Ég horfi

 

 

Ég horfi upp í himininn

og hugsa oft um leið,

svo ókyrrð fer um anda minn,

með undarlegum seið,

er lífið allt með sjónleik sinn

eitt samfellt gönuskeið ?

 

Ég horfi oft á himinský

sem hreyfast til og frá,

og spyr með harmi huga í

sem hjartað líka á,

er engin glóra í öllu því

sem augun fá að sjá ?

 

Er okkar líf ein feigðarför

frá fyrsta degi hér,

og sálin pínd við sultarkjör

uns sína leið hún fer ?

Mér finnst svo leitt að fá ei svör

sem fullnægt geta mér !

 

Samt horfi ég um himinslóð

og hlýt að telja víst

að sá er blessar gildi góð,

hann gleymi okkur síst.

Og bæn mín fer til himins hljóð

frá hnetti er ennþá snýst !

 

RK