Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, júlí 2013

Um golfvallarbraut við ysta sæ !

Sveitarfélagið Skagaströnd er menningarpláss ! Það er meira að segja stórmenningarpláss ! Hér dvelja tugir listamanna af ótal þjóðernum árið um kring og njóta fyrirgreiðslu hinna miklu menningarafla sem hér valda stöðugt grípandi gjörningum. Hér er sköpunarkraftur í algleymingi, hér er næstum allt sem þarf til að hlynna að hámarksvæðingu hæfileika fólks í fyrsta klassa !

En þegar svo mikið er fengið, geta litlir hnökrar orðið stórir. Þegar eitthvað vantar á fullkomleikann, sama hvað lítið það er, getur það spillt samhljómi hinnar æðstu samstillingar svo um munar, verið eins og óþolandi steinvala undir il í glæsifögrum skó. Og þegar þannig stendur á, verður að bregðast hart við svo að öll hljómkviða aðal og yfir lífsins verði ekki fölsk og fráhrindandi og fjarri öllum samhljómi. Ekkert má sundra samstillingunni !

Svo er mál með vexti að allt að því heimsfrægur golfvöllur er rétt fyrir utan hámenningarkauptúnið Skagaströnd. Völlurinn er mikilvægur hluti af þeirri paradís sem staðlægir ráðamenn hafa komið sér upp á síðustu árum fyrir sig og sína hirð. Og þarna er sannarlega ekki um neinn venjulegan völl að ræða. Það hefur verið annast um hann af óvenjulegri alúð og einstakri natni. Sjálfur oddvitinn slær hann þegar myndatökumaður er viðlátinn og allt hefur verið gert til að kalla fram náttúrulegan fullnægingarsjarma þarna á þessum annálaða G bletti !

Sjálfur Eisenhower Bandaríkjaforseti sem var mikill golfmaður, hefði áreiðanlega orðið yfir sig hrifinn af þessum velli og gaman hefði verið ef hann hefði getað komið hér og horft upp á alla dýrðina. En það er auðvitað út í hött að tala um slíkt, því karlinn er löngu dauður og þar af leiðandi hættur að leika golf. Þessvegna geta bæjaryfirvöld ekki boðið honum hingað eins og sendiherranum í fyrra. Það eru að vísu til nógir peningar hjá sveitarfélaginu Skagaströnd en ekki samt í þeim mæli að hægt sé að vekja menn til lífs sem dauðir eru og þar dugir ekki einu sinni hitaveitukraftur til eða 180 milljónir af almannafé !

En þótt golfvöllurinn sé og hafi verið góður og sé frægður um allan heim af listrænum Íslandsvinum Hámenningarsveitarfélagsins Skagastrandar, hefur samt verið sá hnökri á þræði gæðanna þar að ekki verður lengur við það unað. Þegar golfstraumurinn hefur legið út á völlinn hefur þurft að þeysa á eðalvögnunum nokkurn spotta -  á vægast sagt grófum malarvegi !

Að hugsa sér að mönnum og það engum smámönnum skuli hafa verið boðið upp á slíkt ! Það er náttúrulega alvarlegt mál og engum til sóma. Átti sveitarstjórn til dæmis að bjóða sendiherrum erlendra ríkja í golf við slíkar aðstæður ? Áttu skrifstofuþrælkaðir tauhálsar ekki að komast út í golfvallarnáttúruna nema í gegnum hraun og holur ?

Og þarna var sosum ekki um stórt mál að ræða - aðeins skitna 3,4 kílómetra !

Þessu varð skiljanlega að kippa í lag hið snarasta. Þessar aðstæður voru auðvitað til vansæmdar fyrir hámenningarplássið  og svei mér þá ef ekki bara fyrir landið allt og þjóðina með !

Og svo var allt sett í gang. Togað í alla spotta í kerfinu og gangverkið látið enduróma neyðarkall frá norðurskauti. Það varð að tryggja að oddvitinn, sveitarstjórinn, menningarvitarnir og hirðin öll, að fíflunum meðtöldum, kæmist hér eftir út á golfvöll og það eftir glæsibraut !

Það hefur löngum verið vitað að yfirstjórnarmenn víðasthvar geta orðið hitasóttarveikir á skifstofum sínum og alteknir af leiðindaköstum, en hvaða meðal er þá betra en að geta brugðið sér í golf ?

Og menn þurfa að geta greint á milli algerrar nauðsynjar og takmarkaðrar nauðsynjar !

Einhver nefndi það við ráðamann hér, að það væri tilvalið þegar öll tæki væru komin á staðinn, að leggja góðan veg eitthvað út eftir Skaganum til að bæta samgönguaðstæður fólks þar og auðvelda umferðina fyrir Skagann ? Eina svarið sem viðkomandi fékk var : „ Er þetta fólk eitthvað í golfi" ?

Það tala sumir líka um erfiðar þjóðfélagsaðstæður, en hvað er það þegar heill og heiður eins þýðingarmesta hóps samfélagsins er í veði, hámenningarklassans á Skagaströnd ?

Þó að það þurfi að lagfæra eitthvað til málamynda skuldastöðuna hjá aumingjum landsins, sem eru reyndar um 85% af þjóðinni, er það mál sem má bíða. Vegagerðin hefur fundið aura sem duga til að gera þessa 3,4 kílómetra þannig úr garði að enginn Íslendingur þurfi að skammast sín fyrir þá og það er kjarni málsins. Þeir peningar eru ekki teknir frá neinum og engum kemur því neitt við hvað gert er við þá og í hvað er betra að nota þá en einmitt þetta þjóðþrifamál ?

