Hin kokkaða kássa !

 

Það virðist sannarlega sitthvað í deiglunni um þessar mundir og margt er eldað. Greinilega er ætlast til að ýmsir éti nú það sem lystin leyfir ekki, hvað sem verður og hvernig sem allt fer !

 

Þörf er því fyrir marga að endurmeta stöðu sína í ljósi þeirra staðreynda sem við blasa. Menn sem eru vinstri menn af hugsjón þurfa að finna sér nýtt stjórnmálalegt og félagslegt varnarþing. VG er ekki lengur ásættanlegur valkostur í þeim efnum !

 

Þegar tækifærissinnuð pólitík fer að ráða í flokki þvert á hugsjónir og stefnumið, er ekki lengur hægt að una þar málum. Það er hvergi vært í húsum, þar sem Mórar og Skottur skrattans fá að ríða röftum og ráða bæjarbrag. Leita verður heilbrigðari hýbýla og því fyrr því betra !

 

Það hefur svo sem um nokkurt skeið legið fyrir að Kata Kobba væri að færa VG áleiðis að miðjunni, því hún hefur náttúrulega aldrei verið sterk á taugum til vinstri og er í raun lítið annað en borgaraleg puntudúkka. Það er oft með ólíkindum hvað ein manneskja virðist geta dregið heila hjörð með sér út í málefnalega ófæru !

 

Staðan í flokkakerfinu er orðin nokkuð skrautleg, meðal annars vegna þess, að nú má eiginlega segja að þrjú Framsóknarflokks-afbrigði séu til staðar í íslenskri pólitík, aldargamla fúafyrirbærið, nýbylgjuskrumtæki Sigmundar og villuráfandi VG……….

Ekkert þessara fyrirbæra getur á nokkurn hátt talist gott eða sjálfu sér samkvæmt !

 

Tækifærissinnuð sjónarmið virðast ráða alfarið ferðinni og engan sannan grunntón er þar að heyra varðandi stefnumál. Sjálfseyðingarhvötin virðist leika stórt hlutverk í gerðum þeirra sem völdin hafa þar og víst er að þessi fyrirbæri munu ekki lifa til langframa í þeirri mynd sem blasir við í dag !

 

Á sínum tíma gerði flokksfólk í Alþýðubandalaginu þau slæmu mistök að kjósa Margréti Frímannsdóttur til formanns. Hún var afleit í því hlutverki, enda lítt til starfsins fallin þar sem hún var í raun bara krati. Skammt var því þess að bíða að Alþýðubandalagið geispaði golunni, enda sem flokkur þá orðið svipur hjá sjón !

 

Nokkru síðar kom svo út einhverskonar ævisaga Margrétar Frímannsdóttur, undir hinu frjálslega heiti “Stelpan frá Stokkseyri“. Þar vantaði nú ekki gyllingarnar og umrædd manneskja átti auðvitað að hafa unnið þessi og hin afrekin. Aldrei vissi undirritaður til þess að nokkur slík hefðu verið unnin sem í frásögur væru færandi, en sölumennska er alltaf söm við sig og gerir oft svart að hvítu !

 

Sennilegt þykir mér að einhverntíma komi út ævisaga Kötu Kobba og kannski að nafnið á henni verði “ Stelpan sem stútaði VG “, enda mun það trúlega geta virkað sem söluvænlegur titill, ekki síst til hægri, og sennilega þykir allt fengið með því eins og vant er !

 

En í sambandi við stjórnarmyndunarmálin, kæmi mér ekki á óvart að þrenningin sem er að koma þeirri ríkisstjórn á koppinn sem í smíðum er, ætli að kynna hana til leiks þann 1. desember næstkomandi, það er að segja - á sjálfan Fullveldisdaginn !

 

Það á líklega að verða einhverskonar gjöf til þjóðarinnar í tilefni dagsins, SALEK-samkomulag hinnar allt-um-lykjandi sérgæsku-samvinnunnar, þar sem Kata Kobba tekur að sér að ábyrgjast þá sem hún þar hefur tekið sér til sálufélags !

 

En stjórnin sú mun getin og fædd með skömm. Hún verður aldrei annað en bastarður þó einhverjir hægri menn kunni í sérgæskuvímu sinni að kalla hana síðar meir sigurvegara. Þar fær auðvitað breska sögulínan að ráða. Margir vilja löngum hylla valdið - jafnvel þó það sýni sig rotið og spillt !

 

En alltaf kemur að skuldadögunum og það skal haft í minni til seinni stundar:

 

Margir klifra í björgin bláu,

binda lag við illar vættir.

Falla svo úr flugi háu

og farast – alveg sundurtættir !