Rétttrúnaður og hatursorðræða !

 

Skilaboð sem send eru út til almennings nú á tímum eru oft undarleg, hvort sem um er að ræða boð frá stjórnvöldum, sjálfskipaðri menningarelítu, fjölmiðlavaldi eða háskólasamfélagi, svo eitthvað sé nefnt. Slíkir umboðsaðilar fyrir yfirlæti og uppskrúfaðan menntahroka tala að miklu leyti á svipuðum nótum og þeir hafa löngum gert og eiga litla samleið með almennum hugsunarhætti !

 

Þeir segja til dæmis að fólki sé ekki treystandi til að búa við eðlilegt mannfrelsi. Það þurfi að setja því mörk hvernig það talar og tjáir sig svo það særi ekki aðra. Það þurfi í stuttu máli að leiðbeina fólki til að hegða sér rétt frá A til Ö. Það er sem sagt talað niður til fólks með ýmsum hætti !

 

Kjarni málsins er hinsvegar sá, að þessir aðilar vilja setja hömlur á skoðanir sem falla ekki í kramið hjá þeim og aðlagast ekki þeirri sviðsetningu sem kalla mætti rétttrúnaðareinræði og snýst auðvitað um völd og áhrif í samfélaginu !

 

Forsjárhyggja þessara sjálfhverfu yfirhafningarhópa er oft með ólíkindum. Að sjálfsögðu telja þeir sig alltaf tala fyrir almennri velferð, en segja um leið að það þurfi að stýra málum, svo allt fari ekki í vitleysu. Og að sjálfsögðu á stýrivaldið að vera í þeirra höndum !

 

Fyrst var reynt að hamra það inn í almenning að ákveðnar skoðanir væru réttar og aðrar skoðanir ættu ekki rétt á sér. Það tókst með þeim hætti að þagga um skeið niður í nokkuð mörgum sem höfðu að mati rétttrúnaðarmanna óheilbrigðar skoðanir. En svo fór fólk að ýfast við þessum stöðuga þrýstingi og segja sína meiningu. Það þótti ekki gott og eiginlega hrein uppreisn gegn réttu agavaldi !

 

Þá fundu rétttrúnaðarmenn upp hugtakið hatursorðræða. Það vopn átti eiginlega að þagga niður í öllum þeim sem höfðu tilhneigingu til að tala á frjálsum forsendum. Svo voru samdar útfærslur á því hvað væri hatursorðræða og enn er verið að koma þeim sem flestum í lagalegan búning. En þær útfærslur voru auðvitað frá byrjun einhliða og túlkuðu og túlka áfram eingöngu sjónarmið rétttrúnaðarins !

 

Þegar rétttrúnaðarmenn lýsa því yfir að eitthvað sé hatursorðræða, þá segja þeir jafnframt að þar sé ekki um skoðanir að ræða og rétturinn til slíkrar tjáningar sé því enginn. Skoðanir sem ganga gegn þeirra sjónarmiðum eru sagðar vera fordómafullar og sem slíkar skaðlegar fyrir samfélagið. Þær eigi því hvergi rétt á að heyrast !

 

Þegar slíkum rétttrúnaðar-málflutningi er haldið fram, eru menn komnir býsna langt frá því sem Voltaire er sagður hafa sagt á upplýsingaöldinni: ,,Ég fyrirlít skoðanir þínar, en er reiðubúinn til að deyja fyrir rétt þinn til að tjá þær !”

 

Nútíminn hefur sýnt sig að vera miklu frekar tími skoðanakúgunar en upplýsingar. Fólki er fyrirlagt að hafa ákveðnar réttlínuskoðanir og því er innprentað að allt þar fyrir utan sé rangt, óheilbrigt og afvegaleiðandi. Og því miður virðist fjórða valdið oft á valdi einhverra rétttrúnaðar-sjónarmiða og þar með algerlega ófært um að sinna yfirlýstri samfélagslegri skyldu sinni að upplýsa almenning um mál með heilbrigðum hætti !

