Hugleiðingar um ástand mála og innfelldur kreppukveðskapur

 

Menn tala um kreppu og slæmt ástand og það er skiljanlegt. Heimurinn á við erfiðleika að etja í þeim efnum og við Íslendingar virðumst hafa farið flestum þjóðum verr út úr þeim, fyrst og fremst vegna þess að aðgæslan hefur sýnilega verið allt of lítil í málunum hér heima. Menn þóttust svo afskaplega klárir !

Dansinn um gullkálfinn hefnir sín alltaf að lokum !

Frjálshyggjumenn og einkavæðingarsinnar, hægrimenn yfir höfuð, hamra í sífellu á því að það sé heimskreppa og við séum í vanda vegna þess. Þeir virðast nota hvert tækifæri til að undirstrika það að engum sé um að kenna - þetta sé bara ástand sem hafi skollið á eins og þruma úr heiðskíru lofti. Um það mætti þó segja:

Umræðan er fölsk og frek,

fólkið á að gabba.

Yfirstjórnin öll er sek,

einkum liðsmenn Dabba !

Staðan er nefnilega ekki tilkomin eins og afsökunarmenn eru að reyna að segja. Það var ekki heiðskírt loft í efnahagsmálum og þruman hafði verið yfirvofandi, að minnsta kosti í um eitt ár. Það sáu og skynjuðu nánast allir nema greiningardeildir bankanna, Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn, að ógleymdri ríkisstjórninni !

Við erum sjáanlega fallin stjarna í samfélagi þjóðanna, hnípin þrjú hundruð þúsund manna þjóð sem hefur verið teymd á asnaeyrum fram á hyldýpisbrún !

Hruninn er þjóðar hagurinn,

horfir við mönnum grandið.

Bananalýðveldis bragurinn

breiðir sig yfir landið !

Hvað oft komu allir þessir forsvarsmenn fram í fjölmiðlum og sögðu að ástand mála myndi lagast ?  Þótt öll viðvörunarljós blikkuðu ypptu ráðamenn bara öxlum og sögðu : " Þetta lagast, þetta getur ekki staðið lengi, það er engin hætta á ferðum !"

Bar þó meira á skugga en skímu,

skuldir uxu í hættuleik.

En gullkálfar í gróðavímu

gengu fram í villu og reyk !

Og Útrásar-forsetinn okkar flutti sömu gyllingar-ræðuna um íslensku snillingana aftur og aftur, boðskap sem átti ekki lengur nokkurn samhljóm meðal þjóðarinnar, því almenningur var virkilega farinn að finna að ekki var allt með felldu.

Við skulum nefnilega gera okkur grein fyrir því, að þó það sé erfitt ástand víða á fjármálamörkuðum heimsins, er ástæðan alls staðar að miklu leyti sú sama, ábyrgðarlaust framferði, þar sem menn virðast hafa spilað hreint og klárt fjárhættuspil. Það var gengið út frá því sem náttúrulögmáli, að menn hefðu stöðugan aðgang að ótakmörkuðu lánsfé.

Hér heima varð útkoman þeim mun verri sem ábyrgðarleysið virðist hafa verið meira. Hinir einkavæddu bankar vísuðu umsvifalaust allri ábyrgð á himinhárri skuldasúpunni til ríkisins og þjóðarinnar og fjármálasnillingarnir hurfu af vettvangi, efalítið með sína einkavæddu milljarða í farteskinu eins og kapitalista er háttur við slíkar kringumstæður.

Menn hafa því spilað eins og vitleysingar og á sama tíma var stórveldisbragurinn   yfirgengilegur í einkaneyslu þeirra. Þeir litu á sig sem kónga á fjármálasviðinu.

Það er kannski umhugsunarvert að önnur stórveldi Evrópu, eins og Lichtenstein, Andorra og San Marino, blönduðu sér með engum hætti í þetta hrikalega hættuspil !

Ég fæ ekki betur séð en Morgunblaðið hafi verið nokkuð iðið undanfarna daga við að reyna að gera einhverskonar píslarvotta úr meintum óhappamönnum þjóðarinnar :

Undarleg þar eru skrifin,

út og suður bara gelt.

Forðast er að fara í þrifin,

flestu undir teppið velt !

Blaðið talar um að Lárus Welding Glitnisforstjóri hafi átt margar svefnlausar nætur ! - Ó, aumingja skinnið !

Landsbankamenn hafi reynt sem þeir gátu að verjast ofveðrinu sem skollið hafi yfir ! - Ó, blessaðir mennirnir !

Kaupþingsbankamenn hafi orðið að játa sig sigraða að lokum ( væntanlega eftir hetjulega baráttu ) ! Svona hefur tónninn verið.

Og leiðarar blaðsins hafa verið eggjunarorð um samstöðu þjóðarinnar, um að endurheimta gott orðspor o.s.frv., og allt á það að gerast við óbreytta forustu !!!

