Það er rifist og skammast en...............!

Sjálfstæðisflokkurinn væri líklega brjóstumkennanlegur að áliti margra, ef hann væri ekki búinn að brjóta svo mikið af sér sem raun ber vitni. Þegar þessi flokkur stóð frammi fyrir kosningum nú nýverið, gerðu menn þar á bæ sér grein fyrir því að ekki var nú hægt að gera út á marga hluti - allt í rúst eftir 18 ára valdstjórn flokksins !

Þá var gripið til þess að berjast fyrir sjálfstæðinu, sem var náttúrulega komið í stórhættu eftir stjórnarár flokksins. Þjóð sem er ekki lengur fjárhagslega fær til að stjórna sínum málum er ekki beint sjálfstæð - eða hvað ?

En jú, sjálfstæðismenn ákváðu sem sagt að verða allt í einu allra manna þjóðlegastir og sjálfstæðið væri mál númer eitt. tvö og þrjú !

Og svo hófst stutt en snörp kosningabarátta. En hvað gerðu sjálfstæðismenn í þeirri baráttu - jú, þeir töluðu gegn aðild að ESB, en hömuðust jafnframt á Vinstri grænum eins og þeim væri borgað fyrir það frá Brussel.

Þeir reyndu að níða niður þann flokkinn sem var þeim þó sammála í sjálfstæðismálinu mikla - en létu þann flokkinn frekar eiga sig sem vill láta okkur hlaupa berrassaða rakleitt inn í ESB, berrassaða segi ég, því við erum með allt niðrum okkur efnahagslega í núverandi stöðu !

Bendir þetta til þess að Sjálfstæðisflokkurinn sé heill í sjálfstæðismálinu mikla ?

Að þessu viðbættu er svo málflutningur sjálfstæðismanna, og Framsóknarmanna  með hreinum ólíkindum - það er talað um að endurreisa traust, endurbyggja þetta og hitt, bjarga heimilunum í landinu o.s.frv.o.s.frv. í það óendanlega.

En af hverju þarf að endurreisa traustið, af hverju þarf að endurbyggja þetta og hitt, af hverju þarf að bjarga heimilunum í landinu og frá hverju ?

Fulltrúar þessara þjóðarógæfuflokka tala aldrei um það. Þar kemur enginn fram sem segir,  " það verður að bjarga þjóðfélaginu frá hræðilegum afleiðingum verka okkar - frá afleiðingum okkar valdatíma " ! Nei, ónei..........!

Það er aldrei talað um orsakirnar, það er bara heimtað af þeim sem litla eða enga sök báru á hruninu - að þeir verði að standa sig betur - og þeir sem eru að heimta þetta, eru fulltrúar flokkanna sem rústuðu hér heilu þjóðfélagi !

Þeir sem lítið sem ekkert gátu gert á 100 dögum eftir bankahrun, í rakinni meirihlutastjórn, kröfðust þess með hörku að 80 daga minnihlutastjórn reyndi nú að gera eitthvað - vegna þjóðarinnar, vegna heimilanna í landinu o.s.frv.........!

Þeir hafa rifist og skammast á nákvæmlega engum forsendum !

Einu sinni var sagt, að menn sem kynnu að skammast sín væru meiri menn fyrir bragðið. Hvað sem um það má segja er ljóst að sú speki á ekki við sjálfstæðismenn og Framsóknarmenn. Framsókn þykist reyndar hafa sagt skilið við skuggahliðar fortíðar sinnar og segist vera orðin ný og fersk eins og óspjölluð mær. En hver trúir því að gömul vergjörn maddama sem hefur legið með mörgum um dagana verði allt í einu ung og óspjölluð á ný ?

Sjálfstæðismenn deila nú á allt sem ný stjórnvöld gera og einn úr þeirra hópi talaði um í Mbl. nýlega að einn allsherjar ríkissósíalismi sé tekinn við ?

Tekinn við eftir hvað ? Honum láðist alveg að geta þess !

