Verum á verði fyrir hag lands og þjóðar !

 

Ef Ísland væri fátækt ríki eins og það var fyrir ekki svo löngu, hvað halda menn að margir innflytjendur kæmu til landsins ? Auðvitað væri þá ekkert innflytjenda-vandamál til. Engir hefðu nokkurn áhuga á því að koma hingað og lepja dauðann úr skel eins og við þurftum að gera lengi vel !

 

Það er velferðarstaða íslensku þjóðarinnar sem innflytjendur eru að sækjast eftir. Þeir vilja fá að njóta þess sem við höfum aflað. Og fyrir þá skiptir það engu máli að þeirra gæða sem unnust að lokum var aflað með súrum sveita í harðri baráttu til lands og sjávar. Við erum því að fá yfir okkur að miklu eða mestu leyti afætur okkar ávinnings. Það ætti ekki að dyljast neinum !

 

Auðvitað kunna að vera með í inn-flytjendaflóðinu eitthvað af þokkalegum manneskjum en það er ólíklegt að það sé stór hluti og síst af öllu ráðandi hluti. Flestir eru að koma til að taka sem fyrr segir og njóta þess sem aðrir hafa aflað. Og sú hugsun sem þar býr að baki er hvorki réttmæt né heiðarleg. Það er hin heimslega arðránshugsun að éta frá öðrum !

 

Ærlegir innflytjendur, við skulum hugsa okkur að þeir séu til, fólk sem kemur hingað til að setjast hér að og hefur væntanlega komið til þess að samlagast íslenskri þjóð, til að kynnast og aðlagast og verða traustir borgarar í þessu landi. En þeir sem þannig koma, virðast fljótt geta séð, að hér er boðið upp á talsvert annað mál. Og það virðist geta freistað margra í hópnum til að hegða sér öðruvísi en þeir ætluðu sér í upphafi !

 

Það virðist nefnilega hafa verið of margt fólk meðal landsfólksins, sem hefur talið í öfugsnúinni gestrisni, að það séum við sem eigum að umfaðma þau viðhorf og lífs-gildi sem fylgja þessum innflytjendum og þannig hefur hið rétta dæmi snúist við og orðið að andstæðu sinni. Niðurstaðan hefur svo orðið sú, að jafnvel bestu inn-flytjendur hafa gengið á lagið og horfið frá fyrri afstöðu hógværðar og friðsemi og orðið frekir og ágengir !

 

Fyrir rúmum aldarfjórðungi kom inn-flytjandi frá múslímalandi til Svíþjóðar og viðtal var haft við hann á Arlanda flugvelli, nánast um leið og hann steig fæti á sænska grund. Maðurinn sagði meðal annars það, að hann fengi ekki séð að maður sem væri kominn af fólki sem hefði átt heima síðustu þúsund árin í Svíþjóð, hefði í sjálfu sér nokkurn meiri rétt til að búa í landinu en hann. Svona getur hugarfar sumra innflytjenda verið. Þeir koma til að taka !

 

Gestrisni er góður eiginleiki, en þú býður ekki gesti inn á heimili þitt til að hann taki þar völdin. Og Ísland er þjóðlegt heimili íslensku þjóðarinnar og á að fá að vera það áfram. Réttur Íslendinga til búsetu á Íslandi er ótvíræður eftir meira en þúsund ára dvalartíma. Þeir sem ekki viðurkenna slíkan rétt ættu að halda sig annars staðar !

 

Þeir sem hinsvegar koma hingað til að aðlagast íslensku samfélagi með heiðar-legum hætti,koma væntanlega með því hugarfari sem við á. Við slíkt fólk getur samstarf blessast og skilningur skapast. Íslendingar hafa alltaf kunnað að meta gott fólk og eiga ekki erfitt með að blanda geði við það. Þegar allt er boðið fram á hreinu borði er enginn að svíkja annan og þá getur traust fengið að myndast og dafna í samskiptum !

 

En flestir Íslendingar vilja fá að rækta sinn samfélagsgarð eftir þjóðlegum gildum sögu sinnar. Það er ekkert rangt við þá afstöðu. Þeir sem koma til að taka þátt í þeirri ræktun með okkur, munu finna að við höfum fullan skilning á heilbrigðri aðkomu þeirra að því verkefni. En við bjóðum engum ræningjum að koma hingað og vaða yfir okkar þjóðarbú. Það er nóg komið af slíku !

 

Þetta er okkar land og lífið í þessu landi er og á áfram að vera á ábyrgð okkar Íslendinga sem frjálsrar og fullvalda þjóðar !