Bandaríki nútímans – andstæða hugsjóna Washingtons !

 

 

 

 

Það er ekki gott að eitt ríki sé með allar þjóðir heimsins á þrælaklafa hjá sér. Þannig hafa Bandaríkin komið sér fyrir á undanförnum áratugum. Ríkið sem missti 450 þúsund manns í síðari heims-styrjöldinni, sem varð ekki fyrir neinum loftárásum að heita mætti á meginlandi sínu, sem gat kýlt hergagnaframleiðslu sína í hæsta gír vegna þess, og auðgað sig stöðugt á annarra þörfum, það yfirtók heiminn eftir styrjöldina !

 

Ríkið sem lagði mest til sigursins og missti 27 milljónir þegna sinna og allan vesturhluta lands síns í rúst, var þvingað í harðvítuga varnarstöðu árum saman af fyrri samherjum sínum sem virtust fljótt fara að ganga í spor þeirra sem sigraðir höfðu verið. Var sú nauðungarstaða þess eðlilegt framhald af sigrinum 1945 ?

 

Auðvitað ekki, en innræti svikulla manna kom fljótt í ljós. Fasistasinnuð öfl á Vesturlöndum fengu fulla áróðurs-innspýtingu þegar Churchill fór aftur í gamla gírinn sinn og hóf að herja á Sovétríkin með hinni stríðsæsandi Fultonræðu sinni !

 

Hitler var fjármagnaður af breskum, frönskum og bandarískum fjármála-stofnunum og auðhringum, sem flestir voru í nánu sambandi við stjórnvöld sinna landa á þeim tíma. Vopnasöluhringir eins og Schneider-Creuzot og Vickers- Armstrong voru taldir hafa komið þar töluvert við sögu og tengsl þeirra við þýska Krupps-hringinn voru sögð mikil. Vestrænt fjármagn lá á lausu fyrir Hitler og nazista-Þýskaland !

 

Spyrja mætti, af hverju voru Vesturveldin yfirleitt að berjast gegn Hitler, var ekki draumur þeirra ásamt honum að tortíma Sovétríkjunum og brytja Rússland niður í nýlendusvæði arðránsgráðugra auðvalds-ríkja ? Var til dæmis þátttaka Banda-ríkjanna í seinni heimsstyrjöldinni kannski bara fyrst og fremst stefnuleg útafkeyrsla frá því sem verða átti, fyrir skelegga afstöðu eins manns – Franklins Roosevelt ?

 

Af hverju var friðurinn ekki ræktaður upp eftir stríðið ? Það var vegna þess að fulltrúi auðhringanna og hins svarta fjármálavalds baktjaldanna Harry Truman var orðinn forseti Bandaríkjanna og hann var jafnframt útsendari fyrrnefndra afla gegn öllu heimsfriðarhjali. Og því fór sem fór. Hvaða ríki hefur verið í stöðugum stríðsrekstri allar götur síðan út um allan heim, svo að öll vopnasala gæti gengið sem greiðast fyrir sig ? Auðvitað höfuðríki auðvaldsins !

 

Af hverju tók heimsvaldastefna í anda Hitlers yfir alla heilbrigða hugsun í bandaríska stjórnkerfinu eftir stríð ? Af hverju urðu bandarísk stjórnvöld þannig að mörgu leyti arftakar stríðsstefnu Hitlers ? Kannski ætti hugsandi fólk að velta slíkum spurningum dálítið fyrir sér, nú á síðustu og verstu tímum þess voðaferlis sem hóf göngu sína svo að segja í lok síðari heimsstyrjaldarinnar, og hefur spillt öllum heimsfriðarvonum allt til yfirstandandi stundar ?

 

Bretland og Frakkland voru eftir 1945 skiljanlega afskrifuð sem sjálfstæð stórveldi. Þau voru orðin stórskuldug Bandaríkjunum og urðu fljótt viljalaus fylgiríki þeirra, einkum þó Bretland. Og Marshallhjálpin ,,stórgæskuríka" gerði svo öll Vestur-Evrópuríkin að ósjálfstæðum fylgiríkjum sama valds !

 

Vestrænum áróðursskít var í framhaldi mála haugað upp á hverju blaði allra  milliríkjasamskipta í enn verri mæli en nokkru sinni áður  og ástæðan var augljós. Bandaríska heimsvaldastefnan var með fullum Pentagon-þrýstingi komin á koppinn !

Forusta Vesturlanda í heimsmálum er liðin tíð !

 

 

 

Það er ljóst að Hitler ásamt nánustu hirð sinni, hélt að Sovétríkin myndu falla eins og spilaborg strax eftir innrásina 1941. Sumar upplýsingaveitur nazista héldu því fram, þó fyrir lægi að fimmta herdeild þjóðsvikara og skemmdarverkamanna hefði verið gerð óskaðleg þegar áður en styrjöldin hófst !

 

Töluverð óskhyggja var samofin draumum nazista um að leggja Sovétríkin undir sig. Þannig var gert eins lítið úr hernaðar-mætti Rússa og frekast var unnt. Þeir voru sagðir óskipulagðir, vopnabúnaður þeirra væri úreltur og heraflinn ótryggur stjórn-völdum. Og í þessum bjartsýnis-móral var mesta innrás sögunnar hafin og þar með styrjöld sem lauk með því að Berlín, höfuðborg nazistaríkisins, var lögð í rúst af herjum Sovétríkjanna !

 

Nú virðist svipað ferli í gangi. John McCain, Barack Obama, Joe Biden og fleiri Bandaríkjamenn hafa keppst við á undan-förnum árum að lýsa Rússlandi á ýmsa niðurlægjandi vegu, til dæmis sem gasstöð, dulbúinni sem þjóðríki, héraðsveldi eða miðlungsríki. Josep Borell sagði Rússland vera efnahagsdverg og Úrsúla von der Leyen lýsti því yfir um svipað leyti að Rússland væri í tætlum, og ýmsir aðrir vestrænir ráðamenn hafa tekið í sama streng. Óskhyggjan var þá sýnilega í algleymingi !

