Um afslátt á Sannleika o.fl.

Stundum fer ég aðeins inn á helbláu stöðina hjá Ingva Hrafni, svona til að forvitnast um hvað sé þar á ferðinni. Oftast stoppa ég stutt við því bæði er málflutningurinn á stöðinni  mér yfirleitt hvimleiður og svo finnst mér Ingvi Hrafn afspyrnu leiðinlegur. Ég fékk mig strax fullsaddan af honum í kringum leiðtogafundinn hér um árið, en þá held ég að aumingja maðurinn hafi fengið þetta mikilmennskustand sem sýnilega er ekki runnið af honum enn.

En það er nú einu sinni eitt af því sérstæða við mannlífið að menn eru með ýmsu móti og allir eiga svo sem rétt á því að vera þeir sjálfir - meðan þeir eru ekki beinlínis hættulegir sjálfum sér og öðrum. Ég get því alveg viðurkennt að menn eins og Ingvi Hrafn eigi sinn tilverurétt þó lífið verði hinsvegar síður en svo skemmtilegra fyrir vikið.

En víkjum aðeins að síbyljunni á sjallastöðinni bláu.

Um páskana var Ingvi Hrafn að ræða við þrjár konur um kristindóm og sennilega hafa þessar konur verið fulltrúar frá kirkjunni eða einhverjum hjálparstofnunum.

Ég hlustaði þessvegna um stund á umræðurnar. Ingvi Hrafn talaði eins og allt í sambandi við krossfestinguna og upprisuna væri tilbúningur og ekkert væri á því að byggja. Líklega var hann með því að kynda undir sterk viðbrögð viðmælenda sinna. Konurnar reyndu að bregðast við þessu með ýmsum útskýringum. Ein þeirra sagði að Jesús hefði verið yfirgefinn af lærisveinunum og við krossinn hefðu staðið þessar konur. Þær einar hefðu haft kjark til að vera þar !

Við þessa skýringu er ekki hægt að una. Það er auðvitað ljóst að með svonefndri kvennaguðfræði hefur komið inn í kirkjuna mikill áróður fyrir því að auka hlut kvenna þar sem mest, en ekki er gott þegar verið er að gera slíkt á kostnað Sannleikans. Jesús er nefnilega Sannleikurinn eins og Hann sjálfur undirstrikaði og ekkert sem innifelur afslátt á Sannleikanum getur tengst Honum á nokkurn hátt.

Lærisveinarnir voru hræddir eftir að Jesús hafði verið handtekinn og þeir höfðu ríka ástæðu til þess. Þeir voru hans þekktustu fylgjendur og líklegt að reynt yrði að kasta þeim í dýflissur og þagga niður í þeim. Þeir gátu jafnvel átt það á hættu að vera teknir af lífi. En konurnar áttu miklu minna á hættu og yfirlýsingin um kjark þeirra er því alls óþörf.

Þar að auki stóð Jóhannes Zebedeusson lærisveinn Krists við krossinn og hafði ekki flúið eitt eða neitt. Það mætti því álykta að kona sú sem viðhafði þessar skýringar á hlutunum í þættinum hjá Ingva Hrafni, þyrfti að lesa sér betur til og reyna að tileinka sér efni Biblíunnar út frá trúarlegu viðhorfi en ekki feminisku.

Hver sem les Nýja Testamentið hlýtur að skilja að konur höfðu miklar skyldur í kristnum söfnuðum og þær munu meðal annars hafa séð um æskulýðsstarfið að miklu leyti. Konur voru á engan hátt undirokaðar eða lítilsvirtar í frumkirkjunni. Móðir Tímóteusar og amma fá fagran vitnisburð frá Páli postula og margar konur eru nefndar sem voru skínandi vottar Krists í söfnuðunum. Þessi aðgreining að vera sífellt að tala um konur og karla og stilla þeim upp sem andstæðum aðilum, er ekki kristinn háttur og þjónar engum þeim markmiðum sem trúin stendur fyrir. En feminisminn sem er farinn að setja brennimark sitt á kirkjuna telur það bersýnilega þjóna sínum hagsmunum að viðhafa þennan aðgreiningaranda þar og sumir kvenprestanna virðast svo gegnsýrðir af honum að kristindómurinn virðist orðið eitthvað aukaatriði í þeirra hugsanagangi.

Á þeim samsæriskenninga-tímum sem við lifum nú, gæti maður hugsanlega spurt sjálfan sig eftirfarandi spurningar, er kannski verið að eyðileggja kirkjuna innanfrá og á hún kannski fyrir sér í framtíðinni að verða einhverskonar dýrkunarstofnun Jessabel- andans í þessu landi ?

 

" Kötlusérfræðingur Íslands m.m. "

 

Ólafur Ragnar Grímsson er líklega nokkuð margfaldur maður að gerð. Að roðinu til hefur hann vissulega verið með ýmsum hætti í áranna rás. Hann var sem silfurgljáandi lax þegar hann stökk um fossa markaðsmálanna og stiklaði þar strauminn með útrásarliðinu eða sem glófagur regnbogasilungur af norðurslóðum í sveiflum sínum og hástemmdum yfirlýsingum um  " íslenska efnahagsundrið " !

"You Ain´t Seen Nothing Yet !"

En allt hafa þetta víst bara verið sjónhverfingar hjá reyndum fléttumeistara úr pólitíkinni. Í rauninni myndu ýmsir segja, að Ólafur Ragnar væri bara mislitur rauðmagi úr Alþýðubandalaginu með Framsóknarloðið Möðruvallahreistur við gotraufina.

Ólafur Ragnar verður vafalaust alla tíð umdeildur og dómar um forsetatíð hans verða að því er ég held þeim mun þyngri sem lengra líður. Hann er allt of mikið fyrir það að vera í sviðsljósinu, hvort sem þar er fyrst og fremst um að ræða mikla athyglissýki eða of háar hugmyndir um eigið ágæti nema hvorttveggja sé.

Og nú er Ólafur Ragnar víst orðinn sérfræðingur um Kötlugos. Tjáir sig um sérfræðivísindi eins og sá sem veit. Skyldi hann annars hafa einhverja hugmynd um kvikuna sem ólgar í fólkinu í landinu og getur hvenær sem er brotist upp á yfirborðið með meiri látum en framkalla má með pottum og pönnum ?

Katla getur vissulega orðið skaðleg fyrir land og þjóð, en varla eins skaðleg og útrás Ólafs og vina hans hefur orðið okkur. Ef Katla færi að gjósa myndi það þjappa landsmönnum saman og virkja þá sem eina heild, íslensk þjóð gæti orðið til á ný, en útrásin hefur hinsvegar sundrað þjóðinni og eyðilagt, svikið og rænt.

Og það má ekki gleymast, að forsetinn átti sinn þátt í því sem gerðist eins og ætti að skiljast af rannsóknarskýrslunni.

Ólafur Ragnar virðist ekki gera sér nokkra grein fyrir því hvað afleiðingar hrunsins koma illa og djúpt við kvikuna í fólkinu í landinu, enda hefur hann í raun aldrei verið fólksins maður. Hugsanleg Kötlukvika virðist honum hinsvegar ofarlega í huga.

Ólafur Ragnar er því ekki mikið sameiningartákn í augum landsmanna og Katla gæti þessvegna orðið meira sameiningartákn, með því einu að fara á kreik.

Hún gæti þjappað þjóðinni saman en það gerir Ólafur Ragnar Grímsson ekki og ólíklegt að svo verði héðan af.

Þegar Ólafur Ragnar lætur af embætti Forseta Íslands mun ég að öllum líkindum sjá ástæðu til að fagna því. Í mínum huga hefur embættistíð hans verið heldur dapurleg í þjóðlegu tilliti og ekki bætt neinum fjólum í ferilskrá hans.

Eftir embættislok sín getur hann sem best stundað útreiðar og dundað við að stúdéra Kötlugos og annað án þess að angra þjóðina um leið með hugrenningum sínum.

Og ef við höldum áfram með þá skipan að vera með forseta hér, vona ég að við getum kosið til starfsins einhvern sem hefur eðlilega tengingu við fólkið í landinu - einhvern sem treystir böndin sem sameina og vökvar þær rætur sem við eigum bestar og þjóðlegastar í okkur.

Einhvern sem hugsar meira um þjóðina en minna um sjálfan sig !

 

Kynlegt er það........ eða hvað ?

Í Kastljósþætti 23. apríl sl. var rætt við Benedikt Erlingsson leikara og Gerði Kristný rithöfund. Rætt var um hrunið og framferði útrásarliðsins o.s.frv. Benedikt var skeleggur og talaði afgerandi um málin en þegar kom að þætti forsetans dró hann heldur í land og vildi greinilega hlífast við Ólaf Ragnar. Sagðist margt geta fyrirgefið honum vegna málskotsréttarins. Með þessari linku gerði Benedikt málflutning sinn heldur rýrari en hann annars hefði verið.

Gerður Kristný virðist afskaplega geðug manneskja en framlag hennar í þessum þætti var ekki stórt. Hún talaði  um hrunið sem verk karla en ekki kvenna og það varð til þess að Benedikt sá ástæðu til að taka það fram að kynfæri fólks kæmu þessu máli ekkert við. En sumir virðast vilja gera allt að kyn-legum málum !

Nú skulum við aðeins fara yfir þetta. Er ekki Ingibjörg Sólrún Gísladóttir kvenmaður og má ekki segja það sama um Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur ?

Áttu þær ekki drjúgan þátt í því hvernig á málum var haldið af stjórnvöldum fyrir hrun ? Voru það ekki þær tvær sem öllum öðrum fremur komu harðlífisstjórn Geirs Haarde á laggirnar, stjórn sem reyndist svo ófær til alls ?

Sitja ekki allmargar konur á þingi og í hverju skera þær sig frá körlunum eða sýna betri framgöngu ? Ég hef ekki orðið var við neinn mun þar á ?

Hvernig var t.d. með Elínu Sigfúsdóttur, Birnu Einarsdóttur og Eddu Rós Karlsdóttur í bönkunum ? Voru þær eitthvað betri en karlarnir ?

Hvað með viðskiptalífið, voru Svafa Grönfeldt hjá HR og Halla Tómasdóttir hjá Auði Capital ekki meðal þeirra sem völdu Icesave bestu viðskipti Íslendinga árið 2007 ? Voru ekki líka í þeim hópi sem útvöldu þessa viðskiptasnilld ársins, þær Katrín Pétursdóttir forstjóri Lýsis, Ásta Dís Ólafsdóttir lektor á Bifröst og Hrund Rúdólfsdóttir hjá Milestone ?

Hvað með Ingibjörgu Pálmadóttur og hennar viðskiptamál ? Hvar hafa konur sýnt að þær séu eitthvað öðruvísi eða skárri en karlarnir í ferli og framgöngu ? Hafi þær sýnt það hefur það alveg farið framhjá mér !

Nei, því miður þá hafa konur nánast á öllum sviðum, með aukinni þátttöku í pólitík og öðru, farið með allt að því stærðfræðilegri nákvæmni í skítaspor karlanna. Það er sárt að þurfa að segja það en veruleikinn býður ekki upp á annað.

Konur hafa samfara aukinni menntun stóraukið hlut sinn á undanförnum árum í stjórnmálum, viðskiptalífi og á öðrum áberandi sviðum. Hafi það verið til að bæta hlutina hlytu að sjást óræk merki þess á samfélaginu. Þá ætti það að vera orðið mun manneskjulegra og sýna kostina, en því er ekki að heilsa.

Vitnisburðurinn er þessum auknu áhrifum kvenna svo sannarlega ekki í hag. Mikið vildi ég samt óska þess að hann hefði sannað sig til góðs því ekki var vanþörf á því.

Það er því undarlegt þegar jafn skýr manneskja og Gerður Kristný fer með kyngreiningu í þessi mál og vill kenna körlum einum um efnahagshrunið.

Karlarnir voru þar vissulega leiðandi í ljótum og andsamfélagslegum hlutum en konurnar tóku þá sér til fyrirmyndar frá A til Ö og reyndust í engu betri - að mínu mati.

Það er heilastarfsemin og hjartalagið sem ræður hugsun og gjörðum okkar að mestu, ekki það sem við göngum með í skrefinu !

Um séríslensk vandamál

Í sjónvarpsviðræðum í Kastljósi milli fulltrúa stjórnmálaflokkanna 14. apríl sl. sagði Þór Saari að alþingi yrði að byrja hreingerningu þjóðfélagsins innan sinna veggja, axla ábyrgð og sýna gott fordæmi. Bjarni Benediktsson brást við þessum orðum Þórs með því að fara að tala um vitleysuna sem hefði viðgengist út í þjóðfélaginu og um leið hvessti hann augun gegn Þór eins og hann héldi að það væri nóg til að þagga niður í honum,. En Þór lét sér hvergi bregða og svaraði honum einfaldlega með því að eftir höfðinu hefðu limirnir dansað.

