Styrkjamálið til flokkanna !

 

 

 

Flokkur fólksins virðist alveg hafa fallið á þessu máli. Hann hefur þá látið spillt kerfi múta sér. Gunnfáninn hefur þá verið látinn dragast niður í skítinn. Nú fagna vafalaust skuggavaldhafar hinna pólitísku aflanna, sem öll eru meira og minna spillt, yfir þeim ávinningi sem þeir sjá fyrir sér. Þeir fagna yfir því að skjöldur sem var í þeirra augum hættulega hreinn, er orðinn óhreinn !

 

Svona er þá farið að því að fella það og skíta það út sem þarf að vera og verður sjálfs sín vegna að vera hreint. Afl sem kemur frá fólkinu, afl sem er helgað því hlutverki og því verkefni að gera góða hluti fyrir fólkið í landinu, verður að standa heiðarlega að málum. Nú hefur það sjáanlega verið platað með peningalegu tillagi, án réttrar, lagalegrar forsendu, og fyrir vikið - skilið eftir í skítnum !

 

Þannig virðist bara sem kerfislegur fulltrúi hafi verið látinn segja ósköp elskulega : ,,Þið megið halda peningunum !“ og óhreinindunum er þannig líklega ætlað að festast við og fylgja því afli sem áður var talið hreint, uns það aðlagast fullkomlega því sem fyrir er og skítur sig út til endanlegar skammar. Og fulltrúar skuggaaflanna í hinum flokkunum, í spillingarmafíu kerfis og kvótamála, geta þá jafnframt sigri hrósandi sagt og auðvitað á bak við tjöldin, við forustulið Flokks fólksins: ,,Verið þið velkomin í hópinn, þið eruð þá bara eins og við !“

 

Já, svona er þá farið að því ! Svona hefur þá stjórnmálaafli eldhússdags formannsins verið snúið á hvolf og nánast í fyrstu atlögu. Fjárhagsstaðan skal þannig vera undirbyggð með ólöglega fengnu framlagi frá ríkinu, peningum þjóðarinnar, og því skal ekki staðið rétt að málum, eins og vera ber. Hreinn málstaður er þar með skaddaður til frambúðar, enda þá ekki lengur til staðar sem slíkur !

 

Það er greinilega mjög erfitt fyrir pólitískt afl að vera utan spillingar á Íslandi. Þó sumir strekki kannski stöðugt við að halda því upp úr skítnum, reyna sýnilega ýmis önnur öfl að toga það niður í hann. Það segir sína sögu og því nær sem menn komast kjötkötlunum, því meira er auðvitað að varast. En vissu menn það ekki fyrir, af hverju láta þeir fara svona með sig ? Það sjá fáir ljósið þegar þeir hafa samlagast skít og skaðlegum hlutum !

 

Og í öllum tilfellum eru mútugreiðslur eða sambærileg hagræðingarviðskipti eins og það kann kannski að vera kallað, alltaf hluti af neglingardæminu. Slíkt er nokkuð sem enginn ætti að koma nálægt, ef hann vill halda höfði með ærlegum og réttum hætti. Spillingin er lúmsk og ef hún nær í litlafingur á einhverjum, er spilið tapað. Og það er sýnilega augljóst mál, að það er meira en erfitt að standa með stöðugum anda og vera kannski sá eini – hreini, í íslenskri veruleika pólitík, eins og hún horfir við í dag !

 

,,Útilokunarstjórnmál ?“

 

 

 

 

Oddviti sjálfstæðismanna í Reykjavík talar um útilokunarstjórnmál vegna þess að ekki sé vilji hjá sumum öðrum flokkum til samstarfs við sjálfstæðismenn um myndun meirihluta í borgarstjórn. Það er auðheyrt að blessuð manneskjan er svekkt yfir því að vera þannig, að eigin mati, sniðgengin. En af hverju í ósköpunum eiga trúverðug vinstri öfl að ganga til samstarfs við sjálfstæðisflokkinn – íhaldið í landinu ?

 

Þjónusta af slíku tagi við aðaland-stæðinginn er pólitískur dauðadómur. Það hefur yfirleitt verið þannig og reynst þannig og þannig er eðlilegt að það sé. Örlög Vg og útkoma í síðustu alþingis-kosningum sýndu með skýrum hætti hvernig almenningur lítur á slíka undirlægju þjónustu. Félagshyggja á einfaldlega ekki samleið með sérhags-munaöflum. Almannahagsmunir eiga það ekki heldur !

 

Það er því ekkert um að tala. Meðan íhaldið hélt Reykjavíkurbæ og síðar borg í heljargreipum sérgæskunnar og hyglingar-kerfisins sem henni fylgdi, var ekki talað um útilokunarstjórnmál af fulltrúum þess, vegna þess að þá voru öll völd í helbláum höndum. Þá var hægt að kreista og kúga og fara sínu fram og fólk var svo bælt að það þorði ekki að rísa upp gegn yfirklíkunni !

 

Þegar sú staða var hinsvegar komin upp, að íhaldið hafði misst völd sín og allan meirihluta, sáu menn þar á bæ að nauðsynlegt væri að fá einhvern af hinum til að koma þar til liðs. En það verður aldrei af slíku, nema með því að einhver svíki það sem hann á að standa fyrir. Og hlutverk Júdasar hefur aldrei, eins og dæmin sanna, verið eftirsóknarvert, hvorki í pólitík né öðru !

 

En nú er mikið talað um kvennavald. Ný ríkisstjórn er komin til valda, þriggja flokka stjórn, þar sem viðkomandi flokkar eru allir undir stjórn formanna sem eru konur. Svo er líka að mestu í flokkum þeim sem keppa um völdin í höfuð-borginni !

