Fáein orð um píkuviðgerðir !

 

Fyrir skömmu var frá því greint í fréttum að ungar stúlkur í Bretlandi, og það jafnvel mjög ungar stúlkur, væru mjög óánægðar með kynfæri sín. Teldu þær að þar væri sitthvað ekki nógu vel frágengið, sköpunarlega séð. Af þeim sökum voru þær sagðar flykkjast í aðgerðir hjá lýtalæknum og sagt var að þeir hefðu vart undan að sinna þessum bráðnauðsynlegu lagfæringum á hinum mislukkuðu sköpunarverkum !

 

Heldur finnst manni undarlegt að heyra um slíkt og kannski finnur maður um leið svolítið til með þessum aumingja lýtalæknum sem þurfa að standa alsveittir í þessum stöðugu sköpunarfæra-viðgerðum, því varla er nú kaupið merkilegra hjá þeim en starfssystkinum þeirra hérlendis. Aðallega er sagt að í þessum málum séu það skapabarmar sem þurfi lagfæringa við þó kannski þurfi að strjúka hnífi um ýmislegt annað í leiðinni !

 

Líklega mun þessi viðgerðaþörf á Venusartækjunum vera til komin vegna þess að nútímahugmyndir kvenna varðandi útlit virðast vera farnar að ganga í ýmsu gegn útfærslu Skaparans, sem hefur þó að mestu gilt fram að þessu. Og að sjálfsögðu er það talið til mannréttinda að fá þetta í lag !

Svo þó að kynfæri hafi til þessa ekki beinlínis verið talin útlitsatriði sem slík, er nú öldin önnur í þeim efnum og að því er virðist ekki hvað síst í hugsanagangi kvenna !

 

Það er því orðin skýlaus krafa kvenna sem þjást af þessum sökum, að útlit millifóta-mublunnar verði að vera lýtalaust þar sem viðkomandi skapnaðarhluti sé í raun höfuðatriði líkamlegrar fegurðar. Lýtalæknum er því í stórum stíl, sem fyrr segir, falið að ráða bót á þeim vanköntum sem kunna að vera á upphaflegu smíðinni !

 

Það er öllum kunnugt, að friður mannlegs samfélags stendur og fellur með því að konur séu ánægðar. Og vegna þess að konur eru aldrei ánægðar, er aldrei friður á þessari jörð. Bak við hvern karl sem virðist vera rifrildisseggur og ófriðarvaki, stendur yfirleitt óánægð kona sem er ástæðan fyrir vandræðunum !

 

Þegar konur eru svo í viðbót við alla aðra óánægju farnar að vera hundóánægðar með það sem gerir þær kannski fyrst og fremst að konum, er ekki gott í efni og meiri ófriður ef til vill í vændum en nokkru sinni fyrr á þessum auma hnetti okkar.

Breskir lýtalæknar sem eru nú með barmafylli verkefna á umræddu sviði, verða því að standa sig og í framhaldi mála auðvitað lýtalæknar allra annarra þjóða !

 

Heimsfriðurinn er af skiljanlegum ástæðum í húfi þegar svona vandamál koma upp og hugur okkar allra er með þessum lýtalæknum, þessum sannkölluðu björgunar-aðilum, þar sem þeir standa kófsveittir með hnífinn á lofti yfir illa gerðum píkum og reyna sitt besta til að lappa upp á vansmíðina !

 

Vonandi er að sem flestar af hinum ungu bresku konum gangi glaðar og hressar af þeirra fundi, eftir hinar lífsnauðsynlegu aðgerðir, fullvissar um að allt sé komið í besta lag á neðri hæðinni og þessvegna óhætt – heimilisprýðinnar vegna - að bjóða gestum inn – eða þannig !

 

 

 

“The Great President “ !!!