Þór fór í þætti þessum nokkrum viðurkenningarorðum um Vinstri græna og sagði að þeir hefðu stöðugt varað við og reynst hafa haft á réttu að standa.

Jóhanna Sigurðardóttir vildi nú meina að hún hefði líka varað við, en ekki bar nú mikið á því í þetta eina og hálfa ár sem hún sat stillt og prúð í ríkisstjórn með sjöllum, altekin þeirri hugsun eins og hinir kratarnir að senn yrði lagt í ferðina til Brussel.

En það er þetta með að axla ábyrgð. Það virðist séríslenskt vandamál að slíkt sé  ekki gert. Og ef það er gert þá er það yfirleitt með þeim hætti að það hefur í raun ekki verið gert. Bjarni Benediktsson sagði eftir að rannsóknarskýrslan kom út að Geir Haarde hefði beðist afsökunar á landsfundi flokksins. Það var náttúrulega ekki alls kostar rétt hjá Bjarna frekar en margt annað, því sú afsökunarbeiðni var til flokksins en ekki þjóðarinnar. Og þó Sjálfstæðisflokkurinn telji sig stóran þá er hann ekki þjóðin. Hreiðar Már Sigurðsson bað fjárfesta afsökunar í Kastljósþætti en sá enga ástæðu til að biðja þjóðina afsökunar, en nú hefur Björgólfur Thor fyrstur útrásarforkólfanna gert það. Spurningin er hinsvegar - liggur einhver iðrun að baki eða er þetta bara enn eitt klókindabragð hins alþjóðlega fjárfestis ?

Það er margreynt mál að fólk fær iðulega samúð með röngum aðilum og oft frekar gerendum en þolendum. Þetta veit Björgólfur Thor efalaust og kannski er hann einmitt að róa á slík mið með afsökunarbeiðni sinni. Fjölmiðlarnir virðast líka í ýmsum tilfellum vinna að því að vekja samúð með röngum aðilum og vekur það kannski enn og aftur spurningar um það hver eigi þá og hverjum þeir þjóni ?

Við höfum séð 7 hægri manninn með barn sitt í fanginu, við höfum séð tvær  þungavigtarkellingar úr pólitíkinni grátandi af iðrun og játandi mistök og svona sviðsetningar eru auðvitað ömurlegt sjónarspil. Kannski á allt útrásarliðið og kerfislegir fylgifiskar þess eftir að koma fram með ýmsum hætti og reyna að sleikja sér út samúð næstu vikurnar og svo á eftir eiga væntanlega allir að vera vinir og standa saman í hörmungunum.

En meinið er að hörmungarnar eru fyrst og fremst að lenda á okkur, almennum borgurum þessa lands  - en ekki þessu þjóðarógæfuliði, sem þó er gerandinn að þeim og hruninu. Við erum hinsvegar þolendurnir !

Og eigum við að hafa samúð með þessu fólki, er virkilega ætlast til þess - t.d.

í fjölmiðlum sem þeir eiga ef til vill ennþá ?

Hversu líklegt er t.d. að Morgunblaðið geti fjallað um hrunið og ástand mála með frambærilegum og trúverðugum hætti - undir ritstjórn Davíðs Oddssonar ?

Eru engar vanhæfisreglur til þegar þannig stendur á að aðalleikarar þjóðmálahrollvekjunnar sem leiddi til hrunsins  eru við stjórnvöl fjölmiðla ?

Væri ekki nauðsynlegt í ljósi aðstæðna að koma fram með fjölmiðlafrumvarp sem tæki á slíkum hlutum ?

Það vantaði ekki hrokaháttinn í þessar manneskjur þegar þær veltu sér í völdunum og horfðu smáum augum á allt og alla, meðan tveggja, þriggja kynslóða erfiði íslensku þjóðarinnar var gert því sem næst að engu.

Og halda menn að opinbert snökt í tveim pólitískum kellingum geti þvegið allt svínaríið á burt sem að baki er ?

Nei, það er satt sem Þór Saari segir - alþingi er ekki fært um að vera Alþingi Íslendinga með stórum staf fyrr en það hefur hreinsað ærlega til í sínum ranni.

Og það þarf meira efni til þeirrar hreingerningar en krókódílatár í ræðustóli !

Þjóðfélagsleg endurreisn getur einfaldlega ekki orðið að veruleika meðan þingið er eins og það er !

Íslenska ríkið - útibú fjármagnseigenda

Flestum ætti að vera það kunnugt að íslenska ríkið hefur undanfarin ár verið alfarið rekið sem útibú fjármagnseigenda. Það hefur verið notað sem ábyrgðarmiðstöð og sjóðsdeild til baktryggingar fyrir þá gullkálfa sem hafa í ólmri græðgi hamast við það að fjölga krónum sínum þó nógar ættu fyrir.

Ef illa færi var þegjandi samkomulag milli aðila um að þjóðin fengi reikninginn.

En þjóðin sem í orði kveðnu á að vera það sem ríkið á að standa fyrir, hefur hinsvegar ekkert haft um það að segja hvernig farið hefur verið með opinbert fjármagn. Hún hefur bara átt að þegja og hlýða og umfram allt - vinna sem mest á sínum lúsarlaunum - svo forréttindaslektið geti áfram lifað flott í afætukerfunum.

Ráðslagið á ríkiskerfinu hefur verið skelfilegt og eins fjarri því að þjóna almennri velferð og hugsast getur. Það eru fjármagnseigendur sem njóta þjónustulundar kerfisins og jafnvel eftir að þeir hafa sogið út allar eigur og sjóði ríkisins er snúist áfram í kringum þá og þarfir þeirra.

Eftir að fjármagnseigendum tókst með fullu samþykki kerfisins að spila upp falskan markað og koma margföldum svikaverðstimpli á fasteignir og annað og lokka fólk í gegnum bankana til viðskipta á upplognum forsendum, hrundi kerfið saman því það var allt saumað úr sviknu efni.

Bankarnir sem voru orðnir fjármagnslausir af tæmingu innanfrá, voru svo endurfjármagnaðir með blóði, tárum, erfiði og svita fólksins í landinu, en gjörsamlega óraunhæfum skuldum sturtað niður til almennings í staðinn og ekki gefin nokkur leiðrétting þar. Í hæsta lagi má kannski segja að lengt sé í hengingar-ólunum og svo á að skipa einhvern umboðsmann skuldara sem á víst að fylgjast með dauðastríði þeirra sem kerfið er miskunnarlaust að drepa og fella sín krókódílatár meðan á því stendur.

Ummælin um að ríkisvaldið myndi slá skjaldborg um heimilin í landinu eru að verða ein mestu öfugmæli í samfelldri svikasögu íslenskra stjórnmála og er þá mikið sagt. Íslenska ríkið er greinilega enn rekið sem útibú fjármagnseigenda og er því ekki að létta neinar byrðar á almenningi nema síður sé. Þungi hrunsins skal fá að leggjast á þrælabökin, þá launalægstu, barnafólkið, einstæðu foreldrana, öryrkjana, gamlingjana og lífeyrissjóðsþegana !

Gjaldmiðill þjóðarinnar hefur verið eyðilagður af ábyrgðarleysi fjármagns-eigenda fyrir lokuðum augum eftirlitsstofnana ríkisins og eignastaða almennings þar með rústuð að miklu leyti, en verðtrygging skulda veldur því að öllu venjulegu fólki er fyrirmunað að sjá til sólar í fjármálum sínum og lítið sem ekkert gert þar til úrlausna. Skuldastaða fólks er reiknuð sem fyrr segir út frá fölsku markaðsverði eigna og ekki heil brú á bak við þann gjörning.

Á sama tíma eru afskrifaðir milljarðar á milljarða ofan af skuldum fjármagnseigenda og allt gert til að halda efnahagsböðlum Íslands uppi.

Íbúðalánasjóður er að afskrifa tugmilljónir hjá skuldugum sveitarfélögum en býður almennum borgurum bara upp á gervilausnir sem herða skuldaklafana. Það segir sitt um skelfilegt ástandið í efnahagsmálum þjóðarinnar því Íbúðalánasjóður hefur lengst af verið landsfólkinu mun betri í skiptum en hinir bankarnir, sem urðu allir dulbúin skrímsli gagnvart almannahagsmunum eftir einkavæðinguna alræmdu.

Í raun og veru hegða íslenskar lánastofnanir sér gagnvart almenningi í landinu með mjög svo svipuðum hætti og Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn gagnvart íslenska ríkinu. Böðulsvaldið hið innra er ekki betra en það ytra og þó verra þegar á allt er litið því það böl sem þannig er skapað, blóðstimplar sig í merg og bein.

Stjórnvöld verða að geta tekið á málum fyrir þjóðina og vinna ríkinu tiltrú á ný meðal fólksins í landinu. Skjaldborgin til varnar heimilunum verður að rísa !

Íslenska ríkið hvorki getur né má vera í þeirri stöðu að það sé rekið áfram sem útibú sérhagsmunaaflanna - eða með öðrum orðum -  í þágu Mammons !

 

Burt með spillinguna og afætukerfin

Íslenska ríkiskerfið breyttist til hins verra í mörgu eftir innreið frjálshyggjunnar upp úr 1980 og gerðist þaðan í frá stöðugt meira skálkaskjól falskra starfshátta.

Svokölluð uppbyggingarstarfsemi fór að taka sífellt meira mið af sérhagsmunum svo að í raun var um að ræða stórfellt niðurrif ofmenntaðrar valdsstéttar á gömlum gildum sem kom mest fram í því að níðst var á heildarhagsmunum þjóðarinnar.

Pólitísk velferðarstefna fyrir þjóðfélagsheildina varð brátt alls staðar í algjöru skötulíki. Flokkarnir höfðu svo sem allir lengi haft almenna velferðarstefnu sem  opinbert stefnumið, en það var fyrst og fremst verið að því í blekkingarskyni, því enginn þeirra hefur fylgt þeim forskriftum eftir með ærlegum hætti.

Ríki og sveitarfélög hafa verið rekin að miklu leyti eftir þrælmögnuðum sérhagsmuna leiðum. Hyglingar og mismunun hafa verið svo til daglegt brauð og allt hefur þetta gerst fyrir atbeina stjórnmálaflokkanna sem hafa gerst æ spilltari. Ríkiskerfið allt er löngu orðið sannnefnd gróðrarstía fyrir spillingu.

Þrýstihópar hafa makað krókinn þar og í viðskiptalífinu og almenn velferð hefur jafnan verið látin lönd og leið þegar því er að skipta. Allt hefur snúist um að "aðallinn"  gæti lifað hátt á kostnað almenningsheilla.

Utanríkisþjónustan hefur t.d. verið með ýmsar senditíkur og eflaust annað flottræflalið á háum launum, án þess að sögur færu þar af verkefnum og vinnuframlagi. Þar fer skattpeningurinn fyrir lítið sem og víðar í kerfinu.

Ég las einu sinni að spillingin innan Sameinuðu þjóðanna væri komin á það stig að það væri dæmi til um hálaunaða embættismenn  á vegum þeirra sem dveldu árin út í Sviss og víðar, þægju sín laun og gerðu ekki nokkurn skapaðan hlut nema taka þátt í kokkteilboðum og samkvæmislífi. Og þessi lýsing yrði áreiðanlega enn ógeðslegri ef málin væru rannsökuð í dag.

Svipað virðist þetta hafa verið innan íslenska ríkisins. Embættismannakerfið þar er löngu staðnað og ófærugjá milli þess og þjóðarinnar sem það þykist vera að þjónusta. Vofa Sir Humphrey Appleby gengur ljósum logum um alla sali þar með sín kerfisáhrif.

Þar er allt stöðuglega í síhækkandi gír varðandi laun og hlunnindi og ekkert sem dregur úr sporslum og spreðeríi, hvernig svo sem efnahagsástandið er á hverjum tíma. Menn mæta líka þar í sínar kokkteilveislur, með sínar fálkaorður og riddarakrossa, og hégóminn og vitleysan er í algleymingi, meðan almenningur berst við það að hafa í sig og á. Það er engin hugsjón fyrir þjóðfélagslegri velferð lengur til í þessum " upper class " hópum, allt miðast við að komast betur á jötuna, komast betur að kjötkötlunum, komast betur inn í eitthvert afætukerfið sem nagar grunnstoðir þjóðfélagsins.

Sumar af stoðunum þeim hafa reyndar þegar verið nagaðar alveg í sundur af - mér liggur við að segja - þessum Homo Sapiens meindýrum.

Þar á ég við siðleysingja sem hrækja með fyrirlitningu á alla mannfélagslega hugsun, gera gys að réttlæti og sannleika, og sjá ekkert að mismunun svo framarlega sem hún þjónar þeirra hagsmunum.