Stærðfræðilegar mælingar hafa sýnt nákvæmlega hvar beri að ljúka brautinni svo að öruggt sé að steinkast af malarveginum fyrir utan skemmi ekki farkosti sem eingöngu eru á leið út á golfvöll. Ávinningurinn af fullnaðarfrágangi vegarspottans er talinn ótvíræður, betri heilsa ráðamanna og geðsveiflur þar innan hættumarka !

Svo senn verður hægt að blússa á eðalvögnum beint í golfið, eftir eggsléttri glæsibraut, og sennilega verður það um svipað leyti og hagstaða íslenska ríkisins verður endanlega bókuð í ruslflokki !

Það er alltaf munur að menningunni !


Um landvinningasókn múslima í Evrópu !

Það eru í gangi breytingar á valdahlutföllum í Evrópu.  Áhrif múslima í álfunni fara stöðugt vaxandi á kostnað kristinna gilda og kristinna þjóðmenninga. Þegar virðist sem ákveðin landsvæði séu fallin og einkum fyrir það að stjórnvöld víðsvegar um álfuna hafa algerlega sofið á verðinum og ekki gert sér grein fyrir aðsteðjandi hættu.

Andlegt vistkerfi okkar kristinna manna í álfunni er undir stöðugum ágangi og við reynum ekki einu sinni að verja það. Við virðumst telja víst og gefið að það sé eitthvað sem muni vera til um alla eilífð en svo er ekki. Það varð til vegna þess að það var byggt upp og varið hér áður fyrr. En nú eru svo margir vanhugsandi eins og Jens Stoltenberg, þar sem hann segir „ Noregur getur tekið við öllum og allir geta átt þar heima !"

Þvílík fásinna ! Sumt er bara þannig að það á ekki saman. Fyrir nokkru var viðtal í sjónvarpinu þar sem rætt var við skordýrafræðing. Það var einmitt sama kvöldið og fréttin kom þar sem Jens Stoltenberg sagði orðin sem ég vitnaði til hér að framan.  Skordýrafræðingurinn var að tala um plöntur sem væru fluttar inn í landið í mold erlendis frá. Hann sagði að heilu vistkerfin af skordýrum væru flutt inn í landið í þessari meðfylgjandi mold og það væri beint tilræði við það vistkerfi sem hér væri fyrir. En enginn segði neitt eða virtist skilja hvílík hætta væri þarna á ferðum fyrir okkar náttúrulega umhverfi. Mér varð á að hugsa,  „ er þetta ekki bara önnur birtingarmynd af því sama ?"

Það sem kemur og aðlagast ekki - það tekur yfir ! Ekki í einum hvelli, en smám saman vex það að áhrifum og breytir því samfélagi sem við eigum og höfum byggt upp, breytir því jafnvel í eitthvað sem við viljum ekki hafa. Það sem vex upp í annarri mold er ekki af okkar mold og sameinast ekki því sem fyrir er !

 Það er sama hvort við tölum um skordýr annarra vistkerfa, eða bara fólk sem hefur aðra siði og svo gjörólíka, að þeir eru margir hverjir ósamrýmanlegir okkar gildum.  Þá er um að ræða hluti sem eiga ekki saman og þeir eru því miður ekki svo fáir sem fá að ganga inn í okkar samfélag án nokkurs vilja til hollustu við það.

Skordýrafræðingurinn talaði ekkert um að aðkomnu skordýrin ættu bara að skoðast sem gleðileg aukning við landsins gripasafn, að þau flyttu bara með sér meiri fjölbreytni, væru þannig fagnandi innflytjendur fjölmenningar á skordýrasviðinu, nei, hann hafði engin orð um slíkt. Hann sem sérfræðingur varaði einfaldlega við hættunni sem væri samfara þessu fyrir okkar viðkvæmu náttúru !

Og spurning dagsins er auðvitað: Hvenær ætlum við að vakna ?

Hvenær ætlum við að setja varnarlög fyrir okkar viðkvæma, mannlega samfélag ? Ætlum við að láta okkar samfélagsgildi verða áfram stöðugar fórnir á altari fjölmenningar-tilbeiðslunnar, sem er fyrir löngu komin á hættulegt stig, ætlum við að gera það uns ekkert verður eftir af því sem gert hefur okkur að því sem við erum sem þjóð og búið að koma því flestu fyrir kattarnef sem við viljum búa við ?

Við eigum ekki að hlusta á stjórnmálamenn eins og Jens Stoltenberg, menn sem hafa staðið illa vörð um arfleifð sinna þjóða og landa, og eru fyrir löngu komnir í vanda sem þeir vilja ekki viðurkenna og halda því áfram að berja höfðinu við steininn af fullkomnu ábyrgðarleysi !

Slíkir forustumenn eru ekki að verja hag okkar og réttindi. Þeir eru að vernda allt annað. Þeir virðast ekki gera sér neina grein fyrir því að þeir eru að umfaðma öfl sem munu verða að tortímingarvaldi alls þess sem þeir voru kosnir til að verja, ef ekki verður komið í veg fyrir það.

Nú er ástand mála í þessum efnum orðið það hættulegt í mörgum löndum Evrópu, að valdamenn sem áður sváfu fast eru farnir að rumska. Þegar herþjónustumenn viðkomandi þjóða geta verið drepnir úti á götu vegna stöðu sinnar, er ljóst að það eru þjóðhættuleg viðhorf sem standa þar að baki. Gegn slíku verða yfirvöld að beita sér af fullri einurð. Vonandi verður það upphaf þess að tekið verði af festu á þessum sívaxandi vandamálum. Það gengur einfaldlega ekki að múslimar leggi undir sig evrópsk lönd með því að flytjast þar inn í tugþúsundatali !

