Orð vestrænna ,,valdamanna” !

 

Það sem sumir valdamenn á Vesturlöndum hafa sagt á síðustu árum, sýnir hvernig þeir hugsa eða öllu heldur hugsa ekki. Það er ömurlegt að vita til þess hvílík völd þessir menn hafa haft og hvernig þeir hafa sinnt varnarskyldum embætta sinna fyrir hönd viðkomandi þjóða. Það mætti velta því alvarlega fyrir sér í hvaða heimi þeir lifðu. Lítum aðeins á dæmi.

 

Tony Blair byrjaði að velta mikið fyrir sér trúmálum eftir að hann hætti sem forsætisráðherra Bretlands. Hann ákvað að gerast kaþólikki og svo virðist hann hafa fengið mikinn áhuga á Islam !

 

Blair hefur sagst lesa hvern dag í Kóraninum og það tryggi honum trúarlegt innsæi. ,,Kóraninn er ótrúlega fræðandi,” segir Blair ennfremur, ,,hann er fallegur !” Kóraninn er ,,umbætandi bók, hún er allt umlykjandi, dregur fram vísindi og þekkingu og hefur ímugust á hindurvitnum. Hún er gagnleg og langt á undan samtíma sínum í afstöðu til hjónabands, kvenna og ríkjaforustu !”

Í grein í Mail on Sunday 2. júní 2013 skrifaði Blair ,, það eru engin vandamál vegna islams-trúarinnar. Enginn vafi leikur á heiðarlegu og friðsömu eðli hennar í hugum okkar sem höfum skoðað hana !” Þetta segir fyrrverandi forsætisráðherra Bretlands !

 

Og þar sem Blair telur sig nú kaþólskan, þó halda mætti að hann væri orðinn múslimi, er ekki úr vegi að nefna líka Frans páfa og ummæli af hans hálfu. Eftir heimsókn til Tyrklands 2014 sagði páfi ,, að það væri rangt að bendla islam við ofbeldi,” og svo bætti hann við ,, Kóraninn er bók friðarins, forspá bók friðarins !”

 

David Cameron lét hafa eftir sér meðan hann var forsætisráðherra Breta að islam væri trú friðarins, og eftir að tveir múslimar drápu hermanninn Lee Rigby á opinni götu í London í maí 2013, og þuldu yfir líki hans 22 vers úr Kóraninum, sagði Cameron í neðri málstofunni að það væri ekkert í islam sem réttlætti hryðjuverk !

 

Theresa May, þáverandi innanríkisráðherra í stjórn Camerons sagði á landsfundi Íhaldsflokksins 2014, varðandi islamskar öfgar, ,,þessi hatursfulla hugmyndafræði er í sjálfu sér islam óviðkomandi !” ,,Við vitum að islam er trú friðarins og hún hefur engin tengsl við hugmyndafræði andstæðinga okkar !”

 

Barack Obama fyrrum Bandaríkjaforseti sagði í ræðu á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna 25. september 2012 ,,Framtíðin má ekki tilheyra þeim sem rægja spámann islams !” Þetta sagði hann aðeins nokkrum dögum eftir að Chris Stevens sendiherra og þrír aðrir Bandaríkjamenn voru drepnir af múslimskum hryðjuverkamönnum í aðsetri bandaríska ræðismannsins í Benghazi í Lybíu !

Skyldi Trump eiga eftir að segja: ,, Framtíðin má ekki tilheyra þeim sem rægja Kim Jong-un ?

 

Obama sagði líka í Indlandi árið 2010 ,,islam boðar frið, réttlæti og umburðarlyndi. Við viðurkennum öll að þessi miklu trúarbrögð geti ekki réttlætt ofbeldi !”

 

George W. Bush gaf eftirfarandi yfirlýsingu úr mosku í Washington skömmu eftir árásina á tvíburaturnana: ,,Þessar ofbeldisaðgerðir gegn saklausu fólki stríða gegn grundvallarreglum islamskrar trúar og það er mikilvægt fyrir bandaríska samborgara mína að skilja það !”

 

Að auki sagði hann : ,,Andlit hryðjuverkanna er ekki hin sanna trú islams, það er ekki það sem islam snýst um. Islam er friður !” Hvað eftir annað þuldi þessi forseti slíkar tölur og hefur sennilega haft þær frá forsetanum föður sínum, sem talaði í líkum dúr alla sína valdatíð !

 

Af nógu er að taka þegar um arfavitlausar yfirlýsingar blindra ráðamanna af þessu tagi er að ræða, sem virðast fyrst og fremst vera veruleikafirrtir aumingjar. Þeir virðast meira og minna hræddir við að styggja þá sem á móti reynast sannarlega ekki hræddir við að ögra þeim sífellt í ræðu og riti.