Það er nefnilega til fólk sem sýnir á sér afskaplega andfélagslegar hliðar og við þekkjum sjálfsagt flest - því miður - dæmi um slíkt. Þannig er fólkið sem fyllir afætukerfi þjóðfélagsins, ríkiseiningarnar margar hverjar, viðskiptalífið, kvótahirðina og yfir höfuð allar þær spensuguleiðir sem fyrirfinnast og kostaðar eru af almenningi.

Lífsmottóið hjá þessu liði virðist vera " Það er svo flott að hafa það gott !" En það er ekkert flott við að vera afæta - það er bara skammarlegt !

Nýja Ísland þarf að vera laust við afætukerfin - þau hafa skaðað land og þjóð meira en flestir geta í raun gert sér grein fyrir. Þau hafa stundað niðurrif þjóðfélagslegra verðmæta um árabil og valdið nær óbætanlegu tjóni á samfélagsbyggingu sem átti að hafa fulla burði til að skila sér sem skjól fyrir alla. En Ísland eftir 1980, eftir að frjálshyggju-viðbjóðurinn yfirtók Sjálfstæðisflokkinn og gerði hann að því sem varð svo Þjóðarógæfuflokkurinn stóri, var fyrst og fremst hannað sem skjól fyrir fáa útvalda - gæðinga og gróðapunga sem höfðu aldrei neina þjóðhollustu til í sínum fórum.

Ríkisstjórnin sem nú situr og kennir sig við félagshyggju, hefur rótast í því að endurfjármagna bankana með skattpeningum okkar, hefur ötullega byggt undir fyrirtæki og fjármagnseigendur eins og hver blámannastjórn hefði gert í hennar sporum, en að slá skjaldborg um heimilin í landinu - það hefur hún ekki gert þrátt fyrir fögur orð og fyrirheit um slíkt.

Þar hefur hún svikið öll sín orð fram að þessu og er verri fyrir vikið en nokkur hægri stjórn, því hún hefur með því framferði rekið rýting í bakið á fjölskyldunum í landinu.

Jóhanna Sigurðardóttir var sett á forsætisráðherrastólinn og margir litu á hana sem einhvern erkiengil réttlætis og mannréttinda, en sú mynd hennar mun fljótlega breytast í andstæðu sína í augum fólksins í landinu, ef hún gengur áfram veginn inn í sérhagsmunabjörgin. Og hún virðist sannarlega vera á leiðinni þangað !

Hún virðist hreint ekki vera að smala saman þeim félagshyggjuöflum sem slegið gætu skjaldborg um heimilin í landinu, hún sýnist miklu frekar vera að smala saman villiköttum viðskiptalífsins og afætukerfanna til að þau öfl geti varið sína sérhagsmuni gegn félagslegum almannalausnum.

Það er hvorki rétt né sanngjörn stefna, að afskrifa endalaust skuldir, og það ekki svo litlar skuldir, hjá fyrirtækjum svikahrappa og fjárglæframanna, en skilja heimilin í landinu eftir varnarlaus í klóm sama auðvaldsins og steypti hér öllu í strand.

Sú ríkisstjórn sem nú situr fékk ekki brautargengi út á slíka stefnu - fólk vænti þess að hún myndi standa fyrir almenningsvænum lausnum í hvívetna, en þær væntingar virðast nú hjá mörgum vera að renna út í sand örvæntingar og reiði. Það er ekki furða þó mikið sé talað um " fjórflokkinn ", að hin pólitísku öfl séu jafnspillt yfir línuna og það sé enginn munur þar á.

Við vitum hvernig hægri öflin notuðu valda-aðstöðu sína til að flá efnahagshúðina af almenningi í þessu landi og ef núverandi vinstri valdaöfl ætla að láta þá fláningu standa eru þau síst betri.

Burt með afætukerfin og tökum upp raunverulegt lýðræði í þessu landi !

" Skýrslan mikla "

Þá fer að líða að því að skýrslan mikla verði birt því ekki verður því öllu lengur skotið á frest. Margir hafa haft orð á því að tíminn frá því að skýrslan átti fyrst að birtast muni vafalaust hafa verið vel nýttur til nauðsynlegra  " bjargráða" !

Kannski að skýrslan sé orðin slík í dag að Tryggvi Gunnarsson þurfi ekki lengur að vatna músum yfir efni hennar eins og í upphafi.

Það hefur líka löngum verið sagt að menn geti öllu vanist og fjármálamisferli er nú varla lengur neitt sem menn kippa sér upp við í þessu bananalýðveldi norðursins sem Íslandið okkar var gert að á uppskrúfuðum veisluárum þeirra " vítisengla " sem hér fengu öllu að spilla.

En sem sagt, nú virðist skýrslan mikla vera komin í það ásigkomulag að menn treysti sér til að birta hana. Það hefur sennilega þurft töluverðan tíma til að hrista úr efninu mestu óværuna þó að lengi muni sjálfsagt eitthvað loða við.

Ég hef í það minnsta lúmskan grun um að það sem í skýrslunni kemur til með að vera, verði alls ekki eins fróðlegt og upplýsandi eins og það sem hefði átt að vera í skýrslunni en mun ekki finnast þar.

Yfirvöldum þessa lands er nefnilega enganveginn treystandi til þess að birta svona skýrslu klárt og kvitt. Ég hef þá skoðun, að nánast allir tilkvaddir kerfisliðar sem komið hafa að þessari yfirlýstu hreinsunarvinnu séu allt of samtvinnaðir og samdauna því sem gerst hefur í efnahagshruni þessa lands til að geta unnið slíkt verk með frambærilegum hætti.

Stjórnvöld eru einfaldlega léleg hvort sem þau telja sig til hægri eða vinstri. Það hefur verið talað fjálglega um að slá skjaldborg um heimilin í landinu, en ekkert raunhæft er samt gert í málum til hjálpar almennum borgurum, meðan afskrifaðar eru milljarðaskuldir efnahagsböðlanna. Og svo á að koma upp embætti umboðsmanns skuldara sem er í mínum huga enn eitt dæmið um uppbyggingu falsks öryggis - slíkur aðili mun aldrei gera neitt nema hirða kaupið sitt alveg eins og aðrir svokallaðir umboðsmenn hafa gert.

Enn heyrist líka víða kórinn um að þeir sem rústuðu hér öllu hafi ekki brotið nein lög. En hvað segir það um lög þessa lands að menn skuli geta gert slíkt án þess að brjóta nein lög ? Stöndum við Íslendingar til dæmis frammi fyrir því sem staðreynd, að það að ræna banka utan frá sé glæpur og stórfellt lagabrot en það að ræna banka innanfrá sé hvorki glæpur né lagabrot ?

Er tvískinnungur lagagerðar á Íslandi slíkur að tvö eða fleiri siðferði séu í gangi eftir því hverjir eigi í hlut ? Hversu langt geta fáeinir einstaklingar eða jafnvel einn einasti maður komist í því að féfletta heilt samfélag og kalla yfir það ógæfu hruns og hryllilegrar skuldsetningar ?

Það er vitað að einn maður dró á sínum tíma þýsku þjóðina niður fyrir allt sem mannlegt getur talist og það er vitað að tveir menn drógu íslensku þjóðina inn í þá óhæfu að styðja stríð á hendur annarri þjóð ! Við Íslendingar sem eigum allt okkar undir friði og sátt milli þjóða og lýstum því yfir við okkar eigin frelsisfæðingu, að við vildum halda frið við allar þjóðir og vera hlutlausir gagnvart öllum stríðsátökum, féllum svo lágt í kanaþjónkuninni í það skiptið að það verður víða lengi í minnum haft - okkur til skammar.

Hvenær ætlum við að læra að hegða okkur í samræmi við orð okkar og yfirlýst stefnumið ? Er ekki tækifæri til að byrja upp á nýtt - núna ?

Skýrslan mikla er að koma fram, kannski er búið að reyna að sápuþvo innihaldið, hvítfroðubera hvern lið í henni, kannski er búið að skrúbba og hreinsa allar þessar vikur sem liðið hafa síðan hún átti fyrst að koma fram, kannski, kannski, kannski ?

En það skiptir engu því skíturinn varðandi þessi mál verður aldrei afmáður.

Og þó enginn verði dreginn til ábyrgðar varðandi öll þau afbrot sem allir vita að framin hafa verið, mun þjóðarsálin dæma þá með sínum hætti sem hér brutu öll lögmál siðlegra hátta í hömlulausri græðgi sinni og þá sem gerðu þeim það fært.

 

 

 

ANDLEGUR ÚTBRUNI - EÐA UPPFYLLT LÍF ?

( Malcolm Smith )

Við sátum á kaffihúsi í Mayfair-hverfinu í London. Fyrir utan var þokan að þétta sig á þessu áliðna nóvember síðdegi.

Dimman úti fyrir var hliðstæð hinni myrku örvæntingu sem setti mark sitt á andlit vinar míns handan við borðið. Ég hafði sest niður til að ræða við Jack um allt það sem gerst hafði í sambandi við nýlegt starf okkar í Afríku, en ég hætti því brátt er ég sá algert áhugaleysi hans og þá lægð sem hann var í.

Jack hafði verið forstöðumaður í vaxandi söfnuði í Skotlandi og var velþekktur ræðumaður á samkomum. Ég þekkti hann sem mann, geislandi af krafti og hugsjón, mann sem alltaf var að tala um síðasta viðfangsefni sitt varðandi kirkjulegan vöxt eða eitthvað nýtt sem hann hafði séð í ritningunum. Það hafði komið mér á óvart þegar hann hringdi í mig nokkrum mánuðum áður og sagði mér að hann hefði sagt upp þjónustustarfi sínu og væri nú í því að selja tryggingar. Hann sagði að hann hefði þurft að komast úr forstöðumanns-starfinu til þess að hann gæti orðið sá eiginmaður og faðir sem hann hefði vanrækt að vera .

Og nú þegar ég horfði yfir borðið á Jack, sá ég þreyttan mann, mann sem var þreyttur á lífinu og eins og á stóð, í djúpri örvæntingu. Kyrrlátlega sagði hann : " Þetta er ástæðan fyrir því að ég hætti, Malcolm. Ég hefði getað haft endaskipti á verkefnaskránni minni til að fá meiri tíma með fjölskyldunni. En ég var aðeins að leita að góðri afsökun. Raunverulega ástæðan fyrir því að ég hætti er.......  " Hann þagnaði og starði ólundarlega í vaxandi þokuna fyrir utan. " Raunverulega ástæðan er ...... að þetta gengur ekki. Allt þetta tal og trúarlega tilstand skilar ekki neinu, enginn breytist, allir standa í stað.

AÐ HNÍGA NIÐUR VIÐ VEGARBRÚNINA     

Jack er enn eitt dæmi um mann sem hefur bæst í hóp þess vaxandi fjölda er hefur hnigið niður við vegarbrúnina, uppgefinn á sál og líkama - andlega útbrunninn !

Andlegur útbruni er ekki eitthvað sem aðeins kemur fyrir presta.

Í dag erum við að sjá faraldur í gangi varðandi fráfall í kirkjusöfnuðum. Þar eiga ekki í hlut páska og jóla meðlimirnir, heldur hinir dæmigerðu, áhugasömu kirkjustarfsmenn. Af hverju er fólk að brenna út, falla út eða sætta sig við leiðindi þess fyrirbæris sem kallað er " kirkja " í dag ?

Sumir segja að við ættum að biðja meira. Ég geri ekki lítið úr bæninni, en ég hef samt komist að raun um að margir af þeim sem biðja mikið eru sjálfir helstu dæmin um andlega uppgjöf !

Hvað sem það er sem orsakar andlegan útbruna, er skýringin dýpri en skortur á bæn. Aðrir segja að við þjáumst vegna trúarvöntunar.

" Við verðum að byggja trú okkar, fæða anda okkar á Orðinu ... og þá verðum við ósigrandi. " Ég er sammála því að kirkjan er í hættu stödd vegna trúarskorts og í örvæntingarfullri þörf fyrir að snúa inn í  lífið sem felst í Orði Guðs. Samt sem áður hafa sum sorglegustu dæmin sem ég þekki um útbruna orðið hjá mönnum sem töldu sig skilja inntak trúarinnar mjög vel !

Andlegur útbruni þróast á sama hátt og það sem er að gerast í hinum veraldlega heimi. Þar hefur hugtakið " útbruni " verið sett til að lýsa ástandi persónu sem hefur orðið andlega og tilfinningalega uppgefin í sókn sinni til metorða á sínu sviði. Dr. Herbert Freudenberger lýsir manneskju sem er útbrunnin á þessa leið : " Einhver sem er í ásigkomulagi þreytu og vonleysis, sem skapast hefur vegna hollustu við málstað, lífshætti eða samband sem skilar ekki tilvonandi ávöxtum . " Andlegur útbruni á sér því aðeins stað, að það sé annaðhvort fyrir hendi grundvallar-misskilningur varðandi eðli fagnaðarerindisins eða mistök í því að fella það að lífi okkar og þjónustu.

