Nokkur orð um mosagróna valdsmenn !

 

 

Það er margsannað mál að það fer illa með menn að hafa mikil völd til lengri tíma. Það fer meira að segja illa með góða menn. Oftast endar það með því að þeir hætta að vera góðir. Völdin krefjast svo mikils af þeim að þeir geta ekki lengur verið góðir menn. Það er hin dapurlega niðurstaða sem fæst af langtíma valdabrölti !

 

Til að halda völdum fara menn að skrökva, fara frjálslega með sannleikann, ástunda það sem þeir kalla hvíta lygi, vera ekki til viðtals þegar leiðinleg mál koma upp sem eru á þeirra ábyrgð o.s.frv.o.s.frv!

 

Mikil völd eru manninum skaðleg. Og það er engin hvít lygi til, öll lygi er svört. Og sérhver ærlegur maður axlar þá ábyrgð sem honum ber !

 

En við sjáum svo mörg dæmi um það gagnstæða. Og það versta er, að þegar valds spillingin fer að verka á menn, gera þeir sér oftast litla sem enga grein fyrir því að þeir eru ekki lengur á réttu róli. Þeir hafa orðið sér úti um blindu þá sem segir þeim að svart sé hvítt og allt sé í besta lagi. Það er illt í efni þegar menn sjá ekki lengur hvað rétt er !

 

Að þjóna samfélagi sínu og njóta þar tiltrúar er ekki öllum gefið. Það er alltaf vandasamara hlutverk að taka ákvarðanir þegar aðrir eiga að borga brúsann. Margt er flókið í málum og sumt sem ætlað er að vera sniðugt getur leitt menn býsna langt afvega. Jafnvel leikur að stráum getur orðið hættulegur. Það hefur til dæmis sannast í stjórnunarmálum í Reykjavík !

 

Nú hefur verið viðvarandi norðanátt á landinu og köld heimskautsgolan flytur með sér hreinsandi andrúmsloft sem getur gagnast mörgum sem mettaðir eru orðnir af eitruðum umhverfisveirum. Íslenskt samfélag þarfnast margvíslegrar hreinsunar, þarfnast hressandi norðangolu sem feykir daunillri lognmollu á haf út og skapar heilbrigðari kringumstæður !

 

En því miður blæs í pólitík oft svo lengi úr sömu ólofts-áttinni að engin hreinsun getur átt sér stað, jafnvel pólitísk norðangola verður að höfuðborgar heilamollu og skilar engu til skárri hátta í þjóðlífinu. Það gerist býsna margt á sálarflatneskjunni á suðvesturhorninu sem bætir lítið þjóðfélagslegt heilbrigði í þessu landi !

 

Af þeim sökum og með margvíslegum hliðstæðum rökum, er hægt að sýna fram á að það er engum manni hollt til lengdar að sitja í valdamiklu embætti. Í lýðræðislegu samfélagi er bein nauðsyn að skipta mönnum reglulega út, kjósa nýja í þeirra stað. Í stuttu máli sagt, að láta menn ekki verða mosagróna við völd, því valdið spillir !

 

Menn sem fá að gapa yfir kjötkötlum ríkis og bæja árum saman verða værukærir og hrokafullir. Þeir sjá enga þörf á því að greiða fyrir eðlilegri framrás mála eða yfir höfuð að breyta neinu. ,,Þetta er gott eins og það er,” segja þeir um alla hluti og halla sér á hægri hliðina !

 

En allir sem vinna í kerfinu eru þjónar fólksins í landinu og eiga að vinna fyrir það, fyrir velferð þess og heilbrigðum framgangi mála. Því er höfuðnauðsyn að þar sé fólk að störfum sem þekkir og viðurkennir þá staðreynd. Þeir sem ekki gera það og belgjast út af valdhroka gagnvart fólki og tala niður til þess eiga þar ekki heima. Þeir eru samfélaginu og kerfinu öllu til skammar !

 

Ríkiskerfið verður aldrei betra en fólkið sem starfar þar !