 

Allt miðar þetta tilbúna ástand að því sjálfsblekkingarstarfi þessara aðila að fullvissa sig um að Rússar séu illa í stakk búnir til að verjast ágangi um þessar mundir. Nota þurfi tækifærið ekki síðar en NÚNA. Þessi Natóhirð er að enduróma yfirlýsingar Hitlers & Co frá tímum innrásarinnar í Sovétríkin 1941. Allt á að hrynja hjá Rússum um leið og ráðist verður gegn þeim !

 

En styrjöldin í Úkraínu hefur ekki staðfest þessar væntingar og stórfelldar efnahagsþvinganir Vesturlanda hafa ekki skilað sér eins og vænst var, heldur skaðað þau sjálf meira en Rússland. Það sannast til dæmis með því að Rússland er nú mesta efnahagsveldi Evrópu. Þýskaland er það ekki lengur. Það er orkusvelt ríki eins og Efnahagsbandalagið allt. Þar virðist ýmislegt komið í tætlur !

 

Vesturlönd virðast í grunninn halda nokkuð líkt á málum og borgríkið Aþena gerði í upphafi Pelopseyjastríðsins. Það virðist stefnt að stríði og hvatt til stríðs, þó óvissan sé mikil og áhættan sömuleiðis. Aþena bar aldrei sitt barr eftir Pelopseyjastríðið og svo kann að fara að Vesturlönd geri það ekki heldur, eftir þá Evrópustyrjöld sem er verið að reyna að pumpa upp !

 

Stórveldistími ríkja eins og Bretlands og Frakklands og líklega Þýskalands líka, er einfaldlega liðinn. Stærri og öflugri þjóðríki og þjóðasamsteypur hafa þegar tekið við af þeim sem stærstu agnirnar í heimsgerinu. 60 til 80 milljón manna þjóðir eru smáar í þeim samanburði. Svo er það orðin mikil spurning hvar þjóðhollusta manna í fyrrnefndum ríkjum liggur nú á tímum ?

 

Hvernig Bandaríkin hinsvegar koma út úr þeim breytingum sem orðnar eru á heimsmálunum er vandséðara, en vandkvæði með forustumálin þar standa þeim mjög fyrir þrifum eins og flestir hljóta að sjá. Jafnframt er augljóst að áhrif þeirra hafa dvínað mjög á seinni árum og þau hafa ekki getað varið óbreytta stöðu sína á heimsvísu og munu líklega enn síður geta það hér eftir !

 

Þyngdarpunktur valdanna í heiminum hefur færst til austurs og Vesturlönd eiga í vök að verjast. Þau hafa líka of lengi haft of mikil völd og farið illa með þau. Þau eiga það fyllilega skilið að glata völdum sínum og áhrifum og þau örlög eru og verða á allan hátt verðskulduð. Vonandi fær mann-kynið betri forustu í komandi framtíð en þau hafa veitt, enda sannarlega ekki vanþörf á því eftir of langa og gjör-spillta valdatíð Vesturlanda !

Bandaríkin hafa vanrækt skyldur sínar við eigin þjóð !

 

 

Eins og mál eru að þróast í stjórnmálum í Bandaríkjunum, er orðið hugsanlegur möguleiki að fram komi leiðtogar þar sem vilja fjarlægja sig Nató. Menn sem telja að Bandaríkin séu orðin of samgróin pólitískum hrossakaupum og hernaðar-ham Vestur-Evrópuríkja, þar sem aldrei sé nokkur friður. Í sjálfu sér væri slíkt ekkert undarlegt því Bandaríkin hafa mokað fé í Vestur-Evrópu allt frá stríðslokum og það fé hefur alltaf verið tekið frá amerískum skattborgurum og ekki komið þeim til góða í neinu !

 

Donald Trump hefur komið inn á slík við-horf í ræðum og sagt „America First“, sem undirstrikar þá skoðun margra að þarfir bandamannanna í Evrópu hafi lengstum gengið fyrir heimaþörfum bandarísku þjóðarinnar. Uppsafnaðar ríkisskuldir Banda-ríkjanna sem eru nú um það bil 33 trilljónir dollara, eru líka að talsverðum hluta tengdar Evrópu og hinu kostnaðarsama Natóbatteríi !

 

Og ef við gefum okkur einhverja framvindu á þennan hátt, þá er erfitt að sjá fyrir sér mikinn kraft í Nató án Bandaríkjanna. Evrópuríkin færu fljótt að rífast um kostnaðinn og hvað hvert þeirra ætti að borga í því gleypidæmi !

 

Þá kæmi vafalaust upp gömul umræða um Evrópuherinn, en orkusvelt iðnríki Vestur-Evrópu hefðu líklega ekki mikla fjármuni aflögu í þá hluti. Evrópusambandið myndi að öllum líkindum fara að gliðna í sundur innanfrá, þegar það gæti ekki arðrænt neitt lengur út í frá !

 

Bandaríska þjóðin er áreiðanlega orðin langþreytt á Evrópu og stöðugu peninga-betli þeirra ríkja þar sem vilja fá að búa í skjóli hennar, en leggja lítið til þess dæmis sem kallað er sameiginlegar varnir. Bandaríkin þurfa að fara að hlynna að eigin garði, ef hann á ekki að fara allur í órækt eins og hluti hans er þegar orðinn !

 

Joe Biden og valdaklíkan í kringum hann stendur fyrir gamla sjónarmiðið að verja heimsvaldastefnuna, en menn eins og Donald Trump, vilja eftir því sem þeir segja, að hagsmunir heimaríkisins gangi fyrir. Enda sjá þeir líklega að það gengur stöðugt á afl og getu Bandaríkjanna til að halda því öllu uppi sem ríkin hafa tekið að sér í ógeðslegu hrokadæmi og stór-yfirgangi heimsvaldastefnunnar !