Manneskja sem fallið hefur í uppgjöf, lendir í slíku vegna þess að hún hefur trúað á rangfærða mynd af fagnaðar-erindinu eða gleymt eðli þess og því sem hún áður trúði á og þannig leiðst afvega.

SÚRDEIG  FARÍSEANNA

Hvaða trúarsiðakerfi kallaði fram hörðustu og reiðustu orð Jesú ?

Það var boðskapurinn um viðtöku fyrir verk ! Farísearnir lýstu því yfir að fólk þyrfti að sækja eftir viðtöku af Guðs hálfu fyrir sín eigin góðu verk !  Það er þessi boðskapur sem er innsti kjarni allra trúarbragða og einmitt hann skilur fólk eftir uppgefið í viðleitni sinni að þóknast Guði - að verða frambærilegt fyrir Honum . Jesús afhjúpaði anda Farísea-stefnunnar sem fjandsamlegan hjarta Föður síns og fagnaðarerindinu.

Hann varaði lærisveina sína við : " Verið á verði ! Varist súrdeig Faríseanna !" ( Markús ( 8:l5 ) . Og síðar í Lúkasi l5: ll-32 kynnir Jesús persónu eldri bróðurins í dæmisögunni um glataða soninn, til að sýna hið sanna eðli þessa trúarsiðakerfis Faríseanna.

Bróðirinn hafði verið í vinnu á ökrunum allan daginn og er hann kom heim heyrði hann háværa tónlist og dans. Truflaður út af því spurði hann þjón hvað væri um að vera ? Ákafur sagði þjónninn honum að bróðir hans væri kominn aftur heim og verið væri að fagna honum með veislu !  Augu eldri bróðurins urðu dökk af reiði og hann sneri aftur út á akrana, neitaði að koma inn. Innra með sér var hann reiður út í föður sinn. Er faðir hans heyrði að hann væri ekki fús að bjóða bróður sinn velkominn heim, kom hann út og bað hann að ganga inn . Fýlulega neitaði hann og svo hellti hann gremju sinni yfir föður sinn : " 

Heyrðu, nú er ég búinn að þjóna þér öll þessi ár og hef aldrei breytt út af boðum þínum, og mér hefur þú aldrei gefið kiðling, að ég gæti glatt mig með vinum mínum. En þegar hann kemur, þessi sonur þinn, sem hefur sóað eigum þínum með skækjum, þá slátrar þú alikálfinum fyrir hann ." ( Lúkas l5 : 29,30 )

Í reiði sinni sýndi hann eðli hjarta síns eins og það hafði verið öll þessi ár. Hann sagði : " Ég hef þjónað þér og ég hef aldrei vanrækt skipun þína ." Gríska orðið yfir - að þjóna - er  - " að þræla " !  Nýja Enska Biblían þýðir þetta þannig : " Öll þessi ár hef ég þrælað fyrir þig ( vers 29 ) . Hann hafði alið með sér óánægju út af því sem hann tók sem reglur, lagðar fyrir hann af þrælahaldssinnuðum föður. Hann sá sjálfan sig sem þræl, fljótan til að gera allt sem honum var skipað.

Vegna þessarar öfugsnúnu hugmyndar tók hann við orðum föður síns í gegnum eyru þrælsins. Þegar faðir hans sagði við hann : " Girðingarnar þarfnast endurbóta " , þá var hann að tala til sonar síns og sameiganda að búinu. Hann var í raun og veru að segja : " Það væri skynsamleg fjárfesting varðandi eign okkar að við gerðum við girðingarnar í dag ." En í gegnum eyru eldri bróðurins skilaði þetta sér þannig: " Gerðu við girðingarnar, strákur !"  

Hann hafði alltaf gert eins og honum var sagt - jafnvel þótt honum líkaði það ekki alltaf eða væri sammála því . En hann hafði aldrei náð að skilja hugmyndina um kærleiks-sambandið sem fólst í því að sem sonur væri hann meðtekinn og elskaður fyrir það sem hann var !   Hann þekkti heldur ekki gleðina sem fólst í því að elska föður sinn og bróður í þeim kærleika. Það hafði aldrei komið dagur  sem hann hafði unnið eingöngu vegna kærleikans til föður síns. Og nú hafði yngri bróðirinn, sem hafði svívirðilega óhlýðnast og smáð föður sinn, snúið aftur heim, og faðir hans var að halda honum veislu !

Það gátu engin orð túlkað höfnunar-tilfinningar eldri bróðurins. Honum fannst faðir hans stórlega ósanngjarn. Hann kvartaði í gremju sinni : " Þetta er ekki sanngjarnt, hann hefur ekki gert það sem ég hef gert, hann hefur ekki þrælað og hlýtt þér í öllu eins og ég.... hvenær get ég gert eitthvað svo þér líki ! Það sem hann og Farísearnir sem hann stendur fyrir, voru blindir á, var sú staðreynd, að viðtaka hefur ekkert að gera með verk eða hegðun. Hún hefur allt að gera með kærleika Föðurins og í tilfelli yngri bróðurins, trú á þann ótrúlega kærleika. Viðtaka byggðist á því hver faðirinn var - ekki á því hvað sonurinn hafði gert .

AР BREYTA  HJARTANU

Trúarkerfi Faríseans - að sækja um viðtöku hjá Guði með því að breyta um hegðun, dregur kristindóminn niður í regluboð í stað þess kraftmikla sambands við Guð sem Jesús kom til að innleiða. Því meira sem manneskjan reynir að laga sig að trúarbrögðunum, því lengra vex hún frá Guði. Með aukinni aðhyllingu kemur aukin tilfinning tómleika. Það að halda allar reglurnar fullnægir ekki hungrinu sem inni fyrir býr !

Við áttum einu sinni hund sem nefndur var Fred. Fred var fjörug, lítil skepna, en hann hafði þann afleita vana að leika sér að því að  glefsa í fótleggina á öllum sem gengu um heimreiðina hjá okkur.

Sérstaklega bitnaði þetta á póstmanninum. Við tókum það því til bragðs að setja munnkörfu á seppa. Póstmanninum til mikils léttis, sat Fred nú með körfuna yfir munninn, fólk gat gengið um stéttina í friði. En samt hafði ekkert breyst innra með Fred. Hvern dag sat hann og horfði hungruðum augum á alla fótleggina sem framhjá fóru. Við höfðum breytt hegðun hans, en ekki tilhneigingum !

Trúarbrögð breyta hegðun - en ekki hjartanu ! Með því að fylgja öllum reglunum getur sá trúaði forðast það sem er bannað, en hjarta hans hungrar samt eftir því. Og þar sem hann berst við að ná andlegum þroska innan siðaboða kirkju sinnar, verður hann smám saman ruglaður, raunamæddur og vonsvikinn. Áhugi hans fjarar út og hann gerir sér ljóst, að hann er aðeins að ganga í gegnum ferli tilfinninga. Að lokum dregur hann sig í hlé.

FYRSTI  HJÁLPRÆÐIS - FÖGNUÐURINN 

Hvílík andstæða er þarna á ferð miðað við fyrstu mánuðina á göngu okkar með Jesú. Munið þið daginn þegar þið fyrst upplifðuð náð Guð ?

Þið glöddust í Jesú og yfir því sem Hann hafði gert í lífi ykkar. Barnslegur fögnuður gaf ykkur þvílíka útgeislun gleðinnar, að jafnvel kaldhæðnir vinir urðu að viðurkenna það.

Þið urðuð furðu lostin yfir því hvernig sumir gömlu siðirnir hurfu frá ykkur og nýir lífshættir byrjuðu að brjótast fram frá ykkar innri manni. Og umfram allt annað, þið áttuð í ykkur óseðjandi hungur eftir Guði. Þið vilduð þekkja Sannleika Hans og þess vegna sóttuð þið í Orð Hans með áfergju. Það er á þessu stigi, í hinu kristna lífi, sem mörg manneskjan lendir í því að vera leidd afvega af trúuðum Farísea. Röksemdirnar eru þær, að ef viðkomandi er fylltur af Andanum hljóti allt að vera rétt sem hann segir.

Þar af leiðandi meðtakið þið skilaboðin um að þið verðið að hlýða siðareglum og kennisetningum, ef þið ætlið að þroskast í trú !

Skilaboðin verða skiljanleg hvað holdið varðar, svo frelsið í Kristi er yfirgefið fyrir fjötra Farísea-hyggjunnar. Undir oki þeirra fjötra verður hið sjálfvakta líf Krists hið innra með ykkur smám saman að minningunni einni og gleðin í Guði hverfur !

JESÚS  GEGN  TRÚARBRÖGÐUM                

En Jesús á ekkert sameiginlegt með trúarbrögðum, ekki fremur en hirðirinn með sauðaþjófnum. Hann kom ekki til að gefa okkur styrk til að halda Boðorðin tíu og Hann gaf okkur heldur ekki nýja útgáfu af þeim í Fjallræðunni. Jesús var í andstöðu við sérhvert kerfi sem segir manninum að breyta hegðun sinni í því skyni að verða viðtökuhæfur af Guði. Hann kom ekki til að stofna ný trúarbrögð ! Sú kirkja sem hann færði inn í tilvist með því að deyja fyrir  hana og rísa upp aftur, kemur trúarbrögðum ekkert við. Hann lýsir sjálfum sér og köllun sinni með því að segja : " Ég er kominn til þess að þeir hafi líf, líf í fullri gnægð ." ( Jóh. 10:10 )

Við munum finna kraftinn í því sem Hann segir hér, með því að skilja meiningu orðsins sem Hann notar fyrir líf. Í gríska málinu er orðið " Zoe " . Zoe er Líf Guðs og er þess vegna ekki skiljanlegt aðeins sem framlenging daga og athafna, heldur einnig sem gæði og kraftur lífs. Fyrir tvö þúsund árum kom Líf Guðs ( Zoe ) til að lifa á meðal okkar í Jesú. Frá upphafi þjónustu Hans, var það augljóst að Hann var að segja eitthvað sem var afgerandi frábrugðið öllu sem áður hafði þekkst. Jesús kom ekki aðeins til að fyrirgefa okkur og senda okkur áfram veginn, til að við gerðum okkar besta í því að vera góð. Að kalla menn til þátttöku í lífi Guðs og kærleika færði málið ofar öllu sem menn höfðu getað gert á grundvelli athafna. Ekkert magn hollustu gat framkallað í manni eðli Guðs. Jesús kom til að skapa nýtt mannkyn, sem deildi með Honum lífi Hans ( Zoe ). Það var afgerandi einstakt mál og er það ennþá. 

KRISTUR  HIР INNRA 

Hvernig verður þetta Zoe, Líf Krists sjálfs, raunverulega sýnilegt í okkar lífi ? Vitum að það er algjörlega gagnslaust að reyna að sýna það og opinbera það í eigin mætti. En þá er spurningin, hvernig fer Hann að því að lifa í gegnum okkur ? Einn dag, fyrir mörgum árum, sat ég á matsölustað og velti fyrir mér þessum miklu sannindum. Ég spurði sjálfan mig : " Hvernig getur Kristur, Lífskærleikur Guðs ( ZOE AGAPE ) lifað í mér ? " Í sömu andrá færði þjónustustúlkan mér bolla af heitu vatni með tepoka á hliðinni.

Ég byrjaði að dýfa tepokanum í vatnið og fylgdist með þegar það breytti um lit við tilkomu tesins. Allt í einu skýrðist það fyrir mér, að ég hafði blandað teinu í vatnið. Styrkur og bragð tesins hafði verið leyst frá laufunum í litlaust, bragðlaust vatnið. Það eitt að leggja tepokann hjá bollanum hefði ekki áorkað neinu - það varð að eiga sér stað íblöndun !

Ég skildi þá, að ég var algjörlega ófær um að framkalla Líf Krists hið innra með mér, á sama hátt og vatnið var ófært um að breyta sér í te. Ef ég átti að lifa Hans Lífi þá varð Hann að koma og lifa því inn í mér. Líf Hans varð að blandast inn í anda minn !

Eins og postulinn Páll segir í Filippíbréfinu : " Ég hef styrk til allra hluta í Kristi sem uppfyllir mig krafti. Ég er viðbúinn öllu og jafn í öllu fyrir Hann sem hellir innri styrk í mig " ( Fil.4:l3,AMP. sérþýðing.).  Ef hinn upprisni Jesús á að vera þekktur og bragðaður af heiminum í dag, þá verður það ekki fyrir árangur manna sem reyna að líkjast Honum, heldur fyrir það að Hann er opinberaður í gegnum veikleika okkar. Teið verður alltaf bundið í pokanum þar til það er leyst fyrir tilstilli vatnsins. Blöndun tesins og vatnsins er svo algjör að við tölum ekki lengur um vatn - heldur te !

Samt er teið ennþá í pokanum. Kristur er í okkur - líf okkar er Hans Líf - samt hefur Hann ekki orðið að okkur og við ekki orðið að Honum. Við erum alfarið sitt í hvoru lagi og alfarið eitt. Í því felst kraftaverkið sem á sér stað þegar manneskja kemur til Krists .