Á Þýskaland að verða Tyrkland norðursins, á Noregur að verða afskræming alls þess sem norskt er og hefur verið, eiga Danmörk og Svíþjóð að glata sinni þjóðar-arfleifð með líkum hætti - og litla Ísland, hvað á að verða um okkar andlega vistkerfi í varnarlausu umhverfi, sköpuðu af sofandi yfirvöldum ?

Er ekki kominn tími til að fólk vakni út um alla Evrópu og einnig hérlendis, og farið verði að gera eitthvað í málum gegn þessum stöðugu landvinningum afla sem boða okkur ekkert gott og eiga ekki heima á okkar þjóðarheimilum ?

 


,,Þýskaland öllu ofar" - ?

Það vita allir sem kynnt hafa sér atburði síðustu aldar, að saga hinna hræðilegu öfgaafla  sem náðu völdum í Þýskalandi 1933 og héldu þeim til 1945 með öllu því blóðbaði sem því fylgdi, hefur allar götur síðan verið ömurleg fylgja fyrir þýsku þjóðina.

Nazisminn  er og verður einn lægsti punktur mannlegrar vansæmdar í sögu mannkynsins  og Þjóðverjar hafa á margan hátt sem þjóð liðið fyrir þennan ljóta kafla í sögu sinni.

Mörgum finnst það að verðleikum en til eru þeir líka sem hafa viljað færa Þjóðverjum sitthvað til málsbóta, en oftast virðist þá einhver pólitískur tilgangur vefjast inn í málið. En hvernig sem þessi mál eiga eftir að fara endanlega, er ljóst að það hvernig Þjóðverjar sjálfir meðhöndla þau, ræður mestu um það hvort þeir nái að frelsa þjóðarsál sína að fullu frá hryllingi nazistatímabilsins !

Það er söguleg staðreynd að nazistar náðu völdum eftir lýðræðislegar kosningar sem gáfu þeim milljónir atkvæða !  Margir Þjóðverjar þóttust sjá í Adolf Hitler þann sterka mann sem Þýskaland þyrfti á að halda. Og líklegt má telja, þrátt fyrir að ýmsir slæmir hlutir hefðu þegar gerst, að hefði Hitler farist í  - við skulum segja bílslysi - árið 1937 eða 38, hefði til dæmis orðið undir Wolkswagen bjöllu, væri hann að öllum líkindum talinn meðal virtustu stórmenna þýskrar stjórnmálasögu í dag. Það skiptir nefnilega óhemju miklu máli, þegar sagan er annarsvegar, hvenær valdamaðurinn deyr !

En Hitler lifði hinsvegar nógu lengi til að djöfullinn í honum opinberaði sig til fulls og margir voru yfir sig hrifnir meðan sigurganga Þjóðverja stóð yfir. En hyllingarhrópin Sieg Heil hljóðnuðu í Þýskalandi þegar Þúsund ára ríkið lá í rústum og þjóðin gekk þjáningaveg ósigurs og neyðar. En sumir voru samt orðnir þannig innréttaðir til sálarinnar að nazisminn átti þá með húð og hári. Þeir læknuðust ekki af geðveikinni og voru Hitlers-sinnar til dauðadags.

Þegar lesin er bók Simon Wiesenthals  Réttlæti - ekki hefnd, verður nú að segjast að maður fer að hugsa margt. Og þegar maður horfir á kvikmyndina The Judgment of Nuremberg veltir maður ýmsu fyrir sér. Og hin snjalla saga Frederick Forsyths Odessa skjölin fær mann líka til að hugleiða þessi mál með nýjum hætti.

Allar götur frá stríðslokum var álit margra að ýmsir háttsettir nazistar væru starfandi embættismenn í ríkisþjónustu í Vestur-Þýskalandi, en lítið gerðist í því að slíkir aðilar væru saksóttir jafnvel þótt fortíð þeirra sumra væri vægast sagt görótt. Hinsvegar var það almennt talin stefna ríkisstjórna í Vestur-Þýskalandi að gera þyrfti upp við þessa tíma og sannleikurinn yrði að segjast hversu sár sem hann væri. En orð og gerðir eru ekki alltaf það sama.

En tíminn leið og að því kom að flestir þessir vandræða-nazistar í vestur-þýska ríkiskerfinu dóu og þeir sem vildu hugsanlega halda hendi yfir þeim önduðu kannski léttar þegar svo var komið. En Vestur-Þýskaland og síðan endursameinað Þýskaland tók aldrei á sig neina ábyrgð á veldistíma nazista eða taldi sig sem slíkt þurfa að hylma yfir glæpi sem framdir voru á þeim árum.

Þessvegna brá mér í brún við að heyra það nýlega að dómari í Berlin hefði hafnað því að opinberuð yrðu þýsk leyniþjónustugögn varðandi Adolf Eichmann, á þeim forsendum að slíkt gæti verið hættulegt öryggishagsmunum og ímynd þýska ríkisins ?

Ég spyr, hafa menn ekki heyrt svona fyrirslátt áður þegar bregða þarf fæti fyrir sannleikann og réttlætið ?

Þýðir þetta að þýska ríkið sé nú að breyta um stefnu og samsama sig því með einhverjum hætti sem gerðist 1933 til 1945 ?  Hvernig ber að skilja þetta ?

