ENDURSKOÐUN SÖGUNNAR

Þann 21.október 1805 vann breski flotinn hinn fræga sigur sinn við Trafalgar gegn sameinuðum flotastyrk Frakka og Spánverja. Með því var komið í veg fyrir  hugsanlega innrás Napóleons í Bretland, því þar með var tryggt að Bretar gátu varið Ermarsund fyrir liðsflutningum Frakka frá meginlandinu. Jafnframt voru sjóveldisyfirburðir breska flotans tryggðir til framtíðar.

En Bretar urðu líka fyrir tjóni í umræddri orustu því þar misstu þeir hinn mikilhæfa flotaforingja sinn Horatio Nelson. Allar götur síðan hefur þó orustan við Trafalgar verið talinn mikill siguratburður í breskri sögu, en nýlega þegar þess var minnst að 200 ár voru liðin frá þessum atburði kom í ljós einkennileg framsetning á því sem gerðist.

Þegar orustan var sviðsett, í tengslum við hátíðarhöld vegna afmælisins, ákváðu skipuleggjendur að tala bara um  " Rauða Flotann " og  " Bláa Flotann ", til þess að þurfa ekki að vísa til Breta annarsvegar og Frakka og Spánverja hinsvegar.

Að öðru leyti hljóðaði lýsingin bara upp á dæmigerða sjóorustu frá byrjun nítjándu aldar !

Í dag eru sumir menn í svo miklum fjölmenningarleik, að þeir vilja hugsa allt út frá landamæralausri Útópíu og einhverskonar heildarbræðralagskerfi. Þannig  er því haldið fram að ekki sé lengur við hæfi að skilgreina sögulega atburði út frá löngu úreltu ríkjafyrirkomulagi, sem tengist tittlingaskít eins og Bretlandi, Frakklandi eða Spáni. Það sé blátt áfram gamaldags og óframbærilegt.

Uppskriftin að nýja fyrirkomulaginu er því að söguskýringar verði þannig úr garði gerðar að þær komi ekki til með að styggja einn eða neinn.

Hvernig geta menn ímyndað sér þá tilhögun. Sannleikurinn verður sennilega ekki í stóru hlutverki í þeirri útfærslu !

Það styttist sennilega í að við heyrum að heimsstyrjaldirnar hafi verið háðar af Gula Liðinu og Bláa Liðinu !

Nei og aftur nei, við þurfum að vernda okkar sögu, okkar trú og okkar menningu. Það gera það ekki aðrir. Við verðum fara að skilja að fjölmenningarvitleysan er þegar byrjuð að éta samfélagsbyggingar okkar upp innanfrá.

Umrætt Trafalgarmál er aðeins brot af því sem er að gerast í þessun efnum. Það gætir víða mikillar tilhneigingar til að endurrita söguna og að miklu leyti er það vegna hækkandi hlutfalls innflytjenda í evrópskum löndum.

Þeir koma að sögn til að sameinast okkur en fara strax og þeir telja sig hafa burði til þess að krefjast þjóðfélagslegra breytinga.  

Í Bretlandi var sett á laggirnar nefnd til að gera tillögur um þessi málefni.

Í niðurstöðum hennar kemur fram sú skoðun að þjóðlegar tilvísanir hafi innbyggðar í sér tengingar við kynþáttafordóma. Gamalbresk gildi ættu því ekki að hafa sama vægi áfram. Nefndin taldi að viðurkenna bæri Bretland sem " fjölmenningarríki ", og það þýddi að endurskoða þyrfti breska sögu, endurhugsa hana og laga hana að nýjum veruleika !

Kannast menn ekki við þennan málflutning ? Sama er uppi á teningnum á Norðurlöndum og nú á Íslandi. Norrænu gildin eiga að víkja en innflytjendagildin að ríkja !

Við sem lifum í þessum löndum, með tugi kynslóða að baki okkar, eigum að endurskoða sögu okkar, trú og menningu í þágu þeirra sem eru að setjast að meðal okkar. Gestirnir eiga að ráða húsum okkar eftirleiðis !

Samt er jafnan sagt að þeir komi sem innflytjendur til að aðlagast okkar þjóðfélögum, til að vera hollir og trúir þegnar þar eins og við sjálf reynum að vera. En svo kemur í ljós að allt er þetta byggt á lygum og blekkingum.

Á Evrópuþinginu hefur þýski þingmaðurinn Hans Gert Pöttering  viðrað hugmyndir um að textabækur í skólum verði endurskoðaðar til að fjarlægja úr þeim allt sem sýnir Islam í slæmu ljósi.

Fá þurfi sérfræðinga til að vinna verkið í samvinnu við Evrópusambandið og islamska trúarleiðtoga. Pöttering orðar það þannig, að þessar skólabækur þurfi að byggjast á evrópskum gildum sem séu laus við áróðurskenndan málflutning fyrir trúarlegum skoðunum eða hleypidómum. Þingmaðurinn leggur ennfremur til að Evrópusambandið hafi náið samráð við 56 þjóða samband islamskrar trúarhyggju varðandi þessa hluti.

Þetta þýðir á mannamáli - að taka beri islam inn en henda kristninni út !

Það er löngu kominn tími til að við gerum okkur grein fyrir gegn hverju atlögur fjölmenningarsinna og múslima beinast fyrst og fremst - þær beinast að kristnum grundvelli Vesturlanda !

Þegar búið er að saga þann mikla meginstofn í sundur, munu greinar meiðsins hrynja hver af annarri og við standa berskjölduð og nakin eftir.

Saga okkar, menning og lífsgildi verða nefnilega ekki aðskilin frá þeirri trú sem var leiðarljós feðra okkar og mæðra á liðnum öldum. Okkur ber að varðveita þann fjársjóð áfram og leggja hann óspilltan í hendur barna okkar þegar þar að kemur.

Höfum við eitthvað betra að varðveita og verja ?