Ort í minningu fórnarlambs -

 

Þeir drápu þig, drápu þig, skæðir þig skutu,

skylduna fyrstu og stærstu þar brutu,

tóku af þér lífið og létu þig blæða,

litu ekki á neitt sem var farvegur gæða !

 

Vopnin þar ein fengu við þig að tala,

vígamenn mátti þar upplíta svala.

Skotgleðin birtist á valdhörku velli,

vestrakennd sviðsmynd var sköpuð í hvelli !

 

Ofbeldisviljinn þar skaust fram í skyndi,

skilningur hvarf þar og umburðarlyndi,

eins og þú grimmasta villidýr værir,

vegirnir engir til manngæsku færir !

 

Sást þar hvað lítið eitt mannslíf er metið,

því miðunarhæfnin er dáðasta fetið,

og kjörleið til frama með kitlandi mætti,

hjá kerfi sem drepur með þvílíkum hætti !

 

Og þú sem varst kvalinn af svartnætti sefans,

með sálina í pyntingu geðveikisklefans,

og hrópaðir þarna til hjálpar í æði,

varst hrakinn frá öllu sem bauð upp á gæði !

 

Að bjarga þér var ekki boðið í neinu,

sú birtingarmynd var þar alveg á hreinu,

því samastað hvergi þú áttir að eiga,

svo allt bauð þér stöðuna lífsvonarfeiga !

 

Og nú ertu dauður og farinn og fallinn,

en forherðing þvergirðir dómarapallinn,

er löggilda hersingin sjálfa sig sýknar

í svartnætti hrokans og frystingu líknar !

 

En fórnarlamb varstu og veikur og kvalinn,

þó værir að síðustu réttdræpur talinn,

af valdsmönnum kerfis sem telur sig tryggja

tilveru allra sem land okkar byggja !

 

Og spurningin vaknar sem verður að svara,

er verið með þessu í kerfinu að spara ?

- Blý er til víða í banvænum hólki,

er byrjað að útrýma geðveiku fólki ?

 

                      ooooOoooo