 

Bandaríkin gerðu Vestur-Evrópuríkin að fylgiríkjum sínum með hinni sögulegu ,,Marshallhjálp," alræmdasta mútudæmi heimssögunnar, sem batt þessar þjóðir með lánum og fyrirgreiðslu kyrfilega á klafa bandarískrar heimsvaldastefnu. Svo var í framhaldinu stofnað til Nató, undir sömu yfirráðum. Óttinn við Sovétríkin var leiðandi þáttur í því öllu. Hinir miklu sigrar Rauða hersins á Þjóðverjum og hin tröllauknu stríðsátök á Austur-vígstöðvunum í styrjöldinni, gerðu flestum ljóst að hinn stríðsherti her Sovétríkjanna var á þessum tíma öflugasti herafli veraldar !

 

Kommúnistahræðslan fór eldi um Vesturlönd og fleiri en Forrestal varnarmálaráðherra voru svo skelfdir að þeim var trúlega huga næst að henda sér út um glugga á næsta háhýsi. En sem betur fer kom ekki til beinnar styrjaldar milli Bandaríkjanna og Sovétríkjanna. Hefði það gerst, væri heimurinn ekki annað en ruslahaugur í dag og mannkynið að mestu dautt og það sem lifði mætti öfunda hina dauðu !

 

En nú er staðan sú, að Rússar eru ekki verjendur kommúnismans lengur, og Banda-ríkjamenn þurfa ekki þessvegna að verja heiminn fyrir kommum. Þeir ættu því að skammast sín til að taka bandarísku ríkisvélina úr heims-veldisgírnum og fara að koma málum sínum í lag heima fyrir !

 

Þar er nefnilega margt í ólestri. Blóðsugur erlendis frá hafa lengi sogið kraftinn úr Bandaríkjunum með fullum stuðningi verstu afla bandarískrar sögu. Heimaþjóðin hefur ekki notið hans og þessvegna - ekki hvað síst - er bandaríska ríkið á hausnum eins og sakir standa !

 

Vestur-Evrópuríkin og Nató hafa verið fremst í flokki blóðsuganna og ekkert ríki þolir slíkar afætur til lengdar. Þessvegna fór Donald Trump að tala um að Ameríka ætti að hafa forgang. Það var nefnilega orðið býsna langt síðan svo hafði verið. Auðlegð Ameríku fór í að halda Vestur-Evrópuríkjunum uppi og auk þess heilu hernaðarbandalagi með meira en ærnum tilkostnaði !

 

Bandaríkin höfðu kannski aldrei efni á slíku ráðslagi og hafa þó allt of lengi þjónað því, sér til efnahagslegrar ógæfu. Á þessu ári sem nú er hafið, er hugsanlega mögulegt, sem fyrr segir, að ný bandarísk forusta komi fram með nýjar áherslur og nýja sýn á stöðu mála, nýja stefnu sem gæti gert heiminn að mun betra mannkyns-heimili en hann virðist vera sem stendur

 

Það er þó kannski ekki beint líklegt, en það er möguleiki á því og veröldin þarf um þessar mundir sannarlega á hverjum vonarneista lífs og friðar að halda !

Stríð Bidens !

Stríðið í Úkraínu var allt frá upphafi stríð Obama og Bidens. Joe Biden er nú kominn í þá stöðu að fá líklega ein verstu eftirmæli sem bandarískur forseti getur fengið. Republikanar eru í standandi vandræðum gagnvart stjórnarstefnu Bidens og vita ekki sitt rjúkandi ráð og forustumál þeirra virðast í algerri kreppu !

Þarna er yfirlýstur demókrati á ferð sem hegðar sér eins og stríðsóður hægri maður í evrópskum stjórnmálaflækjum og virðist til í að leggja þar allt að veði. Maðurinn, ásamt valdaklíkunni í kringum hann, er orðinn verulega hættulegur fyrir heimsfriðinn. Hann virðist dómgreindarlega alveg jafn takmarkaður sem leiðtogi og Boris Johnson. Þar er sannarlega leiðum að líkjast !

Joe Biden hefur fallið mjög í áliti hjá flestum. Ekki svo að skilja að hann hafi verið í neinu sérstöku áliti áður, en margir töldu þó að hann væri vel meinandi maður og líklegur til að leysa mál frekar en hitt. En nú vita allir að Joe Biden leysir ekki mál. Hann setur þau miklu frekar í harðan hnút með stríðsæstri hershöfðingjaklíkunni sem virðist stjórna honum alfarið !

Forsetakjör Joe Bidens hefur reynst mikið ógæfuspor á heimsvísu. Maðurinn hefur fallið á hverju prófi sem hann hefur þurft að taka í manndómslegu tilliti. Margir telja að hann sé orðinn svo sljór og hrumur að hann viti ekki lengur hvar hann er staddur þá og þá stundina. Það kemur fyrir að gamlir bandarískir valdamenn frjósa þar sem þeir eru staddir og vita ekkert í sinn haus. Það virðist svo erfitt fyrir suma menn að sleppa völdunum þó allt annað sé farið !

Kannski er það staðan með Joe Biden, en fullvíst er orðið að heimurinn og heims-friðurinn hefur ekkert við manninn þann að virða héðan af. Hann er maður sem hefur alveg núllað sig niður. Það er hrein óvirðing við bandaríska kjósendur að bjóða upp á slíkan frambjóðanda eftir það sem hefur átt sér stað. Maðurinn er gersamlega óhæfur til starfa sem forseti Bandaríkjanna !

Ef hann verður í framboði samt sem áður og nær endurkjöri, þýðir það algjöra falleinkunn almennrar skynsemi hjá bandarískum kjósendum. En slík úrslit hafa nú áður átt sér stað í Bandaríkjunum og það oftar en einu sinni. Það er annars furðulegt hvað lélegir forustumenn verða til hjá 330 milljón manna þjóð. Ef slíkir menn eru úrval þjóðarinnar, hvernig eru þá aðrir í þeim hópi ?

