HUGLEIÐING Í UPPHAFI AÐVENTU.

Nú er hafinn þessi ljúfsári minningatími sem aðventan er í hugum margra.

Við förum með degi hverjum að skynja betur hið mikla aðdráttarafl jólanna, að það er eitthvað í nánd sem dregur og laðar. Og við hugsum til látinna ástvina, þeirra sem áttu þessa hátíð með okkur en eru nú farnir úr þessum heimi. Já, við hugsum til þeirra með þakklæti og vildum svo gjarnan að þeir væru enn okkar á meðal, ekki síst á þessari hátíð ljóssins, friðarins og fjölskyldunnar.

Og meðan hjörtu okkar fyllast tilfinningum tilhlökkunar og saknaðar í senn, sjáum við öll ljósin sem lýsa upp skammdegismyrkrið eins og boðunarmerki nýrrar birtusóknar inn í hið nýja ár, tákn um hækkandi sólargang.

Jólin geta verið mikill fagnaðartími góðra hluta í lífi fólks, ef vilji er til að hafa það þannig. Þá gefst svigrúm fyrir fjölskyldur að hittast, dvelja saman og styrkja kærleiksböndin ; hlynna að öllu þessu sem er svo óendanlega mikilvægt í lífi okkar allra, hinum sam-mannlegu verðmætum sem búa í sálum okkar.

Við áttum okkur þá kannski svolítið betur á því að eitt af því sem styrkir stóru hlutina í lífinu er að við séum trúverðug í hinum hverdagslegu smáatriðum. Það er nauðsynlegt að byggja undir traust í öllum samskiptum því það skiptir svo gífurlega miklu máli að geta treyst. Og á jólunum koma allar þessar hugsanir til okkar, sem snúast um það að við viljum vera góð og ávaxta saman það sem gott er.

Margar eru þær sögurnar sem fjalla um þau áhrif sem jólin hafa á hjörtu mannanna. Ég minnist þess að sagt var, að hermennirnir í fyrri heimsstyrjöldinni hefðu þá farið upp úr skotgröfunum á vesturvígstöðvunum og hist á einskis manns landinu og faðmast eins og bræður. Önnur saga greinir frá því er tveir þýzkir hermenn úr hernámsliðinu komu inn í þorpskirkju í Danmörku þegar jólaguðþjónustan var að byrja. Þar mættust dönsk og þýzk hjörtu í þeim kærleiksanda sem jólin kalla fram. Allar andstæður véku en það stóra og mikla sem sameinaði réð ferðinni. Mikið væri veröldin yndisleg ef þessi andi jólanna réði allan ársins hring og öll samskipti manna bæru þess vott.

Það er víða ráðist að kristindómi nú til dags og margur telur sig mann að meiri að rífa niður þau gildi sem helg hafa verið talin til þessa. Vísindatrú og upphafin manndýrkun leggjast á eitt við að reyna að úthýsa Jesú Kristi úr hjörtum manna.

En það er ekkert til sem getur komið í hans stað. Ef hugsað er um sögu mannkynsins án Krists og áhrifa hans sjáum við að dimmt verður fyrir augum. Það er þetta LJÓS HEIMSINS sem glæðir allt gott líf, ekki síst á aðventutímanum fyrir jólin, og fæðir fram það sem best býr í manninum.

Látum það ekki breytast, höldum í þessi andlegu verðmæti hvað sem líður vísindatrú, manndýrkun, fjölmenningu og öðru sem stefnt er gegn því sem þjóð okkar hefur þekkt og elskað í gegnum aldirnar. Virðum allt sem gott er í fari annarra en látum enga taka frá okkur það sem er og á að vera órjúfanlegur hluti af okkar lífsmynd - jólagleði í kristnum anda í faðmi fjölskyldunnar.

Megi aðventan reynast sem flestum indæll aðgöngutími að jólahátíðinni og byggja menn upp í því að mæta komandi ári með enn jákvæðara hugarfari en áður gagnvart samfélagi og samferðarmönnum.

Gleðileg komandi jól.

 

Til dýrðar Guði nú er hátíð haldin

og heimsins þjóðum dýrmæt blessun færð.

Það vermir friður hjörtu ung og aldin

sem áður voru döpur eða særð.

Og bjarmi vonar lýsir lífsins vegi

og ljúfur straumur fer um hverja sál.

Við fögnum öll með gleði Drottins degi

er dýpsta sæla hrekur fals og tál.

 

                                                  ( RK )