Hugleiðingar um framtíð sem verður kannski ekki lifuð !

 

Fróðlegt er að skoða veraldarsviðið út frá þeirri sviðsmynd sem kann að vera á næstu grösum ef hernaðarhyggjan fer stöðugt vaxandi og allir vilja veifa vopnum og halda víst að það sé leiðin til friðar, en svo er auðvitað ekki og hefur aldrei verið !

 

Nokkur ríki í heiminum eru það stór og fjölmenn að það er engum fært að reyna að hernema þau og ráða yfir þeim. Við getum til dæmis í því sambandi nefnt Bandaríkin, Brasilíu, Kanada, Rússland, Kína og Indland og raunar fleiri ríki !

 

Nokkur ríki eru þar að auki svo fjölmenn, þó þau séu ekki svo rosalega stór, að ógerningur væri að halda þjóðum þeirra niðri með hervaldi og hersetu. Það þyrfti milljóna her til þess og skæru-hernaður og andstaða við slíka hersetu krefðist mannfórna sem enginn árásarþjóð þyldi til lengdar. Þar yrði um margfalda Víetnam-styrjöld að ræða og ólýsanlegt rottustríð út í gegn !

 

Ef til stórstyrjaldar kemur milli Nató-ríkja og Rússlands út af Úkraínu-málunum er líklegt að framvindan verði sú að fleiri ríki muni fljótlega dragast inn í þá átakasögu. Enginn veit til hvers slík atburðarás kæmi til með að leiða. Þá mun dauðinn verða við allra dyr og hinsta sjálfskaparvítið, Ragnarökin sjálf verða ekki umflúin úr því. Eins og menn sá svo munu þeir og uppskera !

 

Það má nefnilega telja nokkuð víst að til kjarnorkuvopna muni verða gripið áður en lýkur. Strax og halla fer á annan aðilann í slíkri styrjöld mun hann nota það sem hann hefur til. Þar mun eflaust koma til hinn eilífi sjálfsvarnarréttur og sú hugsun að sælast verði þá sameiginlegt skipbrot og endanlegt fall. Það verður nefnilega aldrei neinn sigurvegari eftir kjarnorku-styrjöld !

 

Í slíkri styrjöld mun til dæmis bandaríska þjóðin fá að kynnast því helvíti af eigin reynd sem hún hellti yfir óbreytta borgara í Hiroshima og Nagasaki, almenna þegna sigraðrar þjóðar. Allt stjórnvaldslið Bandaríkjanna vildi endilega fá að prófa nýja leikfangið í nafni hins ameríska friðar, en sá falski friður hefur verið þjóðum jarðar dýr allt fram á yfir-standandi stund !

 

Kjarnorkan mun ekki hlífa neinum og enginn mun sleppa frá tortímingarmætti hennar ef til hennar verður gripið. Jafnvel Jens Stoltenberg mun ekki lifa slíkt af þó kok-hraustur þyki nú um stundir. Leiðtogar í austri og vestri munu farast ásamt þjóðum sínum. Engir Nató-sagnfræðingar munu verða eftir til að skrifa þá sögu og engir Rússasagn-fræðingar heldur. Allir verða dauðir og kannski verra en það !

 

Kjarnorkukafbátar í undirdjúpum hafsins munu sjá um hefnd fyrir óvænta árás ef út í það fer. Og hætt er við að stórborgir heimsins margar hverjar muni fá sinn blóðuga skammt rausnarlega útilátinn í dauða og eyðileggingu. Þeir sem lifa svo sjálfar sprengjurnar af munu síðan deyja miklu verri dauða af afleiðingum geisla-virkni !

 

Það mun þá toppa sig endanlega til hvers græðgi mannsins hefur leitt hann, þegar vítislogar kjarnorkustríðs flæða yfir jörðina og þetta heillum horfna mannkyn hefur útspilað sitt lífshlutverk !

 

Eru það slík örlög sem menn sækjast eftir og vilja fá yfir sig ? Það er nefnilega engu líkara en svo sé !