Friðarverðlaun Jaglands !

Nú er ljóst að Barak Obama Bandaríkjaforseti hefur fengið friðarverðlaun þau sem áður voru kennd við Alfred Nobel, en verða líklega hér eftir kennd við Thorbjörn Jagland.

Obama fær víst verðlaunin út á væntingar um drýgðar dáðir !

Eftir því sem næst verður komist, var ekki mikil eining í snobbnefndinni varðandi þetta val, en Thorbjörn Jagland vildi þetta og ekkert annað og valtaði það í gegn. Svo nú eru þetta sem sagt friðarverðlaun Jaglands og ekki er nú fallega af stað farið. Næstur til að hljóta þessi verðlaun gæti þessvegna orðið Hamid Karzai eða Khaled Meshal eða yfir höfuð hver sá sem Thorbjörn Jagland hefur velþóknun á. Aðrir nefndarmenn hafa sýnt að þegar vilji Jaglands er annarsvegar, eru þeir ekki menn fyrir eigin skoðun.

Þetta er sennilega eitt hrikalegasta dæmið um misnotkun þessara verðlauna miðað við þann anda sem átti að liggja að baki. Alfred Nóbel er trúlega búinn að snúa sér svo oft við í gröfinni, að erfitt yrði að telja alla þá snúninga.

En nú er þó sú niðurstaða komin í það vandræðastand sem oft hefur verið með þessi verðlaun, að hér eftir verður áreiðanlega talað um friðarverðlaun Jaglands en ekki Nóbels og það er vel, því þessi verðlaun hafa iðulega verið veitt með þeim hætti, að úthlutunin hæfði miklu frekar anda þess fyrrnefnda og segi ég það sannarlega ekki í viðurkenningarskyni.

Það er oft með ólíkindum hvað menn geta stundum sýnt mikla heimsku þegar þeir eru að taka ákvarðanir um að heiðra aðra. Móðir Teresa sem er líklega ein af fáum friðarverðlaunahöfum Nóbels sem almennt er talin hafa haft verðleika til að fá verðlaunin, var jarðsett á kostnað indverska ríkisins í þakkarskyni fyrir heiðursvert ævistarf. En lík hennar var flutt til grafar á fallbyssuvagni !

Það var eins og í hlut ætti gamall hershöfðingi eða einhver slíkur........ !

Að sjálfsögðu var sá gjörningur algerlega óviðeigandi með hliðsjón af lífsstarfi Móður Teresu og þeim anda sem bjó því að baki. Ég nefni þetta svona sem annað dæmi um Jaglands-vitleysu í þessum efnum og er þar reyndar af ýmsu að taka.

Það er í sjálfu sér ekkert slæmt við að heiðra manneskjur fyrir gott framlag til mannkyns heilla, en þegar þeir sem eiga að sjá um slíkar heiðranir misskilja hlutverk sitt herfilega eða það sem verra er, framkvæma verk sitt þar af ráðnum hug þvert á allar eðlilegar forsendur, er vá fyrir dyrum. Þá verður ekki hægt að draga neinn þann lærdóm af heiðruninni sem til uppbyggingar gæti orðið á heimsvísu. Óverðugir fá sæti með verðugum og allt fer í óskiljanlegan graut,

 - eða hvað á Henry Kissinger sameiginlegt með Móður Teresu ?

Getum við litið sömu augum á Yasser Arafat og Albert Schweitzer ?

Eða er Martti Athisaari sambærilegur við Fritjov Nansen ?

Það á ekki að veita friðarverðlaun Nóbels til pólitíkusa og stjórnarerindreka sem eru að vinna vinnuna sína á háu kaupi. Þau eru ætluð fólki sem hefur með köllunarstarfi, fórnfúsu verki, varið ævinni í að hjálpa öðrum.

Þar eru Móðir Teresa og Albert Schweitzer lýsandi dæmi og Fritjov Nansen sýndi það líka með verkum sínum á seinni hluta ævi sinnar að mannkynsheill var honum meira en orðin tóm.

Þeir sem hinsvegar vilja elta hræsni, snobb og tilgerð út í ystu æsar, geta farið eftir uppskrift " Jaglands friðarverðlaunanna ", sú uppskrift ætti að henta þeim prýðilega, þó seint verði hún framlag til góðra hluta í þessum stríðshrjáða heimi.

Megi Thorbjörn Jagland og taglhnýtingar hans hafa skömm fyrir það að draga þá hugsjón sem lá að baki friðarverðlauna Nóbels, enn lengra niður í svaðið en áður var.

 

Hræsnina ég ljóta lít,

lygar hvergi virði.

Friðarverðlaun full af skít

fjandinn sjálfur hirði !