Ávinningur kvenna ?

Kvenréttindi hafa verið eitt af þeim töfra-hugtökum sem samtíminn hefur sett fram sem lausn á svo mörgum lífsvandanum, en hvernig skyldu nú þessi margumræddu kvenréttindi vera að skila sér fyrir konur og samfélagið allt ?

Í dag eru konur vissulega komnar í allt aðra stöðu samfélagslega séð en þær hafa lengstum haft, en er það víst að það sé að skila þeim meiri hamingju og lífsfyllingu en konum á fyrri tíð ? Það er nú kannski fyrst og fremst spurningin sem svarar því hvað hefur áunnist og hvort þar sé um að ræða raunhæfan lífsávinning fyrir konur þegar á allt er litið ?

Í gamla daga var rómantískur blær fegurðar og blíðu oftast tengdur við  kvenfólk með einum eða öðrum hætti, og ef til vill hafa ömmur þeirra kvenna sem nú eru upp á sitt besta verið ólíkt blíðari og kvenlegri í háttum en þær ?

Kvenréttindin hafa nefnilega komið því til leiðar að kona þarf hreint ekki að vera neitt kvenleg nú til dags, ekki frekar en hún vill !

Menntaðar konur á framavegi ganga nú um klæddar upp eins og aukaútgáfur af körlum á sömu braut. Það er oft nokkuð vandséð hvernig finna á konuna í þeirri mynd sem þar er gefin !

Samlíkingin milli karlrembunnar og kvenrembunnar hefur á seinni árum orðið stöðugt sýnilegra fyrirbæri í hinu daglega lífi og ef einhver skilsmunur er þar á, leikur kvenremban konuna líklega verr en karlremban karlinn !

En þar sem það er ótvíræður hluti af réttindabaráttu kvenna nú á tímum, að fá að taka upp ósiði karlmannsins, er líklega ekkert við því að segja !

Konur í dag eru sagðar miklu sjálfstæðari fyrir vikið og þannig standa konum fyrri tíma miklu framar og margir trúa því að svo sé. Mín skoðun er samt sú að ömmurnar hafi vinninginn þegar á allt er litið, bæði sem konur og manneskjur !

Metnaður kvenna ætti að mínu viti að beinast sem mest að því að rækta sem best hina kvenlegu eðliskosti anda, sálar og líkama, frekar en að eltast við að vera jafnokar karla á öllum sviðum og kannski helst á þeim sviðum þar sem þeir hafa orðið sér mest til skammar.....!

Við sjáum ekki svo fá dæmin um það í samtímanum !

Í dag reykja konur til jafns við karlmenn og jafnvel meira en þeir. Í dag gætu þær sumar hverjar drukkið karlana sína undir borðið ef þeim sýndist svo. Þær geta bölvað á við þá og hafa jafnvel tileinkað sér grófleika í orðum og gerðum sem varla þekktist áður meðal kvenna -  og allt á þetta víst að vera liður í því að sanna sjálfstæði og getu, að vera þáttur í því sem sumir vilja kalla mannréttindabaráttu kvenna !

Í ýmsum sviðsverkum nú á tímum er konan farin að verða þetta allt sem að framan greinir. Þar sannar hún líklega frelsi sitt en líka það að hún kann ekkert betur með það að fara en karlmaðurinn !

Hún er sjáanlega stöðugt að sanna það sem táknmynd upp á sjálfstæði sitt, að hún geti verið karlmanninum fremri - og að því er virðist - ekki síst í ósiðunum !

Já, konur í dag eru hreint ekki í þeirri nöturlegu stöðu sem þær telja að ömmur þeirra  hafi verið í, þær telja sig sannarlega ekki vera þrælkaðar fyrri tíma konur.

Þær finna sig frjálsar, svo frjálsar að frelsi þeirra verður þeim líklega að byrði áður en langt um líður !

Og sumar þeirra eru svo miklar kvenréttindakonur að allt annað í lífinu fer framhjá þeim. Þær eru í heilögu stríði við karlaveldið, meintan yfirgang karla allar stundir. Þær ganga svo langt í hatrinu á bölvaðri karlrembunni að þær fyllast bölvaðri kvenrembu fyrir vikið !

En það er ekki allt sem sýnist og það er vert að hafa það í huga, að hinar ágætu fyrri tíma konur, ömmur þeirra kvenna sem storma um lífssviðið í dag í fullum herklæðum, þær voru þannig að gildi og gerð, að þær höfðu alltaf eitt umfram allt annað á hreinu -  nefnilega það - að vera konur !

Og það er hreint ekki lítilvægt mál að hafa það á hreinu !

Það að vera kona og sá farvegur lífsins sem konan ein getur verið, er stórkostlegt hlutverk og því er meðferð konunnar á því hlutverki  einn skýrasti vitnisburðurinn um það hvernig ástand samfélagsins er á hverjum tíma !

Sérhvert þjóðfélag sem er haldið af Jessabel-anda er á röngum vegi og stefna þess getur aldrei verið til góðs !

Ávinningur kvenna af völdum slíks andavalds er og verður alltaf innantómur svika-fengur. Fylgja þess býður aðeins upp á óhamingju og einmanaleika fyrir mannlega sál þó að yfirborð lífsmálanna kunni oft að virðast glæst !

Hamingjuleið sérhvers samfélags liggur í gegnum heilbrigt samstarf karla og kvenna , því aðeins í einingu geta karlar og konur orðið samarfar að lífsins náð og sannur farvegur blessunar fyrir framtíð barna sinna !