Vinstri aðall má ekki verða til í villusporum íhaldsgræðginnar !

 

 

 

Í umræðu liðinna daga hefur borið nokkuð á því að hægrisinnuð öfl hafi verið að reyna að koma höggi á fólk sem hefur komist í auknar valdastöður í samfélaginu og þar af leiðandi hækkað í tekjum og í sumum tilfellum verulega. Sum dæmin virðast því miður þannig, að þau beri vitni um vinstri græðgi, en eins og allflestir eiga að vita er græðgin yfirleitt alin og leidd á legg í gegnum hægrisinnaða sérgæsku og svo hefur alltaf verið !

 

Gömlu aðalsklíkurnar voru alla tíð andstæðan við almenn lífskjör fólks, og það hyski sem forréttinda og sérgæsku-söfnuðum tilheyrði flaut alltaf ofan á og naut þar fríðinda á kostnað samfélags-heildarinnar. Oftast í skjóli konungsvalds og yfirstéttar hagsmuna. Í þeirri ómennsku felst arfleifð íhaldsins !

 

Sú saga er svo ljót og viðbjóðsleg, að það er endalaust hægt að undrast, að fólk sem telur sig tilheyra svokölluðum menntuðum upplýsingartíma, skuli geta tekið sér lífsstöðu með þeim ógeðslegu viðhorfum sem þar hafa alltaf ráðið. En mannseðlið er eigingjarnt og spillt og sérgæðingsandinn kemur býsna snemma fram í einstaklingum og markar þá sinni ómannlegu meinsemd. Í íslensku samfélagi er sá andi því miður langt frá því að vera í einhverri útrýmingarhættu, enda sýnir græðgin í samfélaginu það ljóslega að við erum langt frá því að vera á góðri leið !

 

En kerfisleg græðgisskil í íslenskri þjóðfélagsbyggingu hafa fyrst og fremst, og svo til eingöngu, verið útfærð og uppsett af hægrisinnuðu embættis-mannavaldi íhalds og einræðis, meðan það sat yfir hvers manns kjörum. Svo þegar einhver manneskja hlýtur embætti í kerfinu, í krafti almannavalds, sem áður stóð þeim einum til boða sem voru í hinum réttlínumálaða, helbláa hagsmunabandalags lit, fer sjáanlega hrollur um stormsveitir hins gamla stýringarkerfis íhalds og yfirstéttarhroka !

 

Þá þykir sérgæskumafíunni greinilega allt að því óbærilegt, að þau sérúthönnuðu vildarkjör sem voru frá öndverðu ætluð hennar útvöldu liðsmönnum, standi öðrum til boða og verst að sjálfsögðu þegar um andskota hennar er að ræða. Þannig er nú sagan á bak við það, þegar ætlað gull sérgæskusinna hafnar í einhverjum mæli hjá óverðugum og þarf ekki fleiri orð um það að hafa, svo augljós sem forsagan er í þeim efnum !

 

Hitt er svo annað mál, að ásköpuð græðgiskjör frá einkavaldstíma íhaldsins ættu ekki að fá að vera í því hrópandi ósamræmi við almenn kjör sem þau eru. Þar þyrftu breytingar að koma til og þær breytingar þurfa að skila sér í gegnum vinstra vald. Það er eina leiðin til að ná fram fullu og eðlilegu samræmi í slíkum málum, svo að réttlæti og heilbrigð samsvörun jafnaðar verði til staðar !

 

Vinstrisinnað forustulið má ekki telja það sjálfsagt að það detti bara inn í hálaunakjör sem íhaldið skapaði fyrir sína alikálfa og þannig eigi það bara að vera. Þar verður sanngjörn niðurstaða að gilda og falla saman við eðlilega réttlætiskennd í fólksins þágu. Gamli Sósíalista-flokkurinn tók fast á slíkum málum og gætti sín alltaf á því stefnulega að ekki gerðist neitt til að byggja upp nýjan aðal og farið væri þannig í ólýðræðisleg drulluspor fyrri ráðamanna !

 

Uppskrúfað ríkiskerfi, sem sett var á stofn af íhaldsburgeisum frá fyrri tíð á alræðistímum þeirra, er ekki eitthvað sem vinstrisinnað félagshyggjufólk á að kok-gleypa sem eðlileg lífskjör þegar það kemst til valda. Sú arfleifð er eitruð og óheilbrigð. Hún er spillt og sérgæskufull, hún er sú sjálfstæðisstefna sem sögð er svo íslensk og sönn samkvæmt áróðri sér-gæskuaflanna, en er í raun óþjóðleg, ólýðræðisleg og umfram allt yfirmáta eltibandarísk í ómannlegri græðgi sinni og yfirgangshneigð !

 

Að ánetjast valdi peningapúkans, hins djöfullega Mammons, og hinum sálar-drepandi viðhorfum græðginnar og ofurselja samfélag okkar allt þeim viðbjóði, er í raun sjálft íhaldið í hnotskurn !