Síðast í dag kom svo hástemmd lofgrein í blaðinu um Davíð Oddsson, eftir Baldur Hermannsson, sem er þannig samsett að manni liggur við að æla. Þar virðist það vera talin mesta blessun Íslands, að eiga mann eins og Davíð Oddsson við svona aðstæður !!

Höfundur minnist ekki á Geir Haarde og þaðan af síður á þá staðreynd, að við erum í raun að uppskera afleiðingar stjórnunarverka Davíðs Oddssonar !

Það mætti vissulega halda að það væri rétt sem kom í hugann eftir lestur þessarar yfirgengilegu mærðargreinar :

Topparnir minna á tittlinga í mýri,

trítla þeir þannig um valdanna svið.

Sá gamli er ennþá  með greipar á stýri,

Geir hefur aldrei tekið við !

Heilt opnuviðtal var um daginn í Mbl. við Hannes Hólmstein Gissurarson, þar sem hann talar um að menn megi ekki dæma kapitalismann eftir hegðun kapitalista sem hafi hagað sér illa !

Er þetta ekki maðurinn sem alltaf hefur verið að dæma kommúnismann eftir kommúnistum sem höguðu sér illa ? Merkti hann ekki prívat og persónulega alla þá hjörð eftir einstökum forustusauðum ?

Umrætt viðtal var allt með þeim hætti, að maður gat ekki varist þeirri hugsun að þarna væri skýrt dæmi fyrir hendi um hálærðan asna sem hefði ekkert lært og myndi ekkert læra af því sem nú er að dynja yfir. Mér varð því að orði:

Hannes talar tungum mörgum,

til þess sig hann þjálfar vel.

Eins og genginn út úr björgum,

allar stundir blár sem Hel !

Aftar í viðtalinu talar Hannes um að þeir menn sem hefðu verið að verja Baugsfeðga í umræddu máli, ættu sér þó þá afsökun að þeir væru á launum hjá þeim og hefðu starfað vel fyrir yfirboðara sína, " sá á hund sem elur " segir hann svo, eins og máltækið segir.

Og þetta kemur frá manni sem alla tíð hefur að almanna áliti verið málpípa annarra í tíma og ótíma og starfað fyrir yfirboðara sína:

Mér flaug í hug þessi vísa eftir lestur þessa dæmalausa viðtals :

Hannes fer á hæsta stig,

hitt og þetta telur.

En Davíð brosir sæll með sig,

" Sá á hund sem elur ! "

Það vantar heldur ekki að " réttu mennirnir " eru látnir geisa á fullu í fjölmiðlum, svo að aðrir séu ekki að þvælast þar fyrir sem líklegir væru til að spyrja óþægilegra spurninga og krefjast svara.

En ástandið er grafalvarlegt og það er af mannavöldum:

Hagsældar er horfin trú,

heillir virðast stranda.

Ljótt er um að litast nú,

lítil þjóð í vanda !

Margir hafa talað harðlega um Fjármálaeftirlitið og telja að það hafi alls ekki sinnt skyldu sinni varðandi aðhald að bönkunum. Forsvarsmenn þess bera því hinsvegar við, að þeir hafi unnið eftir þeim reglum sem skylt var. Um það mál má þó kannski kveða eftirfarandi:

Fjármálaeftirlitið leit

litla hættu á ferðum.

Algjörlega á sig sk...

óháð reglugerðum !

En það verður að fara yfir þessi mál öll þegar frá líður og helst sem fyrst, því allt bendir til þess að margt hafi klikkað. Tiltekinn maður reyndi að vera landsföðurlegur í viðtali í tilteknum Kastljósþætti um daginn, en allt kom fyrir ekki. Traustið var einnig fallið þar:

Sumir hafa siði marga,

sýna viðmót þurrt og kalt.

Búa fyrst til brennuvarga

og bölva þeim svo fyrir allt !

Framsóknarmenn ættu líka að fara sér hægt um stundir, því það sem gerst hefur er afleiðing samstjórnar þeirra og íhaldsins. Undirlægjuháttur Framsóknarflokksins við Sjálfstæðisflokkinn í formannstíð Halldórs Ásgrímssonar, varð til þess að Davíð náði hér meirihluta og réði öllu í landinu í heil 12 ár. Á þeim tíma var sáð til þess sem við erum nú að uppskera. Samfylkingin er með hreina sakaskrá í þessum efnum samanborið við Framsóknarflokkinn :

Framsókn ætti að fara hægt,

forðast leik með bröndum.

Því lengi var hún ljúft og þægt

lamb í Davíðs höndum !

Það verður að taka til eftir bruðlið og ábyrgðarleysið. Þeir sem vilja ekki slíka tiltekt hljóta að óttast eitthvað og menn geta þá spurt sig að því hvað það kunni að vera ?   Engin þjóð sem ætlar að byggja á sómatilfinningu í framtíðinni getur látið sem ekkert sé, eftir að það liggur fyrir, að örfáir menn hafi nánast fengið skotleyfi til að rústa þjóðarhag......

Ég legg svo til að kvótakerfið verði lagt niður. Nú er lag til þess !