Gömlu sósíalistarnir – ,,nýju sósíalistarnir” !

 

 

Ljóst er að Sósíalistaflokkurinn gamli átti sér að flestu leyti merkilega sögu, enda var hann í raun og veru skjól og skjöldur alþýðu manna lengi vel. Forusta flokksins var lengst af í höndum manna sem voru alveg gegnheilir hugsjónamenn og brugðust aldrei í neinu. Þar byggðist ekkert á hentistefnu. Þar gengu fremstir meðal jafningja Einar Olgeirsson, Brynjólfur Bjarnason og Sigfús Sigurhjartarson !

 

Þau afrek sem þessi ágæti flokkur vann fyrir almenningshag verða hinsvegar seint eða aldrei viðurkennd innan þess sérgæskufulla samfélags sem byggt hefur verið upp í þessu landi, ekki síst á síðari árum. Enginn þarf heldur að búast við því !

 

Sú öfugþróun hefur auðvitað átt sér stað fyrir tilstyrk þeirra afla sem alltaf hafa nítt niður hugsjónir jafnaðar, félagshyggju og réttlætis og spillt öllu því sem gott er og göfugt. Það er gömul og ný sorgarsaga, en slík framvinda hefur alltaf stuðst við lægstu og ómerkilegustu hvatir og eigindir mannskepnunnar. Auðvald hefur alltaf byggst á græðgi !

 

En afrek Sósíalistaflokksins gamla lifa samt áfram í minningum fólks í ræðu og riti og meðal heilbrigðari hluta þjóðarinnar, umvafin virðingu og þakklæti. Þau munu aldrei verða þöguð í hel !

 

Og nú er kominn fram nýr flokkur sem telur sig geta komið fram í nafni sósíalismans og hugsjóna gamla flokksins. Það er nú svo, að þar er miklum arfi að lyfta og ekki mun mörgum gefið að geta axlað það hlutverk með sóma. Það er sannarlega ekki á allra færi að standa heilir undir stóru nafni !

 

En með mikilli fórnfýsi og óeigingirni má þó vafalaust enn vinna afrek og sigra fyrir alþýðu landsins, ef menn hafa styrkinn og rétta hugarfarið til þeirrar miklu baráttu sem það mun kosta !

 

En þegar ég lít yfir framboðslista þessa nýja flokks sem hér um ræðir, bregður mér heldur í brún. Í okkar litla samfélagi þekkir fólk mikið til hvers annars og ég fæ ekki annað séð en svipaðir sérgæðingar og sjá má á öðrum framboðslistum, séu víða í framboði fyrir þennan nýja flokk !

 

Ég sé ekki endilega fólk þar sem þekkt er af heilbrigðri samfélagskennd, fórnfýsi og óeigingirni. Ég sé þar fólk sem hefur sýnt sig með allt öðrum hætti. Hvað er slíkt fólk að gera í röðum sósíalista ? Veit það nokkuð fyrir hvað það stendur eða á að standa ?

 

Er kannski rétt eina ferðina enn verið að reyna að klifra veg til eiginhagsmuna og sérgæskustöðu í gegnum flokksnafn sem á sér tiltölulega hreinan skjöld og orðstír ? Það hefur svo sem áður verið gert !

 

Ég veit ekki hvað er þarna í gangi, en hef miklar efasemdir um að það sé af eins hreinum hvötum og látið er í veðri vaka. Og ég minnist þess, að enginn flokkur er betri en fólkið sem í honum er og sérgæðingar verða seint að hugsjónamönnum !

 

Ég velti því fyrir mér um tíma hvort ég ætti að styðja þá tilraun sem þarna virðist vera á ferð, en í ljósi þeirra upplýsinga sem fram eru komnar um það hverjir eru frambjóðendur flokksins, treysti ég mér ekki til að trúa því, sem manni er líklega ætlað að trúa, að þarna séu full heilindi á ferð !

 

Að mínu mati eru forsendurnar fyrir trúverðugleikanum allt of veikar til þess að það sé hægt. Nýju sósíalistarnir eru svo gjörólíkir þeim gömlu, að þeir vekja því miður enga tiltrú hjá mér og falla þar í öllum samanburði !

 

En frómt frá sagt - mikið væri það annars gott fyrir allan almannahag ef gömlu sósíalistarnir – eða jafnokar þeirra - væru komnir aftur !