Eru hagsmunir Þýskalands í dag og öryggi þess háð því að einhverjar leyndar syndir ráðamanna frá þessum árum komi ekki fram, verði ekki opinberaðar, heldur þaggaðar niður, á maður að trúa því  að slík hugsun sé í gangi í dag ?

Þýskaland nútímans er mesta efnahagsveldi Evrópu og öflugasta ríki álfunnar. Það vilja því sumir meina að það sem hafðist ekki með tveimur heimsstyrjöldum hafi náðst nú á tímum eftir öðrum leiðum !

Svo kannski eru þar nú einhverjir til sem vilja segja í dag með svipuðum hætti og fyrr Sieg Heil og Deutschland uber alles !

En Þýskaland nútímans er ekki Þýskaland áranna 1933 til 1945 og verður það aldrei nema það fari að samsama sig hlutum sem áttu sér stað í þeim tíma og seint verða taldir góðir eða virðingarverðir. Og það ber að hafa í huga, að til þess að falla ekki í gryfjur glópskunnar er alltaf mikil þörf á því fyrir lönd sem eiga kannski ærið misjafna sögu að baki, að greina vel hvernig beri að standa að málum til að varast drauga fortíðarinnar !

Ef ímynd þýska ríkisins er svo brothætt að sópa verður undir ríkisteppin meintum upplýsingum úr fortíðinni varðandi forherta nazistaglæpamenn, þá þykir mér hvorki á miklu né góðu byggt ! Ef öryggishagsmunir Þýskalands í dag hvíla á því að halda verður leyndum einhverjum atriðum varðandi fjöldamorðingjann og stríðsglæpamanninn Adolf Eichmann, þá verð ég að segja að ekki er nú grundvöllurinn merkilegur ?

Leið Þýskalands til endursköpunar hlýtur að liggja eftir brautum sannleikans, alveg eins og annarra ríkja sem kljást verða við drauga úr fortíðinni. Ef þagga á niður sannleikann til að tryggja ríkið, hvar er þá Þýskaland nútímans statt í samfélagi þjóðanna ?

 

 


Um lífskristni og Laodíkeukristni !

Almennur kristindómur í dag virðist að miklu leyti vera orðin útþynnt útþynning af útþynningu málamiðlana og þannig tilreiddur er hann hengdur aftan í viðsjálan tíðaranda !

Í þeim gjörningi felst mikil siðferðileg og andleg afturför á Vesturlöndum !

Á tímum þegar allt virðist eiga að ganga út á þá skilgreiningu að allir fái endalaust annað tækifæri og allt sé einhvernveginn endurkræft sama hvað menn gera, á kristindómsboðun samkvæmt Orðinu ekki upp á pallborðið. En það er samt hin rétta boðun og hún mun því áfram standa af sér sérhverja tíðaranda-uppreisn eins og hún hefur gert til þessa !

Kristindómurinn, eins og hann er samkvæmt Orðinu, grundvallast á eilífu gildi gæskunnar og sannindum hennar og  á aldrei samleið með lygi eða neinni málamiðlun sem veitir því illa brautargengi. Hann gengur meðal annars út á það kjarnaatriði - að menn eigi að elska syndarann en hata syndina !

Í dag virðist fjölmargt kristið fólk komið inn á þá skoðun, að ef það meðtaki ekki synd hvers einstaklings og viðurkenni hana sem sjálfsagðan mannréttindahluta af lífi hans, sé það ekki á réttu róli í sínum kristindómi !

Það eigi að fyrirgefa og meðtaka allt ! En hvert stefnir ef það er gert ?

Það hljóta allir sem vit hafa að geta séð. Það verður niðurbrot alls siðferðis !

Það á að vera hverri kristinni manneskju mögulegt að elska aðra manneskju þó að rangir hlutir í lífi viðkomandi séu ekki viðurkenndir og meðteknir um leið !

Synd sem viðhelst iðrunarlaust í lífi manns getur hvorki verið viðkomandi til farsældar eða öðrum og það getur aldrei orðið réttur kærleikur af annarra hálfu að umvefja slíka synd.

Margir verða fyrir því að manneskja sem þeir treysta, bregst þeim algerlega.

Og sumir fyrirgefa slíkt, en eiga við sálarkvalir að stríða vegna þess að þeir finna að traustið er samt ekki til staðar eins og áður, og telja það merkja að þeir hafi í raun ekki fyrirgefið. En það er sitthvað fyrirgefning og traust.

Það er hægt að fyrirgefa það sem gert er á hlut manns, en traustið kemur ekki aftur fyrr en viðkomandi einstaklingur hefur unnið til þess á ný.

Fyrirgefningin er framlag þess sem brotið hefur verið gegn til að stuðla að sáttum, en framlag þess sem brotið fremur, þarf að vera hegðun og framkoma sem ávinnur sér traust að nýju. Slíkt framlag skapast ekki nema fyrir iðrun !

Kristin trú er í margra augum nú á tímum eitthvað sem setur óþægilegar skorður, eitthvað sem heftir frelsi og gerir einstaklingnum lífið erfiðara með boðum og bönnum !

En það eru þó fyrst og fremst þeir sem eru í uppreisnarhug gegn öllu agavaldi sem líta svo á og því miður eru þeir margir. 

En líf sem er hömlulaust og viðurkennir engar reglur er líf á glötunarvegi. Heilög ritning bendir skýrt á það og sýnir fram á að regla er góð, að sá einstaklingur sem leiðist af uppreisnaranda gegn lögum og reglu finnur sig  aldrei frjálsan eða öruggan, og að líf sem lýtur heilbrigðum meginreglum er manninum ólíkt léttbærara en líf í uppreisn !

