KVÆÐI UM HELFÖRINA

 

Nú virðast menn farnir að hefja Hitler

hundingjann aftur á stall.

Og glæpaverk hans eru víða að verða

sem venjulegt skemmtispjall.

En hvernig er hægt að setja það saman

við siðlega eðlismennt,

að fjöldamorð séu fróðlegt gaman

og framtíðarefni kennt ?

 

Menn tala um Auschwitz sem ekkert væri

og arbeit macht frei um leið.

Og endanleg lausn er ennþá á vörum

hjá ýmsum sem þekkja ei neyð.

Því myndirnar ljótu eru að mást og hverfa

og minningin þar ei sterk.

En eiga þeir lífið og landið að erfa

sem lofsyngja glæpaverk ?

 

Og böðlar sem Himmler, Heydrich og Eichmann

og Heyde þykja nú menn.

Og líklega verða þeir Bormann og Barbie

og Brunner að goðum senn.

Er fórnarlömb öll eru fallin í valinn

og fengin hin dýpsta þögn,

þyrlast á ný um þjóðasalinn

hin þekkingar villta sögn !

 

Og heimsfriður allur hangir á þræði,

því heimskan á stóra mennt.

Ábyrgð er hundsuð á öllum sviðum

því ekkert fær reynslan kennt.

Helförin gleymist og glæpirnir verða

sem gloppur í huga lýðs.

Menn fjarlægjast viðbjóð fyrri gerða

við ferli hins nýja stríðs !

 

Það stríð mun koma og kvista niður

þá kynslóð sem blinduð er

og heldur að það sé hægt að lifa

í helvíti á jörðu hér.

Þá mannkynið síst fær syndgað meira

með sjálfgerða snöru um háls,

það stríð mun koma og engu eira

í eldi hins mesta báls !