Úthugsuð undankomuleið Kötu Jakk !

 

 

 

Kata Jakk hefur trúlega vitað það um nokkurt skeið að hennar pólitíski ferill væri senn á enda. Og til þess að forðast þá brotlendingu sem þar hefur trúlega beðið hennar, ætlar hún að sigla á ný mið og sækja um Bessastaði. Það kann að bjarga henni frá því að mæta afleiðingum hinna sviksamlegu gjörða sinna í stjórnmálalífinu. En ef hún nær kjöri sem forseti, þá er íslenska þjóðin fljótari að gleyma alvarlegum misgerðum en ég og líklega flestir aðrir hafa hingað til talið !

 

Í mínum huga hefur manneskjan ekkert að gera á Bessastaði, og varðandi það er hún bara á því metorðaflakki sem hún hefur alla tíð verið og hyggst nú krýna ferilinn með því lokadjásni að verða forseti. Ég myndi ekki kjósa hana til eins eða neins og tel hana aldrei hafa orðið Íslandi til heilla á sínum ferli en hinsvegar ómótmælanlega skaðað margt sem þjóðlegt er og gott !

 

Forsetaembættið virðist vera orðið einhverskonar sælgætisstaða glæsileikans í augum glamúrfólksins og snobbhyskisins á höfuðborgarsvæðinu. Í sönnum  þjóðræktarlegum  mannskilningi er þessi staða löngu orðin einskisvirði og gildislaus með öllu, en einmitt þessvegna sækist sennilega það fólk eftir henni sem alla tíð hefur sýnt sig vera veikt fyrir hégóma og andlausri yfirborðsmennsku !

 

Líklega hefði aldrei átt að taka upp þetta toppfígúruembætti hérlendis, en auðvitað var þar snarlega apað eftir útlendum fyrirmyndum. Það var náttúrulega gert samkvæmt óþjóðlegu hefðarklíkuviðhorfi þess uppskrúfaða embættismannakerfis sem hér fór fljótt í fulla uppsiglingu eftir fullveldið, með fálkaorðuveitingum og allrahanda snobbuðum vitleysisgangi sem aldrei hefði átt að viðgangast hér og hefur orðið þjóðinni til vansæmdar !

 

Það er svo sem ekki hægt að segja annað en Kata Jakk sé afar flengingar-frambærilegur samnefnari fyrir þetta lið, sem nú sækist eftir að tylla sér á trón á Bessastöðum, hinu gamaldanska valda-setri kúgunar og yfirgangs, þaðan sem fár og fjötrakvaðir voru forðum sendar út, sem kvöldu landslýðinn linnulítið, öld af öld !

 

Þar á víst svipuð óart og þá tíðkaðist, að vera áfram til staðar í einhverskonar íslensku hræsnisgervi í fáránlegum upp-stillingarleik innantómrar og sjálfselsku-fullrar sérgæsku. Algjör skrumskæling heilbrigðra manngilda er í þeirri sirkus-sýningu aðeins átakanlegt dæmi um óþjóðleg og úrkynjuð viðhorf !

 

Það er hinsvegar augljóst að forsætis-ráðherrann, sem nú flýr frá borði á sínu sökkvandi stjórnarfleyi, á sitthvað sam-eiginlegt með öllum þeim sem hafa nú lýst yfir framboði til forsetaembættisins og þá ekki síst þá óhemju athyglissýki sem þeir flestir virðast ganga með og að sjálfsögðu allir - að sögn - fyrir hönd þjóðarinnar !

 

Það er vonandi, að íslenska þjóðin sýni ekki þá glópsku að kjósa þessa útjöskuðu íhaldshækju til forseta og bjargi henni þannig frá verðugum endalokum síns pólitíska svikaferils. Það má áreiðanlega segja, að vandlega hugsuð undankomuleið aðkrepptrar sálar sé kynnt með þessu framboði og líklega sú eina lausn sem viðkomandi átti tiltæka. Hún var nefnilega búin að mála sig endanlega út í horn og öll málefni eydd upp til agna !

 

Ég á sannarlega þá ákveðnu ósk í huga, að  þessi dramatíski sviðsleikur príma-donnunnar megi enda með þeirri verðugu rass-skellingu sem hún á margfaldlega skilið af höndum þeirrar þjóðar sem þurft hefur að búa við hina vanhæfu forustu hennar allt of lengi !