Um framgöngu norrænna valdamanna !

Sá andlegi vesaldómur sem birst hefur í yfirlýsingum og ræðum ýmissa norrænna valdamanna undanfarin ár varðandi innflytjendamál er með ólíkindum. Alltaf er verið að fela vandamálin þó að umræddur hópur viti öllum betur hvernig málin standa og hvílíkt fjármagn fer úr sjóðum viðkomandi samfélaga til þeirra sem sýna sig vera óheila samborgara og fást jafnvel ekki til að stunda vinnu. Þar virðist eina hugsunin vera sú að taka og þiggja !

 

Við höfum til margra ára heyrt orð pólitískra forustumanna, jafnt frá vinstri sem hægri, sem öll hljóða upp á það, að engin ástæða sé til að hafa áhyggjur af innflytjendamálum, þó flest sýni allt aðra og verri mynd !

 

Og þegar við veltum fyrir okkur hversvegna þessir menn láta eins og ekkert sé þegar öll hættuljós virðast sannarlega vera farin að blikka, er skýringuna kannski að finna í orðum George Walden fyrrverandi bresks ráðherra þar sem hann segir :

 

,,Hversvegna skyldu stjórnmálamenn ekki þora að segja sannleikann um islam fyrr en þeir eru annaðhvort á útleið úr stjórnmálum eða hafa þegar hætt þátttöku í þeim ? Væri ég starfandi stjórnmálamaður í dag myndi ég vegna ástands þessara mála, gera allt sem ég gæti til að láta sem þau væru undir stjórn !

 

Það er hlutverk stjórnmálamanna að spila falleg lög þegar krísur ganga yfir og það er fólksins að skynja að ríkisstjórnir geta fátt annað gert við slíkar aðstæður. Þær geta allavega ekki sagt að við stöndum frammi fyrir ógn sem engan endi virðist ætla að taka, vegna þess að hún snýst í öllum grundvallaratriðum um árekstra milli menningarheima !

 

Það ríkir ótti við að lýðurinn meðal okkar sem erum ekki múslimar, muni missa stjórn á sér og grípa til ólýðræðislegra aðgerða, ef stjórnmála-forustan gefur í skyn að islam eigi við vandamál að stríða sem tengjast ofbeldi ……….!”

 

Þar höfum við það ! Valdamenn eru ekki bara hræddir við múslimana sem að utan hafa komið, heldur líka við eigið fólk, hvað það tæki til bragðs, ef það vissi í raun hvernig málum er komið. Þeir reyna því að halda sannleikanum frá því, enda er það lítið annað en það sem stjórnmálamenn hafa stundað alla tíð !

 

En það er hinsvegar ekki hægt að leyna sannleikanum endalaust fyrir fólki. Og sannleikurinn varðandi innflytjendamálin er þess eðlis að hann hlýtur að kynna sig sjálfkrafa og er þegar farinn að gera það !

 

Forustufólk í stjórnmálum á Norðurlöndum hefur að langmestu leyti talað út frá þeim blekkingaleik sem vitnað er til hér að framan. Og orð þeirra munu tala gegn þeim þegar þar að kemur !

 

Í Noregi verður líklega munað eftir því hvað stjórnmálamenn eins og t. d. Oddvar Nordli, Kare Willoch, Kjell Magne Bondevik, Thorbjorn Jagland, Jens Stoltenberg, Espen Barth Eide, Jonas Gahr Störe, Erna Solberg, Audun Lysbakken og Trine Skei Grande hafa sagt. Allt er þetta fólk sem hefur tekið sér á herðar þá frumskyldu að vernda norskt samfélag !

 

Sama gildir um þá stjórnmálamenn Svíþjóðar og Danmerkur sem hafa sokkið svo djúpt í fjölmenningarvímuna, að þeir virðast jafnframt hafa gleymt eigin þjóðmenningargildum, eins og Lise Bergh ráðuneytisstjóri þegar hún svaraði á ráðstefnu spurningunni ,, Er sænsk menning þess virði að hún sé vernduð ?” Svar hennar var : ,, Ja, hvað er sænsk menning ?”

 

Líklega hefur viðkomandi manneskja, ásamt Monu Sahlin og öðrum slíkum fjölmenningarpostulum Svíþjóðar, verið steinhætt að vita svarið við fyrrnefndri spurningu. Enda sýnilega enginn áhugi fyrir að vita það !

 

Norðmenn og Svíar sofa að mestu leyti enn og neita því að hætta sé á ferðum, en Danir virðast hafa farið að rumska eitthvað á síðustu árum og vonandi halda þeir sér vakandi hér eftir og verða áfram skilningsbærir á danska menningu og gildi hennar fyrir land og þjóð. Ekki veitir af !

 

Norðurlönd hafa, á síðustu áratugum, haft á margan hátt hreinni orðstír til að bera en aðrar þjóðir Evrópu. Þar hefur ríkt friðsæld og velmegun sem þessar þjóðir hafa í eigin krafti skapað sér. Nú er hinsvegar hætta á því að þessi ávinningur glatist, því hann er nú eyddur og étinn upp af öðrum en þeim sem til hans hafa unnið !

 

Valdamenn á Norðurlöndum verða að fara vinna af miklu meiri heilindum fyrir þjóðir sínar og norræna menningar-arfleifð, ef við eigum ekki að glata andlegum verðmætum okkar og þar með undirstöðunni að eigin farsæld !