Norður-Atlantshaf og Svarta haf ?

 

 

 

Nató var stofnað í upphafi um lífæðina Norður Atlantshafið, til að tryggja að umrætt hafsvæði yrði óumdeilanlega í höndum Vesturveldanna um ókomin ár. Sumir telja að kafbátahernaður Stór-Þýskalands nazismans í Seinni heimsstyrjöldinni hafi komist nálægt því að hindra að fullu birgðaflutninga með siglingum frá Banda-ríkjunum til Bretlands. Með stofnun Nató átti að koma í veg fyrir að slík örlaga-hætta gæti skapast aftur !

 

Í dag er Natóbandalagið hinsvegar notað sem varðhundur fyrir töluvert miklu meira hafsvæði en Norður Atlantshafið.Banda-lagið virðist til dæmis skilgreina Svarta hafið núorðið innan sinna gæslumarka. Útþensluhugsunin sem í því felst felur í sér beinn yfirgang gagnvart rétti annarra ríkja. Þar er ekki varnarhugsun í gangi heldur árásarhugsun og ágangur á rétt annarra þjóða !

 

Ef Bandaríkin vestanhafs, sem stjórna Nató austanhafs,vilja ráða á Svartahafi, austur í heimi, í annarri heimsálfu, ætti engum að þykja skrítið að Rússland vilji hafa eitthvað um það að segja, stórveldi sem á land að umræddu hafi að stórum hluta !

 

Samt eru stöðugt sendar út fréttir um yfirgang Rússa á þessu svæði, en ekki er minnst á yfirgang Bandaríkjanna og Nató á hafi sem ætti að vera utan þeirra lögsögu. Í vörn sinni fyrir eigin hagsmunum vilja Bandaríkin í raun ráðskast með allan heiminn !

 

Það hefur þýtt og mun þýða viðvarandi stríðsátök víða um heim. Ekkert ríki skapar meiri ófrið í þessari veröld en Bandaríkin og svo hefur lengi verið. Það ættu menn nú að geta séð eftir áratuga reynslu af heimsyfirráðastefnu Pentagon-ríkisins !

 

Hefði Nató verið lagt niður eftir hrun Sovétríkjanna og stefnt ákveðið að friði, væri ástand heimsmála að öllum líkindum mun betra í dag en það er. En Vesturveldin vildu ekki ganga veg friðarins. Þau vildu halda sínum hernaðarmætti óskertum og hafa áfram fulla burði til að deila og drottna um allan heim. Það hefur alltaf verið þeirra meginmarkmið og vegna þess virðast haukar þeirra tilbúnir að hefja ótak-markaða styrjöld og breyta með því heiminum í blóðugan vígvöll og gera alls-herjar ruslahrúgur úr helstu borgum heims !

 

The Secret Military Plan, Operation Unthinkable, hugmynd Churchills í lok síðari heimsstyrjaldar, sem fór í þróun af hálfu breska hersins og Bandaríkjanna strax í maí 1945, er bersýnilega enn til staðar á skoðunarborðum Nató. Sú hugmynd hefur aldrei þýtt annað en að þriðja heimsstyrjöldin verður sett af stað og þessari veröld verður eytt í vítislogum kjarnorkustyrjaldar !

 

Hvernig er með kerfisbatterí Sameinuðu þjóðanna, sem illu heilli var byggt upp í New York ? Hefur það aldrei séð ástæðu til að gagnrýna framferði Bandaríkjanna um allan heim, að bandarísk réttindi séu í forgangi alls staðar. Er allur heimurinn viðurkenndur af æðstu stjórn S.Þ. sem bakgarður Bandaríkjanna ?

 

Af hverju eru lönd eins og Rússland, Kína, Indland og nokkur fleiri, yfirleitt að taka þátt í starfi eða öllu heldur starfsleysu S.Þ. ? Öll yfirstjórnin þar þjónar undir Vesturveldin og hefur alltaf gert og aldrei verið hlutlaus. Aðalritarar S.Þ. hafa aldrei verið neitt annað alla tíð en auðmjúkir skrifstofumenn í pappírs-bákni blekkingar og svika og hneigt sig og beygt eftir húsbóndans vilja !

 

Sameinuðu þjóðirnar hafa þannig aldrei náð því að verða eitt eða neitt. Bandaríkin eyðilögðu alla möguleika samtakanna til að verða mannkyninu að einhverju gagni. Þau voru nánast frá upphafi gerð að ómerkilegu leikfangi í höndum pólitísks rétttrúnaðar á Vesturlöndum. Það ætti umsvifalaust að leggja S.Þ. niður og bygging samtakanna í New York getur þá bara hýst deildir úr Pentagon eða CIA með öðrum svikahætti !

 

Aðalstöðvar slíkra samtaka, ef trúverðug hefðu átt að verða, hefðu miklu frekar átt að byggjast upp í Sviss. Fyrir tíu árum hefði ég kannski freistast til að nefna Svíþjóð að jöfnu, en Norðurlöndin eru nú öll rúin trausti í alþjóðlegum skilningi og öll talin heilaþvegin Natósleikjuríki. Neðar verður varla komist í beinum undir-lægjuhætti gagnvart erlendu valdi !

 

Það er athyglisvert að aukið kvennavald í norrænni pólitík virðist hafa gert Norðurlöndin að hálfu viljugri leikbrúðum í höndum Nató en áður var. Var þó nóg þjónkun að margra mati til staðar í þeim efnum frá fyrri tíð svo stríðsmaskínan gæti fengið sitt !

 

En norrænar konur í valdastöðum virðast finna svo föðurlega vernd hjá Jens Stoltenberg að þær standast ekki sjarma hans.Þarf ekki langt að fara til að sjá dæmin um það. En ærlegur sjálfstæðisbragur viðkomandi landa er því miður orðinn svipur hjá sjón eftir allan undirlægju-háttinn og alþjóðleg gildis-staða Íslands virðist nú skilgreind sem tómt viðhengi viljugustu þjóðar við stríðsstefnu Bandaríkjanna og Nató !