 

Ef þú hefur látið forrita þig inn í nútíma rétttrúnað af því tagi sem ég er að ræða hér um, ertu vafalítið hlynntur fjölmenningu, sækist eftir viðurkenningu af réttum aðilum fyrir víðsýni og fordómaleysi og ert að öllum líkindum í einhverjum hugarfarslegum tengslum við pólitískt fyrirbæri sem heitir Samfylking !

 

Samfylkingin er trúlega eini stjórnmálaflokkur landsins sem telur sig algjörlega hreinan af fordómum og þröngsýni. Þar ríkir rétttrúnaðurinn í æðsta veldi, þar svífur víðsýnin yfir vötnunum. Í Logalandi er allt hreint og hrukkulaust og slétt yfir. Þar þekkist varla öfugt orð – eða þannig !

 

En hvernig sem áróðurinn og umræðufalsið er annars framsett, verður því ekki mótmælt að hver og einn verður að axla þá skyldu að bera ábyrgð á orðum sínum og fara ekki lengra en eðlilegt siðferði og borgaraleg ábyrgð leyfir. Það verða hinsvegar allir að fá að meta þau mörk á eigin forsendum og aukin forsjárhyggja er sannarlega engin leið til lausnar þar !

 

Umboð rétttrúnaðarklíku til valds, hver sem hún annars er, hlýtur alltaf að vera rangt og öfugsnúið og leiða til vandræða. Þeir sem sækjast eftir slíku valdsumboði hafa að öllum líkindum of mikið álit á sjálfum sér og of lítið álit á öðrum. En maðurinn sem einstaklingur verður að vera sem frjálsastur að því að sinna ábyrgð sinni gagnvart sjálfum sér og samfélaginu !

 

Þegar valdsumboði er beitt í heimildaleysi og ofstæki rétttrúnaðarhyggju og reynt með þeim hætti að svipta aðra hugarfrelsi verða afleiðingarnar yfirleitt slæmar og við ættum að þekkja nokkuð mörg dæmin um slíkt !

 

Hvernig var hið vaxandi ofbeldisstig gírað upp á hinum friðsælu Norðurlöndum ? Með því að stjórnvöld buðu ótakmörkuðum fjölda innflytjenda að vaða uppi á þjóðarheimilunum. Þjóðirnar voru aldrei spurðar leyfis. Það var ekkert lýðræði viðhaft !

 

Hverjir eiga þessi lönd, þjóðirnar sem hafa byggt þau síðustu þúsund árin og meira til eða skammsýn yfirvöld sem taka enga ábyrgð á mistökum sínum og þjóna eigin landsfólki illa og sviksamlega ?

 

Ofbeldið kemur fyrst frá innflytjendum sem eru ekki aðlögunarhæfir. Þar virðist einkum vera um múslima að ræða. Þegar fram í sækir bregðast ýmsir heimamenn svo við hinni stöðugu ágengni með beitingu ofbeldis.

 

Hvorugt ofbeldið hefði komið til ef einhver skynsamleg stjórnun hefði verið á innflutningi fólks til Norðurlanda. Undirrótin liggur í þeim mistökum sem þar voru gerð og ætla seint að fá einhverja leiðréttingu. Yfirvöld grafa sig í villukenningum og neita að viðurkenna staðreyndir !

 

Að ætla að kveða niður frjálsa umræðu varðandi vandamál sem hafa verið búin til af skammsýnum valdaklíkum, með því að beita rétttrúnaðar-forskriftum og innleiða sérpantaðar lagasetningar um hatursorðræðu, er fáránleg aðferðafræði nú á tímum og gengur gegn lýðræðislegum frelsisgildum. Þar er eitthvað á ferð sem á rætur í myrkri miðaldanna !

 

Þar er verið að beita andlegu ofbeldi gegn fólki í skjóli valda og sérhagsmuna og reyna að fella kúgunarfjötra á sjálfstæða hugsun !

 

Látum ekki múlbinda okkur og segja okkur hverjar skoðanir okkar eiga að vera. Verum frjáls að því að meta mál á eigin forsendum og styrkjum lýðræðið með þeim hætti, eins og vera ber !