Ástand heimsmála er hreint ekki gott og virðist helst taka mið af árinu 1938. Þá var stórstyrjöld rétt framundan og allir leiðtogar blindir og heyrnarlausir á tákn tímans. ,, Ég færi yður frið um vora daga“ sagði eitt fíflið þá. Það eru allar líkur á því að stórstyrjöld geti brotist út, ekki bara í Miðausturlöndum heldur og líka í Evrópu. Kína og jafnvel Indland munu ekki sitja hjá, ef Vesturlönd ætla sér í nafni Nató að hefja styrjöld gegn Rússlandi. Þessi lönd vita að Rússland er við núverandi aðstæður að berjast fyrir sama tilverurétti og þau áskilja sér !

Þau frábiðja sér því alla íhlutun í sín mál og munu aldrei lúta arðránsöflum þeim sem níddust á rétti þeirra svo lengi áður fyrr. Hong Kong málið og Formósumálið eru innanríkismál Kína og ekkert nema eftirhreytur og illar afleiðingar af fyrri yfirgangi Vesturveldanna gegn landsréttindum Kína á sínum tíma !

Bidenstjórnin hefur ásamt Nató vakið upp margar afturgöngur liðinna daga með stríðsbrölti sínu undanfarin ár. Stríð Bidens getur leitt til þeirra afleiðinga sem enginn óskar í raun eftir. En Brusselöflin leika sér samt að eldinum. Það verður enginn sigurvegari í kjarnorkustyrjöld !

 

 

Er Svíþjóð - nýja Natóríkið, orðið afkristnun að bráð ?

 

 

Löngum er sagt að Sagan endurtaki sig og syndir hins liðna raungerist oft með nýjum hætti á seinni tímum. Fyrir rúmu árþúsundi lá fyrir að Svíþjóð var allra föstust í heiðninni af Norðurlöndunum. Og kristni komst mun síðar á þar en í Danmörku og Noregi. Menn sátu þar mjög fastir yfir mannblótum og forneskju og vildu þar engu breyta frá fyrri tíð !

 

Í kratísku frjálsræðisæði sínu síðustu áratugina, hafa Svíar leyft svo hömlulaust flæði innflytjenda, ekki síst frá löndum múslíma, að þeir hafa glatað völdum í landi sínu. Sænsk stjórnvöld þora nú ekki um þvert hús að ganga í þjóðréttarlegum skilningi, svo hrædd eru þau við að móðga hina fjölmennu fimmtu herdeild sem hefur lagt undir sig land þeirra !

 

Það er meira að segja fullyrt að kristin gildi séu orðin feimnismál í Svíþjóð og það þyki meira að segja orðið áhættusamt að segja þar ,,Gleðileg Jól.“ Vegna þessa yfirgengilega sjálfsskaparvítis hafa Svíar dauðhræddir og niðurbrotnir gengið í Nató. Þeir fundu sig ekki lengur færa til að verja sitt eigið land og þegar endanlega sýður upp úr, á Nató víst að sjá um hreinsunarstarfið sem fyrir höndum er í fyrrum Paradís kratanna !

 

Svíar tóku seint við kristni og nú er sagt að kristin trú sé að fjara út í landinu. Það er eins og rætur hins kristna lífstrés þar hafi aldrei fengið þá næringu sem vökvað gat stofn og greinar og krónu eins og þurft hefði. Samt lifðu í landinu merkilegir guðsmenn á sínum tíma og unnu þar gott starf. En hverjir voru til að taka við af þeim eftir þeirra dag ?

 

Var þá ekki efnishyggjan farin að setja mark sitt á allt í Svíþjóð ? Töldu Svíar sig þá ekki í hroka velmegunar sinnar vera einfæra um allt og þeir þyrftu ekki á neinni Guðs blessun að halda til að spjara sig ? Var þá ekki heiðni horfins tíma farin að sækja á hugi þeirra á ný ? En Guð lætur ekki að sér hæða og það sannast einatt að dramb er falli næst. Hvað myndu menn eins og Nathan Söderblom, Bo Giertz og Levi Pethrus segja, ef þeir gætu séð trúarlega stöðu mála í Svíþjóð nú til dags ?

 

Ömurleiki þjóðlegrar niðurlægingar liggur nú eins og grá þoka yfir vötnum Svíþjóðar. Yfirvöld landsins hafa gefist upp, enda virðast þau hafa hleypt innrásarher hugmyndafræðilegrar og trúarlegrar yfir-töku inn fyrir allar víglínur þjóðlegrar varnar. Íslensk stjórnvöld gætu nú séð, ef þau væru ekki blind, á þessum örlögum sænsku þjóðarinnar, hvað þau hafa á sama hátt sífellt stefnt að sömu þjóðarörlögum hérlendis. Hér er allt opið fyrir sam-svarandi innrásarher. Sænska glóruleysinu hefur verið fylgt hér eftir !

 

Alltaf er það svo að reynslan er ólygnust. Norðurlönd geta nú kvatt sinn friðarheim sem var reyndar aldrei eins sannur og þau héldu víst framan af. Sænskir hermenn eiga nú trúlega eftir að þjóna Nató fram í dauðann, bæði í eigin landi og annars staðar. Það munu verða afleiðingar þeirrar hrollvekju sem kratavaldið hefur leitt yfir Svíþjóð. Og Svíar eiga þá framtíð fullkomlega skilið. Þeir sköpuðu sér  sjálfir þau skil sem felast í hinni neyðarlegu stöðu þeirra sem þjóðar í dag !