 

Það má því segja, að stjórnun allrar framvindu í landsmálum sem og borgar-málum ráðist að mestu af því hvernig konur koma til með að standa þar að verkum. Það ætti því væntanlega að mega dæma komandi niðurstöður í þeim efnum konum sem valdamönnum í hag eða ekki, eftir því sem til tekst. Þarna eru því um nokkuð skýr prófmál að ræða varðandi kvennavald !

 

Stjórnun sem fylgir félagshyggjustefnu er auðvitað allt önnur stjórnun en það sem sjálfstæðisflokkurinn býður upp á. Hjá íhaldinu er alltaf dansað eftir pípu viðurkenndra fjármagnsaðila og sérhags-muna þeirra og þar af leiðandi eru almannahagsmunir ekki virtir mikils. Þetta vita allir, þó sumir hafi yfirleitt ekki hátt um það. Að láta ríki og sveitarfélög þjóna einkahagsmunum er, að margra mati, ein þaulæfðasta sérgrein hægri afla víðast hvar !

 

Sjálfstæðisflokkurinn eða íhaldið er í raun ekki venjulegur stjórnmálaflokkur. Þar er um ósvífið hagsmunabandalag að ræða, spillta hyglingarmaskínu sem getur ekki undir neinum kringumstæðum þjónað almennum borgurum þessa lands með heilshugar hætti. Enda er þar alfarið stefnt að valdastöðu sérgæskusjónarmiða og fyrst og síðast sáð fyrir hágróða-uppskeru einkavasanna !

 

Það er því hið eðlilegasta mál, að íhaldið sé utan við alla samninga um manngæskuleg og ærleg heildarsjónarmið varðandi það hvernig stjórnun samfélagsins sé háttað. Það eru ekki nein útilokunarstjórnmál þar að verki, heldur eðlileg afstöðu skilgreining með tilliti til lendingar þeirrar í málum sem að er stefnt. Það er því um grundvallar-skilgreiningu að ræða í því efni. Þar getur því enganveginn farið saman sérgæskufull og spillt varðhundagæsla óþjóðlegra kvótahagsmuna og hagsmunir almennings í þessu landi !

 

Ef meirihluti er fyrir hendi í samfélags-einingu sem vill starfa að hugsjónum félagshyggjunnar og í anda hennar, er íhaldið að sjálfsögðu ekki þar innan vébanda heldur þar fyrir utan. Í þeirri aðgreiningu felast stefnulega séð skýrustu línur sem hægt er að fá fram í stjórnmálum okkar íslensku þjóðar varðandi heildarstjórnun samfélagsins !

 

,,Dýr myndi Hafliði allur !“

 

 

 

 

 

Margt er bruðlið hjá Ríkinu og líklega að flestra mati, og kannski sérstaklega í kringum þau embætti sem ætti bara að leggja niður. Það er margt gert í nafni íslensku þjóðarinnar, sérstaklega í seinni tíð, sem er óíslenskt og óekta frá þjóðlegu sjónarmiði, og til eru þeir sem telja sig jafnvel finna Davos-bragð af þessu og hinu !

 

En spyrja má ? Var það til dæmis einhver þjóðarnauðsyn að henda öllu út af forsetasetrinu vegna þess að nýr forseti hafði verið kosinn ? Endurnýja hluti þar í hólf og gólf ? Og fá svo reikning á þjóðina yfir 120.508.269 kr. fyrir vikið. Þar af fyrir innréttingar og uppsetningu þeirra 45.473.718 kr ? Heimild var sögð gefin fyrir 86 milljónum, en það endaði í 120,5 milljónum. Var virkilega allt þarna á setrinu orðið svona hræðilega slitið og illa farið og þjóðinni til skammar - eða var nýjungagirnin svona mikil ?

 

Það vita það allir sem vilja hugsa raunhæft, að við höfum ekkert með þetta forsetaembætti að gera. Það er lafhægt að koma málum fyrir í litlu stjórnkerfi eins og okkar, án þess að vera með einhverja sérstaka toppfígúru þar. Við eigum ekki að elta snobb, hégóma og orðuveitingasiði erlendis frá og áttum aldrei að byrja á því. Það var líklega helst embættismannakerfið sem vildi fá kóngslega eftiröpun og krúsidúllur upphefðarsýkinnar inn í dæmið frá upphafi. Og það hefur alla tíð kostað sitt. Snobb er aldrei ódýrt !

 

Ég minnist þess að í vasabók sem afi minn lét eftir sig, hafði hann skrifað ,,Ekkert sem er óþarft er ódýrt !“ Það var hans niðurstaða og enn er hún í fullu gildi þegar dómgreind er höfð með í slíku mati. Meðan alls staðar vantar fjármuni til brýnna verkefna er peningum skóflað í gyllingar og gælumál innan kerfisins, og svo fá trúlega einhverjir orður fyrir allt baslið í kringum óþarfann. Það er hinsvegar öllum til vansa sem að slíku koma !

 

Af hverju þurfum við Íslendingar alltaf að vera að elta alls konar vitleysur frá útlöndum ? Það er sannarlega full þörf á því að spyrja þess. Dómgreind okkar ætti ekki að þurfa að vera frosin þó að við séum Íslendingar. Hversvegna förum við svo illa með ávexti erfiðis okkar og framtaks og raun ber vitni ? Af hverju gerum við ekki samfélag okkar betra með samhjálp og félagshyggju í stað þess að sundra allri samstöðu með græðgi og spillingu. Vegna hvers fær þjóðarheildin ekki að njóta áunninna gæða betur en raun ber vitni ?

