Er Svíþjóð - nýja Natóríkið, orðið afkristnun að bráð ?

 

 

Löngum er sagt að Sagan endurtaki sig og syndir hins liðna raungerist oft með nýjum hætti á seinni tímum. Fyrir rúmu árþúsundi lá fyrir að Svíþjóð var allra föstust í heiðninni af Norðurlöndunum. Og kristni komst mun síðar á þar en í Danmörku og Noregi. Menn sátu þar mjög fastir yfir mannblótum og forneskju og vildu þar engu breyta frá fyrri tíð !

 

Í kratísku frjálsræðisæði sínu síðustu áratugina, hafa Svíar leyft svo hömlulaust flæði innflytjenda, ekki síst frá löndum múslíma, að þeir hafa glatað völdum í landi sínu. Sænsk stjórnvöld þora nú ekki um þvert hús að ganga í þjóðréttarlegum skilningi, svo hrædd eru þau við að móðga hina fjölmennu fimmtu herdeild sem hefur lagt undir sig land þeirra !

 

Það er meira að segja fullyrt að kristin gildi séu orðin feimnismál í Svíþjóð og það þyki meira að segja orðið áhættusamt að segja þar ,,Gleðileg Jól.“ Vegna þessa yfirgengilega sjálfsskaparvítis hafa Svíar dauðhræddir og niðurbrotnir gengið í Nató. Þeir fundu sig ekki lengur færa til að verja sitt eigið land og þegar endanlega sýður upp úr, á Nató víst að sjá um hreinsunarstarfið sem fyrir höndum er í fyrrum Paradís kratanna !

 

Svíar tóku seint við kristni og nú er sagt að kristin trú sé að fjara út í landinu. Það er eins og rætur hins kristna lífstrés þar hafi aldrei fengið þá næringu sem vökvað gat stofn og greinar og krónu eins og þurft hefði. Samt lifðu í landinu merkilegir guðsmenn á sínum tíma og unnu þar gott starf. En hverjir voru til að taka við af þeim eftir þeirra dag ?

 

Var þá ekki efnishyggjan farin að setja mark sitt á allt í Svíþjóð ? Töldu Svíar sig þá ekki í hroka velmegunar sinnar vera einfæra um allt og þeir þyrftu ekki á neinni Guðs blessun að halda til að spjara sig ? Var þá ekki heiðni horfins tíma farin að sækja á hugi þeirra á ný ? En Guð lætur ekki að sér hæða og það sannast einatt að dramb er falli næst. Hvað myndu menn eins og Nathan Söderblom, Bo Giertz og Levi Pethrus segja, ef þeir gætu séð trúarlega stöðu mála í Svíþjóð nú til dags ?

 

Ömurleiki þjóðlegrar niðurlægingar liggur nú eins og grá þoka yfir vötnum Svíþjóðar. Yfirvöld landsins hafa gefist upp, enda virðast þau hafa hleypt innrásarher hugmyndafræðilegrar og trúarlegrar yfir-töku inn fyrir allar víglínur þjóðlegrar varnar. Íslensk stjórnvöld gætu nú séð, ef þau væru ekki blind, á þessum örlögum sænsku þjóðarinnar, hvað þau hafa á sama hátt sífellt stefnt að sömu þjóðarörlögum hérlendis. Hér er allt opið fyrir sam-svarandi innrásarher. Sænska glóruleysinu hefur verið fylgt hér eftir !

 

Alltaf er það svo að reynslan er ólygnust. Norðurlönd geta nú kvatt sinn friðarheim sem var reyndar aldrei eins sannur og þau héldu víst framan af. Sænskir hermenn eiga nú trúlega eftir að þjóna Nató fram í dauðann, bæði í eigin landi og annars staðar. Það munu verða afleiðingar þeirrar hrollvekju sem kratavaldið hefur leitt yfir Svíþjóð. Og Svíar eiga þá framtíð fullkomlega skilið. Þeir sköpuðu sér  sjálfir þau skil sem felast í hinni neyðarlegu stöðu þeirra sem þjóðar í dag !

 

Kristin trú er sýnilega orðin afgangsstærð í sænskum veruleika í núinu og mun að öllum líkindum ekki verða varin að óbreyttu fyrir þeim herskáu inn-flytjendum sem telja sig nú eiga landið og hatast við sænska arfleifð. Allar hinar mörgu viðvaranir Fjordmans fyrr á árum við innflytjenda-hættunni eru að sanna sig. Lítil spurning er hvort fyrsta múslíma-ríkið á Norðurlöndum verði meðtekið í Nató þegar þar að kemur, því eru Tyrkir þar ekki fyrir ?