Bandaríski páfinn ?

 

Á öldum áður var margur kóngurinn sleiktur enda á milli af allra stétta undirsátum og lítilmennska fjölda manna sýndi sig þar með ótrúlega lágkúrulegum hætti.

Menn skriðu fyrir konungsvaldinu um alla Evrópu og er sú saga eiginlega frekar hluti af sögu dýraríkisins en mannkynssögu svo lágt var þar löngum lagst !

 

En þó skriðið væri fyrir konungum var það þó ekkert miðað við skriðdýrsháttinn sem sýndur var gagnvart manninum í Róm sem þóttist og þykist enn vera staðgengill Guðs á jörðinni, Vicarius Filii Dei svonefndur, með tölugildið 666. Þar var átrúnaður á manni til staðar sem byggðist frá upphafi á einhverjum tilfinninga-tilbúningi, blönduðum harðsoðinni pólitík, sem var óralangt frá allri eðlilegri dómgreind og á sér engan stað í Ritningunni !

 

Og eins og flestir vita, sem eitthvað hafa kynnt sér sögu páfadómsins, voru páfarnir margir hverjir engin sérstök guðsbörn. Haft er fyrir satt að yfir tuttugu páfar hafi verið myrtir og pólitíkin í páfagarði þótti löngum miskunnarlausari en flest annað. Framferði Alexanders VI. Borgia var til dæmis algerlega óboðlegt en það breytti engu um stöðu hans á páfastóli. Hann var Hans Heilagleiki fyrir því !

 

Páfinn er samkvæmt uppskrúfuðum innanbúðar heimildum biskup Rómar, staðgengill Jesú Krists, eftirmaður höfðingja postulanna, æðstiprestur hinnar almennu kirkju, patríarki vestursins, yfirbiskup á Ítalíu, erkibiskup og borgarbiskup yfir rómverska biskupsdæminu, þjóðhöfðingi yfir Vatikan-borgríkinu – dýrðlega ríkjandi, að sjálfsögðu……….!

 

En páfadómurinn er í raun þverstæðufyllsta embætti í veröldinni ; á víst að vera það altækasta en er um leið það takmarkaðasta, er það auðugasta hvað skattgjöld varðar, en fátækast að persónulegu endurgjaldi. Stofnandi þessa embættis er sagður hafa verið trésmiður frá Galíleu sem hvergi átti höfði sínu að halla, en þetta embætti er umkringt meiri viðhöfn og íburði en sæmir í hungruðum heimi. Þar er allt byggt á mannasetningum en ekkert umboð til frá Guðs hendi og hefur aldrei verið !

 

Á Vesturlöndum fóru menn eitthvað að vitkast með aukinni upplýsingaröld og kóngarnir fóru að falla eða voru spyrtir í fölskum viðtengingarhætti við þjóðþingin sem einhverskonar fulltrúar þeirra eða þjóðarinnar. Auðvitað átti að afleggja allar þær afætur og kjósa bara þjóðkjörinn forseta. En því miður, sleikjuhátturinn var ekki afnuminn, enda líklega ekki hægt að afnema hann, því svo samangróinn er hann allt of mörgum sem ganga á tveim fótum en ættu eðli málsins samkvæmt að ganga á fjórum !

 

Og páfinn situr enn í Róm þó sú sögulega skekkja sé mörgum augljósari nú á tímum en áður fyrr. En margir hrífast enn af ytra skrúði og þess ber að geta að páfadómurinn naut aðdáunar Adolfs Hitlers fyrir langtíma yfirráð sín og gífurlegt áhrifavald.

 

Og nú virðist sú undarlega staða komin upp - að valdamaður, sem kalla mætti annan páfa, sé farinn að hreiðra um sig í Bandaríkjunum. Sá maður er sambærilegur við þá sem setið hafa á páfastóli því hann nýtur greinilega átrúnaðar, samskonar átrúnaðar og fyrri tíma páfar. Það er alveg sama hvað hann gerir, átrúnaðurinn haggast ekki, enda byggður á allt öðru en tengingum við heilbrigða skynsemi eða almenna dómgreind !

 

Sú var tíðin að fólk flýði til Ameríku, til að geta notið þar frelsis. Ekki síst til að geta lifað í friði fyrir einræðissinnuðu konungsvaldi og áþján páfavalds hins gamla heims.

Þegar einhver er kominn með svo mikil völd að það skiptir engu hvað hann gerir, hvað hann brýtur af sér, hvernig hann hegðar sér, er viðkomandi orðinn handhafi að páfavaldi. Og slíkt vald í manns höndum getur aldrei undir neinum kringumstæðum verið gott. Mannlegur breyskleiki á aldrei að hefjast þannig á stall !

 

Við mennirnir eigum greinilega margt ólært enn. Við eigum enn erfitt með að losa okkur við kóngana, afsprengi fyrri tíðar ofbeldis, og réttlaust páfavald ruglar enn dómgreind manna um alla jörð. Meðan slík villa varir er hugarfrelsi milljóna manna um allan heim heft á klafa aldagamalla kreddusiða sem eiga sér enga ærlega stoð !

 

Páfi í Róm eða páfi í Washington, páfi í Moskvu eða Beijing ! Enginn af slíku tagi er eða getur orðið mannkyninu til ávinnings á sannri þroskaleið. Það þarf enga millilendingu í þeim andans efnum á þessum landfræðilegu stöðum. Átrúnaður á menn og öll manndýrkun er á kostnað Almættisins og þröskuldur í vegi fyrir hverja sál sem vill í anda og sannleika leita Guðs. Þar er aldrei neitt gott á ferðinni !

Samfélag við Guð geta menn eignast milliliðalaust, hvar sem er á jörðinni !