 

Getum við ómögulega þroskað með okkur sjálfstæða hugsun og farið okkar eigin leiðir, í samræmi við þá skynsemi sem Skaparinn gaf okkur ? Eða gaf hann okkur kannski enga skynsemi eða höfum við kannski glatað henni ? Það mætti stundum halda það !!!

Samfélög byggi sitt á ábyrgð og réttlæti !

 

 

 

Sú var tíðin og reyndar er ekki langt síðan svo var, að enginn á Vesturlöndum virtist geta trúað því að Bandaríkjamenn gætu orðið sekir um stríðsglæpi. Ekki Bretar heldur eða Frakkar. Þetta voru auðvitað taldir svo miklir ,,fair play“ aðilar að menn trúðu því að þeir kæmu alltaf fram af drengskap. En nú vita allir nema þá staurblindir stoðleysingjar, að þar var bara um að ræða goðsagnarkennda gyllingu en ekki neinn veruleika !

 

Víetnamstríðið sannaði, svo ekki varð um villst, að Bandaríkjamenn gátu framið stríðsglæpi ekkert síður en aðrir menn. My Lai fjöldamorðin gleymast ekki og William Calley var sannarlega ekki eini Ameríkaninn sem framdi glæpi í Vietnam. Og síðan þá er hægt að rekja svipaða slóð sömu aðila land úr landi, í Afghanistan, Panama, Írak, Lybíu og víðar !

 

Bretar hafa víða stundað sitthvað annað en fair play og óhæfuverk Frakka í Vietnam, Alsír og víðar sýna því miður líka að engin þjóð virðist hafin yfir það að fremja stríðsglæpi. Það hefur hinsvegar flest af slíku tagi verið þaggað niður lengst af, þegar vestræn ríki hafa verið sökuð um slíkt og svo virðist enn !

 

Þegar fjöldamorðin í Dasht el Leili í Afghanistan áttu sér stað, man ég ekki til þess að neinn hafi minnst á þau í íslenskum fjölmiðlum nema ég. Ég skrifaði grein um þann atburð, en það virtist ekki vekja neinn til umhugsunar og enginn sagði orð. Umræða um slíkt var ekki í boði. Það mátti náttúrulega ekki saka ,,góðu gæjana,“ sem alltaf voru að bjarga heiminum frá þeim vondu, um fjöldamorð !

 

En staðreyndin er nú samt sú, að menn af öllum þjóðernum geta framið stríðsglæpi og gera það, hvort sem það eru Banda-ríkjamenn, Bretar, Ísraelsmenn eða aðrir. Mannlegt eðli getur alls staðar verið á röngu róli og brotið gegn öllu því sem rétt er, og það þarf ekki Rússa til að slík dæmi gangi upp. Margir telja meira að segja, að ef allir ríkisglæpir bandaríska stjórn-kerfisins yrðu lagðir með öllum sínum þunga ofan á Washingtonborg, myndi borgin sú sökkva langleiðina til þess staðar sem virðist hafa verið þjónað þar mest hin síðari ár !

 

En þó maður hafi ekki háar hugmyndir um siðgæði valdamanna, virðist samt alltaf hægt að koma manni á óvart með því hvað menn geta lagst lágt. Og það, að maður sem á að teljast ábyrgur, skuli láta sér koma til hugar að byggja einhverja sólskins paradís á jafn blóðugum hörmungastað og Gaza, sýnir hvað sumir eru gjörsamlega ónæmir fyrir þjáningum annarra !

 

Kannski það séu víða til ráðamenn sem væru til í að koma upp skemmtistað í Auschwitz, því ljóst virðist vera að sumir slíkir séu ekki mjög meðvitaðir um það sem þar gerðist eða hirði mikið um það. En við þurfum að læra af liðinni tíð, svo glæpir fortíðar endurtaki sig ekki. Og hver valdamaður sem skeytir ekki um eða óvirðir fórnarlömb slíkra glæpa er ekki að heiðra eigin þjóð með slíku framferði !

 

Við lifum augljóslega á mjög siðferðilega rangsnúnum tímum. Fjöldi fólks virðist aðhyllast ranga hluti sem rétta og telur frelsi sitt byggjast á því að slíkt sé leyfilegt og eigi að vera það. En mannlegt samfélag án siðferðilegra gilda fær ekki staðist. Mannkynið hefur sveigt af leið, það stefnir í ógöngur, ekki síst með siðferðileg og réttlætisbundin grund-vallarmál og eðlilega siðferðilega hugsun.

Full þörf er að endurstilla þau viðmið með uppbyggingu í huga en ekki niðurrif !

 

Sú afstaða sem lýsir sér í öfgafrelsi virðist einkum eiga við um fólk í yngri aldursflokkum, en það fer nú bráðum að taka við sem ráðandi kynslóð og gerir það vonandi með þeirri ábyrgð sem því ætti að fylgja. „Veldur hver á heldur“ segir máltækið, en megi komandi kynslóð samt farnast betur en hún virðist bjóða upp á !

 

Þess má svo geta hér að lokum, að George Washington, maðurinn sem fyrrnefnd höfuð-borg Bandaríkjanna heitir eftir, ritaði eitt sinn eftirfarandi orð, af mikilli sannfæringu : ,,Þegar mannkynið er látið sjálfrátt, er það óhæft til þess að stjórna sér sjálft !“ Það þarf með öðrum orðum yfirstjórn og aga til að vel fari. Í okkar samtíma er sýnilegt að frelsiskröfur margra eru í raun orðnar gjörsamlega ábyrgðarlausar og sumir virðast beinlínis telja það ávinning að rústa samfélags-byggingunni !