AР HAFNA  UPPSPRETTU  LÍFSINS

En hvernig fáum við þetta líf inn í veikburða líf okkar ? Svarið sem trúarbrögðin gefa við þessu er alltaf með þeim skilmálum að það felist í einhverju sem við gerum. Í æsku minni spurði ég marga forstöðumenn að þessu og alltaf var svarið einhver samsetningur af sömu rótum. Til að öðlast flæði Guðs Lífs, verður maður að taka frá tíma til bæna og að lesa Orðið með reglubundnum hætti ..... 

Að segja að Líf Krists flæði inn og gegnum líf okkar vegna þess að við eyðum daglegri stund í trúar-iðkanir og bænalestur er að snúa bæn og Biblíulestri í verk hins holdlega. 

Það er að stilla verki okkar upp eins og einni tröppu til viðbótar í stigann til Guðs . Hve helguð þarf manneskja að vera áður en lífið byrjar að flæða ? Á hvaða stigi þess " að vera seld út fyrir Guð "

þurfum við að vera áður en fyrsta bunan af Zoe-lífinu kemur upp í okkur ? Farísearnir sveittu sig yfir ritningunum og fóru í sífellu með bænir, í þeirri trú að þeir myndu einhvernveginn geta rutt sér leið inn í Guðs Líf , en Jesús sagði þeim hreint út að með þeim tiltektum væru þeir að glata einu uppsprettu lífsins - Kristi sjálfum.

" Þér rannsakið ritningarnar, því í þeim hyggist þér eiga eilíft líf. Og það eru þær sem vitna um mig, en þér viljið ekki koma til mín og öðlast lífið." ( Jóh. 5: 39,40 )

HVÍLD  TRÚARINNAR 

Þetta atriði færir okkur beint inn að kjarna hjartans í Fagnaðarerindinu - það er trú en ekki verk !

Í Nýja Testamentinu var það að taka við Guðspjallinu séð sem hlýðni í trú . " Megi Kristur fyrir trúna raunverulega dvelja - setjast að, búa og gjöra varanlegt heimkynni sitt - í hjörtum yðar. "

( Ef. 3:l7.AMP. sérþýðing ) .

Það er á þessu stigi skilningsins, sem trúaður maður sem er að brenna út í viðleitni sinni að þóknast Guði, færist úr stöðu hins úttaugaða yfir í hvíld. Þreyttur og útkeyrður eftir baráttuna við að reynast verðugur fyrir Guði í gegnum reglufestu og siðaboð trúarbragða, heyrir hann um náð Guðs og Hinn Heilagi Andi gera hana lifandi í hjarta hans. Eins og endurheimti sonurinn í dæmisögu Jesú hafa flest okkar séð lítið af því sem Guð vill gefa okkur. Við erum fullkomlega ánægð með að fá að koma heim á kjörum launaðs þjóns, með því hugarfari að þrælsstaðan sé einmitt það sem við eigum skilið. Það er aðeins eftir að við komum heim, sem við uppgötvum að Náð Föðurins er óendanlega miklu meiri en okkur hafði nokkru sinni dreymt um. Við gerum okkur að lokum ljóst, að kristin trú er ekki formúla - heldur persónan Jesús Kristur sjálf.

Þegar við höfum skilið hver Hann er, fellur allt í sitt rétta gróp.

Við reynum ekki lengur að lifa fyrir Guð, við lifum út frá Honum

sem er uppspretta alls lífs. Opinberun Krists lifandi hið innra hefur bjargað okkur frá trúarlegu tröppuklifri.

HIР UMBREYTTA  LÍF 

Á síðustu árum hef ég rætt við hundruð af útbrunnu, blekktu fólki, sem hefur legið á bæn og þráð breytingu í lífi sínu. Samt sem áður er áhersla Ritningarinnar ekki svo mjög á breytingu - heldur umbreytingu eða skiptum.

Þegar trúaður maður brennur út, eru það hans eigin mannlegu orkulindir sem hafa tæmst. Hið óendanlega Líf Guðs ( Zoe ) getur aldrei gengið til þurrðar. Ef Hann lifir í sérhverju okkar og er okkar líf, þá er andlegur útbruni orsakaður af vanhæfni hins trúaða til að hvíla í og taka við stöðugu flæði Lífs Hans.

Þegar grein brennur, nærast logarnir á gasinu sem er bundið í viðnum. Þegar það gas er uppurið hefur viðurinn eyðst og orðið að ösku og þá daprast logarnir og deyja út. En það var einu sinni runni sem stóð í ljósum logum og hann var ekki uppétinn af eldinum.

Meðan hann logaði voru eldtungurnar ekki nærðar af efni hans, hann var aðeins hluturinn sem innihélt og sýndi eldinn.

Loginn og hið geislandi ljós sem kom frá runnanum var hið óskapaða Líf , Guðs eigið ZOE - sem er ljós !

Þegar návist Guðs hvarf frá runnanum voru laufin græn og greinarnar eins rakar og þær höfðu áður verið. Runninn hafði staðið í ljósum logum, en ekkert af efni hans hafði eyðst upp. Hið kristna líf er ekki að lifa í okkar eigin styrk og orkulindum, heldur í hinum óforgengilega Kristi sem lifir innra með þeim sem trúa.

Allur mannlegur máttur mun eiga sín endalok, fyrr eða síðar, og skilja við okkur hvert og eitt með kulnað, útbrunnið líf. En máttur Hans þekkir hinsvegar engin takmörk.

" Hvern á ég annars að á himnum ? Og hafi ég Þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. Því sjá, þeir sem fjarlægjast Þig farast, Þú afmáir alla þá sem eru Þér ótrúir. En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu............

( Sálmur 73: 25-28 ) .

Eftirmáli:    Malcolm Smith hefur leitt eigið trúboð til fjölda ára og er sérstaklega með kennslu í þeim efnum að hjálpa kristnum einstaklingum til að fela líf sitt á öllum sviðum leiðsögn Drottins Jesú. 

Þessi grein er úrdráttur úr bók hans " Andlegur útbruni " sem gefin var út l988. Undirritaður hefur þýtt greinina og megi hún verða þeim til blessunar sem hana lesa.

 (RK)

 

 

ANDLEGUR HERNAÐUR

( Dean Sherman )

Það getur verið að þið haldið, að andlegur hernaður sé aðeins fyrir það kristna fólk sem af einhverjum ástæðum er " inn í slíkum hlutum " - eða fyrir óþekkta trúboða sem starfa á myrkum, heiðnum stöðum. Mér þykir leitt að þurfa að segja ykkur að málið er alls ekki þannig. Ég vildi óska þess að við gætum öll átt heima í Disney landi, en við getum það ekki.

Það er til raunverulegur djöfull og það eru til raunverulegir illir andar.

Og sérhver kristinn einstaklingur stendur í raunverulegu stríði - örvæntingarfullu stríði, upp á líf og dauða við andstyggilegan óvin .

Þið getið sagt : " Nú, er það þannig. Ég er ekki viss um að ég sé tilbúinn að taka þátt í slíku - það er ekki í mínum verkahring. Ég er eiginlega bara í tónlist ." Eða þið gætuð hugsað á rangan veg : " Ef ég læt djöfulinn í friði, lætur hann mig í friði ."

En stríðið er í fullum gangi og við erum þátttakendur í því hvort sem okkur líkar það - eða erum sammála um það . Það er ekki aðeins fyrir einstaka kristna menn og það er ekki aðeins fyrir einhvern afmarkaðan tíma.

Stríð er í gangi hjá sérhverjum kristnum einstaklingi í 24 klukkustundir á sólarhring, sjö daga í viku, 365 daga á ári. Þið eruð aðilar að andlegum hernaði hvort sem þið vitið það eða ekki - Biblían staðfestir þetta afdráttarlaust í Efesusbréfinu 6:10-18 svohljóðandi : " Að lokum : Styrkist nú í Drottni og í krafti máttar Hans. Klæðist alvæpni Guðs til þess að þér getið staðist vélabrögð djöfulsins. Því að baráttan sem vér eigum í er ekki við menn af holdi og blóði, heldur við tignirnar og völdin, við heimsdrottna þessa myrkurs, við andaverur vonskunnar í himingeimnum.

Takið því alvæpni Guðs, til þess að þér getið veitt mótstöðu á hinum vonda degi og haldið velli, þegar þér hafið sigrað allt. Standið því gyrtir sannleika um lendar yðar og klæddir brynju réttlætisins og skóaðir á fótunum með fúsleik til að flytja fagnaðar boðskap friðarins. Takið umfram allt skjöld trúarinnar, sem þér  getið slökkt með öll hin eldlegu skeyti hins vonda.

Takið við hjálmi hjálpræðisins og sverði andans, sem er Guðs Orð.

Gjörið það með bæn og beiðni og biðjið á hverri tíð í anda, verið því árvakrir og staðfastir í bæn fyrir öllum heilögum..." 

Þarna hljómar viðvörunaróp úr Biblíunni til okkar allra ! Verum á verði hverja stund. Verum sterk. Setjum herklæðin á okkur ..... þið eruð í ólgandi stríði !  Og árásin kemur ekki frá fólki - heldur frá ósýnilegum verum.

Það er nafnalisti til í helvíti og nöfn ykkar eru á honum .

Það er athyglisvert að í þessari ritningu er notað orðið " glíma " til að lýsa baráttunni. Skipulögðustu íþróttamenn sem ég þekki eru glímumenn. Í fótbolta, körfubolta og flestum öðrum íþróttagreinum fá leikmenn hlé til að kasta mæðinni. En ekki í glímu.

Glímumaðurinn verður að vera í fullkomnu formi. Þegar hann er einu sinni kominn í hringinn verður hann að vera á verði hvert augnablik, annars mun andstæðingurinn negla hann á mottuna.

Kristnir menn geta ekki sagt :"Nú er hlé, djöfull, ég þarf að kasta mæðinni ." Hann gefur ekki frí um helgar eða á mánudögum. Hann fer sér ekki hægt þegar þið eruð að ganga í gegnum sorg eða illa stendur á fyrir ykkur.

Einmitt þá setur hann fullan kraft á. Hann er hinn upphaflegi óheiðarlegi andstæðingur, sá sem sparkar í þann liggjandi. Hann er algjörlega illur !

Hann hefur enga tilfinningu miskunnar, samúðar eða yfirleitt nokkuð sem miðar málin við heiðarlegan bardaga. Það er enginn æfingatími veittur eða upphitun. Satan er í raunverulegri orustu við hvert og eitt okkar.

Við þurfum að kunna á varnarkerfi andlegs hernaðar svo við séum fær um að stríða á móti.

ÞRJÚ STIG ANDLEGS HERNAÐAR

Við þurfum að þekkja stöðuna og viðurkenna hana :

Að viðurkenna það sem staðreynd að þið eigið í stríði er stór hluti af sigri, því að þekkja aðferðir óvinarins er að vera í ljósinu - og djöfullinn vinnur í myrkri. Hann nýtir sér á allan hátt andvaraleysi okkar, en þar sem ljós er fyrir, þar kemst hann ekki upp með fyrirætlanir sínar.

Biblían kennir okkur að vera á verði, sem þýðir að hafa augun opin. Við verðum að horfa til Jesú allar stundir - en við þurfum líka að fylgjast með djöflinum. Biblían segir að við megum ekki vera skeytingarlaus heldur eigum við að standa ákveðin í gegn því sem djöfullinn ætlar sér.

Fjendurnir sem við er að glíma eru ekki " slæmar bylgjur " eða " neikvæð orka í alheiminum " eða  " myrka hliðin á kraftinum ".

Þarna er um að ræða persónuleika sem hugsa, tala, skoða og skipuleggja hernað (II.Kor.2:11,Ef.6:ll ).

Ef við erum á verði, munum við læra að þekkja hernaðar-aðferðir óvinarins í lífi okkar jafnt sem í þjóðfélaginu. Sjáið þið ummerki sársauka og höfnunar í lífi ykkar ? Eða eigið þið kannski við að stríða sjálfsvígs-hugsanir, kannski angrar ykkur hægvirkur en banvænn flótti frá veruleikanum í gegnum eiturlyf og svall. Virðist ef til vill eitthvað stöðugt í gangi sem heldur fjölskyldum ykkar eða kirkju í eilífum deilumálum ?

Leitið að hernaðaraðferð óvinarins og skilgreinið hana út frá leiðar-merkjunum. Farið að því búnu yfir í næsta stig sem er -

AÐ NEITA -

Að hafna Satan er stöðuhernaður. Þegar þið hafið áttað ykkur á því hvað hann er að aðhafast, hunsið það þá og forðist það . Snúið ykkur undan og byrjið að lofa Drottin og lyfta Honum upp. Neitið að láta særa ykkur. Neitið að verða reið. Látið hlutina bara ganga yfir. Það er hernaður ! 

Ekkert sigrar óvininn hraðar en það að hunsa það sem hann er að reyna að magna upp.