Eitt af helstu kosningaloforðum núverandi forseta Bandaríkjanna var að gera Bandaríkin mikil aftur, to make America great again ! Eitthvað hefur karli nú fundist hafa fjarað undan stjörnuríkinu á seinni árum úr því hann sá ástæðu til að taka þannig til orða. En það hafa fleiri fundið en hann og líklega þó með nokkrum öðrum hætti !

 

Virðing Bandaríkjanna meðal annarra þjóða er alls ekki slík sem hún var. Og það á sínar eðlilegu skýringar ef menn vilja leita þeirra. Um langt skeið hafa Bandaríkin grafið undan öllu trausti sem borið hefur verið til þeirra, með stórveldishroka sínum og yfirgangi gagnvart réttindum annarra þjóða. Það nýtur enginn virðingar til lengdar sem hagar sér þannig. Sumar þjóðir fylgja nú Bandaríkjunum að málum af hundslegri auðmýkt fyrir valdinu en ekki með virðingu eða í trú á góðan málstað !

 

Bandaríkin troða nú svipaðan feigðarveg og Rómaveldi forðum. Kerfisbundnir ,,kjörkeisararnir” koma stöðugt fram með útþynntar túlkunar-útfærslur á ákvæðum sjálfstæðis-yfirlýsingar Bandaríkjanna og enginn virðist sjá hvert stefnir. Senatorarnir á þinginu sitja bara í sinni deild í huglægum, hvítum skikkjum, við einskisnýtar, yfirborðskenndar umræður, fullir af sívakandi sjálfumgleði !

 

Ekki virðist hin þingdeildin burðugri og þingmenn sýnast yfirleitt vera lítið annað en rislágir kerfiskarlar. Valdið er löngu staðsett annarsstaðar en hjá þeim. Bandaríska þingið er orðið lítið annað en táknmynd einhvers sem var, einhvers sem þyrfti að vera en er ekki lengur til staðar. Hvergi finnast þar skörungar á við Clay, Benton og Webster eða nokkrir þeirra líkar. Horfin er vegsemdin sem var !

 

Núverandi forseti hefur sýnilega enga hæfni til þess að skapa samstöðu um góð mál. Og það sem hann telur góð mál er trúlegast eitthvað sem flestir aðrir myndu telja hið gagnstæða. Viðhorf mannsins til þess hvað er rétt og rangt virðist afar undarlegt.

Hann ræður starfsmenn og rekur þá jöfnum höndum. “ You´re fired ! “ virðist vera hans lausn á hlutunum þegar allt er komið í óefni – oftast fyrir hans eigin tilverknað !

 

Kannski er nú kominn sá tími, sem enginn hefði búist við að ætti eftir að koma, að Warren G. Harding teljist ekki lengur sá lakasti meðal forseta Bandaríkjanna. Núverandi forseti virðist á góðri leið með að múra sig inni í eigin delluköstum og virðing Bandaríkjanna rýrnar að sama skapi !

 

Sá maður sem ætlar í alvöru að gera Ameríku mikla aftur verður auðvitað að hafa einhvern mikilleika til að bera sjálfur, en því virðist ekki að heilsa. Ljóst virðist því vera að áhrif valdatíma núverandi forseta á bandaríska þjóðfélagið geta ekki orðið til þess að hefja það til meiri vegs á nokkurn hátt. Það er einna líkast því að núverandi forseti sé bara einhverskonar Dump president og ekki til langtíma nota !

 

Síðustu hálfa öldina eða svo hafa forsetar Bandaríkjanna ekki þótt sérlega merkilegir persónuleikar, enda virðast litlar atgervis-kröfur hafa verið gerðar til þeirra um slíkt. Kosning núverandi forseta er ekkert nema bein afleiðing þess sem á undan hefur gengið. Hafi hann verið besta atgervisvalið sem hægt var að fá úr 300 milljón manna þjóðfélagi sjá menn líklega að ekki er við miklu að búast.