 

Og ekki batnar það þegar litið er á það sem norrænir valdamenn hafa sagt á undanförnum árum, því enginn þeirra virðist lengur þora að segja sannleikann um það sem er að gerast á Norðurlöndum vegna innflytjenda-straumsins. Samt eru þeir ábyrgir fyrir því hvernig komið er og ófremdarástand mála þar er fyrst og fremst þeirra verk. Kannski væri ekki úr vegi að líta aðeins á þau mál síðar ?

Yfirtaka á þjóðlöndum innanfrá !

 

Í nokkrum þjóðríkjum Evrópu hefur ábyrgðarlaus undansláttarstefna, gagnvart straumi innflytjenda, leitt til þess að ákveðin landsvæði innan viðkomandi ríkja lúta ekki lengur landslögum. Lögregla þar treystir sér ekki lengur til að sinna störfum sínum og viðkomandi svæði eru í raun komin undir annað vald sem er fjandsamlegt og vaxandi ógn við sjálft þjóðríkið. Þessu hefur fjölmenningarstefnan komið til leiðar !

 

Þegar svo er komið að lögregla getur ekki lengið haldið uppi eðlilegu lagaumhverfi vegna sívaxandi ofbeldis óáreiðanlegra innflytjenda sem vaða uppi og hatast við gildi þess lands og þeirrar þjóðar sem hefur tekið við þeim, getur komið að því að setja verði neyðarlög og kalla her viðkomandi lands til svo hægt sé að halda uppi lögum og reglu !

 

Það hefur ekki verið gert, en það er ljóst að það getur komið að því að það verði að gera það, ef lögleysið heldur áfram að magnast. Það verður sem fyrst að endurvinna þau svæði sem eru nú í fullkomnu lögleysisástandi og byggja þar upp þjóðréttarleg lög að nýju. Þeir einstaklingar sem reynast sannir að sök varðandi glæpsamlegt framferði og ólíðandi yfirgang gagnvart öðrum borgurum verða að fá sinn dóm, og þegar það á við - ber að vísa fólki umsvifalaust úr landi !

 

Sænsk stjórnvöld verða að endurheimta þau svæði innan landamæra Svíþjóðar sem nú í dag teljast nánast töpuð vegna þess að þar býr meirihluti innflytjenda, fólk sem virðir ekki landslög !

 

Við erum að tala um borgir í Svíþjóð eins og Gautaborg, þaðan sem talið er að allt að 200 menn hafi skráð sig í sveitir íslamska ríkisins. Við erum að tala um Malmö. Við erum að tala um þá staði í Svíþjóð sem virðast nálgast það að vera ekki lengur sænskir. Við erum að tala um staði í Svíþjóð þar sem sagt er við sænskt fólk fullum fetum að það skuli bara hypja sig !

 

Frakkar þurfa sömuleiðis að endurheimta svæði innan Frakklands, eins og til dæmis sum hverfi Marseilleborgar, sem virðast nú í höndum hópa sem virða hvorki lög né rétt. Í þessum tilfellum er fyrst og fremst um múslima að ræða !

Norðmenn þurfa líka að gæta að sér því undansláttarstefnan þar er einnig í því fari að fólk er að tapa þjóðlegum réttindum sínum fyrir sívaxandi ágangi aðila sem að utan koma, einkum og sér í lagi múslima !

 

Ófremdarástandið er víða orðið slíkt að hugtakið borgarastyrjöld er hreint ekki óhugsandi lengur í þeim löndum sem búa við svona yfirtöku. Þar var það víðast talið óhugsandi áður að íbúar landsins ættu ekki samleið.

En þegar lögreglan treystir sér ekki lengur til að halda uppi löggæslu, og getur þannig ekki veitt löghlýðnum borgurum landsins tilhlýðilega vernd gagnvart yfirgangi aðkomuafla, hlýtur að koma að því að kalla verður sterkara afl til. Annars leysist þjóðfélagið upp af sjálfu sér í stríðandi einingar og það vilja aðeins þeir sem eru alls staðar óalandi og óferjandi !

 

Ef lög og regla á að ríkja, verður að hreinsa til í bælum lögleysisins og það sem allra fyrst. Það er í raun í allra þágu að tryggja heilbrigða mannfélags-þróun því allt eðlilegt fólk kýs að fá að búa við frið meðan þess er nokkur kostur. Fólki sem hefur annarleg sjónarmið og vill engan frið og hatast við lög og rétt, er í ,,heilögu” stríði gegn vestrænum gildum, ætti að undangenginni rannsókn að vísa úr landi, ef niðurstaða mála mælir með því, með hagsmuni þjóðarheildarinnar í huga !

