Why Europe Slept !

Þegar John F. Kennedy var ungur maður, skrifaði hann bók um andvaraleysi Englendinga á uppgangsárum Hitlers. Hann nefndi bókina Why England Slept.

Í bókinni færir Kennedy fram ýmislegt sem skýringar á því hvað sofandaháttur breskra stjórnvalda var mikill gagnvart yfirgangi Þjóðverja - þó að hann sem dæmigerður Bandaríkjamaður, tali kannski enganveginn eins skýrt varðandi meginástæðuna eins og sumir aðrir hafa gert í þessu sambandi.

Hinsvegar er það nokkuð ljóst að hin hægrisinnuðu stjórnvöld í Bretlandi voru svo upptekin af því að Sovétríkin væru óvinurinn og rauða hættan var í þeirra augum svo yfirþyrmandi, að þau gerðu sér enga grein fyrir hvítu hættunni sem var að rísa upp með ógnarvaldi sínu í miðri Evrópu. Breska fjármálavaldið með Englandsbanka í broddi fylkingar hikaði því ekki við að pumpa nazistaveldið upp með ýmsum hætti.

Ráðamenn Englands sáu bara vaxandi afl sem myndi herja í Austurveg  " Drang nach Osten "  - og það var hið besta mál að þeirra mati. Þeir sem öðruvísi hugsuðu á hægri væng breskra stjórnmála á þeim tíma og þeir voru reyndar ekki margir, voru settir út í kuldann og reynt með flestum ráðum að þagga þá í hel. Rétthugsun þess tíma í Englandi gekk út á það að Hitler myndi taka kommana í gegn og ekkert væri að óttast fyrir Breta. Það er eitt það lofsverðasta sem segja má um Winston Churchill, að hann var, þrátt fyrir eitilharða afstöðu gegn Sovétríkjunum til margra ára, tiltölulega snemma fær um að sjá hverskonar ógn var að rísa upp í Þýskalandi- nazismans, fyrir Bretland og allan heiminn.

Nú til dags mætti alveg hugsa sér, að ungur námsmaður í Bandaríkjunum gæti skrifað, ef fer sem horfir, bók eftir svo sem 20 ár, það er að segja ef Bandaríkin verða þá enn til, og bókarheitið yrði - Why Europe Slept.

Í þeirri bók væri höfundur að reyna að koma fram með einhverjar skýringar á því hvernig og hversvegna Evrópa hefði gengið múslimum á hönd í heilu lagi á tiltölulega skömmum tíma !

Rétthugsun stjórnvalda um alla Evrópu hefur nú lengi gengið út á það, að hlynna að fjölmenningu og ýtt hefur verið undir vaxandi áhrif innflytjenda á evrópsk samfélög. Aldagömlum þjóðmenningararfi er kastað kæruleysislega út í horn en innflutt viðhorf framandi menningargilda sett á stall.

Evrópa sefur og skynjar ekki hættuna af fjölmenningar-dýrkuninni !

Og á meðan vex þeim öflum styrkur sem vilja ekki sjá þá Evrópu sem við kynbornir Evrópumenn höfum byggt upp á liðnum öldum og áratugum. Framtíðarsýn slíkra afla er múslimsk Evrópa - kirkjur út og moskur inn !

Í því sambandi stjórnar umræðunni ein rosalegasta rétttrúnaðarhugsun okkar tíma. Það er villuhugsun sem gengur út á linnulausan undanslátt gagnvart þeim öflum sem eru í raun að yfirtaka samfélög okkar innanfrá og gera þau að sínum. Hættan eykst með hverju ári og einnig hér á litla landinu okkar.

Þeir sem vara við hættunni í þessum efnum, eru yfirleitt ásakaðir fyrir að vera fullir fordóma,  þjóðrembu, þröngsýni og skilningsleysis gagnvart kalli nýrra tíma. Það er venjan að beita slíkum ásökunum til að þagga niður í þeim sem vilja vera leiðinlegir - eins og sagt er -  og tala um óskemmtilega hluti.

En draumar eru draumar og veruleiki er veruleiki. Þeir sem lifa í draumaveröld hljóta fyrr en síðar að brotlenda draumafleyi sínu á hrjóstrum veruleikans.

Engin lífsgæði eru sjálfgefin. Það þarf að hafa fyrir öllu og berjast fyrir því sem við höfum, vernda það og vaka yfir hverjum ávinningi, annars verðum við rænd og yfirstigin af öflum sem sitja á svikráðum gagnvart framtíðarheill okkar.

Evrópa sefur enn sínum dauðasvefni og fari sem horfir, að hún vakni ekki til varnar sínum gildum, töpum við álfunni okkar áður en langt um líður í hendur múslima.

Málið er ekki flóknara en það !