 

Niðurrifsöfl eru til af mörgu tagi í heiminum, en þau brjóta bara niður, þau byggja ekkert upp. Við skulum ekki gleyma því að það er engum í hag að við brjótum undan okkur þá undirstöðu sem við stöndum á. Sáttmáli um samfélag á grundvelli hinna gömlu, góðu gilda var - er og verður - slík undirstaða !

Nokkrar pælingar um stöðu mála !

 

 

 

Ekki vil ég taka undir það með Benjamin Netanayhu, að Donald Trump sé mesti vinur Ísraels sem verið hafi í Hvíta húsinu, en það kann að vera að Trump sé prívat og persónulega mesti vinur Netanayhus sem þar hefur verið. Sumir hafa nefnilega þá skoðun að mesta ógæfa Ísraelsmanna í þessum átökum sem staðið hafa yfir, sé einmitt sú staðreynd að þeir búi við forustu manns af því tagi sem Netanayhu er. Hann er að margra mati mjög óheppilegur leiðtogi fyrir sína þjóð, enda er ólíklegt að hann fái góð eftirmæli í Sögunni sem slíkur !

 

En það þarf ekki að koma neinum á óvart að vel fari á með Trump og Netanayhu. Sumir myndu hiklaust halda því fram að þeir væru að miklu leyti andlega skyldir. En leiðtogar af því tagi sem þeir eru, bjóða bara upp á kjaftshögg fyrir heiminn. Trump er samt líklega í eðli sínu meiri land-vinningamaður en Netanayhu. Hann vill taka Grænland af Græn-lendingum og Dönum, Kanada af kanadískum yfirvöldum og gera Gaza að einhverri sólskinsparadís, líklega fyrir auðuga gesti frá Ameríku hinni miklu !

 

Allt þetta vill hann gera algjörlega í trássi við og á skjön við vilja viðkomandi íbúa og  viðkomandi þjóða. Á því sést að sjálfsákvörðunarréttur þjóða er eitthvað sem Trump virðist ekki vita hvað er. Kannski þarf að fara aftur til Franklins Roosevelts til að finna bandarískan forseta sem var með það hugtak á hreinu. Það er líka allrar athygli vert, að heyra hvernig Trump talar niður til nágranna sinna norðan við landamærin og hvernig hann óvirðir þá nánast í hverju orði !

 

Hann virðist halda því fram, að Kanadamenn séu að miklu leyti á framfæri Bandaríkjanna. Þeir ættu bara að gerast 51. ríkið í ríkjabandalagskássu stjörnufánans og mættu þessvegna telja það óverðskuldaðan heiður og hvalreka fyrir sig. Ekki er kurteisinni fyrir að fara í málflutningi Trumps frekar en fyrri daginn. Hann telur sig greinilega sitja á svo háum tróni, að hann geti talað niður til allra annarra, enda gerir hann það ósleitilega !

 

Kanada er að vísu með ósköp rislítinn leiðtoga nú sem stendur, en það er aumt ríki sem sættir sig átölulaust við óvirðingartal af þessu óvinsæla Trump tagi. Og þó að nýr leiðtogi eigi að koma fram í Kanada senn hvað líður, eru takmarkaðar líkur á því að hann verði þar öðrum skárri. Þar virðast bara koma fram einhverjir bergmálsleiðtogar !

 

Burðir til öflugrar forustu í Kanada eru því tæpast til staðar. Bretar hafa svo lengi legið flatir fyrir öllu sem frá Hvíta húsinu hefur komið, að það virðist löngu orðið viðurkennt stöðulögmál, og það sama virðist einnig samgróið þeirra stjórnarfars-afkomendum ríkislega séð, í löndum eins og Ástralíu, Nýja Sjálandi og Kanada !

 

Raunar hafa öll þessi ríki lengi verið miklu frekar undirgefin Bandaríkjunum en því ríki sem í eina tíð vildi láta kalla sig Stóra-Bretland, en það heiti virkar  ekki sannfærandi nú á dögum. Ríkisnöfnin Great Britain og Gross Deutschland voru í raun og veru einnar ættar, þó valdapólitík fyrri ára hafi smám saman skapað þar vík milli vina !

 

Vilhjálmur II. Þýskalands-keisari var barnabarn Viktoríu stórdrottningar Bretlands, sem var þar að auki yfirlýst keisaraynja Indlands. Sú veldisnafnbót var tekin upp við botnlausan Bretahroka 19. aldarinnar !

 

20. janúar 2029, verður að öllum líkindum mikill fagnaðardagur fyrir heimsbyggðina. Þá ætti valdatími Donalds Trump endanlega að vera að baki. Ósagt skal látið hvort Ameríka verði þá orðin mikil aftur, eins og hann hefur svo títt talað um að verði forgangsmál hans á kjörtímabilinu, en það mun vafalaust koma fram og sýna sig er stundir líða. Og það vita það flestir að tíminn er býsna fljótur að líða !

 

En hitt er orðið nokkuð ljóst, að á þessum fjórum árum sem framundan eru, mun Trump sennilega fjandskapast með einum eða öðrum hætti við flest ríki þessa heims, í gegnum það taumlausa taktleysi sem virðist vera honum svo eiginlegt, og það kann varla góðri lukku að stýra fyrir afganginn af heiminum og sjálfan heimsfriðinn !

 

En ef slík framkoma telst orðin viðurkennd leið til stórra sigra, er heimurinn líklega orðinn enn verri en ég hélt að hann væri, og hef ég þó líklega aldrei þótt sérlega bjartsýnn á framtíðarhorfur þessarar veraldar !