 

Lengi hefur vont verið að versna í forsetavali í stjörnuríkinu stóra og vesturheimsvitleysan aukist að sama skapi, – eða kannski ættum við að segja – stjörnuvitleysan !

 

Afar ólíklegt verður því að teljast að einhver umræða eigi eftir að skapast um núverandi forseta sem The Great President heldur öllu heldur The Late President og það orðalag gæti þessvegna átt við – miðað við framvindu mála - fyrr en flesta grunar, því dramb er falli næst !

Að vera fræðingur í Guði !

 

Margt læra menn á lífsleiðinni og skóli lífsins sem svo er kallaður er þar líklega reynslubestur, en þar fyrir utan eru skólarnir margir og námsefnið misjafnlega gildisríkt eins og gengur. Menn læra og taka sín próf og verða svo skilgreindir sem fræðingar í þessu og hinu og eru það kannski sumir hverjir. En það sem hlýtur að toppa allt í fræðilegu hroka-tilliti hlýtur að vera sú menntunarlega kerfisniðurstaða að menn geti orðið fræðingar í Guði !

 

Guð er sú ofurstærð hins lifandi alheims sem enginn maður nær að höndla með sjálfum sér eða öðrum, hvað þá að menn geti orðið fræðingar á sviði þekkingar á Guði. Mikilleiki Guðs er slíkur og hlýtur að vera slíkur, að það er ógjörningur fyrir manninn í smæð sinni að skilja hann og meðtaka. Þeir sem telja sig gera það í gegnum einhverja skólafræði eru bara að búa til mannasetninga-guðfræði sem á ekkert skylt við þá opinberun sem sumum hefur verið gefin af Almættinu og felst í því meðal annars að fá guðlega innsýn til æðri sviða !

 

Það er einkar athyglisvert hvernig Guð fer að þegar hann leitar sérstaks sambands við mennina. Hann finnur boðbera sína alltaf meðal hinna auðmjúku og lítillátu og á vissulega margan þann gimstein sem glóir í mannsorpinu. Við getum rakið það ferli allt frá guðsmönnum og spámönnum gamla Testamentisins til fiskimannanna í Galíleu og allar götur áfram til Bernadettu í Lourdes og annarra sem fengið hafa guðlegar opinberanir. Guð leitar aldrei til guðfræðinga !

 

Ef svo ólíklega vildi til að hann myndi setja sig í samband við guðfræðing varðandi eitthvert mál, er næsta víst að sá hinn sami myndi undireins vilja hafa hlutina einhvernveginn öðruvísi. Hann væri ekki tilbúinn að hlaupa af stað með eitthvað bara vegna þess að Guð hefði sagt það, hann myndi vilja rökræða hlutina út frá sínum lærdómi og sinni menntun. Slík afstaða sýnir meðal annars hversvegna guðfræðingar geta ekki orðið boðberar guðlegra sanninda. Þeir eru allir í mannasetningunum eins og Farísearnir á dögum Krists !

 

Guðfræði er leið misviturra manna til að koma böndum á það óbindanlega. Það virðist vera svo að hin lærða skólaspeki þoli það ekki að það skuli ekki vera í raun nein goggunarröð varðandi þann aðgang sem menn geta haft að Guði.

Hvað eftir annað hefur Guð í útvalningu gengið framhjá skóluðum fræðimönnum og kerfislegum vitringum – guðfræðingum allra alda, hann hefur aldrei getað notað þetta lið fyrir sitt málefni því það er allt forritað og saumað í gegn af menntahroka og mannasetningum og snýst um ás sjálfhverfunnar og goggunarröð mannvirðinga !

 

Allar kirkjudeildir hafa smitast af kerfisbundnu guðleysi. Eftir því sem guðfræðin eykur vald sitt í huga mannsins eftir því minnkar trúin þar á sjálfstæði guðdómsins.

