Skurðgoð í Valhöll !

Nú er svo komið að nýtt skurðgoð hefur greinilega verið sett upp í Valhöll - í andlegum skilningi. Það er líklega staðsett við hliðina á öðru sambærilegu af fyrirbærinu Hrokkinkolli og sennilega fer best á því eins og staða mála sannar svo ekki verður um villst.

Ungir liðsmenn Stóra Þjóðarógæfuflokksins virðast nú sem óðast farnir að tilbiðja þetta nýja skurðgoð sitt og finna líklega í því þá svörun sem þeir frekast kjósa sér til handa. Við það forustuleysi sem hefur háð þeim að undanförnu, er skiljanlegt út frá pólitísku samhengi, að þeir taki nýju átrúnaðargoði tveim höndum. Svo nú má segja að ímynd Ólafs Ragnars Grímssonar sé tilbeðin í ákafa í Valhöll, musteri hinnar helbláu frjálshyggju !

Það er margt skrítið í veröldinni og ekki síður í þeim veraldarinnar skika sem Ísland er. Ef allt hefði verið með eðlilegum og réttlátum hætti og skilum eftir hrunið, hefði Guðni Ágústsson áreiðanlega ekki komið sólbrúnn í sínum hroka í sjónvarpið á kosninganótt og farið mikinn varðandi þjóðhagslega þýðingu þess fyrir Íslendinga að hafa Ólaf Ragnar áfram sem forseta.

Þá hefði þessi fyrrverandi varaformaður Framsóknarflokksins, sem ég vil kalla Litla Þjóðarógæfuflokkinn, einfaldlega látið lítið fyrir sér fara og sleppt því að vera að gera sig breiðan. Voru það annars ekki hann og flokksmenn hans sem tryggðu Stóra Þjóðarógæfuflokknum meirihluta á þingi til þjóðlegra ódáðaverka á árunum 1995 til 2007 ? Var það ekki sú forherta hagsmunaklíka sem þá var við völd sem fór með hag þjóðarinnar norður og niður ?

Svo koma svona dindlar fram, menn á háum eftirlaunum sem þeir eiga ekki skilið, kjaftfullir af sjálfumgleði og steigurlæti,  og þykjast bera umhyggju fyrir þjóðarhag ? Þar vantar ekki skrumið og skrúðmælgina í málflutninginn !

Ég segi bara fyrir mig - umhyggja slíkra manna er eitraðri og hættulegri fyrir þjóðina en flest annað. Ferill Guðna Ágústssonar á árunum 1995 til 2007 er í mínum augum slíkur, að hann mælir á móti honum sem trúverðugum talsmanni íslenskra þjóðarhagsmuna, og ég tel hollustu hans í þeim efnum í hæsta máta umdeilanlega. Hann var í ríkisstjórn á árunum fyrir hrunið og hvað gerði hann þar ? Baðaði sig í sviðsljósi fjölmiðlanna á öryggisvaktinni, virtist ekkert sjá annað í kortunum nema glóandi gull og milljarðaveltu eins og meistari hans Ólafur Ragnar ! Og svo þegar í ljós hefur komið, að um glópagull og svikaveltu var að ræða, virðist það fangaráð slíkra manna, fyrrverandi þungavigtarmanna í íslenskri pólitík, að láta eins og ekkert sé. Þeir halda víst að gildi þeirra sé áfram það sama og traust til staðar !

En svo er sannarlega ekki. Nei og aftur nei !

Hvort sem í hlut á Guðni Ágústsson, Halldór Ásgrímsson, Valgerður Sverrisdóttir, Davíð Oddsson, Geir H. Haarde, Árni Mathiesen, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir eða aðrir af þeim valdamönnum sem keyrðu þá pólitík sem leiddi til hrunsins, þá er sama niðurstaðan augljós í afstöðu almennings til þessara einstaklinga -  traustið er farið !

Sumir úr þessum hópi virðast hafa skilið þá niðurstöðu og láta lítið fyrir sér fara, aðrir reyna að láta sem allt í kringum hrunið sé og hafi verið þeim óviðkomandi, og það mætti vissulega ætla að Guðni Ágústsson væri einn af þeim.

Svo engilhreinn og saklaus var hann í sjónvarpinu á kosninganóttina þegar hann var að tala um þjóðarhagsmunina - eða eigum við að segja - gildin  sem gleymdust hjá ráðamönnum á öryggisvaktinni fyrir 2007  !

Við Íslendingar þurfum að hreinsa okkur frá þessari fortíð, óværunni og spillingunni sem réði þá, og þeim einstaklingum sem bera nöfn sem skapa óbragð í munni landsmanna og ógleði í hjartanu. Við þurfum að snúa frá pólitískum skurðgoðum og byggja upp eðlilegt þjóðhollt lýðræði í landinu.

Þeir sem hafa lifað í vellystingum valdsins og fitað sig í spillingu gamla tímans, eiga ekki og geta aldrei orðið leiðsögumenn þjóðarinnar inn í heilbrigða framtíð.

Þó að tiltekið skurðgoð verði tilbeðið ásamt fleiri slíkum í Valhöll í komandi tíð, verður sjálfsagt lítið við því gert, því skurðgoðadýrkun virðist sumum eðlislæg.

En ég el þá von í brjósti að heilbrigð hugsun vaxi að dáð og vilja meðal þjóðarinnar sjálfrar og hvar sem þjóðlega hugsandi fólk lifir og starfar í þessu landi og það verði til þess að kosnir verði hér til valda menn sem eru í raun og veru þjóðarinnar menn - fyrst og fremst og síðast, en ekki sveiflukenndir og óútreiknanlegir viðhlægjendur valdsins !