Leikur að orðum – um alþýðu og elítu !

 

 

 

Eins og jafnan hefur verið, virðist alltaf tilhneiging til þess hjá sumum að hafa goggunarröð á öllu. Þá eru sett forskeyti á orð sem eiga að lýsa stöðu manna, svona til að undirstrika að um sé að ræða annan flokk og líklega þá óæðri á einhverja vísu. Alltaf virðist þá liggja að baki óhamin umhyggja fyrir eigin sjálfi !

 

Nú er kveðskapur ákveðin íþrótt meðal þjóðarinnar sem margir stunda. En af einhverjum ástæðum er þar um einhverja skiptingu að ræða, það er talað um alþýðukveðskap og svo eitthvað annað, líklega menntamanna-yrkingar, sem á þá sennilega að vera eitthvað miklu merkilegra fyrirbæri !

 

Það er svo sem allt í lagi að einhverjir menntamenn vilji aðgreina sig frá þjóðinni með sinn kveðskap, en þá er líka hið eðlilegasta mál að hann heiti eitthvað afmarkað líka, til dæmis menntamanna-skáldskapur sem fyrr segir eða bara elítuskáldskapur !

 

Hvernig var það annars með Bólu-Hjálmar ? Var hann alþýðuskáld eða þjóðskáld ? Og hvað um Pál Ólafsson, hvernig ber að skilgreina hann ? Og fleiri mætti sosum nefna sem virðast vera læstir þarna í einhverskonar millistöðu. En er ekki nóg að segja bara að umræddir menn hafi verið skáld ?

 

Eigum við kannski að fara að yfirfæra umrædda aðgreiningu á aðrar íþróttir og tala um alþýðugolf, alþýðufótbolta, alþýðuhandbolta, alþýðusund, alþýðuglímu og frjálsar alþýðu-íþróttir !

 

Og svo í framhaldi mætti tilgreina einhverjar uppskrúfaðar æðra stigs íþróttir með tilheyrandi pomp og pragt ? Ég held þó að slík viðtenging á málfræðivísu yrði ekki sérlega vinsæl í daglegu máli eða muni falla í kramið hjá þjóðinni !

 

En hvað kemur þjóðinni annars málið við ? Sú skipting sem hér er gerð að umtalsefni er ekki gerð að tilhlutan þjóðarinnar. Það er sjálfskipuð elíta sem býr slíka aðgreiningu til, væntanlega til þess eins að auka eigið ágæti. Önnur leið til þess er nefnilega ekki til og verður aldrei til !

 

Þegar menn ganga um kirkjugarða, geta þeir séð að aðgreining er þar líka viðhöfð. Þeir legsteinar sem rísa þar hæst eru yfirleitt á grafreitum peningafursta og annarra slíkra goggunarraða-greifa, stundum stærðar björg !

 

Ég held að nógu erfitt muni slíkir eiga varðandi upprisuna, þó þeir séu ekki jafnframt pressaðir niður með grjóti í tonnatali !