Konur Salómons !

 

 

Álfan okkar Evrópa, og þá einkum norður og vesturhluti hennar, hefur á seinni árum verið að taka við stórum hópum af kvenfólki, sem ég held að megi alveg í sögulegu samhengi nefna ,,konur Salómons.“ Konur þessar koma frá Fjarskanistan og öðrum sambærilegum löndum, austan og sunnan úr heimi, og setjast að hér og þar á fyrrnefndum Evrópuslóðum, flestar í leit að betri lífskjörum og líklega sæmilega vel stæðum mökum !

 

Salómon konungur í Ísrael var sagður á sínum tíma hafa þegið sérstaka viskugjöf frá Guði, en það var reyndar á meðan hann gekk í fullri hlýðni á vegi þeim sem Guð ætlaði honum að ganga. En Salómon miklaðist af völdum sínum og velgengni og hætti að fylgja ljósi visku þeirrar sem honum hafði verið gefin. Ritningin segir að hann hafi tekið sér útlendar konur og þær hafi snúið hjarta hans frá Guði !

 

Þannig voru konur Salómons. Þær voru útlendar, þær höfðu aðra siði og aðra trú, og þær sveigðu huga þessa vitrasta manns heims á þessum tíma frá uppsprettu alls veldis hans sem var blessun Guðs. Hvað má þá segja um aðra menn sem hafa tekið sér útlendar konur og afhent þeim umráða-réttinn yfir lífi sínu og dómgreind, eins og fjölmörg dæmi sanna, fyrr og síðar ?

 

Fyrst Salómon, þessi mikli spekingur, féll fyrir þessu innanbúðar Evubragði, þarf varla að undrast, að aðrir menn hafi beðið þar svipaðan ósigur, menn sem búið hafa að minna atgervi og þar með talið minni visku. Skyldi kannski viskunni alltaf vera hætt í hugum karla þegar konur eru annarsvegar ?

 

Ritningin segir að Salómon hafi átt sjö hundruð eiginkonur og þrjú hundruð hjákonur.....! Það hljóta allir að sjá, að við þær aðstæður hlýtur sú viska Salómons sem gefin var af Guði, hafa verið horfin úr höfði hans með öllu. Það getur engin viska verið fólgin í því að eiga svona margar konur. Flestir menn fá yfirleitt nóg af því að eiga eina, jafnvel þó hún sé af þeirra eigin þjóð !

 

Ritningin greinir líka frá því að sambúð við þrasgjarna konu sé helst sambærileg við sífelldan þakleka. Og ef til vill hefðu Sókrates og fleiri tekið undir það. Konur af því tagi sem konur Salómons eru sagðar hafa verið, hljóta sem fyrr að vera varhugaverðar í besta falli og stór-hættulegar í versta falli !

 

Þær kunna vafalaust til fulls þá tálsins list að leiða menn sína svo afvega, að þeir rati aldrei aftur til síns heima og glati öllu sem áður kann að hafa gert þá virðingarverða sem menn. Slík örlög hljóta að verða mörgum manninum að algjörri feigðarsnöru !

 

Það er sennilega lýsandi dæmi um skort karlmanna á visku, að sumir þeirra hafa sótt sinn eigin heimilisófrið yfir þveran hnöttinn og ekki sparað neitt í þeirri eftirsókn. Glatað svo öllum yfirráðum yfir eigin lífi. Það er greinilega eitthvað annað sem ræður slíku háttalagi hjá þeim en greindarleg heilastarfsemi. Sennilega er hin líkamlega stjórnunarforsenda þeirrar vitsmunalegu vanhegðunar staðsett talsvert neðar á kroppnum, ef að líkum lætur !

 

Það vill líklega verða mörgum dýr munaður þegar allt er talið með, að sækjast eftir konum Salómons og því sem þeim kann að fylgja. Það mun því löngum bestu gegna, að menn noti glórutengda innviði sína, ef þeir eru fyrir hendi, til að byggja líf sitt á undirstöðu sem getur haldið. Hollastur er heimafenginn baggi svo slíkrar undirstöðu ættu menn því kannski ekki að leita langt yfir skammt !