,,Á allur heimurinn bara að vera til þjónustu fyrir ætlaða öryggishagsmuni Bandaríkjanna“ ?

 

 

 

Það er ekki til sú þúfa í þessum heimi, sem ekki væri hægt að krefjast af hálfu Bandaríkjanna – vegna öryggishagsmuna bandaríska stórveldisins. Hrokinn er orðinn svo mikill í stjórnkerfinu þar vestra að flestum er farið að ofbjóða og ímynd bandaríska ríkisins er að taka breytingum í huga margra. Og þegar svo er komið, að ríki er að nálgast hástig alls hroka í samskiptum sínum við umheiminn, fer líklega að styttast í ákveðin endalok !

 

Eitt af því sem átti ríkan þátt í uppreisn nýlendnanna í Ameríku gegn ofríki Breta og þeirra yfirvalds, var að mönnum fannst ráðist gegn lögmætum eignarrétti þeirra. Skattheimtan væri orðin óbærileg. Frelsi þeirra væri ógnað. Verðandi þegnar hins nýja ríkis voru einkum og sér í lagi að passa upp á buddurnar sínar, eins og þeir hafa alltaf gert, af meiri ákefð en flestir aðrir !

 

Einkum virtust fulltrúar New York mjög miklir talsmenn fjárhagslegra eigin-hagsmuna, og kannski voru þeir alltaf nokkuð varhugaverðir í afstöðu sinni til heildarhagsmuna hins verðandi ríkis, og þar af leiðandi ekki beint traustvekjandi í augum annarra fulltrúa. En þar var auðvaldið líka strax í byrjun frekast til staðar og hélt fastast um það sem það taldi sitt og einnig umfram það !

 

Við núverandi aðstæður eru miklar líkur á því að stefna Trumps geti leitt til þess að Bandaríkin flækist í allskonar deilur við önnur ríki, sem erfitt getur verið að sjá fyrir endann á. Þegar svo er komið, að öryggishagsmunir ríkisins eru sagðir krefjast þess að eignarréttur annarra verði að víkja, þá er virkilega vá fyrir dyrum – og getur líklega orðið það hjá flestum málsaðilum í komandi samskiptum við Bandaríki Norður Ameríku !

 

Þá virðist staðan stefna í það að ævagömul réttindi einstaklinga sem ríkja verði fótum troðin og yfirgangurinn einn í boði. Það kann að verða til þess að trúin á meint forustuhlutverk Bandaríkjanna í lýðræðislegum skilningi fjari hratt út meðal annarra ríkja og viðhorfið til þeirra muni breytast í meira lagi. Að hefja bandaríska endurreisn til mikilleika með því að slá vinaríki sín utan undir og arðræna þau, er í hæsta máta vafasöm aðferð til slíks ávinnings. Það ætti ekki að vera erfitt mál að skilja það !

 

Það gæti jafnvel átt sér stað að samskipti kólnuðu verulega við ríki sem hafa lengi verið talin allt að því 100% undirlægjuríki Bandaríkjanna og þarf þá ekki að fara langt. Hugarfar Trumps, varðandi stefnu hans til að ávinna glæstari framtíð fyrir land sitt, er svo frekt og ágengt að það hálfa væri nóg. Ef heimurinn væri hænsnahús, væru Bandaríkin minkurinn þar inni, sem dræpi og dreifði þar blóði um allt, með grimmdarfullum yfirgangi rándýrsins sem viðurkennir engan annan rétt en sinn eigin !

 

Það virðist sem svo, að Donald Trump ætli að gera Ameríku mikla aftur sem minkur meingerða gegn öðrum þjóðum ? Ef svo er, mun hann trúlegast finna sig í því vandaverki að þurfa að þræða einstigi sem engum er fært. Og af hverju skyldi Ameríka hafa glatað þeim mikilleika sem hann segist sakna ? Stjórnvöld Bandaríkjanna finna skýringuna á því með því einu að líta í eigin barm !

 

 

,,Einleikur á Eldhússborðsflokk“ ?

 

 

 

 

 

Það fór eins og margir óttuðust, að Inga Sæland færi fram úr sér við að verða ráðherra og sú útkoma lét því miður ekki á sér standa. Það er ekki nóg að búa til flokk við eldhúsborðið, það verður að gera það með þeim hætti að það standist lög. Skattpeningar almennings virðast helst hafa streymt frá Ríkinu til Flokks fólksins, án nokkurrar aðgæslu. Slíkt er enganveginn ásættanlegt !

 

Og þá er það spurningin: Í hvað fóru þessir peningar ? Varla til að kaupa einhvern óþarfa og fleira fínt ? Það verður að vera hægt að sýna fram á fjárreiður félagasamtaka og/eða flokka með skýrum hætti, þegar nærst er á almennings-pyngjunni. Þar eiga engin undanbrögð að líðast. Sérstakur talsmaður almanna-hagsmuna, varnaraðili fólksins í landinu, verður að sýna betri framkomu en þetta ! Hvar er eiginlega ábyrgðin í þessu dæmi gagnvart sameiginlegum sjóði landsmanna ?

 

Flokkur fólksins virðist helst hafa hlaupið inn í nýmyndaða ríkisstjórn með allt niður um sig. Hvernig er með þetta lið þar á bæ, er enginn að hugsa ? Það er ekki nóg að vinna sigur, það er miklu meira mál að vera manneskjur til að standa undir sigrinum. Tommi var settur út, að sögn, vegna þess að hann hefði sofið of mikið. En það virðist sem forustulið Eldhússborðsflokksins hennar Ingu sé meira og minna allt sofandi !

