Að kunna að velja sér í hag !

 

Það virðist alveg augljóst mál, að Bjarni Benediktsson sé einn af þeim sem vill ekki hafa allt of sjálfstæða karaktera í kringum sig. Hann vill hafa þar hlýðið fólk sem á honum allan frama sinn að þakka. Fólk sem fyrst og fremst er líklegt til að sýna honum hollustu !

 

Nýir þingmenn, enn blautir á bak við eyrun, hafa fengið mikið uppstreymi frá Bjarna, hafa fengið að stökkva yfir þrjár til fjórar tröppur á frama-fluginu, hafa fengið að hlaupa létt upp í ráðherrastóla fyrir atbeina hans !

 

Bjarni er greinilega mikill æskudýrkandi og vill sýnilega helst hafa unga og flotta ráðherra, ekki síst ungar konur, sem taka sig vel út í sjónvarpi, einhverjar sem eru svo flottar, að menn taka jafnvel ekki eftir því sem þær segja. Það virðist líka algert aukaatriði, ef þær þykja bara nógu flottar !

 

Bjarna er líklega ekki mikið um reynda menn gefið, menn sem vita kannski meira en hann, menn sem hafa dýpra stöðuskyn og eiga kannski eftir að verða keppinautar hans um formannsstólinn og völdin í flokknum !

 

Nei, Bjarni vill ekki slíka fugla. Þessvegna er líklegt að menn eins og Birgir Ármannsson og Páll Magnússon og fleiri slíkir verði aldrei ráðherrar. Bjarni vill þá ekki. Þeir virðast enganveginn henta fyrir hans stjórnarhætti í flokknum !

 

Bjarni myndi líklega helst vilja vera eingöngu með kvenkyns-ráðherra á vegum Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórninni, en staða sumra karla í flokknum leyfir það líklega ekki. Þeir eru þar allt of óþægilega sterkir. Kannski er það ákveðið vandamál í augum Bjarna, eitthvað sem þyrfti að laga og leysa - og það með flottum hætti - í komandi tíð ?

 

Bjarni vill greinilega byggja forustulið flokksins upp í kringum sjálfan sig. Hann er sýnilega þannig foringi, kannski hrifnastur af viðhlægjendum ?

 

Líklega sér hann sig sem reddara og velgjörðamann svona í og með. Hann er sá sem reddar framavonum annarra og gerir þá stóra. Hann lyftir þeim nánast af jafnsléttu, upp í valdahæðir, með beinum handlegg !

 

Það eru engir aumingjar sem gera slíkt. Þannig menn kunna að drottna og deila. Bjarni telur sig því líklega eiga skilið þakklæti, mikið þakklæti !

 

Bjarni veit sem sagt að öllum líkindum hvað hann syngur. Öll mannleg samskipti á Íslandi eru verslun og hann kann að verða sér úti um inneignir. Það fer ekki á milli mála. Klókir stjórnmálamenn spila einmitt svona !

 

Jónas frá Hriflu gerði það á sínum tíma. Hann lyfti Hermanni og Eysteini upp eins og menn muna kannski - lyfti þeim ofurhátt !

 

En þakklátsemin er að vísu stundum mesta vandakind því sumir geta reynst vanþakklátir, og jafnvel stolið embættis-stólum undan rössunum á velgerðar-mönnum sínum. Það er virkilega óhuggulegt að hugsa til þess hvað sumir hafa verið og geta verið ómerkilegir !

 

En slíkt gerist varla núorðið, það er haft fyrir satt að nú sé þakklátssemin orðin miklu flottari – vel háskóluð og afar hreinræktuð. Þetta unga fólk í dag, - ekki síst stelpurnar, er svo vel menntað og siviliserað, að það gerir áreiðanlega ekkert andstætt þakklátssemi og göfugum hugsunarhætti - og sýnilegt er líka að Bjarni treystir því !

 

Við vitum líka að heimurinn er alltaf að breytast og út í löndum er mjög ungt fólk að láta til sín taka æ meir. Við þurfum náttúrulega að vera framsækin og fylgja þeirri línu. Það sýnir svo mikið víðsýni að treysta unga fólkinu, því auðvitað tilheyrir framtíðin því !

 

Sjáum til dæmis Malölu frá Pakistan með Nóbelsverðlaunin sín og Gretu Thunberg frá Svíþjóð, sem er líklega á leiðinni með að verða alheims-sendiherra heilbrigðra lífshátta í veröldinni. Glæsilegir fulltrúar báðar tvær.

Og leikskólarnir eru sjálfsagt fullir af frambærilegu valdafólki !

 

Kannski kemur senn að því að falleg lítil telpa verði skipuð ráðherra hjá okkur á Íslandi, einhver sem er svona 30 kg með skólatöskunni. Þá er æskan hreinust !

 

Og kannski verður helsti frumkvöðull æskudýrkunarinnar í stjórnmálum landsins svo gæfusamur þegar þar að kemur - að skipa slíkan ráðherra ?

 

Ekki ætti það að þurfa að koma á óvart eftir það sem á undan er gengið !