 

Það er eins með þessi mál eins og loftslagsmálin. Það er ekki hægt að bíða með aðgerðir öllu lengur. Þegar um það er að ræða hvort lífvænlegt eigi að verða áfram á hnettinum eða í tilteknum þjóðlöndum, er neyðarástand þegar til staðar, og þá er ekki til setu boðið !

Forsendum hættulegrar þróunar verður að vísa frá vegna almannaheilla í þjóðríkjum sem búa við slíka plágu !

,,Að viðhalda þrælahaldi !”

 

Mikið lifandis ósköp eru ráðandi öfl í umræðu dagsins orðin merkt af kapitalisma og peningahyggju, Mammonsanda og græðgisvæðingu !

 

Fréttamiðlarnir bera því ljóst vitni hvernig komið er. Vegna yfirstandandi vinnudeilu þar sem verkafólk, sem níðst hefur verið á árum saman, er að reyna að fá kjör sín bætt, snúast fréttirnar um skaða starfsgreina af verkföllum og skaða hagkerfisins af þeim, skort á þjónustu sem veldur skaða á orðstír okkar erlendis, skaða Samtaka atvinnulífsins vegna verkfalla o.s.frv.o.s.frv. Varla orð um réttindi þeirra sem eru að berjast ?

 

Fréttaflutningurinn virðist allur vera þannig, að hann segir hvarvetna á milli línanna, að verkafólk sé að skaða Ísland, íslenska hagsmuni, íslenskt samfélag og áfram er síbylgjan í þeim fjandsamlega og falska dúr !

 

Eiga Samtök atvinnulífsins kannski alla þessa fréttamiðla, er það þessvegna sem fréttamenn eru svo miklir talsmenn þessara mjög svo rekstrarhagfræðilegu sjónarmiða, eða hvað veldur ?

 

Ég segi bara, ef ferðaþjónustan sem hefur skilað gífurlegum hagnaði undanfarin ár, ekki síst í ákveðna vasa, getur ekki þrifist, nema að sumir verði að starfa þar á þrælahaldskjörum, þá á hún ekki rétt á sér !

 

Ef ekki er hægt að byggja upp lífvænleg fyrirtæki í þessu samfélagi okkar nema með því að níðast á öðrum og ef ekki er hægt að bjóða fólki upp á mannsæmandi laun innan þeirra fyrir vinnu sína, eiga slík fyrirtæki ekki rétt á sér !

 

Sérhver starfsstöð sem vill byggja afkomu sína á þeirri mannfjandsamlegu hugmyndafræði græðginnar sem stendur fyrir dulbúnu þrælahaldi hérlendis sem og erlendis, á engan rétt á sér !

 

Aðeins í hugum þeirra sem löngu eru hættir að þekkja muninn á réttu og röngu, getur slík afstaða til mála viðhaldist og þar er meginorsökin peningagræðgi og auðsöfnunarhyggja þeirra sem sjá ekkert að því að níðast á öðrum. Það er reyndar þeirra eðli og art !

 

Slíkir hrægammar eru ekki á nokkurn hátt að byggja upp samfélög, þeir eru þvert á móti að rífa þau niður. Almenn velferð skiptir slíka aðila engu !

 

Sérgæðingarnir þrífast alltaf á því illa eins og púkinn á fjósbitanum og þeir þrífast á þrælahaldi bæði hérlendis og í öðrum löndum. Enginn vill vera þræll en margir sjá ekkert að því að vera þrælahaldarar. Það hugarfar sver sig í ættina niður í það neðsta !

 

En þrælahaldarar deyja líka og fara ekki með sitt illa fengna fé með sér þegar þeir fara í þá glötun sem bíður þeirra. En þeir taka hinsvegar með sér breytni sína sem mun þá innsigla eilífan dóm þeirra !

 

Það er í samræmi við öll eðlileg mannréttindi að fólk fái að heyja baráttu fyrir mannsæmandi lífskjörum og það er fólkið í Eflingu, VR og öðrum vakandi félögum innan verkalýðshreyfingarinnar að gera. Að taka fjandsamlega afstöðu gagnvart svo sjálfsögðum mannréttindum er aðeins lýsandi dæmi um ómanneskjulegt eðli þeirra sem þannig taka á málum !