 AÐ STANDA Í GEGN -

Það er virkur hernaður,framtakssamur hernaður. Okkur er sagt : " Standið í gegn djöflinum og hann mun flýja frá ykkur " . Guð mun ekki standa í gegn honum - þið verðið að gera það. Talið til hans og segið: " Djöfull, ég brýt þessa árás niður í Jesú Nafni, þú hefur verið að gera mér þetta í l5 ár, en ég stend í gegn þér og þetta er búið mál fyrir þig ." Hann reynir ef til vill sex sinnum aftur, en þegar þið hafið sannfært hann um að þið séuð sannfærð um andlegt vald ykkar, mun hann hætta.( Jakobsbr. 4:7 og I. Pét. 5:9 )

HVERNIG HÆGT ER AÐ HALDA JAFNVÆGI

Hvernig getum við gengið til orustu án þess að verða alveg upptekin af illum öndum ? Það þarf að forðast tvenna öfga . Sumt fólk venur sig á að kenna djöflinum um allt sem aflaga fer, það segir í sífellu : " Þetta er djöfullinn " ! Fólk af þessu tagi er sérlega opið fyrir áhrifum þunglyndis og áþjánar. Það þekkir alla andana og  " undir-andana ".

Það getur sannarlega orðið óheilsusamlegt að sökkva sér þannig niður í þessi efni. En svo eru aðrir sem viðurkenna aldrei að djöfullinn sé að gera eitthvað. Þeir vilja bara ekki leiða hugann að því. Þeir segja : " Við skulum ekki vera að auglýsa djöfulinn . Beinum aðeins sjónum okkar til Drottins ." Þeir geta verið óttaslegnir eða kannski vilja þeir ekki verða eins og sumir sem þeir þekkja sem eru uppteknir af djöflinum. Því miður getið þið ekki gert óvininn að engu með því að neita að viðurkenna tilvist hans.

Svo, hvernig farið þið að því að haldast í jafnvægi ?

Gangið ekki út frá því sem vísu, að djöfullinn sé á bak við eitthvað, en útilokið það ekki heldur. Hvernig getið þið komist að því ?

Spyrjið Guð ! Þegar Hann sýnir ykkur hvernig í málum liggur, þá er það í gegnum það sem Biblían kallar  " greiningu ".

Verið á verði fyrir því sem djöfullinn gerir, en látið ekki athafnir hans hafa of mikil áhrif á ykkur. Að vera á verði mun ekki skaða ykkur - Biblían varar stöðugt við illum öndum og Satan. En ef þið fallið í þá slægðargildru að vera of upptekin, þá fær Satan ykkur til að einblína á sig. Þá munið þið enda í þeirri stöðu að búa við stóran, margbrotinn djöful og tiltölulega lítinn Guð í huga ykkar. Finnið út hvað djöfullinn er að gera, en eyðið meiri tíma í að hugsa um Guð og mikilleika Hans.

HERNAÐUR : VÖRN  OG  SÓKN

Við þurfum að sigra djöfulinn á tvennum vígstöðvum. Á varnarvígstöðvunum og í sóknarstöðunni. Drottinn gaf okkur vopn og verjur, sem þýðir að við erum undirbúin fyrir hvorttveggja. Ef þið eruð kristin, þá eruð þið viðbúin ! Kristur er herbúnaður okkar, réttlæti, hjálpræði og sannleikur.

Munið " Meiri er Hann sem í mér er en hann sem er í heiminum " .

Við getum verið " sterk í Drottni og í krafti máttar Hans. " Svo látum hinn veika segja " Ég er sterkur " ( Jóel, 3:10, II.Kor.10:4.

Varnarhernaður hefur með ykkur að gera sem einstaklinga. Það má nefna í þessu sambandi þekkt orðtak sem í lauslegri þýðingu er á þessa leið : " Djöfullinn hatar þig og er með hræðilega áætlun varðandi líf þitt. Efesusbréfið 6:l3 talar um að : " að hafa gert allt, að standa fastur fyrir " .

Í íþróttum er starfið í vörninni að standa fyrir framan markið og halda andstæðingunum úti, frá markinu. Við berjumst ekki til að frelsast eða vera frelsuð. Það er gjöf Guðs náðar og Hann getur séð til þess að við föllum ekki. En við verðum að verja skuldbindingar okkar fyrir árásum óvinarins, lygum, tælingum og freistingum. Við verðum að gefa eftirfarandi yfirlýsingu : " Ég stend fastur fyrir, djöfull, og þú munt ekki komast í gegn hér . "

 ÞRJÚ SVÆÐI SEM VERJA ÞARF -

 Hugur ykkar :      

Djöfullinn elskar það að senda hugsanir inn í huga ykkar. Þið getið verið endurfæddar manneskjur og himintengdar, en ef þið alið með ykkur rangar hugsanir, verður áhrifamáttur ykkar á jörðu stórlega skertur. Við verðum að heyja stríð gegn hugsunum  sem samræmast ekki sannleikanum. Gegnumlýsið hugsanir ykkar. Segið hreint út við ykkur sjálf : " Heyrið þið, hugsanir, hvaðan komið þið ? "  Sé um að ræða hugsun hroka, ótta vantrúar, losta, áþjánar eða fordæmingar, verður að kasta henni út.

Það er nokkuð sem verður að gera. Neitið að dvelja við slíka hugsun.  Snúið huga ykkar til Guðs og látið hann sameinast Orði Hans ( II.Kor.10: 3-5 )

 Hjörtu ykkar :      

þessu tilfelli táknar " hjarta " hegðunarmynstur ykkar og tilfinningar. Rangt hegðunarmynstur er drepandi, Í Efesusbréfinu 4:27 er okkur kennt að sem kristið fólk séum við að veita djöflinum færi á okkur ef við glímum ekki við ranga afstöðu okkar til mála. Hroki, uppreisnargirni, skortur á fyrir gefningu og þrætugjörn viðhorf opna upp á gátt dyr fyrir óvininn til að komast inn í líf ykkar, hjónabönd, kirkju ykkar, þjóð ykkar og heim.  Djöfullinn hefur aðeins aðgang að heiminum í gegnum mannlega synd og eigingirni. Jesús sigraði allt vald illra anda á krossinum fyrir 2000 árum, en Satan er enn virkur að svo miklu leyti sem fólk leyfir honum að vera það. Nákvæmlega þannig er það !  Syndarar eru ekki þeir einu sem leyfa honum að starfa. Kristið fólk leyfir honum að starfa og það á sér stað þegar við hefjumst ekki handa gegn röngum viðhorfum hjá okkur sjálfum .

Efesusbréfið 4:26 segir okkur : " Látið ekki sólina setjast yfir reiði

ykkar . "  Svo við verðum að glíma við allar rangar tilhneigingar með reglubundnum hætti - það er  - eins og að fara í sturtu eða bursta tennurnar. Það er einfaldlega hlutur sem við verðum að gera.

Við afklæðumst gamla manninum og íklæðumst þeim nýja. Það heldur djöflinum niðri. Orðskviðirnir, 4:23 segir : " Varðveit hjarta þitt framar öllu öðru........ 

 Munnur ykkar :  

Munnurinn er kröftugt tæki og djöfullinn veit það. Munnur okkar hefur andlegt vald til góðs eða ills. Sami munnurinn getur sagt fram blessun eða bölvun .( Jakob.3:10 )

Orð okkar geta verið farvegur fyrir mannlegan anda, Heilagan Anda eða illan anda !  Djöfullinn elskar að fá okkur til að tala vantrúarorð, iðka slaður og söguburð og beita hörðum og særandi orðum. Mörg okkar bera innra með sér sár vegna einhvers sem sagt var við þau fyrir mörgum árum. Látið djöfulinn ekki bera fram bölvanir í gegnum munn ykkar. Hugsið ! Biðjið bænina hans Davíðs í sálmi l4l : 3 , biðjið eins og hann bað : " Settu vörð,ó,Guð,um tungu mína, haltu vörð um dyr vara minna. "

AÐ HERTAKA HLIÐ HELJAR

Sóknarhernaði er beint að heiminum í kringum ykkur. Það er hernaður til að efla Ríki Guðs í þjóðfélaginu. Í íþróttum reynir sóknin að finna leið yfir, undir, í kringum eða í gegnum andstæðinginn - að markinu !  Því miður er það svo í andlegum hernaði, að margir kristnir stunda aðeins vörn.

Þeir vona bara að þeir geti haldið djöflinum fjarri frá sunnudegi til sunnudags. Þeir biðja fyrir því að leiknum ljúki með núlli gegn núlli.

En leiðinlegt ! Við skulum vera í sókn. Það er leiðin sem Jesús lýsir í Matteusi l6:l8 : " Ég mun byggja kirkju mína og hlið heljar skulu ekki standast gegn henni ." Sóknarhernaður er að taka frumkvæði gegn hliðum heljar. Þau standast ekki ef við leggjum til atlögu gegn þeim - en þau munu haldast við ef við ráðumst ekki á þau. Við þörfnumst herstjórnar í bæn og þjónustu til að brjóta niður hlið heljar. Þessum hliðum er lýst í Efesusbréfinu 6:l2. Það er nauðsynlegt fyrir okkur að íhuga þann ritningarstað vel.

STJÓRNENDUR ÞESSA HEIMS -

Óvinurinn er á höttunum eftir yfirráðum, því hann vill stjórna öllu á þessari jörð. Mannlegar stofnanir og leiðtogar þeirra eru uppsprettur valds, svo hann sækist eftir því að stjórna þeim.

Aðalaðferð hans í þessum hernaði er að fela andaverum að ráðast á ríkjandi valdastofnanir, svo hann geti náð tökum í gegnum þær . Allt hið mannlega samfélag er byggt upp sem valdastofnanir : Hjónaband, fjölskylda, kirkja, skóli, viðskiptalíf, ættir, klúbbar, fjölmiðlar, verkalýðsfélög, borgir og þjóðir.

Andaverur fá það hlutverk að ná yfirráðum í þessum stofnunum og stjórna þeim. Eins og múrar voru utan um borgir til forna, þá er vald eins og veggur utan um hverja stofnun mannfélagsins. Þegar yfirvald er óguðlegt eða brotnar niður vegna vanrækslu eða uppreisnar, þá getur djöfullinn troðið sér yfir vegginn . Þess vegna eruð þið í andlegum hernaði með því að vera góðir leiðtogar og traustir fylgjendur . Rómverjabréfið l3: l-3 staðfestir að gott yfirvald hindrar árásir óvinarins. Við stöndum líka í andlegum hernaði með því að vera í bæn fyrir þessum yfirvöldum og fyrir leiðtogum okkar - standandi í skarðinu -  byggjandi upp brotna veggi.

( Esekíel l3:3-5,22:30) .

TIGNIRNAR -

Í Daníel 10 er sagt frá engli sem kominn var frá því að berjast í

himingeimnum við veru sem kölluð var " prinsinn af Persíu ".

Síðar í sama kafla er minnst á " prinsinn af Grikklandi " .

Fyrst til eru prinsar af Persíu og Grikklandi, þá eru til prinsar af London, Los Angeles, Japan, Texas og öðrum landssvæðum í dag.

Biblíuleg notkun orðsins " tignir " - sem táknar tiltekið svæði sem lýtur sérstökum prinsi, sýnir að hersveitum Satans er úthlutað landfræðilegum áhrifasvæðum með tilliti til mannfélagshópa  þjóðfélagsins.

Það er af þessum ástæðum sem þið getið staðið á landamærum í Afríku með tærnar í landi þar sem þúsundir frelsast í hverri viku og með hælana í landi þar sem nánast enginn kristinn maður er. Til að berjast við þessar tignir, verðum við að biðja landfræðilega og með hliðsjón af mannfélagshópum.

Mannfélagshópar samanstanda af öllum hópum sem sérgreindir eru í þjóðfélaginu vegna sameiginlegra banda eða hagsmuna: börn, eldri borgarar, flóttamenn, samkynhneigðir, þjóðernishópar, tungumálahópar eða atvinnuhópar. Óvinurinn þekkir hvern og einn þessara hópa og áætlun hans felur í sér markvissar árásir á þá.

Sérhver kristinn maður þarf að vera nemi í landafræði. Hvernig væri annars hægt að reka óvininn til baka ?

Við höfum látið óvininn vera í friði við svo margt sem hann er að gera. Hann hefur kerfisbundið verið að blekkja, ánetja og tortíma mannfélagshópum og stofnunum sem enginn kristinn maður hefur beðið fyrir, hvað þá þjónað til.

Hlið heljar eru að verða yfirsterkari. Við höfum valdið til að brjóta þau niður, en við verðum að bera kennsl á þau og hefja sókn gegn þeim. Við verðum að setja það sem markmið að biðja fyrir hverjum mannfélagshópi og veita þar kærleiksríka þjónustu.