 

Þessi ríkisstjórn er sannarlega ekki líkleg til stórra afreka. Það virðast þegar komnir brestir í nýsmíðaðan grunninn og fjölda manns ofbýður sú staða í fjármálum flokksins sem nú liggur fyrir ; flokksins sem átti að standa svo nálægt fólkinu og vera málsvari lífskjara þess og velferðar. Það er nöturleg niðurstaða fyrir ,,fólk fólksins“ að hafa orðið sér úti um ráðherrastóla á forsendum sem virðast ekki halda vatni. Stundar formaður flokksins bara einleik eins og henni þóknast ? Ef svo er, þá eru það vinnubrögð sem geta alls ekki gengið !

 

Við Íslendingar þurfum að gera kerfið okkar skilvirkara og ærlegra. Það þarf að hreinsa þar til og losna við margskonar óværu sem hefur fengið að búa um sig allt of lengi. Við verðum að geta átt þjóðkjörna fulltrúa á þingi sem standa undir nafni og ábyrgð sem slíkir. En það virðist vanta mikið á slíkt og það skaðar okkur öll sem tilheyrum þessu samfélagi !

 

,,Hvað höfðingjarnir hafast að, hinir meina sér leyfist það“ stendur á vísum stað og það er sannmæli. Þegar fordæmið er slæmt, kemur margt annað sem er verra á eftir. Það vilja þá margir bæta gráu ofan á svart. Við sem erum þegnar íslensks samfélags, þurfum að fá að upplifa það að sjá hin góðu fordæmi, sjá þau í virku formi og sjá þau skila af sér góðum ávöxtum !

 

En á því virðist óneitanlega hafa verið mikill misbrestur. Öll mistök kerfisins bitna á borgurum landsins. Við þurfum öll að bera ábyrgð gagnvart okkar samfélagi. Flokkur fólksins þarf í því sambandi að kynna sig þannig í orði og verki, vegna yfirlýstrar stefnu sinnar – og það með ólíkt meiri ábyrgðarkennd – en hinir flokkarnir !

 

Hverju er þjónustan eiginlega helguð ?

 

 

 

Mér verður stundum hugsað til þess, að það hljóti að vera býsna pínleg staða fyrir starfsmenn á held ég flestöllum vestrænum fréttastofum að vera stöðugt, trúlega samkvæmt fyrirmælum, að halda fram hlutum sem eru gjörsamlega úr öllum takti við veruleikann og byggjast líklega annaðhvort á vísvitandi lygum eða algerlega óraunhæfri óskhyggju. En kannski eru svo margir orðnir heilaþvegnir og hjartadeyfðir fyrir sannleiksorðum, að þeim er ef til vill sama þó vinnan þeirra gangi út á það að stórum hluta að fara með ósannindi alla daga !

 

Sú var tíðin að ég áleit að Ríkisútvarpið væri þokkalegt fjölmiðlunartæki, þjóðlegt og gott sem slíkt. En það er reyndar nokkuð langt síðan. Allar götur frá þeim árum hefur RÚV verið að lækka í áliti hjá mér sem virðingarverður fjölmiðill og nú er svo komið að ég held að það komist ekki neðar. Það situr á botni alls þess, í mínum huga, sem engin leið er að bera virðingu fyrir !

 

Þvílíkur ósigur fyrir íslenska þjóðarsæmd ! Útvarp íslensku þjóðarinnar virðist bara orðið að ómerkilegri endurvarpsstöð fyrir Nató, ESB, loftslagsmafíuna og eiginlega alls konar óþjóðlegar klíkur sem vaða hér uppi. Engar hlutlausar og frambærilegar  fréttaskýringar virðast  í neinu boðnar fram. Efstaleitisútvarpið virðist orðið fastur samastaður einhvers pólitísks sértrúarsafnaðar sem stjórnar sér sjálfur !

 

Fréttir um stríðsátök erlendis eru nú teknar beint frá öðrum stríðsaðilanum eins og ekkert sé athugavert við slíkan frétta-flutning. Upplýsingar um Rússa og athafnir þeirra í Úkraínu koma beint frá Selenski-stjórninni. Fréttamaður frá RÚV virðist látinn vera til taks allar stundir hjá Nató og ESB í Brussel og þylja í þaula allt sem honum er skipað að segja. Hverskonar fréttamennska er þar í gangi ? Einhliða áróður og ekkert annað !

 

Það er mikið talað um sparnað í ríkis-rekstri um þessar mundir. Fólk er beðið um tillögur í þá átt, af nýjum stjórnvöldum. Mér finnst eitt mál alveg tilvalið í þeim efnum. Eftir 5 ár verður Ríkisútvarpið 100 ára. Ég vil gera það að tillögu minni að það verði haldið upp á afmælið með því að leggja stofnunina niður.Loka bara búllunni fyrir fullt og allt. Best væri að fara að hreinsa þar til sem fyrst, svo það verði klárt að hægt verði að skella þar endanlega hurð í lás árið 2030 !

 

RÚV er að minni hyggju löngu orðið að úrkynjuðu fyrirbæri sem þjónar ekki lengur eigin þjóð að nokkru gagni, hvorki sönnum og eðlilegum íslenskum menningararfi né sjálfstæðri og þjóðlegri íslenskri fram-tíðarsýn. Og sannarlega hefur þar illa verið vikið út af þeim vegi sem þessari stofnun var markaður í upphafi !

 

Ég veit ekki hverju eða hverjum þjónustan þar er helguð, en mér dettur helst í hug að þar sé frekast hugað að einhverjum allt öðrum aðilum en ætti að vera, kannski einhverjum sem best væri fyrir Íslendinga að þekkja sem minnst. Ég get ekki annað sagt en að ég skammast mín fyrir það sem þjóðlegur Íslendingur, hvernig búið er að fara með útvarpið okkar, sem eitt sinn var talið býsna gott og var það líklega að mörgu leyti !

