Fíllinn eða asninn - John McCain eða Barack Obama ?

 

Það skiptir ennþá töluvert miklu máli fyrir heimsbyggðina hver er forseti í Bandaríkjunum !  Það skiptir máli hvort þar er við völd sæmilega almennilegur maður sem hugsanlega er hægt að búast við einhverju þolanlegu af, eða þá tækifærissinnaður lýðskrumari eða ofbeldishneigður heimsvaldasinni !

Það ætti enginn að þurfa að vera í vafa um hvaða dilk það getur dregið á eftir sér fyrir heimsfriðinn, ef kosinn er í þetta valdamikla embætti einhver verulega hættulegur vitleysingur eins og stundum hefur nú legið við og gæti svo sem gerst hvenær sem er !

Það ætti heldur ekki neinum að blandast hugur um að heimsbyggðin er alveg búin að fá nóg af George W. Bush og Dick Cheney og þeirra herskáu fylgifiskum. Öfga hægristefnan sem hefur verið við völd vestra undir þeirra forustu hefur að flestra mati beðið mikið skipbrot og á sér varla viðreisnar von í bráð - sem betur fer.

En það verður samt að hafa í huga að menn verða að gæta sín á því að sveiflast ekki við huganlegar stefnubreytingar yfir í alveg gagnstæða vitleysu !

Bush-stjórnin sagði nefnilega sumum öflum stríð á hendur sem allt of lengi höfðu notið stöðugrar undanlátssemi og gengið á lagið, til skaða fyrir vestræn samfélög. Þó margt hafi farið afskaplega illa á aðgerðastigi, hafa þessi öfl sum hver verið afhjúpuð með illan tilgang sinn gagnvart vestrænum gildum og það er þó nokkurs virði.  Það má því ekki hlaupa í gamalt flónskufar, í undanlátssemi við háskaleg öfl og endurtaka ávirðingarnar sem áttu sér stað í stjórnartíð Clintons, en þær voru hreint ekki svo fáar.

Clinton var auðvitað langt frá því að vera algóður og gæta verður að því að Bush hefur heldur ekki verið alvondur, þó seint verði hann talinn með betri forsetum Bandaríkjanna.

Valkostirnir sem nú er boðið upp á af hálfu stóru flokkanna í Bandaríkjunum virðast heldur ekki neitt sem heimurinn getur hrópað húrra fyrir.

John McCain er líklegur til að halda ýmsu í stefnumálum Bush áfram í gangi, en í sumum málum þykir hann tiltölulega frjálslyndur og á þar jafnvel frekar samleið með demókrötum. Reynsla hans er eflaust nokkuð víðtæk, en sumum þykir það helst spilla fyrir honum að hann er kominn nokkuð til ára sinna.

Þó virðist maðurinn hinn ernasti og ólíkt brattari að sjá en Ronald Reagan var undir lok sinnar embættistíðar, þegar hann minnti helst á lifandi lík. Það var löngum talað um gamla karla við völd í Sovét en þegar Reagan karlinn trónaði á toppnum í JúEssEi, elliær og farinn, var Gorbasjov á besta aldri og ólíkt reffilegri að sjá.

En ég er ekki viss um að McCain yrði svo slæmur forseti ef hann næði kjöri og tel  mig hafa vitað sumt verra í boði fyrir bandaríska kjósendur í þeim efnum.

Ef til vill má segja að það sé einna erfiðast fyrir McCain að vera í framboði fyrir Republikanaflokkinn, því flokkurinn á talsvert í vök að verjast vegna þeirrar  andúðar sem ríkir víða gegn Bushstjórninni. Það hefur sett svartan blett á flokkinn í margra augum, ekki síst ungra kjósenda.

Margir eru því líklegir til að hafna manninum þó þeir hafi ekki mikið út á hann að setja, vegna þess að þeir hafa fengið nóg af flokknum og telja nú skynsamlegast að hleypa Demókrötum að.

Það myndi auðvitað hafa mikið að segja ef annarhvor frambjóðandinn gerði einhver afgerandi mistök á þeim stutta tíma sem eftir er fram að kosningunum, verður fótaskortur á tungunni eða hinu pólitíska svelli á heildina litið. Það gæti skipt sköpum varðandi úrslitin. En það er ekki beint líklegt að svo verði því menn eru leikreyndir og æfðir í því að sýna ekki óhreinu spilin.                                                                

En segjum nú að McCain næði kjöri sem næsti forseti Bandaríkjanna, en félli svo frá á kjörtímabilinu, -  þá yrði draumur varaforsetans að veruleika og Sarah Palin, tiltölulega lítt þekkt kona frá Alaska, reynslulítil í mörgum mikilvægum málaflokkum, yrði allt í einu orðin forseti !

Ég efast um að hún sé vel undirbúin til að gegna því embætti og víst yrði það kaldhæðnislegt ef hún yrði þannig fyrsta konan til að komast að embætti forseta Bandaríkjanna - í gegnum varaforsetadrauminn !

Sérstaklega væri það athyglisvert í ljósi þess hvernig Hillary Clinton féll út sem frambjóðandi eftir að hafa notið mikils fylgis og vakið sterkar væntingar í brjóstum margra, ekki síst þeirra sem vilja sjá öll karlavígi falla.

Við þær aðstæður mætti sannarlega segja að hamingjudísin hefði haft Hillary Clinton að leiksoppi en gælt heldur betur við Söruh Palin.

En hugum ofurlítið að frambjóðandanum Barack Obama - hverskonar maður er hann og fyrir hvað stendur hann ?

Óneitanlega hefur hann sýnt nokkra tilburði sem lýðskrumari, stefna hans virðist nokkuð á reiki í málum og helst taka mið af því hvað vænlegast er til atkvæðaveiða. Breytingar þær sem hann hefur boðað, eru því undir nokkuð stóru spurningarmerki, og ég er ekki viss um að hann hafi mikið í sér til að verða góður forseti. Val hans á varaforsetaefni þykir mér líka heldur snautlegt og kannski verður það eitt af því sem verður til þess að hann tapar í væntanlegum kosningum.

En ef Obama nær hinsvegar að sigra McCain, tel ég töluverða hættu fyrir hendi á því að reynt verði að ráða hann af dögum. Ég hygg að hvítir öfgamenn trúi því hreint ekki ennþá, að svartur maður eigi raunhæfa möguleika á því að verða forseti Bandaríkjanna og verði það, muni ýmsir slíkra hafa fullan hug á því að senda hann út úr þessum heimi sem fyrst. Í augum slíkra manna er vafalaust ekki marktækur munur á Obama og Osama - báðir munu taldir réttdræpir !

Ofbeldið hefur stundum spilað stórt hlutverk í bandarískum stjórnmálum og enn gæti það endurtekið sig til tjóns fyrir alla.

En eins og staðan er núna, hygg ég að möguleikar beggja frambjóðendanna séu nokkuð vænlegir, en tel samt að Obama þurfi á meiru að halda en því sem fyrir virðist liggja, ef hann ætlar að ná því að sigra McCain !

Ég hygg því að fíllinn sé í ívið betri stöðu en asninn, en ef asninn vinnur, er varla asnalegt að hugsa til þess með nokkrum kvíða, hvað það er í raun ákaflega óljóst - fyrir nánast öllum - hvað hann gæti komið til með að gera !