 

Kristin trú er sýnilega orðin afgangsstærð í sænskum veruleika í núinu og mun að öllum líkindum ekki verða varin að óbreyttu fyrir þeim herskáu inn-flytjendum sem telja sig nú eiga landið og hatast við sænska arfleifð. Allar hinar mörgu viðvaranir Fjordmans fyrr á árum við innflytjenda-hættunni eru að sanna sig. Lítil spurning er hvort fyrsta múslíma-ríkið á Norðurlöndum verði meðtekið í Nató þegar þar að kemur, því eru Tyrkir þar ekki fyrir ?

,,Friðarheimur Norðurlanda“ yfirtekinn af Nató !

 

 

 

Á skömmum tíma hefur staða hinna svokölluðu Norðurlanda gjörbreyst. Hin gamla ímynd, að Norðurlönd væru kjörsvæði lýðræðis og friðarhugsjóna, er týnd og tröllum gefin. Nú eru Norðurlönd orðin að fullu samfelldur Natóheimur hervæðingar-hugsunar og ekki lengur tengd neinni friðarstefnu í milli-ríkjasamskiptum. Eins og flestir menn vita, sem ekki hafa verið heilaþvegnir, er vitað að hernaðarbandalag þrífst á ófriði en ekki friði !

 

Lýðræðismynd Norðurlanda hefur samt löngum verið nokkuð brothætt, og hún skaðaðist mikið þegar í ljós kom 1984 og árin þar á eftir, að friðarstefna Svíþjóðar hafði líklega alltaf verið fölsk. Sænska ríkið hafði nefnilega um skeið haft miklar og vaxandi tekjur af vopnasölu til annarra ríkja, en því var haldið leyndu !

 

Á umræddum tíma var gerður stærsti vopnasölusamningur í sögu Svíþjóðar upp á 1,4 milljarða dollara, á vopnum frá Bofors samsteypunni til Indlands. Það varð meiri-háttar hneyksli er upp komst um tvöfeldni Svía. Eftir það fóru fjölmiðlar um allan heim að tala í háðstón um - að í sænska krataríkinu réði Bofors-kapítalismi, sem væri sjálfkrafa með fullkominn fjármála-forgang gagnvart allri friðarstefnu !

 

Sænsku kratarnir urðu sér endanlega til skammar í þessum skandal og náðu aldrei fyrri tiltrú sem friðarpostular eftir Bofors hneykslið. Þáverandi leiðtogar Svíþjóðar og Indlands, Olaf Palme og Rajiv Gandhi sem léku stóru hlutverkin í þessu vopnasölumáli, voru skömmu síðar báðir myrtir, Palme 1986 og Gandhi 1991. Geislabaugur friðarhöfðingjans var þá náttúrulega alveg dottinn af Palme og Svíþjóð stóð afhjúpuð í augum heimsins sem sérstaklega falskt græðgisbatterí blekkinga og svika. ,,The little coward country“, svo notuð séu orð Churchills, hafði málað sig út í horn !

 

Noregur var hinsvegar gleyptur af Nató frá upphafi, enda hægri kratar mjög í forustu þar. Svipað mátti segja um Ísland, enda krati settur í stól forsætisráðherra meðan valdayfirtaka Nató átti sér stað í landinu. Formenn íhalds og Framsóknar sáu ekki ávinning í þeirri valdastöðu rétt á meðan, þó þeir væru auðvitað með í spilinu. Það er í raun lítið um þessi tvö ríki að segja og framgöngu þeirra fyrir friði og lýðræðislegum vinnubrögðum. Alþingi og utanríkismálanefnd eru til dæmis ekki höfð með í ráðum hérlendis þegar afsal á landsréttindum eða önnur þjónkun við útlendinga er viðhöfð. Þessi tvö ríki hafa alltaf verið undirgefin Natóvaldi og jafnan sýnt þar fullkomlega manndómslausan undirlægjuhátt í öllum efnum, eins og Sagan sýnir og sannar !

 

Veruleiki Sögunnar segir okkur líka, að það hefur löngum verið grunnt á fasisma í Finnlandi, enda ber að hafa í huga að Finnar börðust með Nazista-Þýskalandi í heimsstyrjöldinni síðari. Sumir leiðtogar Finna þá voru taldir æstir meðhaldsmenn Hitlers. Ennfremur var það svo í borgarastyrjöldinni 1918, milli hvítliða og rauðliða, að þar réð þýskur her úrslitum og tryggði hvítliðum sigur. Stórjarðeigendur og aðalsættir landsins nutu áframhaldandi valda fyrir vikið en alþýðan var pískuð í hel !

 

Carl Gustaf Emil Mannerheim síðar marskálkur, þjónaði lengi sem liðsforingi í rússneska keisaraveldishernum og hann var alla tíð merktur þeim anda sem hann ólst upp við þar. Hann fór fyrir finnskum hvítliðum í fullu kompaníi við þýska herinn, sem var öflugur í landinu undir stjórn hershöfðingjans Rudiger von der Goltz. Fyrrnefnd borgarastyrjöld áttu sér stað á síðustu mánuðum fyrri heims-styrjaldarinnar og harkan í þeim bræðra-vígum var skelfileg og einkum þó eftirleikurinn. Líklega er sú atburðarás eitt af því ljótasta sem gerst hefur á Norðurlöndum !

 

Rudiger von der Goltz var í reynd algjör einræðisherra í Finnlandi um nokkurt skeið eftir að bardögum lauk. Þá tóku við umfangsmiklar aftökur á andstæðingum hvítliða og hefur aldrei mátt tala mikið um þau fjöldamorð í uppmáluðum friðarheimi Norðurlanda. Ógnarstjórn þeirra tíma í Finnlandi hefur aldrei verið gerð upp, enda algjört feimnismál með öllum sínum hryllingi og múgmorðum. Látum svo úttalað um Finnland og þá þjóð sem þar býr, og er ekki skyld okkur Íslendingum að einu eða neinu leyti !

