Þegar gildin glatast !

 

Á tuttugustu öldinni sannaðist allt sem William Booth leiðtogi Hjálpræðishersins hafði spáð fyrir um það tímaskeið. Við fengum að reyna trú án Heilags Anda, kristindóm án Krists, fyrirgefningu án iðrunar, hjálpræði án endurfæðingar, stjórnmál án Guðs og himin án helvítis !

 

Hvað þýðir það ? Það þýðir glötun leiðandi gilda. Trú án Heilags Anda er ekki neitt, kristindómur án Krists er ekkert, fyrirgefning án iðrunar er einskis virði, hjálpræði án endurfæðingar er marklaust, stjórnmál án Guðs eru siðlaus og himinn án helvítis er óraunhæft viðmið sem blindar menn fyrir ógn hins illa !

 

Allt þetta sýndi sig í margfaldaðri mynd á tuttugustu öldinni. Siðferðileg gildi voru markvisst dregin niður í nafni frjálsræðis og öfugrar upplýsingar og maðurinn hrokaði sig upp í virðingarleysinu gagnvart Almættinu. Afleiðingarnar létu ekki á sér standa !

 

Tvær heimsstyrjaldir eyðilögðu meiri mannauð en nokkurntíma verður hægt að greina að gildi og hefðu átt að sýna öllu mannkyni að til væri helvíti. Fjölmargir leiðtogar komu fram sem voru sannkallaðir djöflar í mannsmynd, siðlausir með öllu. Viðbjóðslegir verknaðir áttu sér stað um heim allan út öldina og hræðilegustu níðingsverkin voru að kasta kjarnorkusprengjum á borgir, fullar af lifandi fólki !

 

Hver sem ver slík hermdarverk bægir mennskunni úr eigin brjósti. Tuttugasta öldin er svartur tími í sögu mannkynsins, einkum vegna þess sem William Booth sagði fyrir um að verða mundi. Allir hugsanlegir glæpir geta átt sér stað þegar allar vörður hafa verið fjarlægðar af lífsveginum. Þá dansa allir djöflar í Vítiskæti sinni og það sem aldrei fyrr !

 

Það eru til góðir staðir og það eru til vondir staðir. Höfuðsetur hins góða hefur verið skilgreint sem himnaríki og höfuðsetur hins vonda sem helvíti. Hvað er að þeirri skilgreiningu ? Illir menn hafa skapað öðrum helvíti á jörðu, hvaðan hefur sú illska komið sem falist hefur þar að baki ? Er hún ekki andlega talað leidd á legg frá því helvíti sem er í raun andstæða alls sem á himneskan þráð í lífsrót sinni ?

 

21. öldin er skilgetið afkvæmi 20. aldarinnar. Hún er ekkert nýtt upphaf. Hún hefur fengið í veganesti frá fyrri öld yfirgengilega stóran skammt af viðbjóði. Fólk fagnaði um allan heim við aldamótin því sem það hélt vera einhver kaflaskil til betra lífs, en það voru engin kaflaskil – aðeins áframhaldandi viðbjóður !

 

Áður en fyrsta ár hinnar nýju aldar var liðið hafði meiriháttar hermdarverk verið framið þar sem þúsundir létu lífið. Venjulegt fólk í sinni daglegu önn. Og enn er myrt og eyðilagt sem fyrr í anda tuttugustu aldarinnar. Arfleifðin þaðan er ill og iðrunarlaus !

 

Við höfum tapað mörgu af því á tiltölulega skömmum tíma sem varðveitti í okkur mennskuna, margar athafnir okkar í dag eru orðnar dýrslegar og samt segir enginn neitt. Siðferðilegar samfélagsstoðir hafa fallið og það er talið – jafnvel í opinberri umræðu – ávinningur fyrir frelsið. Slík er afvegaleiðslan í upplýsingu nútímans !

 

Gildin glatast, samfélagsbyggingarnar hrynja, græðgi einstaklingsins veður yfir félagshyggju og samhjálp. Peningaguðinn glottir kalt úr hásæti því sem auðvald eigingirninnar hefur búið honum – á heimsvísu. Þeir sem fullyrða að ekki sé til neitt helvíti eru í óhaminni græðgi sinni dags daglega að vinna að því að komandi tímar verði að helvíti fyrir þá sem á eftir koma, því siðvillt nútíð er ófær um að byggja undir bjarta framtíð !

 

William Booth bar sannleikanum vitni í spá sinni fyrir 20. öldinni ! Það hefur allt komið fram og sannast sem hann sagði þar. En áfram eru samt hin gömlu og góðu gildi brotin niður. Ábyrgðarleysi æðstu valdamanna eykst jafnt og þétt. Þeir virðast flestir komnir í tilvistarlausan tölvuleik með fjöregg mannkynsins. Áfram er stöðugt stefnt niður á við - í siðlausum gír !

 

Er eitthvað sem bendir til að átt geti sér stað afturhvarf til bættari heims og betri siða ? Ekki fæ ég séð það. Hættur þær sem ógna mannkyninu í dag hafa aukist mikið á síðustu árum og eldsmaturinn í málum er orðinn slíkur að heimur í báli getur þessvegna orðið eina uppskera morgundagsins !

 

Er það gildisleysi gjöreyðingarinnar sem á að bíða okkar allra – innan skamms ?