Ef við til dæmis lítum á kaþólsku kirkjuna, á hún lengsta sögu að baki og sú saga er - því miður og vægast sagt - ljót á köflum. Enn virðast þó margir kjósa að líta framhjá þeim veraldar viðbjóði og falla þess í stað fyrir ytri búnaði valds og tignar !

 

Sú var tíðin að forsvarsmenn Rómarkirkjunnar töldu allt leyfilegt til að efla vald kirkjunnar og má þar vísa til ummæla Dietrichs von Nieheim biskups sem segir á einum stað í ritum sínum: “ Þegar tilveru kirkjunnar er háski búinn er hún ekki bundin af siðgæðiskröfum.” Þar segir í raun að páfavaldinu leyfist allt !

 

Þannig töluðu pápistar um aldamótin 1400 og virtust ekki hafa neina hugmynd um kærleikskenningar Jesú Krists. Þeim virtist bara umhugað um að varðveita vald kirkjunnar sem var á þeim tíma ekkert nema andlegt og efnislegt harðstjórnarvald.

Þegar stofnunar-andinn tekur yfir í hugum manna er þar ekki lengur trúar að vænta, öll lífsmörk verða þar  efnishyggjuleg og sálarvana - andlega talað - frosin !

 

Það er í hæsta máta umhugsunarvert hvernig kirkjukreddur og prestaskólakenningar hafa oft leikið illa fólk sem var í upphafi innilega trúað og kaþólsk uppfræðsla í þeim efnum á sér þar auðvitað lengstu söguna. Þar var alltaf hamrað á því að menn ættu að hlýða páfanum umfram allt og sú hlýðnisskylda átti að gilda meira en samviska manna og réttlætistilfinning !

 

Siðbótin kom ekki vegna þess að hún væri ástæðulaus. Hún kom vegna knýjandi þarfar. Fólki leið illa undir ofurvaldi Rómarkirkjunnar sem lagði alla frjálsa hugsun í bönd. En jafnvel forustumenn siðbótarinnar voru fyrrverandi pápistar og flestir þeirra gátu ekki stigið skrefið nema til hálfs. Því var siðbótarverkið aldrei klárað !

 

Og nú er kaþólska kirkjan að reyna í gegnum samkirkjuleg tengsl að þurrka siðbótina út og færa allt á ný undir sitt gamla vald sem á rætur sínar í myrkviðum miðaldanna. Þar er hættulegt ferli farið af stað og full þörf að standa vörð um það litla ljós sem vannst þó á sínum tíma fyrir tilverknað siðbótarmannanna.

 

Verum minnug þess - og vakandi fyrir þeirri staðreynd, að innankirkju guðleysingjar eru alltaf mun hættulegri en utankirkju guðleysingjar. Samviska manna verður ætíð að fá að eiga sitt frelsi og hún á að vera ábyrg gagnvart Guði einum !

 

Guðleysingjar prestaskólanna !

 

Nýlega las ég bloggumsögn eftir mjög pólitískan mann sem sendir oft frá sér athyglisverðar umsagnir um menn og málefni. Í umsögn þessari ræðir höfundur um Stalín sem mér finnst að sé honum reyndar afskaplega hugleikið umræðuefni. Segir hann að Stalín hafi gerst guðleysingi strax á öðru ári í prestaskólanum í Gori í Georgíu. Viðkomandi maður er guðfræðingur að mennt og þekkir því sennilega nokkuð vel til prestaskóla og þeirrar starfsemi sem þar fer fram !

 

Heimild höfundar er byggð á bókinni Stalín ungi sem er eftir breska sagnfræðinginn Simon Sebag Montefiore, en sá Simon er nú að minni hyggju enginn dýrlingur sagnfræðilegs sannleika. Bók hans um Stalín ber til dæmis skýrt með sér til hvers hún hefur verið samin. Það þarf enginn að búast við bók frá Montefiore þessum um Hitler, Franco, Salazar, Pinochet og Somoza - eða aðra harðstjóra af því taginu !