 

Danmörk er dálítið sérstakt ríki, því Danir sem þjóð virðast hafa tilhneigingu til að hugsa dálítið um þjóðlega sóma-tilfinningu. Sú afstaða til mála er auðvitað Natósneydd hugsun og ekki sérlega áberandi á hinum Norður-löndunum. Danir eru að vísu í Nató, enda var þeim víst ekki stætt á öðru, en þó þeir beri það æruok, eru þeir samt mannleg og virðingarverð þjóð að mörgu leyti !

 

Ég ætla ekki að rekja sögu Dana frekar, en hefði þó vonað að þeir væru ekki þær konungs-sleikjur sem þeir virðast vera, alveg eins og Norðmenn og Svíar. Sama konungsættin ríkir yfir öllum þessum þjóðum enn í dag og virðast litlar framfarir líklegar til að breyta því í fyrirsjáanlegri framtíð. En þar sem konungsvald er dýrkað í einhverjum mæli, verður almannaheill aldrei ráðandi !

 

Annars skipta Norðurlöndin engu máli í hinu stóra hernaðarlega samhengi. Ríki upp á örfáar milljónir manna valda þar litlum sem engum breytingum á valdahlutföllum, hvað þá Ísland með sínar 300 þúsund ættjarðarsálir. Það eina sem kann að breytast eru líkur á aukinni hernaðar-uppbyggingu Nató á Norður-löndum sem gæti þá miklu frekar kallað á það, að viðkomandi ríki yrðu höfð að skotmörkum. En í styrjöld sem kosta myndi tugmilljónir manna lífið í það minnsta, yrðu fáeinar milljónir Norðurlandabúa líklega ekki talinn stór fórnarhluti !

 

 

Daggardropar spillingarinnar hola aðalsteinana í samfélagi sem er verið að ræna frá þjóðinni !

 

  

Aðalsteinar þeirrar byggingar fjórða valdsins sem þurfa að vera burðarhæfir, virðast ekki vera það. Þar bunar eitur-lögur spillingardagga fram án afláts og trúverðugleiki fjórða valdsins lekur þar niður með þeim og samlagast engu nema drullu !

 

Sumir þeir, sem hafa líklega lengstum litið á sig sem göfuga riddara frjálsrar umræðu og upplýsingaskyldu við almenning, virðast komnir í mjög viðsjárverða stöðu með breytni sína og eru að glata þeirri virðingu sem þeir þurfa að njóta innan samfélagsins, ef störf þeirra eiga að bera ærlegan árangur !

 

Þegar riddaraheiðurinn er horfinn og afhjúpun ódyggðar situr ein eftir, er að fullu fokið í skjólin. Þá er engin leið til baka til fyrri vegsemdar, traustið er ekki lengur til staðar. Aðalsteinarnir molna í sundur og eitraðar daggir tæra alla bygginguna niður með spilltu yfir-hellingarvaldi sínu. Heil stéttarfélög geta þá morknað og úldnað í sundur á stuttum tíma og tortímt sér sjálf !

 

Hverjum er hægt að treysta þegar riddarar hinnar miklu upplýsingaskyldu fjórða valdsins bregðast líka ? Þegar yfirlýstir þjónustumenn almanna-hagsmuna svíkja það sem þeir eiga að heiðra og sökkva dýpra í spillingarfenin en sjálfar fenjarottur ómennskukerfisins ? Hvar eru varðliðar réttlætisins í íslensku samfélagi nú til dags, hverjir gæta almannaréttar í lagaspilltu alræðiskerfi hinna ríku ?

 

Getum við treyst blaðamönnum, lögfræð-ingum, bankastjórum og lífeyrissjóða-greifum, getum við treyst framkvæmda-valdi, löggjafarvaldi og dómsvaldi þessa lands ? Eru ekki allir almannahagsmunir þjóðarinnar komnir í krumlurnar á stór-kapítalistunum í landinu í krafti kerfisgefinnar auðlinda-yfirtöku ? Hvar örlar á sannri félagshyggju, trúverðugri samvinnustefnu og heilbrigðri verkalýðs-stjórnun nú til dags ?

 

Það þarf margt að endurreisa í þessu landi. Síðustu þrjátíu árin hafa fyrst og fremst verið notuð til niðurrifs á góðum gildum, fyrir atbeina auðvalds og frjáls-hyggju sjónarmiða öfugsnúinnar hagfræði-klíku, sem hefur menntað sig og verið menntuð til að arðræna eigin þjóð, að mestu leyti í skjóli ríkiskerfis sem þekkir ekki lengur skyldur sínar og vill allt feigt sem sækir vald sitt til manngildislegra viðmiða og eðlilegra þjóðlegra hugsjóna !

 

Afneitum öllu konungsvaldi manna sem hafa eignast auð sinn fyrir kerfisspillingu og viðbjóð æruleysisins. Enginn slíkur á nokkurn rétt á virðingu heiðarlegra manna í þessu landi. Þjóðin þarf að endurheimta allt það gildisvald sem hefur verið stolið af henni á undanförnum árum og um það þarf endurreisnin að snúast í nýjum Fjölnismanna anda. Upp með sjálfstæði, manndáð og frelsi - fyrir almannaheill, félagshyggju og samhjálp - í landinu okkar !

Hverjir eru í raun trúir sinni eigin þjóð ?

 

 

 

Flestir þekkja það, að samneyti við ákveðinn hóp sem kannski er ekki þekktur að neinu góðu gerir enga manneskju betri, og flestir draga dám af þeim sem þeir umgangast mest. Við Íslendingar höfum í gegnum árin sent marga álitlega einstaklinga á þing til starfa fyrir okkur, en oftast hefur farið svo að þeir hafa hætt að vera það sem við héldum að þeir væru, og runnið hugarfarslega saman við liðið sem þar hefur verið fyrir !

 

Það hefur boðið upp á slæma útkomu. Til dæmis má benda á þá sem hafa gerst starfsmenn sjónvarpsins til að kynna sjálfa sig á skjánum og síðan farið á þing í krafti þeirrar kynningar. Sjaldan hefur það leitt til mikils ávinnings fyrir almannaheill. Menn sem trúa á sigurferli út frá slíkri sýndarmennsku eru líklega enn ólíklegri en aðrir til að þjóna manndómslegum hugsjónum fyrir heildar-hag. Það hefur líka sannast í mörgum tilfellum !

