“Nálarauga Fjármálaeftirlitsins !”

Núverandi forsætisráðherra hefur lýst því yfir að hann beri fullt traust til Fjármálaeftirlitsins og talar kokhraustur um að fátt fari í gegnum nálarauga þess !

Heyr á endemi, verð ég nú að segja. Hver annar myndi taka þannig til orða varðandi Fjármálaeftirlitið en einmitt umræddur maður ?

 

Það er kunnara en frá þurfi að segja, að allir sem glata trausti verða að vinna sér það aftur. Fjármálaeftirlitið glataði trausti þjóðarinnar í hruninu og hefur enganveginn endurheimt það aftur. Almennir borgarar í þessu landi eru heldur ekki hálfvitar þó ráðamenn tali oft þannig að halda mætti að það væri skoðun þeirra !

 

Eftirlit með fjármálaumsvifum manna var fyrir hrun í hreinu skötulíki eins og flestir vita og öryggið sem við áttum að búa við reyndist falskt. Samt hafði þjóðin þurft að borga býsna mikið í gangandi gjöldum fyrir þetta ætlaða öryggi, til þess eins að halda uppi handónýtu varnarkerfi. Niðurstaðan eftir hrun varð því sú að allt traust fór lóðbeint til fjandans og þar er það – að minni hyggju - enn !

 

Ekkert í kerfinu hefur endurheimt þetta traust og sáralítið verið gert í því að kalla það heim úr höndum Kölska. Þegar óværan kemur upp á yfirborðið eins og í hruninu er lítið sem ekkert gert í alvöru til uppbyggilegra endurbóta. Það er bara skipt um fólk í toppsætum og svo situr allt við það sama !

Það er svona eins og þegar skipt er um einræðisherra í Afríku. Þegar einhver er orðinn svo óvinsæll að enginn vill hafa hann lengur, er honum laumað út um bakdyrnar og sagt að fara til Sviss og annar settur í sætið. En hver segir að breyting af slíku tagi sé til einhverra bóta og traustið komið aftur ? Sennilega enginn nema þá menn eins og núverandi forsætisráðherra sem hafa að því er virðist tröllatrú á (sér) þjónustu-hlutverki kerfisins !

 

En það er nú svo að Íslendingum allflestum hugnast það ekki að fjárfestar með skuggalega fortíð eignist hér banka og önnur valdatól og geti kannski náð slíku kverkataki á afkomumálum þjóðarinnar að frelsi okkar og sjálfstæði sé í hættu.

Og því vaknar eðlilega sú spurning, hvernig haldið sé á raunverulegu eftirliti þessara mála af hálfu ríkisins og af hverju ekki sé hægt að byggja hér upp traust eins og ætti að gilda meðal siðaðra manna ?

 

Kannski er ein skýringin sú að meðan almenningur er öryggislaus og treystir ekki eftirlitskerfinu, tala æðstu ráðamenn um það sama kerfi sem sannkallað nálarauga nákvæmninnar ?

Það má því ætla að þeir tali út frá öðrum hagsmunum en hagsmunum almennra borgara og leiðtogar sem eiga ekki hagsmunalega samleið með almennum borgurum munu seint verða taldir trúverðugir talsmenn trausts og öryggis !

 

Auðvitað er ekkert nálarauga til í þessu samhengi því traustið hefur enganveginn verið endurheimt. Meðan svo stendur, liggur ljóst fyrir að núverandi ríkisstjórn getur hvorki boðið upp á viðreisn né bjarta framtíð, hvernig svo sem hjalað er og talað af hennar hálfu við blekkingaborð stjórnmálanna !