 

Því hver skyldi hann vera, þessi Simon Sebag Montefiore ? Menn geta flett því upp á netinu. Hann er breskur Gyðingur af auðugum ættum. Í föðurætt hans eru menn sem störfuðu innan Rothschild-ættarveldisins og í móðurætt er hann kominn af Gyðingum sem flýðu Rússland í byrjun 20. aldar.

Skyldulið hans hefur verið mjög hægrisinnað eins og auðugir Gyðingar eru oftast og sagnfræðileg skrif hans bera slíkum skoðunum skýrt vitni. Staðreyndavillur í bókum hans hafa vakið harða gagnrýni svo hann er enganveginn óumdeildur. Kannski má Montefiore kallast nokkurskonar Hannes Hólmsteinn þeirra Bretanna !

Santa kona Montefiores er einnig þekktur rithöfundur og þau hjónin eiga marga háttsetta vini í breska Íhaldsflokknum og allt upp í konungsfjölskylduna.

Þannig er nú þessi heimildamaður og að mínu mati ekki trúverðugur sem slíkur !

 

Nú, en þó hægri menn séu alltaf að reyna að koma höggi á kommúnismann með því að fjalla um Stalín og grimmdarverk hans, sönn sem login, er samt í umræddri umsögn nokkuð sem vekur mann til umhugsunar. Þar vil ég einkum staldra við það atriði að menn gerist guðleysingjar í prestaskólum !

 

Það er nefnilega nokkuð víst að Stalín er ekki einn um það að hafa hugsanlega tekið ranga stefnu á prestaskóla. Hérlendis hefur það stundum gerst að innilega trúað fólk hefur farið með eldinn í sér til náms í guðfræði og fengið hann algerlega slökktan þar. Hið fræðilega hefur tekið yfir og gert lifandi trúaðar manneskjur að steingervingum kirkjulegrar skipulagningar og kreddufestu !

 

Afleiðingin hefur svo orðið sú að við höfum fengið guðfræðilega menntaða guðleysingja út á meðal okkar sem presta – menn sem eiga að hafa það hlutverk að leiða fólk á vegi trúarinnar, en eru gersamlega ófærir um það. Þessir menn eru þá oft orðnir svo kyrfilega pakkaðir inn í kirkjulegar kreddur og stofnunarlegan þjónustu-anda, að þeir vita það allra síst sjálfir að þeir eru í raun og veru orðnir guðleysingjar !

Er það nokkur furða þó ýmislegt fari nú afvega í sannri kristindómsfræðslu, þegar andlausir umskiptingar eiga að sjá um hana ?

 

Í athyglisverðri bók sinni Leysið lýð minn segir sænski kristniboðinn Sten Nilsson að Satan hafi verið “fyrsti frjálslyndi guðfræðingurinn !” Hann hafi komið efanum inn í hjarta mannsins með því að segja - Er það satt að Guð hafi sagt o.s.frv ?

En menn geta náttúrulega haft ýmsar skoðanir á því hvaðan guðfræðin sé komin, en það er sannfæring mín að hún hafi litlu sem engu áorkað til góðs fyrir kristindóminn. Hún hefur miklu frekar ruglað málin þar og gert einfaldan, kærleiksríkan boðskap að fræðilegri flækju !

 

Í raun og veru er svokölluð guðfræði ekki frjálslynd fræðigrein, hún er þvert á móti mjög íhaldssöm og kredduföst eins og guðfræðingar sýna og sanna best sjálfir. Hinsvegar er frjálslyndishugtakið notað þar eins og í svo mörgu á okkar dögum, í blekkingarskyni, til að láta fólk halda að eitthvað sé eitthvað betra en það í raun er !

 

En guðfræðingur þarf á engan hátt að vera nær Guði en annað fólk og að minni hyggju er því öfugt farið, því lærdómshroki og Faríseaframganga opnar engum manni leiðir að hjarta Guðs. Fagnaðarerindi guðfræðinnar er aðeins umbúðamikið núll !