 

Við vitum hvað gerist þegar heilbrigt epli er sett í poka með skemmdum eplum. Á skömmum tíma eyðileggja skemmdu eplin það heilbrigða og leggja það undir sín tortímandi áhrif. Og hafa ber í huga að ekki er víst að nýr þingmaður sé endilega með heilbrigða hugsun sem slíkur, þó talið sé nokkuð víst að hann sé betri en þeir sem fyrir eru !

 

En samfélagið sem hann verður hluti af eftir að hafa hlotið kosningu og er kominn á þing, virðist hreint ekki vera sérlega þjóðlegt og gæti þessvegna jafnvel frekar verið út í Brussel en hér !

 

Mörg dæmi virðast vera til um persónu-leikabreytingar hjá fólki sem sest hefur á þing. Það tekur gjarnan upp nýjan stíl og fer að tala með einhverri upphafinni fullvissu um aukið eigið vægi í málum. Ekki er laust við að egóið sé þá fljótlega farið að spila þar kröftuglega á eigin nótur. Þannig útkomu hefur maður séð hjá mörgum og eðlisinnréttingin vill þá löngum reynast mun efnisminni en ætlað var !

 

Það má jafnvel finna að Inga Sæland talar öðruvísi í dag en hún gerði þegar hún kom fyrst á sviðið. Kannski er hún þegar orðin meiri þingmaður en henni hæfir að vera sem fulltrúa fyrir Flokk fólksins ?

 

Allir sem ætla að starfa heilshugar fyrir fólkið í landinu, íslensku þjóðina, verða reglulega að gæta að sér og athuga vegvísana annað slagið. Fullvissa sig um að þeir séu á réttri leið. Það er margt sem getur leitt menn í ábyrgðarstöðum afvega og dæmin um það eru ekki fá, hvorki hérlendis né erlendis !

 

Ég þykist vita að það sé erfitt að beita sig slíkum aga fyrir þingmenn eins og þeir virðast vera innan rifja nú til dags, en það er nauðsyn fyrir þá að taka sig slíku taki, og meira að segja þjóðarnauðsyn, ef þeir vilja verða að gagni í því samfélagi sem þeir ber siðræn skylda til að þjóna af heilindum !

 

Menn sem eru með hjarta sitt úti í Brussel eða vestur í Washington hafa ekkert að gera á íslensku þjóðarþingi. Íslensk hjörtu eiga að slá fyrir Ísland og farsæld lands og þjóðar. Sjálfstæði okkar og frelsi má ekki vera verslunarvara í milliríkjaviðskiptum. Enginn mun í neinu verja íslenskt mál og menningu ef við - börn Íslands, gerum það ekki sjálf !

 

Veitum því engum kvislingum og þjóð-svikurum brautargengi til að spilla og eyðileggja arfleifð okkar hér á norður-slóðum. Margt er að varast og vígslóðir virðast færast nær og Norðurlönd eru ekki lengur það sem þau áður voru !

 

Þau hafa nú öll verið gleypt af hirðfíflum stríðsæsinga og ófriðarmennsku milli þjóða og sú stefnubreyting mun ekki færa þeim aukið öryggi né verða þeim til góðs á komandi árum !

Heimur lyga flýtur áfram að feigðarósi !

 

 

Nánast allar fréttaveitur og allir upp-lýsingafjölmiðlar á Vesturlöndum hafa fengið algjöra falleinkunn í aðkomu sinni að stríðinu í Úkraínu. Það þýðir að sannleikanum hefur verið þar fullkomlega úthýst og fjórða valdið hefur þar svikið allan almenning ekki síður en hin þrjú !

 

Þegar fyrir liggur að staðan er svona, að engu er að treysta, lygin í hæstu hæðum og sannleikurinn brotinn niður í ekki neitt, hljóta býsna margir að spyrja sjálfa sig : ,, Á hverskonar vegi erum við eiginlega staddir !“

 

Þegar áróðurslygum er dælt út á öllum fjölmiðlum og Nató og ESB ásamt stjórninni í Kiyv semja allar fréttir ofan í frétta-stofurnar sem segjast vera sjálfstæðar, er orðið vandlifað fyrir þá sem vilja ekki búa við endalausar og augljósar lygamaskínur. Íslenska ríkisútvarpið er til dæmis orðið gjörfallið heimildardæmi í margra augum og raunar orðið þjóðinni til verulegrar skammar !

 

Saga Úkraínu býr yfir mörgum hörmungum, en aldrei hefur neinn forustumaður þeirrar sögu reynst þjóð sinni eins mikill ógæfumaður og núverandi forseti. Að standa fyrir stríði í þágu erlendra áhrifavalda og láta brytja niður eigin þjóð, er aðeins á færi manna sem eru gjörsamlega veruleikafirrtir og hafa alist upp við sjónvarpsveröld glæpsamlegrar gervimennsku !

 

Andi Stefans Bandera drottnar nú yfir stjórnvöldum í Kiyv og hann virðist ekki síður metinn í Brussel, hjá Natótoppunum og ESB. Og sá andi er alinn af rótum fasisma og nazisma og hitlerískur að öllu inntaki. En sú margendurtekna tilraun Vesturlanda sem nú er í gangi, að brjóta Rússland undir sig, er dæmd til að mistakast sem fyrr !

 

Rússland er nú orðið öflugasta efna-hagsveldi Evrópu þrátt fyrir allar þvinganir Vesturlandamafíunnar og beinir nú viðskiptum sínum í æ meiri mæli til austurheims og er farið að gefa skít í öll viðskipti við Vestur Evrópuríkin. Þýskaland hefur lent í kreppu fyrir vikið og tapað þeirri forustu sem það hafði í efnahagsmálum álfunnar. Bandaríkin eru talin hafa sprengt Norðurstraums-leiðslurnar sem tryggðu Þýskalandi ódýra orku frá Rússlandi og héldu efnahagsvélum þess í fullum gangi !