 

En síðan eru liðin mörg ár og það góða virðist hafa horfið úr dagskrárliðum og öllu efni að mestu leyti. Einhverskonar sálufélag um skítlegt eðli og innanbúðar klíkuskap sýnist svo hafa yfirtekið allt heila klabbið í framhaldinu. Það er virki-lega ömurlegt að horfa upp á afturförina í þessum efnum. ,,Sá er löngum endir á Íslendingasögum“ var víst einu sinni sagt, en það þarf samt ekki að þýða, að allt þurfi alltaf að fara til andskotans í þessu landi !

 

Það er nefnilega hægt að hætta slíkum vitleysisgangi, það er hægt að stöðva sóun þjóðlegra fjármuna í fyrirbæri eins og RÚV, sem ekki er - að mínu mati - að skila sér til góðs. Útvarpið virðist vera orðið að ríki í ríkinu sem stjórnað er erlendis frá. Betra er ekkert útvarp en útvarp sem hegðar sér með þeim hætti sem mér finnst RÚV gera og hafa gert mörg undanfarin ár!

 

Það framferði hefur, að minni hyggju, lengi verið íslenskri þjóð til skammar – og þá er vægt til orða tekið. Löngu er tímabært að mál séu hafin upp úr þeim fjarstýrða öldudal ómerkilegheitanna sem þar hefur viðgengist og hugað heilshugar að einhverju virðingarverðu, þjóðlegu og sjálfstæðu framtaki þess í stað !

 

Orðheimtu aðferðin !

 

 

Nú er Trump sestur í hásætið og hann virðist ætla að byrja á því að herja á vinaríki Bandaríkjanna. Það er líklega rétt ráðið af honum því þau liggja yfirleitt flöt þegar Hvíta húsið talar. Margt ætlar Trump að gera. Mexíkóflói á nú að heita Ameríkuflói og ætli Grænland, stærsta eyja heims, fái ekki í framhaldinu heitð Trumpland eða Donaldsey ?

 

Orðheimtu aðferðin er kunn í pólitíkinni. Sú var tíðin að tveir vestrænir seppa-lingar voru eins og vax í höndunum á illskeyttum valdamanni sem kunni þá aðferð til hlítar. Þeir bráðnuðu báðir niður í Munchen forðum fyrir ágengri orðheimtunni og það var upphafið að tugmilljóna manndrápum næstu sjö árin eða svo !

 

Orð eru sögð til alls fyrst, en orð sem fela í sér yfirgang, heimtufrekju, einsýni og ruddahátt gagnvart öðrum, innifela ekki í sér lausnir. Og hótun um beitingu her-valds ef orðheimtan dugir ekki, er engu heiðvirðu fólki í þessum heimi okkar kærkomin eða kallar á virðingu !

 

Tillitsleysi gagnvart rétti annarra hefur aldrei talist til dyggða. ,,Hvað skyldi ég komast langt ?“ virðist anda út frá orðaleppum hins nýkrýnda keisara ameríska ofur-veldisins. Ef gullin ár bíða þess ríkis næstu fjögur árin, eins og Trump fullyrðir, er jafnframt fullvíst að þau ár verða einhverjum öðrum ekki góð. Bandaríkin er löngu komin upp á það að taka af öðrum !

 

Hákarlinn hefur löngum leikið sér að sardínunum og ætlar sem sagt að gera það áfram. Það hafa verið hans ær og kýr síðasta mannsaldurinn. Mannkynið er líka orðið dauðþreytt á stöðugri eyðileggingu annarra ríkja vegna yfirlýstra öryggis-hagsmuna öflugasta ríkis veraldar !

 

Hvaðan kemur þessi voðalega ógn sem steðjar sífellt að stærstu ögninni í gerinu ? Ætla Bandaríkin að halda öllum heiminum niðri með stöðugum yfirgangi, sjálfum sér, Rómarveldi samtímans, til lofs og dýrðar ?

 

Við hvað eru bandarísk stjórnvöld svona óskaplega hrædd ? Hvað getur ógnað þeim ? Vonandi fara menn ekki að kasta sér út um glugga á sextándu hæð vegna ofsahræðslu, eins og henti víst einn amerískan þungavigtarmann í pólitík hér áður fyrr ? Kannski eitthvað utan úr geimnum veki ugg og ótta, fyrir atbeina einhvers snillings af gerðinni Orson Welles ? Bandarískt stjórnvald virðist orðið hrætt við eigin skugga. kannski það óttist innrás frá Mars í annað skipti ?

 

Skásti forseti Bandaríkjanna síðustu hálfu öldina, féll frá nú á dögunum, rúmlega 100 ára gamall. Líklega hefur hann talið æskilegast að kveðja. Hann var þó að sumu leyti misheppnaður sem forseti, en hann var samt mun skárri en þeir sem síðan hafa gegnt embættinu. Það held ég að heimurinn viti og viðurkenni að miklu leyti núorðið. Umræddur maður hefði líklega þurft að fá annað kjörtímabil til að sýna betur hvað í honum bjó, en þar reyndist margt gott til húsa, öfugt við flesta arftaka hans !

 

Margir eru löngum með orðum vegnir og því kannski ekki að fullu vegnir, en vont er þegar stórvaldamenn koma fram sem virðast helst vilja bregða fyrir sig orðheimtu aðferð fyrri tíðar heims-vandræðamanna. En spurningin virðist vera, ætlar maðurinn sem talaði svo mikið fyrir friði þegar hann leitaði kjörs, að fara að leika sér sem óviti með eldspýtur ? Það mætti út frá ýmsu halda að stefnt væri að slíku !