 

Prestaskólar og guðfræðideildir gera með þurrum fræðum sínum meira af því að slökkva trúareld í mönnum en flestir gætu ímyndað sér. Þannig verður yfirlýst nám í raun að andstæðu sinni og skilar í flestum tilfellum eingöngu frystum afurðum !

 

Það er því líklegt að prestaskólinn í Gori í Georgíu hafi á sínum tíma átt sínar hliðstæður býsna víða í hinum nafnkristna heimi og ekki hafa mál batnað síðan.

Guðfræðin er og verður eins og manngjörður eldvarnar-veggur milli Guðs og manna og vafalítið hefur hún oft slökkt vakningarloga þar sem þeir hafa viljað blossa upp.

 

Trú manna á ekki að vera bundin í viðjar fræðimennsku og menntunardrambs, hún á að búa í hverjum manni við frelsi hjartans. En guðfræðin vill fá að ráðskast með hana til að geta búið til litla páfa út um allar jarðir !

Það eru fáar leiðir líklegri til að skapa guðleysingja en einmitt þessi svokallaða guðfræði – ein og sér !

 

 

 

Hættulega spurningin !

 

Margar spurningar geta verið hættulegar, einkum þó að mati þeirra sem vilja ekki að þeim sé varpað fram. Sérstaklega á það við þegar hið rökrétta svar við þeim hlýtur að verða þess eðlis að það opni augu margra fyrir hættu sem áður var þeim hulin !

 

Spurningar varðandi framtíð íslensku þjóðarinnar eru margar tímabærar, spurningar varðandi stöðu íslensks mannlífs og menningar, íslenskrar sögu og íslenskrar tungu. Allt á þetta sýnilega í vök að verjast, ekki síst vegna þess að þeim fjölgar stöðugt í landinu sem hirða ekki mikið um íslensk þjóðargildi og telja sína framtíð í þessu landi sennilega tengjast allt öðrum og fjarlægari gildum.

 

Og hvað skyldu þeir þurfa að verða margir sem hugsa þannig - til þess að þeir sem telja sig eiga landið í dag eigi það kannski ekki á morgun ?

 

Þegar spurt er hvað mikið innstreymi erlendra aðila við þolum til að tryggt sé að framtíð lands og þjóðar sé áfram í íslenskum höndum, þykir mörgum sem verið sé að spyrja hættulegrar spurningar. Sumum finnst að ekki eigi að spyrja um slíkt, það sé best að sjá bara til hvernig málum reiðir af !

 

En þegar þar að kemur, er kannski orðið of seint að gera eitthvað til varnar því sem verja ber. Við skulum nefnilega hafa það í huga að það er minnsta mál í heimi að fylla Ísland af útlendingum ef út í það fer - og kaffæra smáþjóð eins og Íslendinga endanlega í fjölþjóðasúpu friðleysunnar !

 

Það mætti kannski orða stöðu mála í bundnu máli á eftirfarandi hátt :

 

Hvernig á Ísland eftir að verða

ef aðhald skal hvergi veitt,

og bætt hér stöðugt við glópsku gerða

og gildum og öllu breytt ?

 

Á íslensk menning og okkar saga

að umfaðma stefnutál,

sem mun það gildi í dauðann draga

sem dvelur í þjóðarsál ?

 

Þannig má ekki að málum standa,

það magnar upp hættustig,

ef óværuhópar allra landa

á Íslandi búa um sig !

 

Aðstreymi fólks af öllu tagi

er alda sem varast ber,

ógn sem að fært getur allt úr lagi,

- er enginn á verði hér ?

 

Hvað verður - ef menn vilja á brautir benda

hins blindaða hugarfars ?

Ég þori ekki að hugsa þá hugsun til enda,

en hún fer að krefjast svars !