Bandaríkin hafa vanrækt skyldur sínar við eigin þjóð !

 

 

Eins og mál eru að þróast í stjórnmálum í Bandaríkjunum, er orðið hugsanlegur möguleiki að fram komi leiðtogar þar sem vilja fjarlægja sig Nató. Menn sem telja að Bandaríkin séu orðin of samgróin pólitískum hrossakaupum og hernaðar-ham Vestur-Evrópuríkja, þar sem aldrei sé nokkur friður. Í sjálfu sér væri slíkt ekkert undarlegt því Bandaríkin hafa mokað fé í Vestur-Evrópu allt frá stríðslokum og það fé hefur alltaf verið tekið frá amerískum skattborgurum og ekki komið þeim til góða í neinu !

 

Donald Trump hefur komið inn á slík við-horf í ræðum og sagt „America First“, sem undirstrikar þá skoðun margra að þarfir bandamannanna í Evrópu hafi lengstum gengið fyrir heimaþörfum bandarísku þjóðarinnar. Uppsafnaðar ríkisskuldir Banda-ríkjanna sem eru nú um það bil 33 trilljónir dollara, eru líka að talsverðum hluta tengdar Evrópu og hinu kostnaðarsama Natóbatteríi !

 

Og ef við gefum okkur einhverja framvindu á þennan hátt, þá er erfitt að sjá fyrir sér mikinn kraft í Nató án Bandaríkjanna. Evrópuríkin færu fljótt að rífast um kostnaðinn og hvað hvert þeirra ætti að borga í því gleypidæmi !

 

Þá kæmi vafalaust upp gömul umræða um Evrópuherinn, en orkusvelt iðnríki Vestur-Evrópu hefðu líklega ekki mikla fjármuni aflögu í þá hluti. Evrópusambandið myndi að öllum líkindum fara að gliðna í sundur innanfrá, þegar það gæti ekki arðrænt neitt lengur út í frá !

 

Bandaríska þjóðin er áreiðanlega orðin langþreytt á Evrópu og stöðugu peninga-betli þeirra ríkja þar sem vilja fá að búa í skjóli hennar, en leggja lítið til þess dæmis sem kallað er sameiginlegar varnir. Bandaríkin þurfa að fara að hlynna að eigin garði, ef hann á ekki að fara allur í órækt eins og hluti hans er þegar orðinn !

 

Joe Biden og valdaklíkan í kringum hann stendur fyrir gamla sjónarmiðið að verja heimsvaldastefnuna, en menn eins og Donald Trump, vilja eftir því sem þeir segja, að hagsmunir heimaríkisins gangi fyrir. Enda sjá þeir líklega að það gengur stöðugt á afl og getu Bandaríkjanna til að halda því öllu uppi sem ríkin hafa tekið að sér í ógeðslegu hrokadæmi og stór-yfirgangi heimsvaldastefnunnar !

 

Bandaríkin gerðu Vestur-Evrópuríkin að fylgiríkjum sínum með hinni sögulegu ,,Marshallhjálp," alræmdasta mútudæmi heimssögunnar, sem batt þessar þjóðir með lánum og fyrirgreiðslu kyrfilega á klafa bandarískrar heimsvaldastefnu. Svo var í framhaldinu stofnað til Nató, undir sömu yfirráðum. Óttinn við Sovétríkin var leiðandi þáttur í því öllu. Hinir miklu sigrar Rauða hersins á Þjóðverjum og hin tröllauknu stríðsátök á Austur-vígstöðvunum í styrjöldinni, gerðu flestum ljóst að hinn stríðsherti her Sovétríkjanna var á þessum tíma öflugasti herafli veraldar !

 

Kommúnistahræðslan fór eldi um Vesturlönd og fleiri en Forrestal varnarmálaráðherra voru svo skelfdir að þeim var trúlega huga næst að henda sér út um glugga á næsta háhýsi. En sem betur fer kom ekki til beinnar styrjaldar milli Bandaríkjanna og Sovétríkjanna. Hefði það gerst, væri heimurinn ekki annað en ruslahaugur í dag og mannkynið að mestu dautt og það sem lifði mætti öfunda hina dauðu !

 

En nú er staðan sú, að Rússar eru ekki verjendur kommúnismans lengur, og Banda-ríkjamenn þurfa ekki þessvegna að verja heiminn fyrir kommum. Þeir ættu því að skammast sín til að taka bandarísku ríkisvélina úr heims-veldisgírnum og fara að koma málum sínum í lag heima fyrir !

 

Þar er nefnilega margt í ólestri. Blóðsugur erlendis frá hafa lengi sogið kraftinn úr Bandaríkjunum með fullum stuðningi verstu afla bandarískrar sögu. Heimaþjóðin hefur ekki notið hans og þessvegna - ekki hvað síst - er bandaríska ríkið á hausnum eins og sakir standa !

 

Vestur-Evrópuríkin og Nató hafa verið fremst í flokki blóðsuganna og ekkert ríki þolir slíkar afætur til lengdar. Þessvegna fór Donald Trump að tala um að Ameríka ætti að hafa forgang. Það var nefnilega orðið býsna langt síðan svo hafði verið. Auðlegð Ameríku fór í að halda Vestur-Evrópuríkjunum uppi og auk þess heilu hernaðarbandalagi með meira en ærnum tilkostnaði !

 

Bandaríkin höfðu kannski aldrei efni á slíku ráðslagi og hafa þó allt of lengi þjónað því, sér til efnahagslegrar ógæfu. Á þessu ári sem nú er hafið, er hugsanlega mögulegt, sem fyrr segir, að ný bandarísk forusta komi fram með nýjar áherslur og nýja sýn á stöðu mála, nýja stefnu sem gæti gert heiminn að mun betra mannkyns-heimili en hann virðist vera sem stendur

 

Það er þó kannski ekki beint líklegt, en það er möguleiki á því og veröldin þarf um þessar mundir sannarlega á hverjum vonarneista lífs og friðar að halda !