 

Í slíkum tilfellum þarf yfirleitt ekki langt að fara til að skilja samhengið. Það er þá oftast einhver óhreinn hagsmunaþráður til staðar sem slævir heilbrigða dómgreind, rangsnýr öllum réttlætis sjónarmiðum og gerir það að verkum að manngildisvottorð viðkomandi aðila kemur út á núlli !

 

Dapurlegt er að upplifa slík sérgæsku viðhorf og afturförin sést oft best á því að afar og ömmur viðkomandi hafa verið virðingarvert verkafólk sem aldrei brást í baráttu liðinna ára !

 

Atvinnurekendur reyna nú að gera mikið úr því að forustufólk í félögum þeim sem nú eru að hefja verkfallsaðgerðir, hafi sýnt gleði yfir verkfallinu, en það sýnir einmitt algjöran skort þeirra á skilningi gagnvart því sem er í gangi og ósæmilegum vilja þeirra til að sverta andstæðinginn !

 

Það er fullkomlega eðlilegt að gleðjast yfir samstöðu í baráttu, gleðjast yfir því að loks sé komið að því að fólk sætti sig ekki lengur við arðránið og níðingsháttinn og rísi upp. Hliðstæða Búsáhaldabyltingar í kjaramálum er löngu tímabær fyrir þá sem alltaf hafa verið settir hjá !

 

Talsmenn atvinnurekenda reyna stöðugt að gera heilbrigð baráttuviðbrögð verkafólks tortryggileg og skiptir engu hvort þar talar karl eða kona. Græðgi er sannarlega ekki einskorðuð við karla í rekstri !

En þegar fólk rís upp, þýðir það einfaldlega að nóg er komið, og þá fer ótti um þá sem lengi hafa fitnað af því að kúga aðra !

 

Ef íslenskt samfélag getur ekki þrifist með heilbrigðum hætti, ef eina leiðin til að fólk geti lifað hér er að þrælka aðra, á íslenskt samfélag, eins og það er rekið, einfaldlega ekki rétt á sér. Þá er ekki hægt að verja tilverurétt þess með ærlegum rökum og þá er ekki hægt að segja “ Guð blessi Ísland “ því Guð blessar ekki samfélag sem þrífst á blóðsuguaðferðum og níðingshætti, Mammonshyggju og botnlausri peningagræðgi !

 

Það verður að bæta kjör þeirra sem búa við svo lakan kost að það er þjóðfélaginu til skammar. Þegar sumum er haldið frá öllum ávinningi erfiðis síns vegna sérgæsku annarra, skapar það ófrið og bölvun sem grefur undan öllu því sem gott er. Snúum af braut græðgi og hroka áður en kemur að syndagjöldunum. Það er of seint að iðrast eftir dauðann !

Um söguvillta sagnfræði !

Það er vel þekkt staðreynd að sumir fá allt aðra og betri stöðu í Sögunni en þeir hefðu átt skilið. Salah-ad-Din er til dæmis mjög lofaður, en sögur um göfgi hans og réttsýni eru líklega talsvert orðum auknar. En Ríkharður ljónshjarta, andstæðingur hans í þriðju krossferðinni, er þó miklu fremur með sögulega gyllingu þvert á staðreyndir og verðleika !

Ríkharður hefur í bókmenntum og ýmsum eftirmælum verið gerður að enskri þjóðhetju og á skoski rithöfundurinn Walter Scott þar líklega töluverðan hlut að máli. En Ríkharður var fyrst og fremst franskur að uppruna og öllu eðli og lét sig litlu skipta málefni Englands og allra síst til góðs fyrir alþýðu manna.

Konungur Englands var hann í tíu ár frá 1189 og stóð sig sem fyrr segir illa í þeirri stöðu. Hann mun aðeins hafa dvalið í Englandi í nokkra mánuði á ævinni, talaði frönsku og lærði aldrei að tala ensku. Kvartaði hann yfir veðurfarinu í Englandi þann stutta tíma sem hann var þar og kunni að flestu leyti lítt við sig þar eins og kemur víst fyrir Fransmenn enn í dag !

Ríkharður stundaði það á flestan hátt sem Englandskóngur að pína fé út úr ensku þjóðinni fyrir eigin græðgishít og til áframhaldandi stríðsrekstrar á meginlandinu. Þar stóð hann í linnulítilli styrjöld við Filippus II. Ágústus Frakkakonung og féll að lokum í þeim bardögum.

Fall hans var á engan hátt sérstakur skaði fyrir England. Eftirmaður hans og bróðir í hásæti Englands var John, sem hefur lengstum búið við afleit eftirmæli sögunnar og líklega að verðleikum. Hann er þar oft kallaður hinn landlausi, John Lackland.