ÖFL EÐA VÍGI -

Því meira sem við syndgum, því sterkari tökum nær óvinurinn á okkur. Satt að segja nær hann tökum í samræmi við þá tegund hins illa sem við föllum fyrir. Ef borg gefur sig undir svartagaldur, getur óvinurinn úthlutað svartagaldursöflum. Ef kirkja gefur sig undir deilur og aðskilnað, þá er vígi sundrungar sett á fót. Þessi vígi geta fundið stað sinn í einstaklingum, fjölskyldum, borgum eða hvar sem fólk kýs að beygja sig undir þessi öfl.

Guð getur opinberað hin ráðandi öfl við gefnar aðstæður. Þá getum við notað vald okkar til að brjóta þau á bak aftur í Nafni Jesú.

Stundum getum við brotið niður það sem hefur bundið fjölskyldu,

borg eða kirkju árum saman. Með því að skilgreina þessi öfl getum við forðast áhrif þeirra og lifað í gagnstæðum anda. Til dæmis, ef aflið er ágirnd, getum við gefið örlátlega. Ef það er hroki, þá auðmýkjum við okkur. Þannig förum við kröftuga leið til að brjóta niður vígi.

MYRKRAÖFLIN -

Eitt af helstu herbrögðum Satans er að halda hugum fólks í myrkri.

Hann er faðir lyganna og afvegaleiðari. Milljónir manna eru yfirnáttúrulega blindaðar af flóknu neti lyganna sem hann skapar - eins og guðleysi, þróun, villukenningum, kukli, heimspeki-kenningum og öllum trúarbrögðum heimsins.

Af þessum ástæðum er það svo mikilvægt að lifa í sannleikanum og prédika fagnaðarerindið. Andlegan hernað er ekki hægt að skilja frá því trúboði.

Ef við viljum að myrkrið víki, verðum við að hleypa ljósi inn í það. Kristnir menn sem eru með málamiðlanir hjálpa óvininum vegna þess að fólk nær því ekki að sjá ljósið.

Það eru til staðar andaverur sem reyna að hindra að þið prédikið fagnaðarboðskapinn. Það er ástæðan fyrir því að flestir kristnir menn gera það aldrei. Í gegnum bæn getum við rekið myrkur það á flótta sem sveimar yfir hugum fólks og  þannig náð að vekja í því þrá eftir sannleika sem við getum sameinast um með kærleiksfullum og viðeigandi hætti.

AÐ ÞJÁLFA VALD OKKAR

Hvað getum við gert varðandi allt þetta ? Þegar Guð skapaði manninn gaf Hann honum frjálsan vilja. Innifalið í þeim frjálsa vilja var vald yfir jarðarhnettinum. Sálmur ll5:l6 lýsir því yfir:

" Jörðina hefur Hann gefið sonum mannanna " . Við höfum því hið óttalega vald til - að velja . Ef við syndgum og hegðum okkur á eigingjarnan hátt , leyfum við óvininum að komast að. En ef við þjálfum frjálsan vilja okkar og vald í Jesú Nafni getum við rekið óvininn frá. Það er svo einfalt.

Adam notaði vald sitt til að óhlýðnast Guði og opnaði dyrnar fyrir óvininn til að vinna á jörðinni í gegnum fólk. Jesús kom til að endurheimta þetta vald sem Adam gaf frá sér. Kólossubréfið 2:l5 segir okkur að Jesús " afvopnaði " eða svifti djöfulinn öllu valdi. Jesús dó til að eyða verkum Satans sem eru, eins og segir í Jesaja 6l , einfaldlega endalok mannlegra vera sem gefa sig allar á vald syndar og sjálfsdýrkunar.

Eftir upprisuna gaf Jesú þetta endurheimta vald okkur í hendur í Sínu Nafni . Það táknar að Guð hefur gert allt við Satan sem Hann ætlar að gera - nema að refsa honum í lokin.

Að öðru leyti er málið í okkar höndum. Guð sagði : " Standið þið í gegn djöflinum, læknið þið sjúka, kastið út illum öndum, biðjið fyrir því að Ríkið komi og fyrir því að vilji Guðs verði á jörðu sem á himnum. Hvað sem þið bindið á jörðu skal bundið á himnum. Ég gef ykkur vald yfir öllu óvinarins veldi ".

( Jakobsbréf 4:7, Lúkas 10:9,l9, Matteus 6:10,l6:l9, Jóhannes 20:2l -23 )

Guð er að leita að her - fólki sem þekkir vald sitt og vill þjálfa það.

Ef við rísum ekki upp til að reka óvininn á flótta, mun hann halda yfirráðum sínum. Eins og í fyrirheitna landinu gaf Guð sigurinn, en fólkið varð að berjast. Við þurfum að verða svo reið við óvininn að við neitum honum um aðgang með því að beita varnarhernaði - og rekum hann svo á flótta með sóknarhernaði.

Hvar er fólkið sem vill standa í skarðinu fyrir stofnanir þjóðfélagsins , brjóta á bak aftur tignirnar, rífa niður vígin og reka myrkrið frá ?

Vald lögreglumanns gerir honum fátt til þrifa ef hann ekur allan daginn um í bíl sínum. Hann verður að beita valdi sínu.

Í gegnum viðvarandi bænir og vígstöðu sem byggir á því að brjóta niður herbrögð óvinarins munum við sjá breytingar í fjölskyldum, í borgum og í heiminum öllum. Verið eins nákvæm og þið getið í andlegum hernaði. Látið Hinn Heilaga Anda leiða ykkur og efla ykkur þar sem þið þrýstið til baka öflum myrkursins og biðjið Guðsríkið að ofan og inn í hjörtu mannanna. 

.....................

Eftirmáli : 

Dean Sherman hefur verið meðal leiðtoga Ungs Fólks með Hlutverk ( Youth With A Mission ) um langt skeið. Hann hefur unnið mikið að því að þjálfa fólk til starfa á trúboðsakrinum og þessi grein hans er mikilvægt framlag til að auka skilning okkar á því verki sem kristnir menn eru kallaðir til að vinna á jörðinni.

Undirritaður þýddi þessa grein og megi hún blessa og efla alla þá sem hana

lesa til lifandi starfs í Jesú Nafni.

                                                                  (RK) 

 

 

 

 

A N D L E G T V A L D ( Wick Nease )

Hvernig vitið þið hvort þið eigið það  ?  

Hafa andlegar gáfur mikil áhrif á ykkur ? Syngi einhver eins og engill, segið þið þá : " Vá, en hve yndisleg boðun ? "

Heyrið þið einhvern snjallan ræðumann flétta saman orð með frábærri mælsku, hugsið þið þá: " En hve öflugur boðberi fagnaðarerindisins er þarna á ferð !"

Þær eru dásamlegar - gjafir Guðs !

En andlegt vald er ekki eingöngu gjöf. Andlegt vald er gjöf Guðs samtvinnuð guðlegum persónuleika og það verður aðeins til í lífi sem lifað er í hlýðni við Drottin. Það verður til í gegnum lífshætti sem byggjast á bæn og auðmýkt. Þegar þið eigið gjöf frá Guði ásamt guðlegum persónuleika,er Guð í aðstöðu til að láta andlegt vald og myndugleika streyma inn í líf ykkar. Eitt af grundvallaratriðum þess sem krýnir mann eða konu persónu-einkennum sem fela í sér andlegt vald, er líf í bæn.

Í Markúsi 9:29 myndar Jesú ófrávíkjanlega tengingu milli bænar og andlegs valds. Eftir að lærisveinunum mistókst að kasta illum öndum út af ungum dreng,sagði Jesús : " Þetta kyn verður eigi út rekið nema með bæn ."

 VARÐANDI BÆNAGJÖRÐ YKKAR

Hvernig eru bænir ykkar, eru þær eingöngu falleg orð eða eru þær fylltar krafti frá Anda Guðs, fyrir það að þið gangið fram í andlegu valdi Hans ? Það er heill heimur mismunar þarna á milli.

Við getum farið með góðar bænir eða beðið bænir sem eru fylltar krafti Guðs. Hvora bænagerðina viljið þið ástunda í ykkar lífi ?

Látið ykkur ekki nægja góðar bænir. Ég hef þá trú að það sé að sætta sig við það næst besta. Þegar þið biðjið í Nafni Drottins Jesú - viðurkennir himinninn ............. og helvíti líka........ að vald Guðs og myndugleiki er yfir lífi ykkar.

Orð Guðs segir, að það sem við bindum á jörðu skuli verða bundið á himnum, en það gerist ekki aðeins fyrir það að við segjum það sem rétt er. Að hafa rétta  " formálann " í orðum okkar veitir okkur ekki andlegt vald. Það er til kenning í þessu sambandi sem lýsir því yfir að ef við segjum réttu orðin, fáum við réttu niðurstöðurnar.

Sú kenning er fráleit ! Það eru ekki eingöngu orðin sem við tölum sem gilda - það er krafturinn á bak við þau, sá kraftur sem aðeins er af Guði gefinn - það er hann sem veitir okkur andlegt vald.

Eitt besta dæmið sem við höfum um fólk sem reynir að nota réttu orðin án þess valds sem Guð gefur, má finna í Postulasögunni l9: 11-l6. " Guð gjörði óvenjuleg kraftaverk fyrir hendur Páls. Það bar við, að menn lögðu dúka og flíkur af Páli á sjúka, og hurfu þá veik indi þeirra, og illir andar fóru út af þeim " .

Viljið þið tala um vald ? Þarna er dæmi um vald ! En þetta vald Páls hafði mikil áhrif á sjö syni tiltekins æðstaprests Gyðinga. Þeir ákváðu að herma eftir Páli. Þessir gyðingar sem voru andasæringamenn er fóru um, tóku og fyrir að nefna Nafn Drottins Jesú yfir þeim er höfðu illa anda. Þeir sögðu : " Ég særi yður við Jesú þann sem Páll prédikar " ( Post. l9:l3 ). " Og þessir ungu menn fylgdust með Páli biðja fyrir sjúkum, þeir höfðu séð mikil kraftaverk. Fólk var læknað og illir andar voru reknir út. Þeir fylgdust með eins og best þeir gátu...... þangað til þeir þóttust hafa fundið út hvernig þeir gætu gert þetta sjálfir, þá sögðu þeir : " Vá, við höfum náð þessu ! Við vitum hvernig þetta er gert ! " Það virtist einfalt - það eina sem þurfti að gera var að nota Nafnið - Nafn Drottins Jesú. Svo þeir notuðu öll réttu orðin......... en með hörmulegum afleiðingum !

" En illi andinn sagði við þá: " Jesú þekki ég og Pál kannast ég við, en hverjir eruð þér ? " (Post.l9:l5). Sjáið til, þeir höfðu formúluna, aðferðina, en þá skorti andlegt vald í lífi sínu !

Þeir voru ekki að ganga fram í hlýðni við köllun frá Guði og Orð Guðs talaði ekki í lífi þeirra. Þar sem þeir lifðu ekki fyrir Drottin höfðu þeir ekki guðlegan persónuleika. Kraftur Guðs gat ekki flætt í gegnum neinn þeirra. Staðreyndin var sú að misnotkun þeirra á Nafni Jesú kom niður á þeim sjálfum. Maðurinn sem þeir voru að biðja fyrir,stökk á þá, yfirbugaði þá og reif af þeim klæðin......svo að þeir flýðu, naktir og særðir, úr húsinu " ( Post.l9:l6 ).

Og hin fullkomna auðmýking var, að allir fréttu af þessu.

" Þetta varð kunnugt öllum Efesusbúum,bæði Gyðingum og Grikkjum, og ótta sló á þá alla og Nafn Drottins Jesú varð miklað " ( Post. l9:l7 ).

Við vitnum oft í versið í Matteusi l6:l9, " Hvað sem þú bindur á jörðu, mun bundið á himnum..... " Við reynum orð fyrir orð að binda það illa og djöfullinn vill fá að vita eitt : " En hverjir eruð þér eiginlega ? "

Að hafa í sér andlegt vald er meira en að þekkja aðeins réttu orðin, meira en að vita hvað á að segja eða hafa hæfileika til að bera.

Sumt fólk hefur eignast yndislegar gjafir frá Guði, lækningagáfur eða spádómsgáfur, en svo hefur það einhverntíma síðar byrjað að lifa í mikilli synd. Það kann að vísu að geta látið þessar gáfur koma fram sem Guð gaf því, en allt vald sem það kann að hafa haft, er farið . Vald kemur fram í lífi sem lifað er í hlýðni við Guð. Andlegt vald kemur í ljós þegar líf okkar inniheldur ósigrandi afstöðu í því að leita auglits Drottins, að lifa í auðmýkt, og að þróa með sér guðlegan persónuleika. Það er aðeins þá sem við sjáum kraft og vald Drottins leyst út í gegnum líf okkar.