- Eftir 18 ára svo til samfellda stjórnarforustu Sjálfstæðisflokksins sem endaði með hruni og efnahagslegum ragnarökum ! Enginn hefur fengið annað eins tækifæri og Sjálfstæðisflokkurinn til að færa sönnur á ágæti stefnu sinnar - enginn hefur fengið að valsa um með fjármál lands og þjóðar samfellt í 18 ár ! Og hver varð útkoman ? Áttu menn að halda áfram á frjálshyggjufylleríinu þegar allt var komið á hausinn ?

Tryggvi Þór Herbertsson er greinilega einn af þeim sem álíta það. Hann hefur ekkert lært af hruninu eins og sést af nýlegri grein hans í Mbl. og mun ekki læra neitt af því. Hann mun aldrei skilja hvernig þetta fór með fjárhag þúsunda Íslendinga og það manna sem unnið höfðu hörðum höndum fyrir sínu.

Ef það er tekinn við ríkissósíalismi í dag, þá er það vegna þess að Sjálfstæðisflokkurinn brást landi og þjóð og keyrði hér allt í strand.

Þegar kreppan mikla skall yfir 1929 voru Calvin Coolidge og Herbert Hoover í nákvæmlega sama gír og Sjálfstæðisflokkurinn var í fyrir og eftir bankahrunið.

Þeir sátu og gerðu ekki neitt - þeir ætluðu bara að sjá til !

Það var engin bjargráðastefna sett í gang því þessum mönnum var skítsama um bandarískan almenning - þeir hugsuðu bara um alikálfana og þeirra hagsmuni.

Í Bandaríkjunum var það yfirstéttarmaðurinn Franklin Roosevelt sem fór í það að vinna þjóðina hægt og bítandi út úr kreppunni og hann gerði það með smáskömmtum af sósíalisma. Kapítalisminn bauð ekki upp á neitt jákvætt við þær skelfilegu aðstæður, enda var hann forsendan fyrir hruninu þá eins og nú.

Að lokum var það svo heimsstyrjöldin síðari sem batt enda á atvinnuleysið í Bandaríkjunum, sem enn var í um það bil 15% þegar stríðið skall á, ef ég man rétt. Það kemur nefnilega oft uppsveifla í hagkerfin þegar byrjað er að drepa fólk í stórum stíl.

Það er mjög fróðlegt að sjá kosningaúrslitin síðustu. Öll þjóðin er þar algjörlega samtaka í því að hafna Sjálfstæðisflokknum og prósentufall flokksins er sláandi líkt yfir landið allt. Nú á Sjálfstæðisflokkurinn, sýnist mér, aðeins í einu kjördæmi fyrsta þingmanninn og hann hangir þar á örlitlu prósentubroti.

Í öðru Reykjavíkurkjördæmanna er flokkurinn í þriðja sæti með sinn efsta þingmann. Þetta er hrikaleg rass-skelling, en ekki verður þó annað sagt en að flokkurinn hafi fyllilega verskuldað hirtinguna og reyndar hefði hún orðið meiri ef það væru ekki allt of margir innmúraðir fyrir lífstíð í skítlegheitin.

Kattarþvottur Framsóknar og forherðing sjálfstæðismanna munu ekki leysa  fortíðarpínu þessara flokka - aðeins heiðarlegt uppgjör getur gert það, en ég held að hvorugur flokkurinn sé fær um að fara í slíkt uppgjör og muni ekki verða það

á komandi árum. Þeir hafa einfaldlega allt of marga djöfla að draga.

En mikið væri það gott ef fulltrúar þessara flokka færu á námskeið til að læra að skammast sín pínulítið - því það er það sem þjóðin vill sjá hjá þeim, einhver merki um samviskubit og skilning á þeim skaða sem þeir hafa unnið þjóðinni með ábyrgðarlausu framferði í efnahags og sjálfstæðismálum Íslendinga.

Að byggja upp traust án iðrunar er ekki hægt, en iðrun hefur hreint ekki verið mikið á dagskrá hjá þeim sem hruninu ollu og iðrast ættu.

Það er því það minnsta sem þessir aðilar geta gert, að láta þá fá vinnufrið sem eru þó að reyna að moka andstyggðarflórinn eftir þá, sem er það versta skítasafn sem nokkur stjórnvöld í Íslandssögunni hafa skilið eftir sig.

Já - og það er miklu meira en að segja það, að moka sig frá þvílíkum óþverra !