Þar sem Ríkharður ljónshjarta var ekki nema rúmlega fertugur að aldri þegar hann féll frá, er fróðlegt að velta því fyrir sér hver framvinda mála í Englandi hefði orðið ef hann hefði lifað og haldið völdum eitthvað lengur. Ætla má að maður af hans gerð hefði seint fengist til að undirrita Magna Carta frelsisskrána, eins og John bróðir hans neyddist til að gera sextán árum síðar. Hefði Ríkharður verið konungur þá hefði það því getað breytt sögu Englands talsvert og að öllum líkindum til hins verra.

Það er mjög undarlegt að Walter Scott skyldi fara þá leið í sögum sínum Ívari hlújárn og Kynjalyfinu, að stilla þar Ríkharði ljónshjarta upp sem enskri þjóðhetju. Það er kunn staðreynd að Scott var stoltur af sínu þjóðerni og vildi veg Skota sem mestan, en sennilega hefur honum ekkert verið sérlega hlýtt til Englendinga fremur en mörgum Skotanum var og er.

Í hinum mörgu deilum og styrjöldum Skota við Englendinga fyrr á öldum nutu þeir fyrrnefndu hinsvegar lengst af stuðnings af hálfu Frakka og margháttuð tengsl og góð voru þá á milli þjóðanna. Má til dæmis nefna að móðir Maríu Stúart var frönsk og af hinni áhrifamiklu hertogaætt Guise sem á þeim tíma réð miklu í ríkismálefnum Frakklands.

Það er því allra hluta vegna nokkuð skemmtilegt að hugsa til þess að skoskur rithöfundur, með sterka tengingu við sögu sinnar þjóðar, skuli hafa átt mikinn þátt í því að gera franskan Englandskóng að enskri þjóðhetju, þvert á allar sögulegar staðreyndir og réttan veruleika !

Maður veltir því jafnvel fyrir sér hvort þetta hafi verið úthugsuð kaldhæðni af hálfu Scotts, að heiðra þannig hin sögulegu tengsl Skota við Frakka með vissum hætti og ná sér um leið niðri á þeirri þjóð sem hann vissi vel að var öllum þjóðum fremur hinn forni fjandi skosku þjóðarinnar. Það er að minnsta kosti mikil spurning hvað honum getur hafa gengið til með þessari kolröngu sögutúlkun sinni ?

Það er nefnilega enginn vafi á því að Scott vissi vel að túlkun hans á persónu Ríkharðs og framgöngu gekk þvert á allar staðreyndir og því er það mjög furðulegt að hann skuli hafa umsnúið svo málum frá öllu því sem rétt var. En því miður er engin skýring fyrir hendi á þessu uppátæki Scotts af hans hálfu !

Hinsvegar eru til ýmis fleiri tilfelli um það að ætlaðar þjóðhetjur hafi nú ekki beinlínis svarað til þeirrar lýsingar sem í veðri hefur verið látin vaka. Má þar til dæmis nefna El Cid á Spáni. En þó er líkast til fáheyrt að maður af annarri þjóð taki það upp hjá sér að búa til þjóðhetju fyrir þjóð, sem lengi vel var helsta fjandaþjóð þjóðar hans, nema háð og spott hafi búið þar að baki ?

Englendingar sjálfir gætu svo sem átt það til að gera ýmsa að enskum þjóðhetjum, hvað svo sem sagan segir, en einn maður hefur þó líklega þá sérstöðu í sögu Englands að hann verður aldrei talin fullgild ensk þjóðhetja, sem hann þó að ýmsu leyti var. Það er Oliver Cromwell !

Ástæðan mun líklega fyrst og fremst vera sú að Cromwell var ekki nein konungssleikja og þar að auki gallharður Púritani. Hann fellur því áreiðanlega seint inn í enskan hofmóð og hræsnistúlkun efri stétta á sögulegri framvindu, enda hefur löngum margt verið gert til að gera lítið úr honum. En stórvirki Cromwells eru söm fyrir því og hafa ber í huga að hann barðist fyrir stjórnarfarslegum réttindum ensku þjóðarinnar en ekki gegn þeim eins og kóngarnir oftastnær gerðu. Þar er mikill munur á !

Varðandi Ríkharð ljónshjarta vil ég aðeins að lokum segja, að það sé svo sem mátulegt á Englendinga að sitja uppi með franskan mann sem enska þjóðhetju, en það verður samt aldrei sagnfræðilega rétt frekar en margt annað í mannkynssögunni eða þá enskri sögu !