 Andlegt vald ! Jesús á það. Lærisveinarnir áttu það. Eigið þið það í lífi ykkar ? Ég trúi því að Guð vilji leysa þann kraft út í lífi ykkar. Í Matteusi 7:29 sjáum við að Drottinn Jesús var að .. " kenna þeim eins og sá er vald hefur og ekki eins og fræðimenn þeirra " .Manngrúinn sat undir boðskap Jesú og allir voru gagnteknir. Hvað gagntók þá ? Hvað hreif þá og vakti svo eftirtekt þeirra ? Það hefur sennilega ekki verið mikill efnislegur munur á því sem Jesú sagði og því sem hinir skriftlærðu sögðu.

Innihaldið var sennilega á svipuðum nótum. Munurinn lá í því að Jesús kenndi þeim sem sá sem hefur vald og kraft til að bera. Mannfjöldinn fann og viðurkenndi kraft Guðs í lífi og framgöngu þessa manns ! Jesús kenndi ekki aðeins með myndugleika og valdi. Hann lifði í þessu valdi, þessum krafti sem Honum hafði verið gefinn af Föðurnum. Guð vill leysa út kraft sinn í lífi ykkar, svo að þegar þið talið,biðjið eða prédikið, sé það gert í valdi Hans, í þeim krafti sem Hann gefur.   

 UPPHAFNINGIN KEMUR FRÁ GUÐI

Andlegt vald er ekki að finna í nafnbót. Fólk ( eins og hinir skriftlærðu ) getur haft allskonar nafnbætur, alls kyns titla, án þess að eiga kraft Guðs í lífi sínu. Ef þið eigið slíkan kraft í ykkur, munu allir finna fyrir honum. Hann er ekki neitt sem þið þurfið að tala um eða minnast á. Eitt sinn kom ungur maður til mín og sagði við mig: " Wick, þú heldur aftur af mér í trúboðsmálum ! " Nú, ég hafði ekki trú á því að það væri rétt, en ég leitaði Guðs í bæn vegna þess að ásökunin var alvarleg og olli mér verulegum óþægindum. Svo ég sagði : " Guð, er það rétt að ég hafi haldið aftur af þessum unga manni ? " Og ég fann að Guð talaði til mín:" Þú hefur ekki haldið aftur af honum...... Ég hef gert það ! "

Biblían talar mjög skýrt um efni upphefðar. Sálmur 75: 7-8, hljóðar svo: " Því að hvorki frá austri né vestri né frá eyðimörkinni, kemur neinn sem veitt geti uppreisn, heldur er Guð sá sem dæmir, Hann niðurlægir annan og upphefur hinn." Upphafning kemur ekki frá mönnum - hún kemur frá Guði !

Leysing valds fyrir mannlega skipun er aðeins staðfesting þess andlega valds sem þegar er fyrir hendi í lífi viðkomandi persónu. Ef þið gangið fram í andlegum krafti frá Guði, getur enginn á yfirborði jarðar haldið aftur af leysingu þess krafts í lífi ykkar.

Enginn maður, engin kona, enginn andi úr helvíti getur stöðvað Hönd Drottins í því að veita smurningu yfir líf ykkar. Slíkir aðilar geta hugsanlega um stundarsakir tafið fyrir málum, en þeir geta ekki stöðvað blessun Guðs. Og ef þið gangið á vegi hins andlega valds í persónulegu lífi ykkar.... mun Guð setja ykkur í þá stöðu almenns áhrifavalds sem þið þurfið að vera í.

Líf Jósefs er ótrúleg saga sem einmitt kemur nákvæmlega inn á þetta efni. Jósef reyndi stórkostlega leysingu Guðs krafts, þótt hann væri seldur í þrældóm, logið upp á hann og honum varpað án saka í dýflissu. Ekkert af þessu gat stöðvað leysinguna frá Guði inn í hans líf vegna þess að hann gekk fram í hlýðni og auðmýkt fyrir Drottni.

Það sama gildir að fullu fyrir líf ykkar. En þið verðið að leyfa Guði að setja ykkur á þann stað sem samrýmist þroska ykkar og skilningi. Þrýstið ekki á að fá stöðu sem þið vitið að er ofar getu ykkar hvað andlegan kraft snertir. Það yrði ykkur til ófarnaðar og einnig þeim sem þið leiðið !

Munið, að vegna þess að Jósef gekk í gegnum reynslurnar með rétta hugarfarið, urðu þær einmitt til þess að undirbúa hann fyrir stöðu þess mikla valds sem Guð ætlaði að leysa til hans.

 JESÚS ER OKKAR FYRIRMYND

 Í lífi Jesú birtist andlegt vald fyrir hlýðni, en ekki aðeins fyrir gáfur og hæfileika. Jesús átti ekki þetta vald eingöngu vegna þess að Hann var Sonur Guðs, heldur vegna þess að Hann sem sonur Guðs lagði niður guðdóm sinn og gekk í hlýðni. Hlýðni og andlegt vald er órjúfanlega samtengt.

Þar er ekki hægt að skilja á milli.

Í Jóhannesar guðspjalli l7:4 talar Jesús um Föður sinn og segir: " Ég hef gjört Þig dýrðlegan á jörðu með því að fullkomna það verk sem Þú fékkst Mér að vinna." Hverju kom Jesús í verk þegar Hann gekk um hér á jörðu ? Hvað gerði Hann ? Hann gerði vilja Föðurins ! Vald gengur ávallt hönd í hönd með hlýðninni.

Jesús sagði : " Ekkert getur Sonurinn gjört af sjálfum sér,nema það sem Hann sér Föðurinn gjöra, því hvað sem Hann gjörir, það gjörir Sonurinn einnig." (Jóh. 5:l9 )

Er hægt að segja um ykkur,að þið gerið þá hluti sem þið sjáið Föðurinn gera ? Að þið talið orðin sem þið heyrið Föðurinn tala ?

Það er vegurinn til þess að öðlast andlegt vald !

Guð mun ávallt veita smurningu yfir líf sem lifað er í hlýðni. Hann mun ávallt veita þeirri manneskju smurningu sem leitar auglits Hans - og heyrir og hlýðir Orði Hans.

Það er ekki ætíð það sem við sjáum í ytri mynd manneskjunnar sem hlýtur heiður frá Guði, heldur miklu fremur það sem HANN SÉR hið innra með henni. Sem dæmi um þetta langar mig til að segja ykkur frá kringumstæðum þeim sem ein frægasta prédikun allra tíma var flutt við, ein sú frægasta, að undanskildum þeim sem eru í Biblíunni.

Þessi prédikun er kölluð " Syndarar í hendi reiðs Guðs ". Hún var flutt af Jónatan Eðvarðs á átjándu öld. Það eru ritaðar heimildir til sem lýsa þessum degi, þegar Jónatan Eðvarðs flutti fram boðskap sinn sem nú er svo fræg prédikun. Vitið þið hvernig hann flutti þessa prédikun ?

Jónatan Eðvarðs var ekki mikill prédikari. Satt að segja var hann ekki einu sinni mælskur. Heimildirnar segja, að hann hafi haldið blöðum sínum fast upp að andlitinu ( vegna þess að hann hafði afar lélega sjón ) og lesið af þeim í stað þess að prédika út frá þeim. Hann einfaldlega las orð prédikunar sinnar eins og hann hafði skrifað þau áður. Þessi lýsing bendir ekki til þess að þarna hafi verið til staðar kröftug framsögn. Finnst ykkur það ?

En Andi Guðs féll yfir staðinn. Hann var svo sterkur að safnaðarfólkið greip í stoðir og súlur í salnum og ríghélt í þær, því öllum fannst sem þeir væru að falla niður í sjálft helvíti ! Fólk fór að kveina og gráta vegna þess að það sagðist bókstaflega finna vítislogana brenna við fætur sér !

Trúið mér, mælskufull ræða gefur ykkur ekki slíka smurningu.

Þessi prédikun var flutt með þessum krafti vegna þess að hún kom frá manni sem gekk fram í andlegu valdi - gefnu af Guði.

Sumt fólk heldur að ef þið talið hátt, sé það sönnun þess að þið talið af meira valdi. En stundum talar fólk hærra vegna þess að það hefur lítinn kraft á bak við sig. Fyrirferð táknar ekki vald !

Mælska þýðir ekki vald ! Vald kemur fyrir guðrækið líferni - að þið gerið það í hlýðni sem Guð ætlar ykkur að gera hverju sinni.

 HVER ER ANDLEG GETA YKKAR ?

Fá okkar ná því stigi andlegs valds sem Guð ætlar okkur að eiga, vegna þess að við miðum allt við hæfileikana. Við miðum allt við að gera hlutina vel. Við miðum allt við framkomuna, stílinn !

En vinir mínir, viljið þið sætta ykkur við það góða...... eða viljið þið það besta frá Guði inn í líf ykkar ?

Guð hefur notað og mun áfram nota þá smáu í þessum heimi til að veita hinum vitru kinnroða. Eruð þið í hópi hinna smáu sem Guð getur notað ?

Er bæn ykkar á þessa leið ? " Góði Guð, gefðu mér andlegt vald og þann hæfileika að geta snert við lífi fólks, jafnvel þótt enginn á yfirborði jarðarinnar viðurkenni það eða taki eftir því ."

Sé þetta ekki bæn ykkar, ætti hún að vera svona. Við þurfum að elska Jesú svo heitt að við séum reiðubúin að gera allt sem Hann segir okkur að gera. Við þurfum að vera í stöðu fullkominnar auðmýktar og fullkominnar hlýðni svo Guð geti smurt og blessað líf okkar í gegnum kraft Heilags Anda.

Í Matteusi 20:20-23 getum við lesið orð Jesú sjálfs um vald af Guði gefið :

" Þá kom til Hans móðir þeirra Zebedeussona með sonum sínum,

laut Honum og vildi biðja Hann bónar. Hann spyr hana : " Hvað viltu ? " Hún segir : " Lát Þú þessa tvo syni mína sitja Þér við hlið í ríki Þínu, annan til hægri handar Þér og hinn til vinstri ."

Jesús svarar: " Þið vitið ekki hvers þið biðjið. Getið þið drukkið þann kaleik sem ég á að drekka ? " Þeir segja við Hann : " Það getum við ." Hann segir við þá : " Kaleik Minn munuð þið drekka. En Mitt er ekki að veita hver situr Mér til hægri handar eða vinstri. Það veitist þeim sem það er fyrirbúið af Föður Mínum ."

Þessir tveir synir Zebedeusar voru að biðja Drottin Jesú um stöðulegt vald, vegna þess að valdamesta fólkið í konungsríki er ávallt það fólk sem situr til hægri og vinstri við konunginn. Samt sem áður gat Jesú ekki orðið við þessari beiðni og veitt þessum tveimur mönnum þær stöður sem þeir óskuðu eftir. Af  hverju ? Af því að, eins og Jesús undirstrikar skýrt í Matteusi 20:23, það er ekki Mitt að gefa !

Í heimslega kerfinu geta stjórnendur veitt stöður fyrir eigið vald og  hæfileika, og geta jafnvel neytt vald sitt upp á fólk sem er undir þá gefið. En í Ríki Guðs er þetta ekki á þann veg. Andlegt vald kemur ekki í gegnum ofríki eða veraldlegan styrk.

Raunverulegt vald verður til í gegnum auðmýkt og þjónustulund !

Ungi maðurinn sem kom til mín um daginn var ekki í raun og veru að segja að ég héldi aftur af honum. Hann var öllu heldur að segja,að ég hefði ekki veitt honum stöðu í trúboðsstarfi okkar. Það var það sem hann meinti í raun og veru. En það er ekki mitt að veita slíkt. Það er aðeins mitt hlutverk að viðurkenna það sem Guð hefur þegar gefið til viðkomandi persónu.

Vitið þið eftir hverju ég leita í fari manneskju sem ég ætla að setja í leiðandi stöðu ? Ég leita eftir anda auðmýktar og þjóns hjarta - jafnframt þeim hæfileikum sem þörf er á í leiðtogastarfi.

Eitt sinn valdi ég " minn"  mann í stöðu sem fól í sér vald og það voru meiriháttar mistök. Það kenndi mér að láta Guð um valið .

Hver er andleg geta ykkar ? Hver sem hún er, þá trúi ég því að Guð vilji auka hana og efla. Hann vill gera ykkur kröftug í bæn og öflug í trúboði !  Eins og við sáum í dæmi Jósefs, verður allt að hafa sinn gang.

Í því þroskaferli styttir enginn sér leið. Eina leiðin til að öðlast andlegt vald er í gegnum það að lifa guðrækilegu lífi . 

================= 

Eftirmáli:

Þessi grein er eftir Wick Nease sem hefur lengi verið einn af leiðtogum hreyfingarinnar Ungs fólks með hlutverk ( Youth With A Mission ). Hann hefur prédikað og kennt og þjálfað fólk til starfa á trúboðsakrinum.

Undirritaður þýddi þessa grein og megi hún verða öllum þeim blessun sem vilja lesa kristilegt efni með fúsum vilja, opnum huga og þreyjandi hjarta.

 (RK)