LINCOLN OG ROCKEFELLER

Það er söguleg staðreynd að þeir sem fluttust til Ameríku, nýja heimsins, á öldum áður, gerðu það fyrst og fremst vegna þess að kúgun yfirstéttanna í gamla heiminum var löngu orðin óbærileg. Venjulegt fólk gat ekki fengið jarðarskika, gat ekki notið ávaxta erfiðis síns, því alls staðar voru blóðsugurnar sem hirtu afrakstur vinnunnar af þeim sem unnu. Fólk flutti vestur í von um frelsi, í von um að fá að vera frjálst fólk í frjálsu landi, að fá að njóta ávaxta vinnu sinnar, ástunda trú sína í friði og lifa við mannlegan jöfnuð. Í stuttu máli sagt - þannig urðu Bandaríkin til.

En gamli heimurinn vildi snemma setja mark sitt á þann nýja. Ýmsir aðilar vildu koma kúgunarkerfi gamla heimsins upp þar, en við ramman reip var að draga.

Erfitt var að svæfa hinar nývöktu frelsishugsjónir og fólk sem var farið að geta dregið andann, vildi ekki láta kefla sig aftur. Margvísleg átök urðu um það hvaða farveg hið nýja ríki ætti að marka sér, eftir að bresku yfirráðunum var hrundið. En lýðveldisfyrirkomulagið naut snemma afgerandi fylgis því menn vildu ekki hafa eina verstu fylgju gamla heimsins - konungsvaldið - með í för.

Og margt tókst vel í byrjun, menn eins og George Washington, John Adams, Thomas Jefferson, Benjamín Franklin o. fl. vöktu yfir málum og brátt naut hið nýja ríki virðingar í samfélagi þjóðanna. En alltaf þurfti þó að hafa gát á hlutunum svo frelsishugsjón frumherjanna stæði fyrir sínu.

Svo leið tíminn og þjóðin efldist jafnt og þétt. Landið var auðugt og menn lágu ekki á liði sínu við að nýta kostina. En svo kom að því að borgarastyrjöld braust út og skal sú atburðarás ekki rakin hér, en eftir þá styrjöld  breyttist margt í Bandaríkjunum.

Stríðið ruddi sem aldrei fyrr brautir fyrir þá sem töldu sig eiga miklu meiri rétt til gæðanna en aðrir. Suðurríkin voru rænd með ýmsum hætti og "big-business" mennirnir fóru að kaupa sér stjórnmálaleg áhrif í stórum stíl. Og brátt leið að því að Bandaríkin urðu hugmyndafræðilegur vígvöllur anda Lincolns og anda Rockefellers.

Lincoln hafði lokið hinu fræga Gettysborgarávarpi sínu með þessum orðum : " - that this nation, under God, shall have a new birth of freedom ; and that government of the people, by the people, for the people, shall not perish from the earth ", en andi Rockefellers gekk út á allt aðra og verri hluti og brátt var auðvaldið orðið allsráðandi í Bandaríkjunum.

Með því var komið hliðstætt kúgunarvald í nýja heiminum og konungs og aðalsvaldið var í þeim gamla. Ófarnaðarstefnan var komin á fulla ferð.

Og næstu áratugirnir sýndu það og sönnuðu. Rockefeller-andinn ruddi Lincoln andanum gjörsamlega frá öllum völdum. Menn eins og Wilson reyndu að tala fyrir góðum málum en þeir voru kaffærðir af öfga-kapitalistum og þing og ríkisstjórn komst algerlega í hendur burgeisanna, lávarða og greifa hins nýja heimsveldis.

Enginn Mr. Smith ferðaðist til Washington til að aflétta spillingunni og brátt var Lincolns aðeins minnst á hræsnisfullum hátíðasamkomum, þar sem viðstaddir höfðingjar hrósuðu happi í hljóði yfir því að hann væri ekki viðstaddur þar í eigin persónu. Sá hefði nú verið fljótur að sjá í gegnum svikavef hræsninnar.

Síðan hafa Bandaríkin verið eins og hvert annað heimsveldi sögunnar " hundingi sem hausi veltir / hvar sem bráð á jörðu lítur " og verðskulda því sama dóm og fyrri stórkúgarar þessa heims. Rockefeller-andinn stjórnar Bandaríkjunum algerlega í dag, og hefur lengi gert, til bölvunar fyrir allt sem gott er og göfugt.

En Lincoln-andinn lifir í brjóstum manna um allan heim, þrátt fyrir alla kúgun, og hann verður aldrei bugaður né brotinn meðan mannleg vitund hefur skynjun á frelsi, réttlæti og sannleika.

Maðurinn sem sagði : " With malice toward none, with charity for all, with firmness in the right, as God gives us to see the right, let us strive on to finish the work we are in ; to bind up the nation´s wounds ; to care for him who shall have borne the battle and for his widow and his orphan - to do all which may be achieve and cherish a just and lasting peace among ourselves and with all nations ".

Hefðu Bandaríkin fylgt þessum innblásnu orðum úr seinni innsetningarræðu Lincolns væri saga þeirra önnur í dag en hún er.

En einmitt þá var skammt eftir ævi Lincolns og jafnframt skammt í algera yfirtöku auðvaldsaflanna á ríkiskerfi Bandaríkjanna. Suðurríkin fengu fyrst að kenna á því og síðan öll Suður-Ameríka og eftir það allur heimurinn.

Rómaríki hið nýja er síst betra en það gamla og mun falla fyrir rotnun að innan eins og það og jafnframt þeim náttúruhamförum sem munu koma skyndilega yfir það með algerri eyðileggingu.

Viðvörunin í New Orleans var aðeins lítilsháttar ábending um það sem koma skal. Bandaríkin hafa fyllt bikar misgjörða sinna og dómurinn verður ekki umflúinn.