagnaði lögleysunni. Þau voru aldrei dregin fyrir rétt og látin svara til saka. Þessvegna eru margir samverkamenn þeirra valdamenn í Rúmeníu enn í dag. Það tókst að þagga niður í þeim sem vissu og hefðu getað dregið marga með sér í fallinu.

En það voru fleiri misyndismenn í Rúmeníu á þeim árum en Ceausescu einn og það hafa verið fleiri glæpamenn í Lýbíu en Gaddafi einn. Það þykir því mörgum það vera góð lausn mála þegar kemur að skuldadögunum, að synd allra sé færð yfir á einn og svo sé syndahafurinn rekinn út á eyðimörkina til að deyja - eða skotinn samkvæmt yngra staðli.

Mér skilst að það séu ekki nema um tvö ár síðan Gaddafi talaði á allsherjarþingi S.Þ. sem óumdeildur leiðtogi Lýbíu. Þá var enn fruktað fyrir þessum ógnvaldi og mannréttindabrjóti, menn horfðu framhjá misgerðum hans engu síður en íslenskir ráðamenn þegar Ceausescu kom hér í heimsókn á sínum tíma.

Saddam Hussein var dreginn fyrir rétt og hengdur og það var betri niðurstaða fyrir heimsbyggðina en ef hann hefði verið skotinn þegar hann fannst.

Gaddafi fannst í ræsinu og var skotinn eftir einhverjar misþyrmingar og sonur hans líka. Ég vil spyrja, á að reisa nýja Lýbíu á slíkum ofbeldisgrunni ?

Það er vafalaust að sumir ráðamanna Þjóðarráðs Lýbíu anda léttar eftir dauða Gaddafis, ekki bara vegna þess að þjóðin sé laus við hann, heldur öllu fremur vegna þess að þeir eru lausir við hann - og jafnframt hættuna á því að það yrði upplýst sem hann kynni að hafa getað sagt fyrir rétti - um þá og fyrri feril þeirra - í þjónustu hans.

Lýðræði í Lýbíu á langt í land og því miður er mikil hætta á því að valdabarátta og nýtt einræði geti framkallast í landinu við þær aðstæður sem nú eru fyrir hendi. Sama er að segja um Egyptaland.

Spilling er landlæg í báðum ríkjunum og hún lifir þar enn í allsnægtum þó Mubarak og Gaddafi hafi misst völdin.

Það átti að sjálfsögðu að draga Gaddafi fyrir dómstól í Lýbíu og hreinsa málin út í nafni laga og réttar. Það var ekki gert og stóð líklega aldrei til að gera það.

Hefði heimurinn séð þennan ógnvald verða að svara til saka í réttarsal, hefði virðing aukist um heim allan fyrir lögum og reglu, en því var ekki að heilsa.

Bandaríkjamenn drápu Osama Bin Laden og hirtu ekkert um að taka hann lifandi og draga hann fyrir rétt. Þeir gáfu Al Qaida píslarvott og annar leiðtogi kom í stað Bin Ladens. Hefði hermdarverkaforinginn komið fyrir rétt hefði það verið sigur góðra gilda yfir lögleysunni. En hann var þess í stað fjarlægður af sviðinu með ofbeldi og lögleysu. Vinnubrögðin virðast þau sömu beggja vegna línunnar. Bin Laden vissi líka of mikið og hvorki Bandaríkjastjórn eða CIA vildu hætta á að hann talaði sitt um það sem liðið var.

Þó að viðkvæðið sé enn hjá mörgum að Bandaríkjamenn séu svo " good guys " að þeir fremji ekki stríðsglæpi, heyrast enn og munu áfram heyrast réttlætishrópin frá My-Lai, Dasht el Leili, Abu Ghraib og Guantanamo og öllum þeir stöðum þar sem stjórnvöld Bandaríkjanna og samlandar Abrahams Lincolns hafa myrt og kúgað, kvalið og pyntað fólk, undir því yfirskini að það þurfi að gera til varnar Bandaríkjunum. Ekki er slíkt gert í anda mannsins sem sagði :

" With malice towards none, with charity for all  ! "

Bandaríkjamenn gerðu innrás í Panama á sínum tíma og settu Manuel Noriega af sem forseta landsins, fluttu hann til Bandaríkjanna og þar átti að sögn að rétta yfir honum. Þessar athafnir þeirra voru auðvitað alger lögleysa. En heimurinn sagði ekki orð því gegn Babyloníuvaldinu þorði enginn að mæla .

Það átti náttúrulega að draga Noriega fyrir dómstól í Panama og láta hann svara til saka þar. Og hvar skyldi Noriega vera nú og hvað hefur verið gert í málum hans ? Það var sagt að á fyrri árum hefði hann verið starfsmaður CIA, átti kannski að sjá til þess að hann talaði ekki of mikið ?

Pat Robertson á að hafa sagt í ræðu fyrir nokkru að það þyrfti að koma Hugo Chavez fyrir kattarnef, því hann væri hættulegur hagsmunum Bandaríkjanna !

Þessi áhrifamikli sjónvarpsprédikari fór þarna illilega fram úr sjálfum sér og varð að draga í land nokkru síðar og biðjast afsökunar á orðum sínum. Mörgum blöskraði gjörsamlega hvernig hann talaði. En hann - þessi kunni prédikari - taldi það sýnilega réttlætanlegt að tiltekinn þjóðarleiðtogi yrði myrtur svo hagsmunir Bandaríkjanna væru tryggðir !!!

Hvar eru menn eiginlega staddir í siðfræðilegum efnum þegar þeir tala svona ?

Múslimaheimurinn er að ganga í gegnum miklar breytingar um þessar mundir, en hættulegustu ríki hans, Íran, Pakistan og Saudi Arabía eru enn sem fyrr sama áhyggjuefnið fyrir hinn frjálsa heim og þau fyrri tvö reyndar í vaxandi mæli.

Ríkisvaldið í þeim báðum er ekki langt frá því að vera í höndum öfgatrúaðra og hryðjuverkasinnaðra manna - manna sem hatast við Vesturlönd og allt sem þau standa fyrir. Forseti Írans virðist að mörgu leyti samnefnari fyrir slíka menn.

Ef Vesturlönd ætla að halda sínu á komandi baráttutímum, verða þau að standa miklu fastar á sínum gildum en þau hafa gert og skilja það, að kristindómurinn er sú mikla eik sem gerði þau að því sem þau eru. Ef þau halda áfram að hjálpa til við að fella þann meið verður lítið sem ekkert eftir til að verja og standa fyrir.

Það átti að draga Ceausescuhjónin fyrir dómstól, eins Pinochet og Osama Bin Laden og að sjálfsögðu Muammar Gaddafi. Nú er búið að gera hann að píslarvotti í Lýbíu í augum þeirra sem honum fylgdu og þar eru ekki öll kurl komin til grafar. Arftaki hans gæti þessvegna átt eftir að koma í ljós.

Er að verða ómögulegt fyrir menn að standa rétt að málum, sjálfum sér og mannkyninu öllu til sóma - eru ráðamenn almennt komnir inn á það að bófa aðferðir og spillingaraðhlynningar séu bestar til árangurs - hér á Íslandi sem annars staðar ?