Fjármagnsþrælar !

 

 

 

Löngum hefur svo verið í þessari veröld að þrælar hafa verið til. Og vissulega má í því sambandi segja – því miður. En jafnvel í þrælahaldi eru til dæmi um að fólk göfgist í mótlætinu og verði meiri og betri manneskjur eins og Harriet Beecher Stowe benti á fyrir margt löngu með lýsingu sinni á Tómasi frænda !

 

En ein er sú útgáfa þrælahalds sem er alveg laus við alla göfgun í mannseðli og það er sú útgáfa þar sem maðurinn gerir sjálfan sig að þræli fjármagns og auðgunarsýki. Og eins og flestir ættu að vita þá eignast menn ekki peninga heldur eignast peningar menn !

 

Menn verða þrælar aura sinna, apar fyllstu skerðingar á öllu því sem ætlast er til að geri þá að mönnum. Í þeirri manngerð er engin göfgi til og þannig glata slíkir menn sálum sínum !

 

Hvort sem maðurinn heitir Morgan, Rocke-feller, Vanderbilt, Du Pont, Abramovitch eða bara Ratcliff, er það margsannað mál að auðsöfnun gerir engan mann að betri manni. Öll ævi slíks manns fer í það að gæta auðsins sem yfirleitt verður til í kringum vafasama gjörninga !

 

Til þess að menn eignist mörg þúsund-faldan ávinning venjulegs vinnandi manns yfir ævina, þarf eitthvað til sem er ljósfælið ferli. En slíkur auður gerir menn að þrælum eigin ágirndar og það verða þeir yfirleitt þaðan í frá til dauðadags !

 

Og það sem þessari óseðjanlegu og græðgisfullu manntegund gremst mest, er að hún getur ekki keypt sig frá dauðanum. Hin sönnu verðmæti lífsins verða ekki keypt fyrir peninga. Þessir milljarðamæringar með fullar hendur fjár deyja eins og aðrir ! 

 

Þeir kaupa sér ekki lífshamingju, þeir kaupa sér ekki sönn gildi, þeir kaupa sig ekki frá dauðanum. Sömu lögmál ná yfir burgeisa sem betlara. Líklega er það eina sívirka réttlætið í heiminum !

 

Til hvaða gagns er líf í klóm yfirgengi-legrar fjárgræðgi ? Hvað koma slíkir menn út með þegar dæmið er gert upp að fullu ? Andrew Carnegie sá það að lokum að útkoman var ekki glæsileg !

 

Sagt er að hann hafi á efri árum látið svo um mælt að það að deyja ríkur væri ósigur og vansæmd. Í sama anda sagði hann að ekkert skurðgoð í lífi manna væri eins hættulegt og niðurlægjandi eins og söfnun peningalegrar auðlegðar !

 

Carnegie gaf og gaf mikið til almennings. Sennilega hefur hann bjargað sálu sinni með því að gjörbreyta lífsstefnu sinni eins og hann gerði þegar honum varð ljóst að hann var enganveginn á réttri leið. En það er óhætt að segja að það sé mjög óvenjulegt að slíkir menn gangi í sig og geri það !

 

Auðmönnum hefur stórlega fjölgað á Íslandi á undanförnum árum, í skjóli últra-kapítalisma og frjálshyggju, og stjórn-málalegrar og fjármálalegrar spillingar. Hér er ekkert frábrugðið erlendum ósiðum í þessum efnum !

 

Siðferðilegir innviðir manna á Íslandi eru jafn varnarlausir fyrir valdi peninganna sem annars staðar. Auðmenn á Íslandi virðast lifa í öðru sólkerfi en samfélag þeirra og þannig er það víðast hvar. Lög og reglur eru bara fyrir aðra !

 

Fjölgun auðmanna verður alltaf sjálfkrafa ávísun á meiri spillingu og verra þjóðfélag í siðferðilegum skilningi. En auðmenn eru og verða þrælar eigin fjármagns og þeir sem þjóna undir þá verða þrælar þræla eigin fjármagns !

 

Þar er engin andleg gildisgjöf í boði aðeins efnahagsreikningur, sem við dauðann mun standa á inneignarlausu núlli. Peningalegur ágóði fylgir engum manni út úr þessari tilveru !