Hvaðan skyldi svo þessi uppreisnarandi vera ættaður sem vill brjóta niður öll þau ölturu sem hingað til hefur þótt eðlilegt að krjúpa við ?

Laodíkea er tákn tímanna í dag ! Við erum stödd í síðustu kirkjuöldinni og það líður á tímann og jafnframt það svigrúm sem hver og einn hefur til að gera hreint fyrir sínum dyrum. Afvegaleiðslan er mörg og allskyns viðhorf eru komin inn í kristna kirkju sem áður hefði verið óhugsandi að væru þar til staðar.

Af hverju vilja svo margir tilheyra kristinni kirkju sem eru samt boðendur fyrir hluti sem eiga þar ekki heima ?

Skyldi það vera vegna þess að andinn sem þar er að baki veit að auðveldara er að brjóta kirkjur niður innan frá en utan frá ?

Hvernig verður kristin kirkja sem hefur gert málamiðlanir um allt sem henni á að vera heilagt ?

Hún verður hol skurn, andlaus stofnun, innantóm og köld !

Það takast tvö meginöfl á í þessum heimi. Annað er gott og sjálfu sér samkvæmt í öllu, það er afl Guðdómsins sem vill leiða okkur til lífs og ljóss.

Hitt aflið bregður sér í allra kvikinda líki, en er samt alltaf sama fyrirbærið, það er illt og það vill tortíma okkur af því að það er sjálft dæmt til tortímingar !

Það er vegið að mörgu í dag sem áður þótti uppbyggilegt og sérstaklega er þar vegið að ómengaðri kristinni trú. Hún er það sem stendur í vegi fyrir framrás uppreisnaraflanna, þeirra svörtu afla sem vilja Babylon upp en Jerúsalem niður.

Hún er líka það eina sem stendur á milli mannlegra sálna og glötunar !

 


,,Nýju stjórnmálin " ?

Sumt af yngra fólkinu sem nú er að hefja feril sinn í stjórnmálum landsins talar gjarnan um þörfina á því að breyta þeim. Einkum finnst mér hafa borið á þessu meðal hægri manna en þó eru ýmsir sem kalla sig vinstri menn farnir að slá um sig með þessu líka.

Þetta fólk er sem sagt að tala um „ nýju stjórnmálin‘‘, það er hvernig þeim finnist að stjórnmálin eigi að vera. En svo kaldhæðnislegt sem það er, dettur þetta blessað fólk aftur og aftur niður í gömlu skotgrafirnar. Það veit bara ekki af því þegar það fer að þylja gömlu klisjurnar og límir sig niður í gamla farið.

Bjarni Ben hefur til dæmis oft talað um að menn eigi að hætta þessu og hinu verklaginu, sem sé orðið úrelt í ljósi nýrra tíma, og fara að starfa með nýjum hætti, nálgast málin á nýjan hátt og vera ekki alltaf í þessu gamla. Sumir hafa viljað meina að honum verði svo fjölrætt um þetta vegna þess að það hafi verið svo miklir vandræða-vafningar í gömlu sporunum og því talsverð nauðsyn á kaflaskilum. Aðrir, að vísu fáir, virðast telja að Bjarni meini þetta í alvöru !

En eftir að Bjarni varð ráðherra í nýrri ríkisstjórn virðist hann nota hvert tækifæri í fjölmiðlum til þess að undirstrika að þetta og hitt vandamálið sé arfur frá fyrri stjórn ! Það sé til orðið vegna einhvers klúðurs í verklagi fyrri stjórnar. En er þessi framsetning ekki nákvæmlega það sem allir hafa sagt í öllum viðtakandi ríkisstjórnum til þessa ?

Og hvar er þá nýja nálgunin og nýju áherslurnar í þessum stöðugu ásökunum gegn forverunum ?

Hélt Bjarni virkilega að ný ríkisstjórn tæki við ríkisbúi í 100% stöðu ?

Það er að vísu vitað að svokallaðir Sjálfstæðismenn eru margir í 100% afneitun gagnvart efnahagshruninu sem hér varð fyrir skömmu, enda ábyrgðarmenn þess að mestu, en nýbyrjaður fjármálaráðherra verður nú að horfast í augu við staðreyndir eins og þær liggja fyrir.

Hvað hefði hann sagt ef hann hefði tekið við 2009, þegar allt var í rúst, hvað máttu þeir þá segja sem tóku við þá, eftir hátt í tveggja áratuga sérgæsku-valdaskeið flokks Bjarna Benediktssonar ?

Það er þó sagt nú að margt sé í betra fari en var 2009 og erlendir álitsgjafar, sem flokkur Bjarna hefur yfirleitt talið gildisbæra, hafa farið ýmsum viðurkennandi lofsorðum um frammistöðu íslenskra stjórnvalda í efnahagsmálum á síðasta kjörtímabili. En samt grenjar Bjarni hástöfum yfir því hvað allt sé erfitt vegna aumingjadóms fyrri stjórnar !

Bjarni veit reyndar að það getur verið klókt að grenja, því þegar allt var að verða honum andstætt rétt fyrir kosningar, ekki síst innan eigin flokks, kom hann í sjónvarpið og grenjaði, gaf jafnvel í skyn að hann færi bara að hugsa um að segja af sér formennskunni, það væru svo margir í flokknum vondir við hann ! 

Og það var eins og við manninn mælt, andstaðan í flokknum hjaðnaði um leið og allir fóru að fullvissa Bjarna um að þeir stæðu með honum. Flokksmönnum leist nefnilega ekki á að formaðurinn segði af sér á þessum tímapunkti og allt flokkshyskið gekk í það að hugga Bjarna og þerra tárin, sem voru náttúrulega bara krókódílatár !

