Hin stórkostlega upplifun hinna kúguðu - gildishrap hvíta mannsins !

 

 

 

 

Heimsstyrjöldin síðari var mikill harm-leikur og margar þjóðir fengu þar falleinkunn í mennsku og siðferðilegum veruleika. Þýska þjóðin mun aldrei verða söm eftir að hafa kosið yfir sig nazismann og alla þá óheyrilegu mannvonsku sem honum fylgdi. Meðferðin á Gyðingum er einn allra ljótasti blettur mannkyns-sögunnar og verður aldrei burtu þveginn sama hvað menn gera !

 

En meðferð hvítra manna á nýlenduþjóðunum í Asíu og Afríku var líka fyrir neðan allar hellur. Þar var í raun ein útgáfa nazisma til staðar, hvítir töldu sig algera yfirþjóð og auðmýktu og niðurlægðu hina innfæddu takmarkalaust. Ef Japanar hefðu haft vit á því að koma fram með mannlegum hætti gagnvart íbúum þeirra landa sem þeir hertóku, hefði stuðningur við þá orðið margfalt meiri !

 

Þá hefðu þeir sýnt að þeir voru miklu skárri kostur fyrir hina innfæddu en hvítu nýlenduherrarnir. En óheyrilegur hroki þeirra og grimmd fengu flestar asískar þjóðir til að rísa upp gegn þeim og það varð þeim dýrkeypt áður en yfir lauk !

 

En eftir styrjöldina ætluðu nýlendu-þjóðirnar bara að setjast að kjötkötlunum á nýjan leik eins og ekkert hefði átt sér stað. En það var ekki hægt. Virðingin fyrir þeim var horfin. Hinir innfæddu höfðu horft upp á ,,hvítu guðina“ niðurlægða af Japönum, þeir höfðu séð þá hrakta og bjargarlausa, jafn auma og aðra við slíkar aðstæður !

 

Þeir voru engir guðir lengur, þeir voru bara menn eins og aðrir og að engu leyti betri. Þegar þeim var ekki þjónað til allra hluta, gátu þeir ekki bjargað sér, án annarra hjálpar. Það voru engin haldbær rök lengur til fyrir valdstjórn þeirra !

 

Og sjálfstæðishreyfingar innfæddra fengu þar með þrumandi start. Hollendingar misstu Indónesíu og fóru þó í stríð til að reyna að halda henni, Frakkar misstu sínar nýlendur í Asíu og töpuðu Víetnam endanlega eftir ósigurinn við Dien Bien Phu. Og ekki farnaðist þeim betur í Afríku. Bretar misstu Indland þar sem arðránsgróði þeirra hafði farið upp úr öllu valdi og í raun auðgað þá meira en nokkuð annað !

 

Belgar og Portúgalir urðu fljótlega að hundskast burt frá sínum nýlendum þó hinir síðarnefndu væru aldrei beinir aðilar að styrjöldinni. Staðan hafði gjörbreytst á svipstundu og veldi hvíta mannsins í heiminum hafði stórlega gengið til baka !

 

Og ástæðan var sú að hvítir menn höfðu farið miklar hrakfarir í styrjöld við asíska þjóð. Japanar höfðu leikið þá verulega grátt í augsýn þeirra þjóða sem þeir höfðu lengi kúgað og undirokað !

 

Bandaríkjamönnum hugnaðist ekki hvernig hlutirnir gengu eftir styrjöldina og hugðust skakka leikinn í Víetnam og sýna Frökkum hvernig ætti að taka á innfæddum. Þeir framlengdu þjáningar víetnömsku þjóðarinnar um 20 ár, en urðu að skammast þaðan burt eins og sneyptir hundar að lokum eftir ótrúlegan glæpaferil !

 

Það er í sannleika einn versti blettur bandarískrar sögu. Þeir vörðu nýlendu-kúgunina þó þeir hefðu sjálfir eitt sinn verið nýlenda og orðið að berjast fyrir sínu frelsi og sjálfstæði. En það var allt löngu gleymt og grafið og dollaravaldið hyllt að jöfnu í auðvaldshöllunum í Washington og London !

 

Þar samsömuðu Bandaríkjamenn sig því sem þeir hefðu átt að standa á móti og sýndu með því móti hversu langt þeir voru komnir í spillingunni og djúpt sokknir. Margir frelsisleiðtogar hinna kúguðu þjóða voru að vísu kommúnistar og hákarlarnir í Wall Street hræddust auðvitað ekkert meira en heimskommúnismann og Sovétríkin !

 

En hinsvegar voru flestir forustumennirnir gegn hinni gömlu nýlenduskipan öllu heldur þjóðlegir byltingarmenn en kommúnistar, en bandaríska auðvaldið hafði sinn hátt á því að stimpla þá alla undir einu brennimarki. En það voru mikil mistök því þannig voru margir leiðtogar hraktir yfir í rauðar herbúðir, menn sem þar áttu í rauninni ekki heima !

 

Hvíti kynflokkurinn kom að langmestu leyti báðum heimsstyrjöldunum af stað í hroka sínum og innbyrðis valdabaráttu og græðgi. Aðrir kynflokkar urðu þar fyrst og fremst þolendur og píslarvottar. En hvítir menn felldu þar sjálfa sig af stöllum !

 

Þeir glötuðu þeirri stöðu sem þeir höfðu, vegna þess að eftiröpunarmenn þeirra, stríðsmenn hins himneska Japanskeisara, lítillækkuðu þá og sýndu þá í afgerandi hlutverki varnarleysis og vesalmennsku. Þar uppskáru þeir eins og þeir höfðu sáð !

 

Önnur afleiðing nýlenduvaldsins er það, að móðurlönd eins og Bretland, Frakkland og Holland hafa fyllst af fólki frá fyrri nýlendum, sem í krafti samveldisréttar hafa nýtt sér fulla borgararéttar stöðu þar !

 

Sú saga hvernig þau mál fara er ekki enn útséð, en samt er ljóst að viðkomandi lönd munu seint eða aldrei verða þau sömu og þau voru fyrir seinni heims-styrjöldina. Hin borgaralega innrás frá Asíu og Afríku mun algerlega sjá til þess !