Nokkur orð um úrslit kosninganna !

 

Kosningaúrslitin sýna svo ekki verður um villst, að íslenska þjóðin fer sína leið og stundum alveg á skjön við áróður og skoðanakannanir. Það er gott meðan fólk lætur ekki villa sig og trylla inn í eitthvað sem aðrir hanna sem veiðitæki og gildrur og felst oftast í einhverskonar misnotkun á lýðræðinu !

 

Útkoma Framsóknar í kosningunum er mjög athyglisverð og kannski er hún ekki hvað síst að þakka hófstilltri kosningabaráttu. Slagorð flokksins ,, Er ekki bara best að kjósa Framsókn “ virðist hafa slegið í gegn. Sem sagt, þegar allt annað hefur verið skoðað og þar með fengið lélegan dóm, er þá ekki bara best að kjósa Framsókn !

 

Nálgunin í þessum skilaboðum er hófstillt ábending til fólks um að halda í það sem hefur reynst þokkalega gott í gegnum árin. Og þessi ábending skilaði sér svo sannarlega. Árangurinn varð 5 nýir þingmenn og stórbætt staða hvað gengi og áhrif þessa gamla flokks snertir !

 

Ásmundur Einar Daðason félagsmálaráðherra virðist einnig vinna góðan persónulegan sigur með sínu kjöri og má líta svo á að ráðherradómur hans hafi þar með öðlast ákveðna traustsyfirlýsingu !

 

Í heild má sigur Framsóknar í þessum kosningum teljast nokkuð afgerandi og nú þarf flokkurinn að einbeita sér að því að halda því trausti sem honum hefur verið sýnt, með góðum störfum á komandi kjörtímabili. Annars getur fengið gengi flotið til baka !

 

Sjálfstæðisflokkurinn mun hafa talið sig eygja á tímabili verulegan sigur og formaðurinn var nokkuð kampakátur eftir fyrstu tölur. En það ætlaða gengi fjaraði út þegar á leið og þingmannatalan verður áfram sú sama.

 

Það hljóta að hafa verið viss vonbrigði fyrir forustu flokksins, en þegar á allt er litið mega menn þar á bæ þó kannski sæmilega við það una að ná því nokkurnveginn að halda sínu !

 

Vinstri grænir koma ekki vel út úr þessum kosningum. Það er nú venjan að þegar ætlaður vinstri flokkur slær sér saman við auðvaldsflokka í ríkisstjórn, leiðir það af sér tap fyrir hann. Hann er þá einfaldlega ekki þar sem hann ætti að vera !

 

Alþýðuflokkurinn gamli minnkaði og minnkaði vegna samstarfsins við íhaldið á sínum tíma og þurrkaðist næstum út að lokum. Ráðamenn hans voru orðnir svo hægrisinnaðir að þeir sáu ekkert annað í kortunum en slíkt samstarf. En fólk áttar sig nokkuð fljótt á því þegar menn eru ekki lengur sjálfum sér samkvæmir og Vinstri grænir voru hættir að vera það !

 

Nokkuð var hinsvegar reynt til þess að lyfta flokknum á þeim forsendum að formaðurinn væri svo vinsæll og hlaðinn trausti, en það dugði einfaldlega ekki til. Fjölmargir töldu flokkinn nefnilega á röngum samstarfsslóðum. Foringinn getur þannig verið þokkalega vinsæll þó flokkurinn sé það ekki !

 

Churchill var á miklum örlagatímum mikið til óumdeildur leiðtogi bresku þjóðarinnar, en flokkur hans vann hinsvegar ekki kosningarnar í stríðslokin þrátt fyrir vinsældir hans. Lýðræðið fer og á að fara sínar leiðir !

 

Um Viðreisn eða litla íhaldið vil ég ekki fara mörgum orðum. Þar er á ferð tækifærissinnaður flokkur og það er mín skoðun að stóra íhaldið hafi losnað við nokkra óværu þegar þessi söfnuður klauf sig frá því !

 

Sennilega kemur að því að þetta brot skili sér aftur til heimahúsanna, eins og glataði sonurinn, en þá mun stóra íhaldið bara versna sem því nemur !

 

Um Samfylkinguna er það að segja, að hún virðist aldrei ætla að öðlast tiltrú sem ætlaður ,,sameiningarflokkur alþýðu.”Flokkurinn fór af stað með nokkrum hroka í fyrstu og hélt víst að allt lægi opið fyrir honum. En sú varð ekki raunin og ekki harma ég það eins og í pottinn var búið !

 

Hin ætlaða sameiningargnoð rakst strax í byrjun siglingar sinnar á hið stórhættulega Skallasker og síðan hefur fleytan að mestu hrakist til og frá. Og enn í dag hafa vonirnar um forustuhlutverkið til vinstri ekki rætst eða líkur aukist á því að svo verði í bráð ?

 

Það virðist nefnilega margt vera í logandi óreiðu um borð, stjórnunarlega séð, enda hefur árangur flokksins ekki verið beysinn. Kannski er meinið, að félagar í Samfylkingunni virðast vera svo miklir jafnaðarmenn, að þeim sé það fullkomlega óvinnanlegt mál að koma sér upp bitastæðum foringja ?

 

Miðflokkurinn fær nokkuð hraklega útreið í þessum kosningum og má velta því fyrir sér með ýmsum hætti hversvegna hann fær ekki meira fylgi. Kannski getur hann þó að hluta til sjálfum sér um kennt !

 

Og það er svo sem alltaf tiltölulega veikur grunnur undir flokki sem byggir tilveru sína að mestu á hugmyndum eins manns. En þó má benda á það, að Sigmundur Davíð formaður er tiltölulega ungur eins og nóttin er stundum sögð vera, og kannski má segja að rödd Miðflokksins eigi sem slík fullt erindi á Alþingi og geti jafnvel verið þar þjóðvarnarleg nauðsyn !

 

Sósíalistaflokkurinn fór fram með nokkrum látum og hugðist líklega höggva stórt. Minna varð þó úr en verða átti. Eitthvað varð um vindhögg og ómarkvissan áróður, en mestu skipti að ekki tókst að vekja það traust og þá tiltrú sem þurfti til að flokkurinn næði fótfestu í lýðræðisbjarginu. Kannski vantaði fjögurra blaða Smára við stýrið !

 

Um Pírata sé ég ekki ástæðu til að segja mikið. Ég hef aldrei verið hrifinn af því fyrirbæri og held að þar sé fyrst og fremst um sértilkominn og heldur ógeðugan borgarlífsgetnað að ræða svo ekki sé meira sagt !

 

Nafnið eitt finnst mér vera úr öllu samhengi við lýðræðislegan anda. Raunverulegir píratar hafa í sögulegu samhengi lítt spilað á lýðræðislegar nótur í sínum verkefnum. Kannski hefði flokkurinn heldur átt að kenna sig við prímata !

 

Að svo mæltu læt ég staðar numið við þessa samantekt því greiningarhæfnin er auðvitað takmörkuð. Ég segi bara að síðustu - vonandi vinna verðandi þingmenn vel úr málum út frá þeirri stöðu sem kosningarnar hafa boðið upp á og hafi það jafnan í huga á kjörtímabilinu að þeir eru í vinnu hjá þjóðinni en ekki öfugt !