 

Þar var því um að ræða árás frá einu Natóríki á annað, en enginn segir neitt þó stofnsamningurinn hafi þar með verið þverbrotinn. Í því máli hefur þýska stjórnin þó með alræmdum aumingjadómi krata lagst margflöt undir Natóklafann og hefur þýskur undirlægjuháttur líklega aldrei í Sögunni mælst meiri !

 

Þungamiðja heimsviðskiptanna hefur nú áþreifanlega færst til austurs og Vestur-Evrópa er að verða alveg utangarðs við þann meginstraum. Miklar breytingar eru að eiga sér stað í heiminum, og allmörg ríki sem fylgt hafa gömlu nýlenduveldunum af gömlum þrælsótta síðustu áratugina, eru nú farin að leita sér staðfestu hjá stuðningsaðilum sem þau telja mun vænlegri til framtíðar litið, og eru Rússland og Kína þar í broddi fylkingar !

 

Gömlu Evrópuríkin eru þannig að dragast illilega aftur úr og fátt verður þeim héðan af til bjargar. Bandaríkin eru þegar farin að eiga nóg með sig og fyrrum banda-lagsríki þeirra týna tölunni jafnt og þétt. Biden hlýtur að tapa í kosningunum í haust ef hann verður þá í framboði, því hann er með allt niður um sig og veit sýnilega lítið sem ekkert í sinn haus. Það er út af fyrir sig rétt sem Donald Trump hefur sagt, að Bandaríkin hafa orðið sér til skammar á hans vakt. En það gæti nú svo sem átt við fleiri !

 

En hver skyldi koma til með að skjótast upp á stjörnuhimininn þar vestra í haust og taka við 33 trilljóna ríkisskulda-súpunni og hrikalegum viðskilnaði Bidens ? Það veit svo sem enginn í dag, en það gæti skipt miklu fyrir heimsfriðinn í náinni framtíð hvernig sá maður kemur til með að taka á málum. Undirstaða heimsmálanna má ekki halda áfram að byggjast 99% á lygaþvættingi ótrúlega ómerkilegra fjölmiðla sem þjóna engu nema andskotanum !

Tvöföld umferð þarf að vera í forsetakjöri !

 

 

 

Ég hef fyrir löngu komist að þeirri niðurstöðu að við höfum ekkert með embætti forseta Íslands að gera. Það er bara kostnaðarauki fyrir þjóðarbúið. Auðvelt er að leysa þau verkefni sem embættið á að þjóna með öðrum og einfaldari hætti. Auk þess þarf að hækka framboðsaldur upp í 50 ár, svo við séum ekki með hrúgu af fyrrverandi forsetum á eftirlaunum. Hégómleiki á alls ekki að vera í persónulegu krúnugervi á íslensku ríkisfangi !

 

En ef menn eru svo langt leiddir í sýndar-mennskunni, að þeir vilji halda í þetta toppfígúrutákn, er augljóst að kjósa verður í tvöfaldri umferð, þar sem seinni umferðin verður milli þeirra tveggja sem mest fylgi fengu í fyrri umferð. Þá ætti að vera tryggt, að kjörinn forseti hafi alltaf meirihlutafylgi á bak við sig sem er nauðsyn !

 

Við höfum verið að kjósa forseta með allt niður undir 30% fylgi, sem er alls ekki boðleg niðurstaða í eðlilegum lýð-ræðislegum skilningi. Slík útkoma gerir valdasvigrúm forsetaembættisins allt of veikt til að grípa inn í þjóðleg öryggis-mál,ef þurfa þykir !

 

Það er opinbert leyndarmál að stjórn-málahyskið vill ekki sterkan forseta. Það vill þvert á móti laskaðan forseta með veikt umboð frá þjóðinni. Það sést best á því hvernig búið hefur verið að þessu embætti allar götur frá 1944. En ef við ætlum að dröslast með þetta embætti í kostnaðar farteski okkar, er eins gott að forsetinn geti þá verið eitthvað annað en tuska þegar á reynir. Hann þarf því fullgilt umboð frá þjóðinni til að geta gegnt embættinu með sóma !

 

Stjórnmálaelítan kærir sig áreiðanlega ekkert um tvær umferðir í forsetakjöri. Það myndi þýða að forseti myndi fá óumdeilt fylgisumboð frá þjóðinni. Það þýddi þá aukna hættu á því að fram kæmi sterkur forseti, sem léti ekki ráðskast með sig – jafnvel gegn þjóðarvilja. Þá væri forspilltum flokkavöldum sannarlega ekki skemmt !

 

Reynum nú að hafa hlutina eftir eðlilegum lýðræðisreglum. Það er eiginlega bara tvennt til athugunar, annarsvegar - að leggja embætti forseta Íslands niður að öllu leyti og hætta hégómlegum hunda-kúnstum með snobb og úrelt orðuþing - eða hinsvegar - að gera þetta embætti gildandi með alvöru kosningum sem skiluðu þá alvöru umboði frá þjóðinni til forsetans !

 

Ekki er vanþörf á meira þjóðaröryggi þegar vankasauðirnir sem sitja við Austurvöll virðast helst stunda það ónytjuverk að flytja sjálfstæðisvald okkar Íslendinga í einhverjum pakkasendingum til Brussel framhjá öllum lögformlegum línum, af fullum brotavilja !

 

Forseti Íslands ætti með sterku umboði frá kjósendum að geta í raun verið sá öryggisventill fyrir þjóðarviljann sem hann þarf að vera, ekki síst gagnvart pólitískum bellibrögðum af hálfu stjórnmálaelítunnar – ef hann verður þá, þegar á hólminn kemur, maður til þess að vera það !