 

Heimurinn þarfnast ávallt góðra leiðtoga. Á síðustu árum hafa komið fram leiðtogar sem hefðu ekki komið til greina sem slíkir fyrir 20 árum. Hvað veldur því ? Er gildishæft forustufólk að týna tölunni á heimsvísu ? Er það kannski ofmenntað og heilastarfsemin sködduð af þeim sökum ? Eða er einhver andleg veiklun og úrkynjun í gangi vegna vaxandi spillingar um heim allan ? Eitthvað er að minnsta kosti að !

 

Sjálfsagt kemur það fljótlega í ljós hvort valdataka Donalds Trump skilar einhverju jákvæðu fyrir heiminn ? En ef það á bara að skila jákvæðum hlutum fyrir Bandaríkin, er meira en líklegt að það verði ekki gott fyrir heiminn. Bandarískur ávinningur virðist ekki lengur geta farið saman við heimsávinning. Margir skilja það núorðið !

 

Kraftaverkamenn í pólitík, að göfgi og manngæðum til, eru líka sjaldséðir fuglar í þessari veröld okkar. Orðheimtan getur stundum verið drjúg í munni en leiðir yfirleitt ekki til góðra hluta. Sjaldan kemur dúfa úr hrafnseggi segir spakmælið. Hrafnar eru ólíkindatól og geta verið hrekkjóttir með afbrigðum. Eins er vafalaust með þá sem í mannlegu líki draga dám af þeim að eðli og innræti, og eru líklega fyrst og síðast bara inngrónir hræfuglar !

Endurreisn ómennskunnar !

 

 

 

Í breskri sögu er talað um árið 1660 sem endurreisnina. Þar er talað út frá konungssinnuðum viðhorfum. Margt var þá gert mörgum til óþurftar, þegar hatursfullt og hefndarsjúkt fyrri tíma vald komst að kjötkötlunum á ný fyrir aumingjadóm þeirra sem tóku við af Cromwell. Þessi svokallaða endurreisn fólst meðal annars í því að grafa upp lík látinna foringja þingsins, forustumanna þjóðarviljans, og hengja þá eða hálshöggva löngu dauða. Það var gert við lík Olivers Cromwell !

 

Sama var gert við lík John Bradshaws og Henry Iretons. Það var viðhöfð aftaka jarðneskra leifa þessara manna á aftöku-staðnum Tyburn. Líkin voru látin hanga og síðan tekin niður og afhöfðuð. Höfuðin voru sett á staura. Talið er að höfuð Cromwells hafi þannig verið á staur til 1684 á þaki Westminster Hall bygging-arinnar, þar sem hin réttmætu réttarhöld yfir Karli I fóru fram !

 

Eina stormasama nótt fyrrgreint ár fauk höfuðið til jarðar. Það var hirt upp af varðmanni sem tók það heim með sér. Síðan mun það hafa verið í höndum safnara og meðförum safna allt til 1960. Þá þótti sumum saga þeirrar meðferðar orðin bæði ljót og löng. Svo ólíklegt sem það er, voru þeir Bretar til sem skömmuðust sín fyrir hönd ríkis og þjóðar fyrir þessa ómannlegu meðferð hinna jarðnesku leifa, þó það sé reyndar ekki beinlínis trúlegt. Svo fór því að lokum að höfuðkúpan var jarðsett í skóla í Cambridge þar sem Cromwell hafði stundað nám á sínum tíma !

 

Annar og meiri var manndómur Karls V., keisara hins Heilaga Rómverska keisara-dæmis, gagnvart látnum andstæðingum en Karls II. Englandskonungs. Þegar hertoginn af Alba, hinn alræmdi og grimmi hers-höfðingi hans, vildi fá að vanhelga gröf Lúthers, brenna lík hans og dreifa ösku hans í vindinn, svaraði Karl V : ,, Látið hann vera. Hann hefur þegar mætt dómara sínum. Ég er í stríði við þá sem lifandi eru, en ekki við dauða menn“. Sú umsögn verður ætíð heiður fyrir Karl V. !

 

Fróðlegt væri að vita hvað menn eins og Thomas Fairfax (1612-1671), George Monck (1608-1670, Charles Fletwood (1618-1692), John Lambert (1619-1684) og fleiri hafa hugsað eftir 1660, vitandi af þrælslegri meðferð hins endurreista konungsvalds á líkamsleifum fyrrum félaga þeirra og vopnabræðra. En það er sannleikur að jarðneskar leifar sumra helstu verjenda enska þingræðisins gegn einræðistilburðum vanhæfs konungs voru þannig leiknar. Slík var bresk manndóms-hyggja árið 1660. Fyrrnefndir félagar þeirra lifðu nógu lengi til að geta hugleitt þá ómennsku sem sýndi sig þar og aftur var komin til valda í ,,þingræðislandinu mikla“ eða hitt þó heldur.  !

 

En líklega var manndómstími nefndra manna búinn að vera 1660 þó þeir tórðu lengur. Því eftir það lifðu þeir að mestu sem hver önnur konungsþý og til lítils gagns fyrir þjóð sína, eða eins og skuggar þess sem þeir voru taldir vera meðan manngildi þeirra virtist óskert til staðar. En þannig fer fyrir mönnum miklu víðar en í Bretlandi. Slíkur manndómsbrestur þekkist um allan heim. Það er líklega með verstu örlögum þegar það gerist, að menn lifa – með slíkum hundshætti - mennsku sína og þar með sjálfa sig !