Meira að segja einn vinur minn sem villtist inn í Sjálfstæðisflokkinn á sínum tíma, í gegnum veskið sitt sem fleiri, maður sem hafði hreint ekki farið hlýjum orðum um Bjarna, söðlaði snarlega um og fullvissaði Bjarna um hollustu sína. Hann sagðist sjá það skýrt og greinilega að hann væri langbesti kostur flokksins eins og staðan væri og baðst forláts á fyrri orðum og þeim skorti á flokkslegri þjónustusemi sem í þeim hefði mátt finna !

Þetta hafði Bjarni upp úr því að grenja inn í flokkinn og nú virðist hann vera að kynna sér hvað hann kemst langt með því að grenja út fyrir flokkinn ! Það eru ekki allir sem ná því marki frá slæmri stöðu að tryggja sér órofa samstöðu innan eigin flokks með því að fara í sjónvarpið og grenja þar !

Það má vel vera að eitthvað af þessu unga fólki sem er að koma inn í stjórnmálin núna og er komið á þing, muni vilja flytja með sér breyttar og betri áherslur fyrir stjórnmál landsins og vissulega er ekki vanþörf á því. En hinir gömlu varðhundar flokka og kerfis sem munu leiða þetta fólk inn í hlutina og kenna því hvernig á þeim á að taka, eru samt líklegastir til að venja það á gömlu básana og losa það við allar hugmyndir um nýsköpun, nýjar áherslur og ný stjórnmál !

Nýsköpun er stórt hugtak og ekki síst þegar hugsað er til að beita því til breytinga á langspilltum vettvangi íslenskra stjórnmála !

Ég er því ekki trúaður á að ég eigi eftir að sjá þessi „nýju stjórnmál" verða að veruleika í þessu landi !

 

 


Um sveiflumeistara hins stórpólitíska hringleikasviðs !

Ekki kom það mér á óvart að Ólafur Ragnar skyldi ákveða að staðfesta lögin um breytingar á veiðigjaldinu þrátt fyrir fjöldaáskorun um að gera það ekki. Hann hefur að minni hyggju aldrei verið fastmótaður meginstefnumaður heldur fyrst og fremst hentistefnumaður. Allt sem hann gerir tel ég að taki fyrst og fremst mið af því hvað geti frekast orðið einstaklingnum Ólafi Ragnari Grímssyni og ferilskrá hans til framdráttar.

Það er margt athugunarvert í íslenskri sögu og það hefur oft vakið furðu mína hvað margir Íslendingar hafa í gegnum embættisstörf orðið svo miklir aristókratar að það mætti halda að á bak við þá væru þrjátíu ættliðir baróna og forréttindamanna, þó að fyrir liggi kannski að faðirinn hafi verið óbreyttur bóndi, bakari eða þá rakari !

Það sýnir sig líka jafnan hvar sem lög eru sveigð og beygð til svo að toppmenn geti haft sína hentisemi, að sumir menn eru í raun þannig gerðir að þeir telja að þeir eigi að njóta sérkjara. Að þeir eigi og megi vera yfir lögin hafnir þegar þeim finnst staða mála útheimta það. Og hvort sem um er að ræða smátt eða stórt í þeim efnum, sést að gjörðir manna eiga oft ekki mikla samleið með lýðræðislegu málskrúði þeirra.

Forsetaheimilið í landinu á auðvitað að vera fyrirmynd varðandi eðlilega heimilisfestu hjóna og engar undanþágur eða sveigjur og beygjur frá lögum um þá hluti eiga að líðast.  Slíkt grefur bara undan þeirri virðingu sem ætlast er til að menn beri fyrir lögum og verður þannig allri þjóðfélagsheildinni til skaða !

Það ætti að vera samíslensk erfð okkar allra að heiðra réttindalega jafnstöðu manna og samfélagsleg friðarstaða er að miklu leyti undir því komin að það sé gert á sem sannastan hátt.

Ólafur Ragnar Grímsson er vissulega mikill hæfileikamaður, en það er skoðun mín að hann hafi alla tíð notað hæfileika sína nánast eingöngu sem tæki til að koma sér áfram vegna mikils persónulegs metnaðar, en þeir hafi aldrei verið nýttir sem frumkraftar í þágu hugsjóna eða einhverrar sérstakrar réttlætisbaráttu.

Þegar menn skoða framsetningu Ólafs Ragnars og röksemdir í pólitískum álitamálum og hvað beri að gera við þessar og hinar aðstæðurnar, virðist augljóst að forsetinn sé alls ekki sjálfum sér samkvæmur og það er sem hann fari eftir einhverjum einkastöðlum sem virðast alfarið ráða ríkjum í hans sjálfhverfa sálarlífi.

Það sýnir ef til vill fátt betur sveiflukenndan málflutning forsetans en það, að jafnframt því sem hann hunsar undirskriftavilja 35.000 íslenskra kjósenda, segist hann vilja undirstrika nauðsyn á sátt varðandi veiðigjaldsmálið og talar um siðferðilega skyldu okkar allra í þeim efnum ?

Ég held að það leiki ekki nokkur vafi á því að það situr mjög pólitískur sjónhverfingamaður á Bessastöðum og að þessu sinni hefur hann ákveðið að leggja sitt af mörkum í þágu pólitískra stjórnvalda hvað sem þjóðarviljanum líður. Hann veit líka eflaust að menn verða að borga sínar kosningaskuldir, og því fyrr því betra, og vill greinilega ekki gera viðkomandi skuldurum þá skyldu erfiða.

