Um sérleiðina sem aldrei átti að fara !

 

Viljug aka vinstri græn

vagni á hægri götu.

Við stýrið sést í bljúgri bæn

breytingin á Kötu !

 

Já, pólitík er víst eitt - og annað að vera sjálfum sér samkvæmur. Það hefur sannast í seinni tíð á verslunarviðskiptum vinstri grænna við íhald og Framsókn. Og eins og jafnan hefur maður skömm á óheilindum og tækifærissinnuðum viðsnúningi !

Er það ekki einmitt slíkt framferði sem hefur gert pólitíkina að óheiðarlegum hráskinnaleik í augum svo margra, þar sem ekkert traust er til ?

 

En Kata, já, hún Kata ! Hún ætlar víst að siðbæta pólitíkina og setur upp nefndir til þess. Og það gerir hún rétt eftir að hún sjálf hefur skrúfað sig í heilan hring í skoðanabreytingu, til þess að geta gómað einn valdastól !

 

Þannig er nú vinstri græna pólitíkin í dag eða öllu heldur vinstri græningja pólitíkin. Þar sem vinstri grænir hafa þannig breytst með einkar skítlegum hætti í andstæðu sína, siðbæta þeir auðvitað hvorki sjálfa sig né aðra með slíku gildisfalli, og síst af öllu íhaldið sem aldrei hefur verið eða getur orðið siðbótarhæft !

 

Hvenær skyldi það annars renna upp fyrir Kötu að hún hafi ekki leikið snjallan leik heldur hafi verið leikinn snjall leikur gegn henni ? Ég gæti ímyndað mér að það færi að renna upp fyrir henni á síðari hluta þriðja árs kjörtímabilsins, ef eitthvað hefur þá ekki sprengt stjórnina í frumparta fyrir þann tíma !

 

Og þá mun Kata líklega koma fram og segja sínar farir ekki sléttar. ,,Ég treysti þeim,” segir hún þá trúlega mjög armæðufull, ,, en þeir reyndust ekki traustsins verðir !”

,,Ég er nú þannig gerð að ég vil geta treyst fólki, en hef nú reynt að það er erfitt !” gæti hún svo hugsanlega bætt við, stúrin - og allir eiga að falla fyrir einlægninni !

 

Og svo á baráttan við íhaldið að hefjast á nýjan leik eins og ekkert hafi í skorist. Það er gamla Alþýðuflokksferlið í hnotskurn, að berjast gegn íhaldinu í orði en vilja sitja með því að borði - í stjórn. Þannig er það með þessa Kötu og Svandísar stjórn vinstri grænna, að þar fara illa saman fyrri orð og framdar gerðir !

 

Merkilegt er það annars hvað það getur vafist fyrir fólki að samræma orð og gerðir. Já, jafnvel besta fólki ! Þeir eru hreint ekki svo fáir sem ganga um og tala fjálglega um háleitar hugsjónir, gott siðferði og drengskap í öllum samskiptum, en fylgja þessu sáralítið eftir í daglegu ferli. Standa aldrei heilshugar fyrir neinum gildum.

Þar virðast fögur orð bara að eiga að vera eitthvað sem á að eiga við aðra, stefnumið sem aðrir eiga að fylgja !

 

Sem sagt afstaðan virðist þessi : ,,Ég vil að annað fólk sýni ábyrgð og festu í málum en vil sjálfur hafa frjálsar hendur til hvers sem er. Ég þarf náttúrulega að geta treyst öðrum, en aðrir eiga enga heimtingu á að þeir eigi að geta treyst mér. Ég vil fá að hafa mitt frelsi gagnvart öllum öðrum. Það er bara mitt einstaklingsfrelsi !”

 

Svona virðast ótrúlega margir hugsa, en hvar er samfélagskenndin í þessari afstöðu ? Hvar er ábyrgð einstaklingsins gagnvart samfélaginu sem nærir hann og ver ?

Hún er hvergi því þarna er það uppbólginn hroki einstaklingsins sem ræður för !

 

Það ber ekki allt upp á sama daginn. Ætlaðar sigurstundir breytast oft undra fljótt í andstæðu sína. Fyrirætlanir sem eru kannski hugsaðar til góðs renna iðulega út í sandinn. Oft vegna þess - að þegar betur er að gáð - vantar undirstöðuna !

 

Núverandi ríkisstjórn hefur enga undirstöðu. Hún er byggð á rangri málamiðlun í bland við persónulega framafíkn. Þar er ekki á neinu föstu byggt. Þar er leir og kviksandur undir sem breytist fljótt í drullu þegar eitthvað gefur á bátinn !

 

Félagslegar jafnaðarhugsjónir sem eru einhvers virði geta enga heilbrigða samleið átt með helbláum og síbreytilegum hagsmunasveiflum sérgæskunnar !