Smáræði eins og lausnir á skuldavanda heimilanna verða að bíða á meðan svo mikilvæg mál eru afgreidd. Ólafur Ragnar hefur verið fjármálaráðherra og veit með sínum hætti hvað á að hafa forgang og hvað ekki !

Það væri svo líklega frekar óþægilegt fyrir hann og illt afspurnar í aðals og broddborgara-samkvæmum í London, ef það bærist út í slíkum gullklíkum að hann hefði sett fótinn fyrir hagsmuni hins íslenska stórútgerðarvalds sem er trúlega andlega skyldast því hyski sem sækir og heldur slík samkvæmi. Ólafur vill vafalítið vera vel séður meðal þeirra sem völd og auð hafa í ómældu magni enda eru líklega ekki svo fáir vinir eða ættingjar frúarinnar í þeim hópi.

Þegar svo ríkir hagsmunir álits og virðingar úti í hinum stóra heimi eru annarsvegar, vega 35.000 undirskriftir venjulegra íslenskra borgara auðvitað ekki mikið. En Ólafur Ragnar veit það líka, alveg eins og Magnús landshöfðingi vissi það á sínum tíma, að það getur verið klókt að vera alúðlegur við plebbana, þó menn séu ekkert nema aristókratar inn við beinið og þrái ekkert meira en að vera taldir og skilgreindir sem höfðingjar meðal höfðingja !

Svo hreina lýðræðið og beina lýðræðið má ekki reyna við yfirstandandi aðstæður. Það eru dómsorð forsetans, manns sem margir eiga æ erfiðara með að skilja, enda má segja að gjörðir hans í þessu máli sýni breytta viljaafstöðu hans með eftirfarandi hætti :

Fölnar bragur fyrri slóðar,

forsetinn í hringi gengur.

Gjána milli þings og þjóðar

þarf víst ekki að brúa lengur !

 

 


Með ýmsum hætti erum við mennirnir !

Fyrir nokkru átti ég tal við tvo kunningja mína. Þeim varð tíðrætt um ruglið í Biblíunni, en urðu þó fljótlega báðir að viðurkenna  að þeir hefðu aldrei lesið bókina..... Ég taldi að það gæfi ekki góða mynd af dómgreind þeirra að fullyrða að eitthvað væri rugl sem þeir hefðu ekki haft fyrir að kynna sér !

Annar staðhæfði þá að það væri til dæmis rugl að halda því fram að maður gæti gengið á vatni ! Ég benti honum á að þegar Guð ætti í hlut gerðist ýmislegt sem kallað væri yfirnáttúrulegt. Þar væri vísað til þess að það sem gerðist væri ofar skilningi manna og engin leið að skýra það. Ótal atburðir hefðu gerst með slíkum hætti og menn þyrftu að mínu áliti að hafa verulega þröngsýna hugarstarfsemi til að hafna þar öllu sem rugli.

En ég sagði þessum kunningjum mínum jafnframt að ég vissi það fullvel, að þegar menn sem væru gjörsamlega fastir í því efnislega stæðu frammi fyrir einhverju af yfirnáttúrulegu tagi, væru viðbrögð slíkra einatt afneitun og vantrú !

Einu sinni fyrir löngu sagði Norðurálfumaður, sem var á ferð um lönd í Arabaheiminum, við þarlendan mann, að hann skautaði á vötnum í sínu landi. Viðmælandinn taldi hann fara með rugl, það gæti enginn hlaupið um á vatni ! Norðurálfumaðurinn reyndi að útskýra það fyrir manninum að vatnið breyttist í fast efni við frostkulda, en hinn hafði aldrei heyrt um slíkt og hélt fast við að þetta væri rugl og við það sat. Hann hafði þó þá afsökun að hann átti ekki auðvelt með að fara og kanna þetta, maður í öðrum heimshluta. En menn sem lifa í landi sem telst kristið og fjölyrða um rugl í Biblíunni, og sýna sjálfum sér ekki þá virðingu að kynna sér málið og dæma svo, eru í raun varla viðræðuhæfir !

Það hefur aldrei vantað efnishyggjumenn í þessari veröld, og sumir þeirra eru menn sem virðast vera nánast líkaminn einn án sálar hvað þá anda ! Menn af því tagi lifa oftast alfarið í gegnum veskið sitt og andleg mál eru þeim eins framandi og heiðarleiki er í pólitík.

Slíkir menn halda því oft fram að þeir hafi fæðst fyrir tilviljun og lifi fyrir tilviljun, og líklega álíta þeir að þeir muni svo að lokum deyja fyrir tilviljun !

Ekki vildi ég grundvalla líf mitt og lífsskoðanir á svo ótryggri undirstöðu !

Ég geri samt í sjálfu sér enga kröfu til þess að menn séu kristnir. Hver maður hefur rétt til að fara að eigin vilja í trúarlegum efnum og það er sjálfsagt að virða það. En þegar menn gera lítið úr kristinni trú án þess að vita hvað þeir eru að tala um, get ég ekki virt þá afstöðu. Ég held meira að segja að menn sem tala með slíkum hætti, hafi ekki gert sér neina grein fyrir þeim lífsgæðum sem kristindómurinn hefur áunnið þeim til handa og haldi að þau hafi bara áunnist af sjálfu sér eða fyrir tilviljun !

En það er nú hinsvegar svo í þessu lífi, að við njótum margs sem aðrir hafa blætt fyrir og lágmarkið finnst mér að menn reyni eitthvað til að skilja það og vera þakklátir fyrir það. Og engu blóði hefur verið úthellt af meiri fórnarvilja og elsku til okkar mannanna en því blóði sem forðum var úthellt á Golgata. Sú fórn hefur líka haft víðtækustu og yfirnáttúrulegustu áhrifin til góðs í gegnum gervalla sögu mannkynsins og það ljós sem þá var kveikt mun lifa áfram eftir að þessi veröld okkar líður undir lok !

Og það er nöturlegt að upplifa það, að gersamlega ókunnir þeirri miklu fórn, skuli menn ganga um gleiðir og kokhraustir í kristnu landi, menn sem hafa ekki nennt að lesa Biblíuna, en þykjast samt vita það upp á hár að í henni sé ekkert nema rugl !

Það er með ólíkindum hvað sumir menn geta verið mikið á móti því fagnaðarerindi sem hefur engan annan tilgang en að veita blessun inn í líf þeirra !

 

 

 

 

 


Með stikkfría stjórnmálaábyrgð !

Tiltekinn valdsvettvangur tiltekinnar stjórnmálavarðgæslu hefur nú sama sem lýst því yfir með uppskrúfuðum hæstaréttarhroka að stjórnmálamenn eigi að vera undanþegnir ábyrgð. Það sé bara ekki hægt að starfa á öryggisvakt fyrir þjóðarheill með slíkan þunga á herðum !

Samtryggingarmafía stjórnmálanna hefur því - líklega vegna hagsmuna okkar plebbanna - ákveðið að leysa sjálfa sig frá allri ábyrgð á verkum sínum gagnvart okkur. Þetta er gjörningur sem virðist eiga andlegan bakgrunn sinn í fornum patrísea-hroka Rómarborgar og gengur þvert á allan lýðræðislegan þjóðarrétt !

Toppskarfarnir eiga að vera stikkfrí þó þeir setji heilt þjóðfélag á hausinn og splundri lífsvelmegun þúsunda borgara með sérhagsmunapólitík sinni. Til hvers er verið með refsirétt gagnvart almenningi þegar þeir sem hafa völd og aðstöðu til að fremja margfalt stærri afbrot en aðrir eiga að vera stikkfrí ?

Af hverju var Landsdómur settur á laggirnar á sínum tíma ? Vegna þess að stjórnmálamenn þess tíma, með öllum sínum eðlisbornu ókostum, höfðu þrátt fyrir allt þá siðferðilegu innviði sem viðurkenndu nauðsyn slíks dómstóls !

Hvað er athugavert við það að menn séu dæmdir eftir verkum sínum ? Er það ekki nokkuð sem gildir víðasthvar í mannlegu samfélagi ? Eiga þeir sem mestu völdin hafa að vera undanþegnir í þeim efnum og standa ofar lögum lands og þjóðar og allri ábyrgð á því hvernig þeir fara með þau völd ?

Nú í dag er það að verða mörgum ljóst að siðleysi er orðið leiðandi afl innan stjórnmálanna og sá sem siðlausastur er virðist eiga greiðustu leiðina á toppinn !

Landsdómur var til staðar sem úrræði í því tilfelli að ráðamaður væri talinn hafa brugðist ábyrgð og skyldum gagnvart þjóðaröryggi. Við skulum ekki gleyma því að aðstæðurnar voru sérstakar, heilt þjóðfélag hafði í raun farið á hausinn, stór hluti þjóðarinnar var í sárum og er enn, og hvað gerðist........, varð jarðskjálfti, rakst loftsteinn á landið, nei, bófar voru bara látnir leika lausum hala og eyðileggja stóran hluta af ævistriti tveggja dugnaðarkynslóða, og stjórnvöld sváfu á þjóðarvaktinni !

Það voru engar náttúruhamfarir, það voru spillingarsamfarir óþjóðlegra valdahópa sem ollu þessu !  Og svo má ekki tala um þetta og ekki persónugera hlutina. Það á víst að vera ljótt athæfi og öll dýrin í skóginum eiga að vera vinir, jafnvel meðan sum þeirra eru að éta önnur !

Siðleysi stjórnmálanna er komið á það stig að það er orðið veruleg ógn fyrir lýðræðið í landinu og ég sé ekki betur en allir valdaflokkarnir séu þar meira eða minna í sök !

Ég gæti ælt þegar ég heyri pólitíska toppskarfa tjá sig með þeim hætti sem þeir gera flestir ef ekki allir í dag. Það er talað án ábyrgðar, það er aldrei ræða upp á já eða nei, það er aldrei tekið af skarið með eitt eða neitt, það eru aldrei hrein svör, það eru endalausar vífilengjur og rósamál ! Þannig tala andlegir aumingjar !

Og allt virðist þetta innvígða og innmúraða stjórnmálahyski þrá það heitast af öllu og kannski það eitt - að komast upp í hið lögfesta ábyrgðarleysi sem á að fylgja algleymi toppsætanna, eða eins og segir í vísunni :

Valdastiginn virkar fremur

vermandi við náin kynni.

Eftir því sem ofar kemur

ábyrgð verður stöðugt minni !

 

 

 


Höfundur

Rúnar Kristjánsson
Höfundur er húsasmiður og býr á Skagaströnd.

Eldri færslur

Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (29.3.): 42
  • Sl. sólarhring: 57
  • Sl. viku: 1072
  • Frá upphafi: 309964

Annað

  • Innlit í dag: 40
  • Innlit sl. viku: 943
  • Gestir í dag: 39
  • IP-tölur í dag: 39

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband